«Με το τέλος των μνημονίων θα επανέλθουμε γρήγορα σε μία φυσιολογική πολιτικά περίοδο. Γεγονός που συνεπάγεται ότι δύο και μόνον δύο θα είναι οι βασικές παρατάξεις στη χώρα μας ξανά. Η συντηρητική και η προοδευτική» τονίζει σε συνέντευξή του στο Tvxs.gr ο πρώην υπουργός και μέλος της ΚΕ του ΚΙΝΑΛ, Γιάννης Ραγκούσης.
Παράλληλα, κάνει λόγο για «προσωπική απόφαση της Φώφης Γεννηματά να μετατρέψει το Κίνημα Αλλαγής από ένα κόμμα του προοδευτικού κεντροαριστερού χώρου σε ένα κόμμα υπεργολάβο της Νέας Δημοκρατίας και της διαπλοκής», την ώρα που, όπως τονίζει, «στην κοινωνική βάση του σχήματος εξελίσσεται έναν ριζικός επαναπροσδιορισμός πάρα πολλών μελών και φίλων». Τέλος, αναφερόμενος στην απόφαση του Eurogroup για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, ο κύριος Ραγκούσης σημειώνει ότι πρόκειται για «ένα ακόμη σημαντικό βήμα για την έξοδο της χώρας από την κρίση».
Είναι σαφές πως η Φώφη Γεννηματά επιχειρεί να σας οδηγήσει στην έξοδο από το Κίνημα Αλλαγής και μάλιστα με το επιχείρημα πως λειτουργείτε ανοιχτά υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Θεωρείτε πως βρισκόμαστε στην αρχή εκκαθαρίσεων στο εσωτερικό του σχήματος. Κι αν ναι, ποιος είναι ο σκοπός τους;
Πράγματι αυτό αποφάσισε η κ.Γεννηματά και μάλιστα με την ίδια ακριβώς προβοκατόρικη ρητορική με την οποία μας λοιδορούν-όσους δεν είμαστε υποταγμένοι στην στρατηγική του κ. Μητσοτάκη-το Βήμα και τα Νέα που έχει στην ιδιοκτησία του ο κ. Βαγγέλης Μαρινάκης. Οι εκκαθαρίσεις για να μην υπάρχει εμπόδιο στο δρόμο της προς τη ΝΔ, είναι το δεύτερο στάδιο. Το πρώτο στάδιο ήταν η προσωπική απόφαση της κ.Γεννηματά να μετατρέψει το Κίνημα Αλλαγής από ένα κόμμα του προοδευτικού κεντροαριστερού χώρου σε ένα κόμμα υπεργολάβο της νέας Δημοκρατίας και της διαπλοκής. Το τρίτο στάδιο είναι υλοποίηση των αποφάσεών της. Είτε με το σχηματισμό κυβέρνησης τύπου Σαμαρά-Βενιζέλου είτε με την από κοινού με τη ΝΔ εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας. Το ΚΙΝΑΛ πλέον δεν είναι πολιτικά αυτόνομο. Χαρακτηριστική απόδειξη γι αυτό είναι οι λυσσαλέες αντιδράσεις της κ.Γεννηματά όταν τίθεται απλώς ζήτημα διαλόγου με τον ΣΥΡΙΖΑ σε αντίθεση με τις ανύπαρκτες αντιδράσεις της όταν συνεργάτες της προτείνουν κυβερνητική συνεργασία με τη ΝΔ.
Αναφέρατε σε δήλωσή σας ότι η κυρία Γεννηματά ουσιαστικά λειτουργεί ως «υπάλληλος του κυρίου Μαρινάκη κι υπεργολάβος του κυρίου Μητσοτάκη». Εκτιμάτε πως είναι μια πορεία που μπορεί να αποτραπεί;
Όχι, δεν μπορεί να αποτραπεί, όσες ρητορικές αντιδεξιές κορώνες κι αν χρησιμοποιήσει με ένταση από εδώ και στο εξής η κ.Γεννηματά. Διότι απλούστατα η κ. Γεννηματά δεν μπορεί να ανακαλέσει την αρνητική της ψήφο στην απλή αναλογική, το όχι της στην συμφωνία των Πρεσπών, το αίτημα της για πρόωρες εκλογές καθώς και την απάραδεκτη θέση της ότι το σκάνδαλο Novartis είναι σκευωρία. Αυτές οι τέσσερις καθοριστικές αποφάσεις που έλαβε προσωπικά η κ.Γεννηματά υπέρ των πολιτικών σχεδίων του κ. Μητσοτάκη είναι που τεκμηριώνουν τη βαριά κριτική μου. Τι άλλο έκτος από αυτές τις τέσσερις κρίσιμες και στρατηγικές τοποθετήσεις να θέλει από έναν οιονεί συνεργάτη του ο κ.Μητσοτάκης;
Εκτιμάτε πως πολλά από τα φαινόμενα που παρατηρούμε το τελευταίο διάστημα οδηγούν σε αποσύνθεση το ΚΙΝΑΛ, λίγους μήνες μάλιστα μετά τη δημιουργία του; Τι απαντάτε στις κατηγορίες ότι εκφράζετε πλέον ευθέως τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ;
Υπάρχει, πρώτα απ’ όλα, η κατάργηση του Πολιτικού Συμβουλίου επείδη διαφώνησε με τη Φώφη Γεννηματά. Πρόκειται για μια ακραία αντιδημοκρατική απόφαση που προσβάλει βάναυσα την αξιοπρέπεια όλων μας και ιδιαιτέρως των ίδιων των μελών του οργάνου. Δε νομίζω να υπάρχει παγκοσμίως αντίστοιχο προηγούμενο να φέρνεις 220.000 ανθρώπους τις κάλπες ώστε τελικά να φτιάξεις ένα κόμμα-μη κόμμα και σε έξι μήνες να το διαλύσεις. Ανθρώπινα νιώθω οργή για όλο αυτό. Ό,τι εισηγούμαι δεν είναι πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι πολιτικές των ευρωπαίων σοσιαλιστών. Στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, στο PES.
