Γράφει η Ροδάνθη Κουμή
Άντε τώρα με την ψυχή στο στόμα να τρέχουμε εδώ και εκεί και να ψάχνουμε τον ηγέτη που θα μας βγάλει από το αδιέξοδο.
Πάγωσαν τα βλέμματα μας ,κόπηκαν στα δυο οι ελπίδες μας ,έγιναν κομμάτια που τα άρπαξε ο άνεμος και τα εξαφάνισε.
Σκεφτόμαστε σκυθρωποί, και μουρμουρίζουμε μέσα τους.
Αλλά ο Ηγέτης αργεί να έρθει..
Αναρωτιόμαστε ποιον να ψηφίσουμε,αφού κανείς δεν μας κάνει.
Αναρωτιόμαστε ποιος θα μας σώσει.
Μα δεν υπάρχει σωτηρία σαν δεν είμαστε ελεύθεροι.
Δεν υπάρχει σωτηρία όταν είμαστε αλυσοδεμένοι στα χέρια των ξένων δυνάμεων.
Ζητείται Ηγέτης επειγόντως.
Οι γιαγιάδες και οι παππούδες πρώτη φορά δεν ξέρουν που να δώσουν την ψήφο τους.
Φανταστείτε πως και αυτοί είναι χαμένοι.
Ζήσαν τόσο μεγάλα γεγονότα,πάλεψαν στα μεγάλα γεγονότα και δεν ξέρουν και εκείνοι πια το σωστό.
Οι νέοι βρίζουν γιατί χάσανε τα νιάτα τους ,τις σπουδές τους ,το όνειρο.
Σαν είσαι νέος θες να αρπάξεις ολάκερο το κόσμο και πάλι δεν σου φτάνει.
Τι θα αρπάξουν τώρα στην Ελλάδα;
Την απελπισία;
Την ξενιτιά;
Τι;
Ζητούν Ηγέτη οι νέοι,ζητούν Ηγέτη οι γερασμένοι ,ζητούν Ηγέτη όλες οι γενιές μα ο ηγέτης δεν έρχεται από πουθενά.
Οι μεγάλοι ηγέτες πέθαναν!
Ο Νίτσε έλεγε πως: “Ο θεός πέθανε” ,τον πέθαναν οι άνθρωποι.
Εγώ λέω πως: “Ο Ηγέτης πέθανε”.
Τον πέθαναν και αυτόν οι άνθρωποι.
Γιατί ακόμα και αν τον είχαμε πως θα οδηγούσε το καράβι της χώρας μας όταν αυτό είναι στο βυθό;
Σκέφτομαι αν ο κόσμος έχει νόημα να ψηφίσει.
Και λέω μέσα μου πως ΝΑΙ έχει νόημα.
Όχι για να βρει τον Ηγέτη τον σπουδαίο ,τον μεγάλο που θα εναποθέσει όλες τις ελπίδες πάνω του ,αλλά για να διώξει και τους τελευταίους διεφθαρμένους που υπάρχουν.
Αν έρθει η σωτηρία ήρθε!
Αν δεν έρθει: «Σωτηρία θα πει να λυτρωθείς από όλους τους σωτήρες όπως μας είπε ο μεγάλος Καζαντζάκης».
Έπειτα νομίζω ότι ο λαός μας θα βρει το δρόμο του!