Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα άφησε σήμερα Τετάρτη (25/11) την τελευταία του πνοή σε ηλικία 60 ετών, μετά από καρδιακή προσβολή, αφήνοντας πίσω του μία τεράστια ποδοσφαιρική κληρονομιά, αλλά και δηλώσεις που θα μείνουν για πάντα στην Ιστορία.
Ακολουθούν κάποιες από τις πιο γνωστές ατάκες του που γράφτηκαν (για… ποικίλους λόγους) στα κιτάπια της Ιστορίας.
– Μεγαλώνοντας στη φτώχεια:
«Η φτώχεια είναι κακή, είναι δύσκολη, το ήξερα καλά. Θέλεις πολλά πράγματα και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να τα ονειρεύεσαι. Θα ήταν ωραίο αν υπήρχε περισσότερη δικαιοσύνη – αν εκείνοι που έχουν πολλά είχαν λίγο λιγότερα και όσοι έχουν λίγα να είχαν λίγα περισσότερα».
Στην παρουσίασή του στη Νάπολη:
«Θέλω να γίνω το είδωλο των φτωχών παιδιών της Νάπολης, επειδή αυτοί είναι όπως ήμουν εγώ στο Μπουένος Άιρες»
Ήρθε ακόμα σε σύγκρουση με τον Πάπα, λέγοντας :
«Ναι, τσακώθηκα με τον Πάπα. Τσακώθηκα με τον Πάπα επειδή ήμουν στο Βατικανό και είδα χρυσές στέγες και μετά άκουσα τον Ποντίφικα να λέει ότι η Εκκλησία ανησυχεί για τα φτωχά παιδιά. Τότε πούλα τις στέγες φίλε, κάνε κάτι!»
Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα βίωσε πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια. Και, με αφορμή ένα μήνυμα έκκλησης του για βοήθεια προς όσους υποφέρουν περισσότερο, ο (εμφανώς πιο παχύς εν μέσω καραντίνας) προπονητής της Χιμνάσια λα Πλάτα βούρκωσε συγκινημένος:
«Στις αλληλέγγυες καρδιές όλη την αγάπη μου, όλη την τρυφερότητα, όλη την αγάπη της μητέρας μου και βοηθήστε, βοηθήστε τους ανθρώπους να φάνε. Και η αντίδραση μου δεν είναι σόου, γιατί και εγώ πέρασα την φτώχεια. Εγώ πέρασα στο Φιορίτο (σ.σ. γειτονιά στην οποία μεγάλωσε) περισσότερα από απλό κρύο»
Να περάσει η πανδημία και κατακτήσει το πρωτάθλημα Ιταλίας η Νάπολι… Αυτά είναι τα δύο στοιχεία τα οποία ζήτησε ο Ντιέγκο Μαραντόνα για τα γενέθλιά του όπως τόνισε σε δήλωση του στην ιταλική εφημερίδα Corriere dello Sport.
«Τι δώρο θα ήθελα; Τίποτα για μένα. Εύχομαι αυτή η δολοφονική πανδημία να φύγει. Θα ήθελα να φύγουν όλες οι πανδημίες πάνω από όλες αυτές τις χώρες, τους λαούς και παιδιά, που δεν μπορούν καν να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους.
Εύχομαι εδώ στην Αργεντινή, όπως και σε πολλά, πάρα πολλά άλλα μέρη του κόσμου, οι ιοί της πείνας και η έλλειψη εργασίας, που καταβροχθίζουν την αξιοπρέπεια των ανθρώπων, να σταματήσουν.
Και αφού δεν μπορώ να σταματήσω να μιλάω για το ποδόσφαιρο, θα ήθελα η Νάπολι να κερδίσει σύντομα ένα ακόμα πρωτάθλημα.
– Στο γκολ του Παγκόσμιου Κυπέλλου του 1986 εναντίον της Αγγλίας: «Το γκολ μπήκε λίγο με το κεφάλι του Ντιέγκο και λίγο με το χέρι του Θεού».
