O κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Χρήστος Μαντάς ομολόγησε, ειλικρινώς και δια τηλεοράσεως, ότι «το ‘χασε». Το μέτρημα και τον χρόνο – για το εάν, πότε και πώς κατατέθηκε στη Βουλή η τροπολογία για τον «κόφτη».
Ο βουλευτής του Ποταμιού Γιώργος Αμυράς είδε μπροστά του στη Βουλή τα… άπαντα Τσακαλώτου και διαπίστωσε ότι«έχουμε 7,5 χιλιάδες σελίδες και 2 εκατομμύρια λέξεις».
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου πήρε κομπιουτεράκι, έκανε διαιρέσεις, μέτρησε ώρες, λέξεις και σελίδες, και υπολόγισε ότι για να καταλάβουν οι βουλευτές τί περιλαμβάνει το πολυνομοσχέδιο πρέπει να διαβάζουν επί τριήμερο 535 σελίδες την ώρα: «7.500 σελίδες νομοσχέδιο και συναφή κείμενα θα ξεκινήσουν να συζητιούνται σε 14 ώρες. 535 σελίδα/ώρα μόνο για ανάγνωση χωρίς ύπνο. Δοκιμάστε το», έγραψε στοtwitter, τρολάροντας – με εμφανή ικανοποίηση – τους πρώην συντρόφους της.
Και η απλή αριθμητική λέει ότι το νομοσχέδιο, μαζί με τροπολογίες, παραρτήματα και τις συμβάσεις παραχώρησης των περιφερειακών αεροδρομίων φθάνει στις 7.500 σελίδες.
Όπερ, εάν υπολογιστούν τα αντίτυπα για τους 300 βουλευτές στοίχισε τουλάχιστον… μισό δάσος και 2.250.000 σελίδες Α4, ενώ με τους πλέον μετριοπαθείς υπολογισμούς απαιτεί διάβασμα 2.500 σελίδων την ημέρα από κάθε βουλευτή προκειμένου να έχει προλάβει να το αναγνώσει έως την ψηφοφορία της Κυριακής.
Τουτέστιν, οι… υποψήφιοι των Πανελλαδικών μάλλον τραβάνε λιγότερο ζόρι. Ή άλλως, ο κάθε βουλευτής πρέπει να διαβάζει, από σήμερα κι έως την Κυριακή, 104,16 σελίδες την ώρα, ή 1,7 σελίδες το λεπτό προκειμένου να γνωρίζει στοιχειωδώς πού… οδεύει η ψήφος του και, μαζί, και η τύχη της χώρας.
Εν ολίγοις, το «σύνδρομο» Χρυσοχοΐδη επιστρέφει, είτε ως… τρολ, είτε απλώς ως κοινοβουλευτική τραγωδία. Το «επείγον» ακυρώνει το δημοκρατικό, το… δίκαιον της χρεοκοπίας υπερισχύει κάθε άλλου, κοινοβουλευτικού ή κοινωνικού δικαίου, και το νεοελληνικό μνημονιακό έπος εξακολουθεί να γράφεται με κομματικό «σκονάκι».
Τότε, ο Χρυσοχοΐδης απλώς παραδέχθηκε ότι «δεν πρόλαβε να διαβάσει το Μνημόνιο». Σήμερα, μπορεί κι εκείνος να τρολάρει την ιστορία…