Η διαφθορά δεν έχει τέλος στην Ουκρανία. Μετά το πρόσφατο μεγάλο “σκάνδαλο Μίντιτς” – στενού φίλου και συνεταίρου του Ζελένσκι – στην ενέργεια, μία ακόμη υπόθεση συγκλονίζει την χώρα. Πρόκειται (σύμφωνα με την naftemporiki.gr) για τον .. «Αλί Μπαμπά» – κατά κόσμο Αντρίι Γέρμακ, που είναι προσωπάρχης του Ουκρανού Προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι και ίσως τον πιο ισχυρό πολιτικό στη χώρα, που εμφανίζεται στις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις από τις υπηρεσίες καταπολέμηση της διαφθοράς, με το ψευδώνυμο «Αλί Μπαμπά», μαζί με τους υπόλοιπους «κλέφτες».
Ηδη, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι δέχεται ανοιχτές πιέσεις από το εσωτερικό του κόμματός του, του Υπηρέτη του Λαού, να απολύσει τον Αντρίι Γερμάκ, ο οποίος φέρεται να έχει διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στα σκάνδαλα διαφθοράς. «Η πίεση προς τον Ζελένσκι να σταματήσει να προστατεύει τον Γέρμακ, είναι αφόρητη», δήλωσαν στην ιστοσελίδα Politico, τέσσερις ανώτεροι Ουκρανοί αξιωματούχοι που συμμετείχαν σε πολιτικές συζητήσεις στο Κίεβο. Το διακύβευμα είναι μεγάλο για τον Ζελένσκι καθώς ο «Αλί Μπαμπά-Γερμακ» διευθύνει το προεδρικό γραφείο και έχει διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στην καθοδήγηση της διακυβέρνησης του Ζελένσκι από τότε που ανέλαβε την εξουσία το 2019. «Κάποιοι τον βλέπουν σχεδόν ως συμπρόεδρο», γράφει η ευρωπαϊκή ιστοσελίδα.
(Η διαφθορά στον ενεργειακό τομέα απειλεί να εξελιχθεί στη μεγαλύτερη εσωτερική πολιτική κρίση της Ουκρανίας από την έναρξη του πολέμου και στο επίκεντρο βρίσκεται τώρα ο… «Αλί Μπαμπά» – κατά κόσμο Αντρίι Γέρμακ)
ΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΤΗΣ ΕΕ “ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ” ΣΕ ΟΣΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ
Ενώη διαφθορά και τα σκάνδαλα συγκλονίζουν την Ουκρανία, οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης “αγνοούν” τα γεγονότα ή “κλείνουν τα μάτια” σε όσα συμβαίνουν. Δεν εξηγείται διαφορετικά το γεγονός ότι προσπαθούν με κάθε τρόπο να “σώσουν” τον Ζελένσκι και να δικαιολογήσουν τον τεράστιο επανεξοπλισμό της ΕΕ, λόγω της συνέχισης του πολέμου. Η Πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, αναζητεί 90 δις ευρώ για να σταλούν στην Ουκρανία έως το 2026, αλλά η ΕΕ δεν έχει ακόμη καταφέρει να ξεπεράσει τα βέτο του Ούγγρου Πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν και του Σλοβάκου Ρόμπερτ Φίτσο.
Η φον ντερ Λάιεν δεν έχει πείσει επίσης ούτε τη Βαλερί Ουρμπέν, Γενική Διευθύντρια της Euroclear, του βελγικού οργανισμού που κατέχει 193 δισεκατομμύρια ευρώ σε «παγωμένα» ρωσικά περιουσιακά στοιχεία, να ανοίξει το «πουγκί» και να χορηγήσει τα 140 δισ. ως δάνειο στον Ζελένσκι. Αντίθετα, η Ουρμπέν έχει δηλώσει ότι η Euroclear μπορεί ακόμη και να μηνύσει την ΕΕ εάν επιμείνει στις πιέσεις της.
Image
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΓΙΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ “ΑΝΤΙΡΩΣΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ”
Εν τω μεταξύ, όπως αναφέρει το ρωσικό πρακτορείο TASS, ευρωπαίοι ειδικοί προειδοποιούν τις κυβερνήσεις τους για το επικείμενο τέλος του «αντιρωσικού» σχεδίου της Δύσης στην Ουκρανία και την αναπόφευκτη ήττα του καθεστώτος του Κιέβου, δήλωσε η Υπηρεσία Πληροφοριών Εξωτερικού (SVR) της Ρωσίας. «Σύμφωνα με πληροφορίες της SVR, ειδικοί από υπηρεσίες εξωτερικής πολιτικής και στρατιωτικές υπηρεσίες της Ευρώπης κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για να προειδοποιήσουν τις εθνικές κυβερνήσεις ότι το φιάσκο του «αντιρωσικού» σχεδίου, που δημιούργησε η Δύση στην Ουκρανία, καταρρέει», ανέφερε το γραφείο τύπου της SVR σε ανακοίνωση που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της οργάνωσης.
