Νίκησαν λοιπόν τους οπαδούς του κομαντάντε Τσάβες οι αμερικανοκινούμενοι “δημοκράτες στις χθεσινές εκλογές στην Βενεζουέλα.
Με λύπησε, αν και δε με ξάφνιασε καθόλου.
-Όπως έγινε και με την μετάλλαξη των ψηφοφόρων του πρόσκαιρα ηρωικού όχι στο σχέδιο Ανάν στην Κύπρο, όταν μετά τον παράξενο θάνατο του Τάσου Παπαδόπουλου ανέδειξαν μιαν απόλυτα ενδοτική, εναλλασσόμενη στην νομή της εξουσίας ακελική “αριστερά” και συναγερμική δεξιά εναλλάξ.
-Όπως έγινε με τον πρόσκαιρο, ψευτοπαληκαρίστικο για τους περισσότερους “ηρωισμό” του 62% ΟΧΙ στα μνημόνια, που μετατράπηκε από έναν εξόφθαλμα αρχιαπατεώνα, αγαπημένο των ΗΠΑ “αριστερό” πρωθυπουργό και την κλίκα του, σε ένα τόσο δουλοπρεπές ΝΑΙ στην διατήρηση των θανάσιμων παλιών μνημονιακών μέτρων που “θα καταργούσε άμεσα”, μα επιπλέον και με την ψήφιση ενός ακόμα κατάπτυστου δοσιλογικού μνημόνιου.
Με απόλυτη συνευθύνη της λαϊκής πλειοψηφίας, ακόμα και των περισσότερων που τό ΄παιξαν “τζάμπα μάγκες”, τζάμπα αντιστασιακοί πρόσκαιρα. Τον ξαναψήφισαν, άθλιοι υποκριτές κι αυτοί, τον πανάθλιο αρχιαπατεώνα και την κυβερνώσα πολιτική μαφία, ενώ έπραξε ριζικά αντίθετα προς την εντολή που (υποτίθεται πως) του έδωσαν!…
-Έτσι έγινε μετά την πτώση της χούντας, τότε που τα πλήθη των πανηγυριζόντων όψιμων “αντιστασιακών” έδωσαν 54% στην ίδια δεξιά που είχε καταψηφιστεί το 1963-65 και γιαυτό έγιναν Ιουλιανά, αποστασίες, και επιβολή της χούντας…
-Έτσι έγινε και μετά την επανάσταση του΄21, όταν η λαϊκή πλειοψηφία ανέδειξε αντάξιούς της, διεφθαρμένους ξενόδουλους πολιτικάντηδες και οι πρώην τουρκολάτρες έγιναν αγγλογαλλολάτρες, ενώ επιζώντες ήρωες σαν τον Νικηταρά (όσοι δεν δολοφονήθηκαν από πιστά σκυλιά της εξουσίας αυτής) και όλα τα ορφανά κι οι χήρες των αγωνιστών αργοπέθαιναν καθημερινά πάμφτωχα κι εγκαταλειμμένα.
-Έτσι έγινε και στην Γαλλική Αστική Επανάσταση, με τον εκφυλισμό της από τον Βοναπάρτη και τη νέα άρχουσα αστική τάξη.
-Έτσι έγινε και με την μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση του 1917,που εκφυλίστηκε από πρώην επαναστάτες όσο και από πλειοψηφικές λαϊκές μάζες που δε βολεύονταν στο “εμείς”, θαρρούσαν πως το “εγώ” θα τους έφερνε όλα τα καλούδια που πλάσσαρε η προπαγάνδα του απάνθρωπου, καταστροφικού ανθρώπων και περιβάλλοντιος, καπιταλισμού…
-Έτσι έγινε εξαρχής σχεδόν και με το χριστιανικό κίνημα, που καμιά απολύτως σχέση δεν έχουν οι επίσημες κοσμικές του εκφράσεις με όσα φέρεται να είπε ο Χριστός, ούτε με την ηθική και τον τρόπο ζωής των πρώτων χριστιανών.
-Έτσι γίνεται παντού και πάντα με τις ανθρώπινες σχέσεις, επί χιλιετηρίδες,καθημερινά!
Εξιδανικεύουμε, εξωραϊζουμε, εξυμνούμε με πάθος την φιλία, την αγάπη, τον έρωτα, αλλά κατά βάθος απλά προσπαθούμε να τα φέρνουμε στα μέτρα της ικανοποίησης του εγώ μας. Υποκρινόμαστε. Συνειδητά και μη.
Γιαυτό και τόσο εύκολα μετατρέπονται στο αντίθετό τους τα πιο ευγενή αισθήματα, ιδέες, λόγια, καταστάσεις… Το (καλυμμένο ή μη) υπερφίαλο εγώ καθενός έρχεται έτσι σε σύγκρουση διαρκώς με το εγώ του άλλου, οι συλλογικότητες που εφευρίσκει ο άνθρωπος χρησιμεύουν όχι για ξεπέρασμα, υπέρβαση του πανηλίθια καταστροφικού και αυτοκαταστροφικού συνάμα εγώ του, αλλά για την διασφάλισή του.
Οι ισχυρότεροι (ή τυχερότεροι) πρόσκαιρα επιβάλλουν αυτό που επιδιώκουν στους άλλους, αντιθέσεις μεγάλες ξεσπούν, πόλεμος ανθρώπου προς άνθρωπο, εθνών, λαών, συστημάτων συμφερόντων, σε μικροκλίμακα όσο και διεθνώς σε πλανητική κλίμακα….
Αυτό είναι το προαιώνιο μαρτύριο του ανθρώπου,
Που είναι το ευφυέστερομα και το πιο ηλίθιο ον ταυτόχρονα!
Θα μπορούσε με την ευφυία του, αν υπερίσχυε το “εμείς”, να κάνει,συλλογικά, με δικαιοσύνη και αδερφοσύνη, την μικρή ζωή του, αφάνταστα όμορφη και ενδιαφέρουσα.
Κι αντί γιαυτό,ξοδεύει αφάνταστη ενέργεια, δύναμη, συλλογικά παραγμένο πλούτο που ιδιοποιούνται ελάχιστοι, για να καταστρέφει άλλους ανθρώπους, την φύση, τα πάντα…
Ιδανικά και οράματα των πιο ευγενικών μυαλών που γέννησε η ανθρωπότητα, χρησιμεύουν, όταν δεν πολεμούνται απροκάλυπτα, ως άλλοθι, για να πλασσάρονται μεταλλαγμένα, αφυδατωμένα από το πραγματικό τους περιεχόμενο, για χειραγώγηση ευάλωτων συνειδήσεων μαζανθρώπων που απλά νιώθουν καλύτερα να ντύνουν με εξωραϊστικά ιδεοληπτικά σελοφάν την μικρόψυχη και κοντόφθαλμηκαθημερινή (ναι, με κάποιες πρόσκαιρες εκλάμψεις και αυτοδιαψευδόμενες ανατάσει) ιδιοτέλειά τους…
Κώστας Ντουντουλάκης,
7/12/2015