Άρθρο γνώμης του Olivier Berruyer στην εφημερίδα Libération μιλά για μια νέα νομισματική ένωση, ως αποτέλεσμα μιας ενδεχόμενης αποτυχίας της ευρωζώνης. Για να διατηρηθεί μια νομισματική ένωση, το ιδεατό είναι οι οικονομίες που συμμετέχουν να είναι συγκρίσιμες. Αυτό δε συμβαίνει στην ευρωζώνη, των οποίων οι οικονομίες έχουν χάσμα ανταγωνιστικότητας μεταξύ τους.
Ο συντάκτης υποστηρίζει ότι «είναι η ώρα να αναλογιστούμε τα λάθη και να σταματήσουμε να κρεμόμαστε από μία κακή απόφαση» και ότι πρέπει να αναζητηθούν νέες επιλογές ως προς το μέλλον της νομισματικής ένωσης.
«Θα ήταν χρήσιμο να δεχθούμε την πιθανότητα μας αποτυχίας της νομισματικής ένωσης, μια αποτυχία που πιθανώς είναι γραμμένη στα χαρακτηριστικά των ιδρυτικών συνθηκών: απουσία πολιτικής ένωσης και συντονισμού των πολιτικών για την οικονομία, απουσία αύξησης των πόρων βοήθειας».
Η ιστορία της Ευρώπης διδάσκει, συνεχίζει το άρθρο, πως δεσμεύοντας δεκαεπτά χώρες σ’ ένα κοινό νόμισμα χωρίς την ύπαρξη κράτους ήταν μια απερίσκεπτη απόφαση».
Ωστόσο, η αποτυχία αυτού του εγχειρήματος δε συνεπάγεται επιστροφή σε δεκαεπτά εθνικά νομίσματα, προσθέτει, προτείνοντας τη δημιουργία δύο νομισματικών ζωνών, με δύο φυσικά νομίσματα, ένα λατινικό και ένα γερμανικό. Το ευρώ θα συνέχιζε να υπάρχει ως μέσο σύνδεσης των δύο νομισμάτων, το ecu και το μάρκο, όπως τα ονομάζει.
Τα νομίσματα αυτά θα ήταν μετατρέψιμα μόνο σε ευρώ και η ισοτιμία τους θα καθοριζόταν ετήσια με βάση την ισορροπία στο εμπορικό ισοζύγιο των δύο ζωνών, απαραίτητο κριτήριο. Κατά αυτό τον τρόπο, το ευρώ θα διατηρούνταν, θα δινόταν μια οικονομική ανάσα και ενδεχομένως να οδηγούσε σταδιακά σε περισσότερη πολιτική ένωση, προσθέτει το άρθρο.
Δύο είναι οι βασικοί κανόνες που πρέπει να τηρηθούν: τα εμπορικά ισοζύγια πρέπει να τείνουν προς την ισορροπία και η ευθύνη για τη διόρθωση ανισορροπιών πρέπει να βαραίνει πρωτίστως τις χώρες με πλεονάσματα.
Το ενιαίο νόμισμα δεν είναι αυτοσκοπός, σχολιάζει.
«Ο παρών ιδεολογικός στρουθοκαμηλισμός επιδεινώνει τα οικονομικά της ΕΚΤ και απειλεί το μέλλον της ΕΕ συσσωρεύοντας λάθος αποφάσεις. Απέναντι σε ένα σημαντικό εμπόδιο, καμιά φορά είναι καλύτερο να κάνουμε ένα βήμα πίσω για να πάρουμε μεγαλύτερη φόρα για να το ξεπεράσουμε», συμπληρώνει.