Σε κάθε περίπτωση,-ακόμη κι αν δεχτούμε πως εγώ έχω το άδικο-ας αναρωτηθούμε ποια είναι τα αποτελέσματα των επιλογών της κ.Γεννηματά; Ανέλαβε Πρόεδρος τον Νοέμβριο όταν όλοι μαζί είχαμε φτάσει το ΚΙΝΑΛ στο 14%, από τον Απρίλιο το κατέβασε ξανά μονοψήφιο και πλέον το ΚΙΝΑΛ της είναι μονοψήφιο και 4ο κόμμα.
Υπάρχουν εκείνες οι δυνάμεις στο εσωτερικό του ΚΙΝΑΛ, που έχουν τη βούληση να αντιδράσουν;
Σε ηγετικό επίπεδο αν υπήρχαν δεν θα έπρεπε να είχαν ήδη εκδηλωθεί; Τι απ’ όλα αυτά τα τόσο μεγάλα, τα τόσο αντιδημοκρατικά, τα τόσο δεξιά μπορεί να έχουν περάσει απαρατήρητα; Σε επίπεδο κοινωνικής βάσης όμως σας διαβεβαιώ ότι εξελίσσεται έναν ριζικός επαναπροσδιορισμός πάρα πολλών μελών και φίλων.
Η συμφωνία για το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ φαίνεται πως επιφέρει σοβαρές ανακατατάξεις στο εγχώριο πολιτικό τοπίο. Εσείς πώς αποτιμάτε τη συγκεκριμένη συμφωνία και τι έχετε να πείτε για τη στάση που τηρούν τόσο η ΝΔ όσο και το ΚΙΝΑΛ απέναντι σε αυτή;
Μετά την ενδιάμεση συμφωνία του 1995, όποια ελληνική κυβέρνηση μπορούσε να πετύχει τη σύμφωνη γνώμη των γειτόνων μας σε μια τέτοια συμφωνία, θα την υπέγραφε. Η στάση της ΝΔ είναι ακριβώς τόσο δημαγωγική όσο ήταν και με το μνημόνιο. Του ΚΙΝΑΛ, εντελώς ξένη με την εθνικά υπεύθυνη και πατριωτική στάση του ΠΑΣΟΚ και του Α.Παπανδρέου.
Έχετε εδώ και πολύ καιρό μιλήσει για την ανάγκη προοδευτικών πολιτικών συμμαχιών. Την ίδια στιγμή όμως είναι σαφές, σύμφωνα και με τη δική σας εκτίμηση, πως η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ κινείται στην ακριβώς αντίθεση κατεύθυνση. Πιστεύετε πως υπάρχουν οι προοπτικές να υπάρξει τελικά σύγκλιση δυνάμεων με σκοπό μια προοδευτική διακυβέρνηση στη χώρα μας;
Ναι. Το πιστεύω. Με το τέλος των μνημονίων θα επανέλθουμε γρήγορα σε μία φυσιολογική πολιτικά περίοδο. Γεγονός που συνεπάγεται ότι δύο και μόνον δύο θα είναι οι βασικές παρατάξεις στη χώρα μας ξανά. Η συντηρητική και η προοδευτική. Η ιστορικά και κοινωνικά συντελεσμένη προοδευτική παράταξη. Συντελεσμένη υπό την έννοια ότι η δημιουργία της που έχει ήδη συντελεστεί από την εποχή του Χαρίλαου Τρικούπη και του Ελευθέριου Βενιζέλου, από την εποχή των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων της αριστεράς εναντίον του παρακράτους της δεξιάς. Συντελεσμένη προοδευτική παράταξη με δική της πολιτική φυσιογνωμία και αρχές. Με δική της συνείδηση. Συνείδηση παράταξης. Με σταθερά εκφρασμένη βούληση πολιτικής αυτονομίας έναντι της επίσης συντελεσμένης συντηρητικής παράταξης.