«Τα υψηλότερα αξιώματα λαμβάνουν αναφορές που επισημαίνουν άμεσα ότι η ήττα του καθεστώτος του Κιέβου είναι αναπόφευκτη», ανέφερε το SVR. «Δίνεται μεγάλη προσοχή στην συντριπτική διαφθορά στην Ουκρανία, όπου οι γενναιόδωρες δωρεές από δυτικούς δωρητές εξαφανίζονται χωρίς να αφήσουν ίχνος». Σύμφωνα με την ανακοίνωση, «οι υπηρεσίες εξωτερικής πολιτικής των ευρωπαϊκών χωρών σημειώνουν με ανησυχία ότι οι Ουκρανοί χάνουν όλο και περισσότερο το κίνητρό τους και γίνονται απαθείς, στο πλαίσιο της κόπωσης από την παρατεταμένη και εξαντλητική σύγκρουση». «Αναφορές από Ευρωπαίους διπλωμάτες και αξιωματικούς των μυστικών υπηρεσιών δείχνουν ότι η πλειοψηφία των Ουκρανών πολιτών «αισθάνεται προδομένη» εν μέσω πληροφοριών σχετικά με την κατάφωρη διαφθορά της ηγεσίας της χώρας στην υπόθεση Μίντιτς. Έχουν χάσει κάθε ελπίδα ότι η χώρα θα ενταχθεί σύντομα στην ΕΕ. Επιπλέον, οι Ουκρανοί υποστηρίζουν ευρέως την πεποίθηση ότι δεν πρέπει να βασίζονται σε σημαντική βοήθεια από την Ευρώπη. Οι απλοί πολίτες συνειδητοποιούν ότι η χώρα έχει βυθιστεί στη διαφθορά, επομένως ο αριθμός εκείνων που αντιτίθενται στην κατανομή σοβαρών κονδυλίων για τις ανάγκες του Κιέβου αυξάνεται στην Ευρώπη. Εκτός από την Ουγγαρία και τη Σλοβακία, αυτή η άποψη αρχίζει να κερδίζει δημοτικότητα στην Τσεχία και τη Ρουμανία», πρόσθεσε το SVR. Το γραφείο τύπου συνέχισε λέγοντας ότι «επομένως, η πολιτική σημασία της Ουκρανίας στην Ευρώπη αρχίζει να μειώνεται». «Οι Ουκρανοί τείνουν όλο και λιγότερο να βλέπουν τους Ευρωπαίους εταίρους τους ως πηγή σωτηρίας και υποστήριξης», ανέφερε το SVR. Ωστόσο, η ρωσική υπηρεσία πληροφοριών πρόσθεσε ότι οι ηγέτες της ΕΕ προτιμούν να αγνοούν τι πραγματικά συμβαίνει στην Ουκρανία. «Ακόμα δεν αντέχουν την ιδέα ότι εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ, που επενδύθηκαν στο «ουκρανικό έργο», απλώς χάθηκαν και ότι οι πολιτικές τους καριέρες καταρρέουν. Είναι πιο εύκολο για αυτούς να συνεχίζουν να ενδίδουν σε ευσεβείς πόθους. Αλλά ακόμη και οι πιο εκλεπτυσμένοι ευσεβείς πόθοι δεν μπορούν να αγνοούν την πραγματικότητα για πάντα. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβει αυτό η Ευρώπη, τόσο λιγότερο επώδυνο θα είναι», δήλωσε το SVR
Αγνοούν τι πραγματικά συμβαίνει στην Ουκρανία
«Ακόμα δεν αντέχουν την ιδέα ότι εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ, που επενδύθηκαν στο «ουκρανικό έργο», απλώς χάθηκαν και ότι οι πολιτικές τους καριέρες καταρρέουν. Είναι πιο εύκολο για αυτούς να συνεχίζουν να ενδίδουν σε ευσεβείς πόθους. Αλλά ακόμη και οι πιο εκλεπτυσμένοι ευσεβείς πόθοι δεν μπορούν να αγνοούν την πραγματικότητα για πάντα. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβει αυτό η Ευρώπη, τόσο λιγότερο επώδυνο θα είναι», δήλωσε το SVR.
Οι καλύτεροι συγκάτοικοι πληρώνουν το στεγαστικό δάνειο στο σπίτι που μένεις, σε αφήνουν να ζεις δωρεάν, γεμίζουν το ψυγείο και συνήθως τους αποκαλείς… «Μαμά» και «Μπαμπά».
