Στην αρχή της πανδημίας του κορωνοϊού, οι επιστήμονες εξέφραζαν την ελπίδα ότι οι υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού θα μπορούσαν να συμβάλουν στη μείωση της εξάπλωσής του. Και παρόλο που το καλοκαίρι δεν έφερε την ανακούφιση που αναμενόταν, η σύνδεση ανάμεσα στον καιρό και την COVID-19 συνεχίζει να αποτελεί μείζον θέμα.
Πρόκειται για ένα περίπλοκο ζήτημα, καθώς ο καιρός επηρεάζει το περιβάλλον στο οποίο επιβιώνει ο ιός πριν μολύνει έναν νέο ξενιστή. Επηρεάζει, όμως, και την ανθρώπινη συμπεριφορά, μεταφέροντας έτσι τον ιό από το ένα άτομο στο άλλο.
Έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Τέξας, που δημοσιεύθηκε στο International Journal of Environmental Research and Public Health προσφέρει μια κάποια σαφήνεια στο ρόλο του καιρού στη λοίμωξη COVID-19, αναδεικνύοντας ευρήματα που υποστηρίζουν πωςι η θερμοκρασία και η υγρασία δεν παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξάπλωση του κορωνοϊού. Αυτό σημαίνει πως είτε έξω κάνει κρύο είτε ζέστη, η μετάδοση της COVID-19 από το ένα άτομο στο άλλο εξαρτάται σχεδόν απόλυτα από την ανθρώπινη συμπεριφορά.
«Η επίδραση του καιρού είναι μικρή και άλλα χαρακτηριστικά όπως η κινητικότητα έχουν μεγαλύτερη επίπτωση από τον καιρό. Στο πλαίσιο της σχετικής σημασίας, ο καιρός είναι μια από τις τελευταίες παραμέτρους», αναφέρει χαρακτηριστικά ο επικεφαλής της έρευνας και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, Dev Niyogi.
Η μελέτη καθόρισε τον καιρό ως «ισοδύναμη θερμοκρασία αέρα», η οποία συνδυάζει τη θερμοκρασία και την υγρασία σε μία μεμονωμένη τιμή. Στη συνέχεια οι επιστήμονες ανέλυσαν το πώς η τιμή αυτή κατέγραφε την εξάπλωση του κορωνοϊού από τον Μάρτιο μέχρι τον Ιούλιο, με την κλίμακα να κυμαίνεται από τις πολιτείες των ΗΠΑ, μέχρι περιοχές, χώρες και το σύνολο του κόσμου.
Στην κλίμακα των πολιτειών των ΗΠΑ, οι ερευνητές διερεύνησαν, επίσης, τη σχέση ανάμεσα στη μόλυνση από κορωνοϊό και την ανθρώπινη συμπεριφορά, χρησιμοποιώντας δεδομένα από κινητά τηλέφωνα για να μελετήσουν τις συνήθειες των μετακινήσεων.
Η μελέτη εξέτασε την ανθρώπινη συμπεριφορά σε ένα γενικό πλαίσιο και δεν προσπάθησε να τη συνδέσει με το πώς μπορεί να έχει επηρεαστεί από τον καιρό. Σε κάθε κλίμακα, οι ερευνητές προσάρμοσαν τις αναλύσεις τους έτσι ώστε οι πληθυσμιακές διαφορές να μην επηρεάσουν τα αποτελέσματα.
Ανάμεσα στις κλίμακες, οι ερευνητές βρήκαν ότι ο καιρός δεν είχε σχεδόν καμία επιρροή. Όταν συγκρίθηκε με άλλους παράγοντες χρησιμοποιώντας στατιστικές μετρήσεις που καταρρίπτουν τη σχετική συμβολή του κάθε παράγοντα έναντι κάποιου συγκεκριμένου αποτελέσματος, η σχετική σημασία του καιρού σε κλίμακα πολιτείας ήταν λιγότερο από 3%, χωρίς καμία ένδειξη ότι ένας συγκεκριμένος τύπος καιρού ενίσχυε την εξάπλωση περισσότερο από κάποιο άλλο.
Αντίθετα, τα δεδομένα έδειξαν τη σαφή επίδραση της ανθρώπινης συμπεριφοράς –και τη μεγεθυμένη επίδραση των ατομικών συμπεριφορών. Τα ταξίδια και ο χρόνος εκτός σπιτιού ήταν οι δύο κορυφαίοι παράγοντες που συνέβαλαν στην ανάπτυξη της COVID-19, με μια σχετική σημασία περίπου στο 34% και 26% αντίστοιχα. Οι επόμενοι δύο σημαντικότεροι παράγοντες ήταν ο πληθυσμός και η αστική πυκνότητα, με σχετική σημασία περίπου στο 23% και 13% αντίστοιχα.
«Δεν πρέπει να πιστεύουμε ότι το πρόβλημα καθοδηγείται από τον καιρό και το κλίμα. Πρέπει να λαμβάνουμε ατομικές προφυλάξεις και να γνωρίζουμε τους παράγοντες της αστικής έκθεσης», σημειώνει Sajad Jamshidi, ερευνητικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο Purdue και ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης.
Η επίσης συγγραφέας Maryam Baniasad από το Πανεπιστήμιο του Ohio, ανέφερε ότι οι θεωρίες σχετικά με τον τρόπο απόκρισης του κορωνοϊού στον καιρό έχουν ενημερωθεί από μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε εργαστηριακό περιβάλλον με σχετικούς ιούς, ενώ η παρούσα μελέτη αναδεικνύει τη σημασία των μελετών που αναλύουν πώς εξαπλώνεται ο κορωνοϊός στις ανθρώπινες κοινότητες.«Όταν μελετάμε κάτι στο εργαστήριο, επιβλέπουμε το περιβάλλον. Είναι δύσκολη αντιστοιχία με την κοινωνία κι αυτό ακριβώς ήταν το πρώτο μας κίνητρο για μια πιο εκτενή μελέτη», καταλήγουν οι ερευνητές.