H επέκταση του κορωνοϊού στην Ευρώπη και πιο συγκεκριμένα στην Ιταλία έχει δημιουργήσει ένα κύμα πανικού αρχικά στην Ιταλία αλλά και σε άλλες χώρες, μεταξύ αυτών και στην Ελλάδα.
Οι ειδήσεις που κυριαρχούν αναπαράγουν τις εικόνες πανικού που δημιουργεί ο πανικός που δημιουργείται μέσω των social media. Γιατί η είδηση πλέον διακινείται μέσω των social media. Και όσο πιο κακή η είδηση τόσο πιο γρήγορα διαδίδεται. Όπως ένας ιός. Γίνεται viral.
Ο κορωνοϊός δημιουργεί πράγματι σημαντικούς κινδύνους. Είναι ένας ιός για τον οποίο δεν υπάρχει εμβόλιο. Όμως δεν είναι και πανούκλα. Η πανούκλα είχε ποσοστό θνησιμότητας 90%, ο κορωνοϊός έχει μόλις 2,3%.
Βεβαίως, το 2,3% είναι πολύ υψηλό αν λάβουμε υπόψη ότι η εποχική γρίπη έχει ποσοστό θνησιμότητας μόλις 0,05%. Όμως το χαμηλό ποσοστό θνησιμότητας οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχουν αντιβιοτικά και εμβόλια που περιορίζουν τις συνέπειές της.
Ακόμα όμως κι έτσι, το ποσοστό μπορεί να είναι χαμηλότερο. Όπως σημειώνεται σε σχετική έρευνα που έγινε στην Κίνα στο κέντρο όπου ξεκίνησε η επιδημία στην περιοχή Hubei το ποσοστό θνησιμότητας ήταν 2,9% ενώ σε όλες τις υπόλοιπες περιοχές στην Κίνα το ποσοστό μετά βίας ξεπέρασε το 0,4%. Το 2,3% που γνωρίζουμε βασίζεται στη σύμπτηξη των στοιχείων περιοχών όπου ο ιός είχε πολύ διαφορετικές επιπτώσεις.
Επίσης, ο ιός επηρεάζει εντονότερα τους ηλικιωμένους. Για όσους είναι άνω των 80 το ποσοστό θνησιμότητας ήταν 14,8%, από 70 – 79 έπεφτε στο 8%, 1,3% για αυτούς μεταξύ 50 και 59 ετών, 0,4% για τις ηλικίας από 40 έως 49 και μόλις 0,2% για τις ηλικίες από 10 έως 39 ετών.
Το 0,2% αντιστοιχεί σε 1 θάνατο ανά 500 άτομα.
Χρειάζεται λοιπόν επαγρύπνηση αλλά όχι πανικός. Γιατί μέχρι αυτή τη στιγμή οι πιο σημαντικές επιπτώσεις δεν έχουν έρθει από τον ιό αλλά από τον πανικό.
Τα χρηματιστήρια όλου του κόσμου καταρρέουν, οι δραστηριότητες στις χώρες όπου κάνει την εμφάνισή του ο ιός παγώνουν, οι άνθρωποι κυκλοφορούν με μάσκες διαμορφώνοντας μια ατμόσφαιρα κάποιας πολύ μεγάλης καταστροφής η οποία όμως δεν έχει συμβεί. Όχι ακόμα τουλάχιστον.
Και ως ότου να συμβεί η μόνη καταστροφή που μοιάζει εξαιρετικά πιθανή είναι η οικονομική.
Στη Γαλλία οι αφίξεις Κινέζων τουριστών έχουν καταρρεύσει. Συνολικά η πτώση στον τουρισμό είναι μεγάλη, φτάνει το 30% με 40%. Ο τουρισμός συνεισφέρει 8% του ΑΕΠ της χώρας.
Αν στην Ελλάδα καταγραφεί μία τέτοια πτώση στον τουρισμό, κατά τη στιγμή όπου ο τουρισμός συνεισφέρει περίπου το 25% του ΑΕΠ τι θα συμβεί;
Και τι θα συμβεί αν στην Κρήτη που εξαρτάται πλέον σε απόλυτο βαθμό από τον τουρισμό καταγραφεί μία πτώση αφίξεων κοντά στο 30%; Σύμφωνα με την τελευταία έρευνα του ΟΟΣΑ το 47,2% του ΑΕΠ του νησιού βασίζεται στον τουρισμό.
Χρειάζεται λοιπόν ιδιαίτερη προσοχή και όχι πανικός. Γιατί ειδικά η Κρήτη, μετά από μία καταστροφική χρονιά για τον αγροτικό τομέα λόγω δάκου και χαμηλών τιμών στις τιμές ελαιολάδου που οι επιπτώσεις είναι εξαιρετικά εμφανείς στην αγορά της Κρήτης που νοιώθει στο πετσί της την μείωση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών, δεν αντέχει και μία κατάρρευση του τουρισμού λόγω του πανικού για τον κορωνοϊό.
Ας τα έχουμε αυτά υπόψη μας. Γιατί η πιο πραγματική και οδυνηρή συνέπεια που μπορεί να έχει όλη αυτή η κατάσταση μπορεί να μην έρθει από τον ιό αλλά από τον πανικό που διαδίδεται, επηρεάζει τον τρόπο που σκέπτονται και πράττουν οι ανθρώποι, και διαμορφώνει ένα νοσηρό περιβάλλον για τις ζωές μας και την οικονομία.
Ο πραγματικός ιός διαδίδεται μέσω των social media και είναι ο πανικός. Αυτόν πρέπει πρώτα να θέσουμε υπό έλεγχο για να αντιμετωπίσουμε και τον κορωνοϊό.