Η νέα τάση στις χώρες της Δύσης, θέλει τους ενήλικες της Gen Z, μετά την αποφοίτηση από το Λύκειο ή το Πανεπιστήμιο, αντί να ξεκινούν τη δική τους ζωή, να παραμένουν στο παιδικό τους δωμάτιο.
Αυτό δεν έχει όμως μόνο επιπτώσεις στα άτομα της Gen Z, αλλά και στην ευρύτερη οικονομία.
Έκθεση, με τίτλο «Τα παιδιά δεν είναι καλά», περιγράφει πώς χάνονται 12 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως επειδή οι νεότεροι άνθρωποι ξοδεύουν λιγότερα για στέγαση, μεταφορές και φαγητό ζώντας στο οικογενειακό σπίτι.
Η Gen Z παραμένει στο παιδικό δωμάτιο
Περίπου ένας στους τρεις ενήλικες της Gen Z στις ΗΠΑ ζουν με τους γονείς τους.
Αντίστοιχα υψηλό είναι και το ποσοστό στην Ευρώπη. Στη Νότια και Ανατολική Ευρώπη υπερβαίνει το 40% και φτάνει έως και το 69% σε ορισμένες χώρες , ενώ αισθητά πιο χαμηλό είναι το ποσοστό στη Δυτική και Βόρεια Ευρώπη.
Σε ότι αφορά στη χώρα μας, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία το 45% των νέων εξακολουθεί να ζει με την οικογένειά του.
Αναλυτικότερα, οι περισσότερες σκανδιναβικές χώρες έχουν ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά νέων που ζουν με τους γονείς τους μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών. Οι περισσότεροι κάτοικοι αυτής της περιοχής ηλικίας 25-34 ετών προτιμούν να ζουν χωριστά.
Το ποσοστό των νέων ενηλίκων που ζουν με τους γονείς τους στην Ευρώπη. Πηγή φωτό: voronoiapp.com
Στη Δυτική Ευρώπη, η κατάσταση είναι παρόμοια: το ποσοστό των νέων που διαμένουν στο σπίτι των γονιών τους είναι σχετικά χαμηλό, κυμαινόμενο από 11% στην Ολλανδία έως 40% στην Ιρλανδία.
Ταυτόχρονα, στη Νότια και Ανατολική Ευρώπη, το ποσοστό είναι πολύ υψηλότερο, συχνά ξεπερνώντας το 40%.
Ιδιαίτερα υψηλές τιμές καταγράφονται στα Βαλκάνια, όπου σε ορισμένες χώρες περίπου το 60% των νέων συνεχίζουν να ζουν με τους γονείς τους. Η
Ηγέτης μεταξύ αυτών είναι το Μαυροβούνιο, όπου το επίπεδο αυτό φτάνει το 69%.
Για λόγους σύγκρισης, στις Ηνωμένες Πολιτείες, μεταξύ των πολιτών ηλικίας 25-34 ετών, η συμβίωση με τους γονείς είναι περίπου 19,2%.
«Τα παιδιά δεν είναι καλά»
Η Γενιά Ζ δεν είναι καλά. Αυτή είναι η επίσημη διάγνωση της Oxford Economics, μετά από μια εις βάθος ανάλυση των οικονομικών προοπτικών της γενιάς.
Πράγματι, η αγορά εργασίας, σε συνδυασμό με τα εμπόδια που προκαλούνται από την έλλειψη προσιτής στέγασης και τη χαμηλή αύξηση των μισθών, σημαίνει ότι οι νεότεροι εισερχόμενοι στην αγορά εργασίας θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν «μακροπρόθεσμα σημάδια».
Αλλά οι προοπτικές για τη Γενιά Ζ δεν επηρεάζουν μόνο αυτά τα νεαρά άτομα. Έχουν ευρύτερες επιπτώσεις στην οικονομία στο σύνολό της.
Μια νέα έκθεση της Oxford Economics όχι μόνο αποκαλύπτει το επίπεδο δραστηριότητας που χάνεται επειδή η Γενιά Ζ δεν μπορεί να εισέλθει στην αγορά εργασίας, αλλά και το κόστος που συνεπάγεται η συνέχιση της διαβίωσης με τους γονείς τους και η μείωση της κατανάλωσης ως αποτέλεσμα.
Η έκθεση, με τίτλο «Τα παιδιά δεν είναι καλά», περιγράφει πώς χάνονται 12 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως επειδή οι νεότεροι άνθρωποι ξοδεύουν λιγότερα για στέγαση, μεταφορές και φαγητό ζώντας στο οικογενειακό σπίτι.
Οι επιπτώσεις στην οικονομία
Μια προσέγγιση στην αγορά εργασίας χωρίς ή με χαμηλά διακυβεύματα σημαίνει επίσης ότι η Γενιά Ζ δεν ενεργεί στην οικονομία με τον ίδιο τρόπο που ενεργούσαν οι προηγούμενες γενιές στην ίδια ηλικία.