– Για το Νο10 στη φανέλα του: «Ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει και ανεξάρτητα από το ποιος είναι υπεύθυνος, το νούμερο 10 θα είναι πάντα δικό μου».
– Έχοντας περάσει πάνω από μια εβδομάδα στη μονάδα εντατικής θεραπείας το 2004: «Κρεμόμουν από ένα νήμα. Άρχισα να μπαίνω στη σήραγγα (του θανάτου) και οι οπαδοί της Μπόκα με τράβηξαν πίσω και πίσω τους ήρθαν οι οπαδοί των Ρίβερ, Σαν Λορέντσο, Ρασίνγκ, Ουρακάν, Ιντεπετιέντε».
– Με την αποτυχία του σε τεστ ντόπινγκ στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994: «Έκοψαν τα πόδια μου και δεν με άφησαν να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Δεν χρησιμοποιούσα ναρκωτικά, δεν ξέρω τι συνέβη, ορκίζομαι ότι δεν ήμουν ντοπέ, αλλά Βλέπω ότι δεν νοιάζονται».
– Μια αγαπημένη κριτική που χρησιμοποίησε για εκείνους που δεν εμπιστεύτηκε: «Είναι πιο ψεύτικοι από ένα ανοιχτό μπλε δολάριο».
– Σχετικά με την πεποίθησή του: «Είμαι προνομιούχος, αλλά μόνο επειδή ήταν το θέλημα του Θεού. Ο Θεός με έκανε να παίζω καλά. Μου έδωσε την ικανότητα στη γέννηση. Γι ‘αυτό κάνω το σημάδι του Σταυρού κάθε φορά που μπαίνω στο γήπεδο. Αν δεν το έκανα, θα τον πρόδιδα».
– Για τις κόρες του: «Αν οι φίλοι των κοριτσιών μου τις κάνουν να κλαίνε δύο ή τρεις φορές, θα έχουν ένα ατύχημα»
– Σχετικά με τον Κριστιάνο Ρονάλντο: «Έχετε παρατηρήσει πόσο ενθουσιώδης φαίνεται ο Κριστιάνο Ρονάλντο; Σκοράρει ένα γκολ και σας πουλά σαμπουάν».
– Σχετικά με τα λάθη του: «Το ποδόσφαιρο είναι το πιο όμορφο και υγιές άθλημα στον κόσμο. Το ποδόσφαιρο δεν πρέπει να πληρώσει για τα λάθη μου. Δεν φταίει η μπάλα».
– Για την ψυχιατρική κλινική: «Η τρέλα είναι τρομακτική. Στην κλινική ένιωσα σαν τον Τζακ Νίκολσον στο “One Flew Over the Cuckoo’s Nest”… Στην κλινική υπάρχει ένας άντρας που πιστεύει ότι είναι ο Ροβινσώνας Κρούσος και κανείς δεν πιστεύει ότι είμαι ο Μαραντόνα».
– Για το σκοράρισμα: «Το να φτάσεις στη μικρή περιοχή και να μην μπαίνεις στο τέρμα είναι σαν να χορεύεις με την αδερφή σου».
– Σχετικά με τη διαχείριση του ποδοσφαίρου: «Το ποδόσφαιρο δεν με ενοχλεί, αλλά αυτό που το περιβάλλει. Με ενοχλεί ότι υπάρχουν σκηνοθέτες που εργάζονται σκληρότερα για μια φωτογραφία παρά για τις ομάδες».
– Σχετικά με τα ναρκωτικά: «Στην αρχή τα ναρκωτικά σας δημιουργούν ευφορία. Είναι σαν να κερδίζετε ένα πρωτάθλημα, έτσι νομίζετε: ποιος νοιάζεται για το αύριο, αφού κέρδισα το πρωτάθλημα σήμερα;».
– Σχετικά με τον Πελέ: «Αν ο Πελέ είναι ο Μπετόβεν, είμαι ο Ρον Γουντ, ο Κιθ Ρίτσαρντς και ο Μπόνο του ποδοσφαίρου, όλα μαζί σε ένα. Επειδή ήμουν η παθιασμένη πλευρά του ποδοσφαίρου».