Γράφει ο Γιώργος Ανανδρανιστάκης | Το 2010 μας έσωσε ο Κινέζος, τώρα θα μας σώσει ο Γιαπωνέζος, που αν η σωτηρία του είναι σαν του Κινέζου, να μην σώσει να μας σώσει. Το 2010 ο Σόιμπλε ήταν έτοιμος να ανακοινώσει την αποπομπή της Ελλάδας από το ευρώ, όταν τον πήρε τηλέφωνο η Μέρκελ -το έχει αποκαλύψει η ίδια- και του ζήτησε να το βουλώσει, διότι ο Κινέζος πρωθυπουργός της είπε ότι, αν ταραχθεί το ευρώ, η Κίνα θα αποσύρει τις επενδύσεις τις. Πέντε έτη μετά και ενώ οι φήμες περί grexit οργιάζουν, ο πρόεδρος της Κομισιόν Γιουνκέρ μετέφερε από το Τόκιο την προειδοποίηση του Ιάπωνα πρωθυπουργού ότι οι επενδύσεις της Ιαπωνίας στην Ευρώπη εξαρτώνται από την ύπαρξη εμπιστοσύνης στο ευρώ.
Τι να κάνουμε, άμα χρειαστεί θα επιστρατεύσουμε και του Κινέζους και τους Ιάπωνες και τους Ουιγούρους. Είναι προφανές ότι κάποιοι θέλουν να εξωθήσουν την Ελλάδα σε ρήξη, σε άρνηση να αποδεχθεί μια ταπεινωτική συμφωνία και είναι εξαιρετικά εύκολο να το επιτύχουν. Δεν χρειάζονται πολλά-πολλά, ακόμη και ένα φαινομενικώς δευτερεύων ζήτημα είναι αρκετό. Αρκεί να ζητήσουν, επί παραδείγματι, την απόλυση των καθαριστριών, των καθηγητών και των σχολικών φυλάκων που επαναπροσλήφθηκαν με νόμο πριν από μερικές ημέρες, αρκεί να επιμείνουν σε αυτό και η συμφωνία θα τιναχθεί αυθωρεί στον αέρα. Εκτός κι να πιστεύει κάποιος ότι μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα μπορούσε να φτάσει σε τέτοιο σημείο αυτοεξευτελισμού.
Αυτοί καταλαβαίνουνε μόνο από κέρδη και χασούρες, ως εκ τούτου, ο μόνος τρόπος για να ακυρώσεις τα σχέδια τους για ρήξη και εξευτελισμό είναι να τα κάνεις πολύ ακριβά. Η αστάθεια του ευρώ είναι πολύ ακριβή, το ευρώ είναι παγκόσμιο αποταμιευτικό νόμισμα κι αν το εγκαταλείψει η Ιαπωνία και η Κίνα, θα τους πάρει και θα τους σηκώσει όλους και το νόμισμα και την Ευρωζώνη. Βοηθάει, εκών- άκων, ο Ιάπωνας πρωθυπουργός με τις δηλώσεις του. Βοηθάει και η έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρική Τράπεζας που λέει ότι, αν βγει η Ελλάδα από το ευρώ, οι οικονομίες της Ευρωζώνης θα χάσουν περί τα 180 δισ. Βοηθάει και η προειδοποίηση της ελληνικής κυβέρνησης ότι, αν δεν υπάρξει συμφωνία, η Ελλάδα θα πληρώνει μισθούς και συντάξεις και όχι τους δανειστές. Διακόσια σαράντα δισ. δάνεια θα χάσουν οι εταίροι μας, βάλε και τα 180 δισ. του ΑΕΠ, βάλε και τις απειλές των Ιαπώνων και των Κινέζων, κομματάκι ασύμφορα έχουν γίνει τα βίτσια του Σόϊμπλε και της Λαγκάρντ.
Φοβούνται κι άλλα οι δανειστές. Φοβούνται ότι η Ελλάδα, ακόμη κι αν χρεοκοπήσει, θα παραμείνει στην Ευρωζώνη και θα συνάπτει εμπορικές και άλλες- αμυντικές ενδεχομένως- συμφωνίες με χώρες εκτός Ευρωζώνης. Φοβούνται ότι θα παραμείνει απαξάπαντος στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ότι θα σπάει κατά το δοκούν την ομοφωνία που απαιτείται για να λαμβάνονται σημαντικές και επείγουσες αποφάσεις. Στη διεθνή ορολογία αυτό ονομάζεται «Κράτος Ζόμπι», στην εγχώρια «Κακό σπυρί τον κώλο».