Ποια είναι η άποψή σας για την πρόσφατη απόφαση του Eurogroup για τη ρύθμιση του χρέους;
Η νέα ελάφρυνση του χρέους συνιστά όχι το τελικό αλλά ένα ακόμη σημαντικό βήμα-όπως ακριβώς και η ολοκλήρωση του 3ου μνημονίου-για την έξοδο από την κρίση. Έξοδος από την κρίση που δεν θα επιτευχθεί μέχρι να αντιμετωπίσουμε το μείζον εθνικό μας έλλειμμα που είναι το παραγωγικό μας έλλειμμα. Το 2017, όπως περίπου και όλα τα προηγούμενα χρόνια, οι εξαγωγές μας ήταν 28,8 δις έναντι 50,2 των εισαγωγών μας. Το συνολικό αντίστοιχο έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου για τα 9 χρόνια της κρίσης (2009-2017) ήταν 188 δις (εισαγωγές 381, εξαγωγές 193). Το εμπορικό ισοζύγιο αποτυπώνει τις παραγωγικές δυνατότητες, την ισχύ της πραγματικής οικονομίας. Το παραγωγικό μας έλλειμμα λοιπόν, όπως αποτυπώνεται στο εμπορικό μας έλλειμμα, είναι το εθνικό μας έλλειμμα. Αποτελεί βαθιά πεποίθηση μου ότι το παραγωγικό μας έλλειμμα, είναι η μήτρα όλων των άλλων ελλειμμάτων. Είναι η βασική αιτία των εθνικών μας προβλημάτων. Είναι η κυρίαρχη αιτία για το υπέρογκο χρέος, για το δημοσιονομικό έλλειμμα. Είναι δε, σε μεγάλο βαθμό η αιτία για τις παθογένειες που εκδηλώνονται στο θεσμικό εποικοδόμημα. Είναι η αιτία για το έλλειμμα αξιοκρατίας. Είναι η ουσιαστική αιτία για το πελατειακό πολιτικό σύστημα. Είναι η βασική αιτία ακόμη και για το δημογραφικό μας έλλειμμα.
Σας προκαλεί ανησυχία το ρήγμα που διαφαίνεται στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το μεταναστευτικό; Ποια στάση πρέπει να τηρήσει η χώρα μας μέσα σε αυτό το τοπίο;
Ο δεξιός λαϊκισμός, ο ρατσισμός και ο εθνικισμός απειλούν την Ευρώπη ξανά. Και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στο μεταναστευτικό και το προσφυγικό ζήτημα. Οι όρμπαν της Ευρώπης και οι ακροδεξιές συνιστώσες πολλών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων προσπαθούν να φορτώσουν τα βάρη στους άλλους. Η αλληλεγγύη πάει στην άκρη. Η ελεύθερη κυκλοφορία στην Ευρώπη πάει περίπατο. Για τους όρμπαν της Ευρώπης το βάρος πέφτει σε χώρες όπως η Ελλάδα που είναι χώρες εισόδου. Για τους όρμπαν της Ευρώπης όλοι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες που τυχόν πέρασαν απο την Ελλάδα πρέπει να γυρίσουν στη χώρα μας. Το ερώτημα είναι τι κάνει η ελλαδα. Προφανώς δεν μπορεί να συνταχθεί με τους ορμπαν της Ευρώπης. Αλλά με τις δημοκρατικές δυνάμεις της Ευρώπης που σέβονται την αρχή της αλληλεγγύης, μοιράζονται τα βάρη και κατανοούν ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι πολυτέλεια, αλλά συστατικό στοιχείο των δημοκρατικών κρατών μετά τον πόλεμο. Και ταυτόχρονα η Ελλάδα πρέπει να υπερασπιστεί τις αξίες και την προοπτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρακτικά, η Ελλάδα οφείλει να εφαρμόζει τους διεθνείς κανόνες για το άσυλο, να φυλάσσει τα σύνορά της χωρίς να παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και να διεκδικεί τον ορθολογικό επιμερισμό των βαρών από τη διαχείριση του προσφυγικού μεταναστευτικού μεταξύ όλων των κρατών της ΕΕ. Το ζήτημα είναι ευρωπαϊκό και δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Οι μετανάστες και πρόσφυγες συχνά έχουν οικογένειες και δεσμούς σε άλλες χώρες της Ένωσης. Σπανίως είναι η Ελλάδα τελικός προορισμός τους. Σε κάθε περίπτωση η χώρα μας δεν πρέπει να αποδεχτεί τη λογική του ακρίτα που είναι στα σύνορα για να υπερασπίζεται την ευημερία όσων ζουν στα ενδότερα της Ευρώπης και ο ρατσισμός τους ενοχλείται απο την παρουσία των προσφύγων και των μεταναστών.