Για στροφή της Ευρώπης στο προσφυγικό αλλά και αλλαγή της θέσης της Τουρκίας, για την οποία σχολιάζει ότι κατά κάποιο τρόπο γίνεται «Υψηλή Πύλη», κάνει λόγο στο σημερινό της editorial της η Le Monde, αναφερόμενη στη χθεσινή Σύνοδο Κορυφής για το προσφυγικό.
«Με ρεαλισμό – μερικοί θα έλεγαν κυνισμό – η Ευρώπη μαθαίνει από την ανικανότητα της. Τουλάχιστον δεν είναι υποκριτική. Στην περίπτωση των προσφύγων, άλλαξε πορεία και ανοιχτά είπε ότι η νέα της πολιτική είναι να κλείσει η πόρτα και να ανατεθεί μέρος του ζητήματος στην Τουρκία, η οποία γίνεται … Υψηλή Πύλη, με κάποιο τρόπο», σημειώνει η γαλλική εφημερίδα.
Απέναντι στην έκρηξη των μεταναστευτικών ροών από τα ανατολικά η ΕΕ θέλησε στην αρχή να παραστήσει ότι διατηρεί μια φιλοδοξία συλλογική και να κατανείμει τους πρόσφυγες που έφταναν στην Ελλάδα και στην Ιταλία σύμφωνα με ποσοστώσεις που αντικατοπτρίζουν τις δυνατότητες του κάθε κράτους-μέλους της. Ωστόσο η Ευρώπη έπρεπε να απαντήσει συλλογικά στη μεγαλύτερη πρόκληση με την οποία βρέθηκε ποτέ αντιμέτωπη.
Αλλά απέναντι στην κατηγορηματική άρνηση ορισμένων κρατών-μελών της, κυρίως –αλλά όχι μόνο-του πρώην ανατολικού μπλοκ, απέναντι σε δυσκολίες πρακτικές, υλικοτεχνικές αλλά και πολιτικές, απέναντι στην ισχύ των κυκλωμάτων των διακινητών, η ΕΕ δεν ήξερε, δεν μπόρεσε, τελικά δεν θέλησε να προχωρήσει. Διαλύθηκε. Ανίκανη να θέσει σε εφαρμογή μια κοινή πολιτική για την υποδοχή των προσφύγων, παραιτείται από την πρωταρχική της φιλοδοξία.
Στο μεταξύ, σημειώνει, πλήθος ερωτημάτων παραμένουν αναπάντητα, όπως αν όλα αυτά που σχεδιάζουν οι ηγέτες της ΕΕ είναι μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας. Για την ώρα πάντως κανείς στις Βρυξέλλες δεν έθεσε σε αμφισβήτηση το σχέδιο. Ωστόσο αντιλαμβάνονται πλέον πως η λύση εξαρτάται πλήρως από την Τουρκία.
Ο αρθρογράφος καταλήγει με την επισήμανση ότι το παράδοξο της ιστορίας είναι ότι η Τουρκία, την οποία η Μέρκελ δεν θέλει στην ΕΕ, όλο και περισσότερο συνδέεται με την επιβίωση της Ένωσης. Η λύση για την κρίση των προσφύγων δεν είναι πλέον να συμφωνήσουν 28, αλλά 28 + 1. Δηλαδή 29.