Για παράδειγμα, χωρίς δουλειά, οι νεότεροι συχνά δεν έχουν τα οικονομικά μέσα για να μετακομίσουν από το σπίτι των γονιών τους και να αρχίσουν να πληρώνουν οι ίδιοι το ενοίκιο, τους λογαριασμούς κοινής ωφέλειας και τα είδη παντοπωλείου.
Oι νέοι εργαζόμενοι της Gen Z βιώνουν μια παράταση της εξάρτησης από την οικογένεια που δεν είναι επιλογή αλλά αναγκαιότητα
«Εκτιμούμε ότι υπάρχουν ένα επιπλέον εκατομμύριο νέοι ενήλικες ηλικίας 22-28 ετών που ζουν στο σπίτι με τους γονείς τους, σε σύγκριση με τις τάσεις πριν από την πανδημία», λέειο η αναπληρώτρια οικονομολόγος Grace Zwemmer, προσθέτοντας ότι έρευνα από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Νέας Υόρκης υποδηλώνει ότι η σχετική επιβάρυνση στις δαπάνες των ΗΠΑ ανέρχεται σε 12 δισεκατομμύρια δολάρια.
Ίδιοι λόγοι σε Αμερική και Ευρώπη
Οι λόγοι για τους οποίους οι Gen Z εξακολουθεί να μένει στο πατρικό της σπίτι, είναι κοινοί, τόσο στην Αμερική όσο και στην Ευρώπη.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ένας από τους βασικούς παράγοντες που καθορίζουν τις προοπτικές για τη Γενιά Ζ είναι η αγορά εργασίας, όπου το ποσοστό προσλήψεων παρουσιάζει πτωτική τάση από το 2022 και τώρα βρίσκεται στο 3,2%, πολύ κάτω από τον ιστορικό μέσο όρο του και στο ίδιο επίπεδο με το ποσοστό κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
«Για τους νέους εργαζόμενους, η κατάσταση της αγοράς εργασίας είναι το πιο σημαντικό κομμάτι του παζλ κατά τον προσδιορισμό της συνολικής οικονομικής υγείας, καθώς αυτά τα άτομα δεν είχαν την ευκαιρία να συσσωρεύσουν πλούτο», γράφει επίσης Grace Zwemmer, σύμφωνα με το Fortune.
«Οι νέοι εργαζόμενοι είναι πιο ευάλωτοι σε οικονομικές υφέσεις και μια αδύναμη αγορά εργασίας μπορεί να έχει διαρκή αρνητικό αντίκτυπο στην αύξηση των μισθών και στις δυνατότητες κέρδους», λέει.
Στην Ευρώπη, σύμφωνα με στοιχεία από το Eurofound οι νέοι Ευρωπαίοι ζουν περισσότερο χρόνο στο πατρικό τους, κυρίως λόγω της στεγαστικής κρίσης.
Η αύξηση των ενοικίων και των τιμών των ακινήτων έχει ξεπεράσει την αύξηση του εισοδήματος, καθιστώντας την ανεξάρτητη διαβίωση μη προσιτή.
Οι χαμηλοί μισθοί για τους νέους εργαζόμενους καθιστούν δύσκολη την κάλυψη του ενοικίου και άλλων εξόδων διαβίωσης (μια επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ είναι πονοκέφαλος για κάθε νέο άνθρωπο που πληρώνει ενοίκιο, λογαριασμούς και έξοδα κίνησης), αναγκάζοντας πολλούς να παραμείνουν στο σπίτι για να επιβιώσουν.
Οι πολιτικοί σφυρίζουν αδιάφορα
Οι ευρωπαϊκές χώρες αλλά και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ποικίλες πολιτικές σχετικά με τις αυξήσεις ενοικίων και την ακρίβεια που όπως όμως αποδεικνύεται δεν είναι ικανές να σταματήσουν την τάση που έχει έχει δημιουργηθεί με τους νέους να εγκαταλείπουν το πατρικό τους σπίτι σε μεγάλη ηλικία.
Οι πολιτικοί παρά τις επισημάνσεις τόσο σε ότι αφορά στο ηθικό κομμάτι, όσο και στο οικονομικό, εξακολουθούν να σφυρίζουν αδιάφορα.
Μέχρι τότε τα άτομα της Gen Z είναι αναγκασμένα να ζουν κάτω από συνθήκες που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να τις αποκαλέσει κάποιος φυσιολογικές.
Πολιτική παρέμβαση από τη Συνέλευση Αλληλεγγύης — Στο στόχαστρο η παρουσία του CEO της Haifa Group στην πόλη και οι καταγγελίες για “οικοκτονία” στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη
Σε νέα κινητοποίηση αλληλεγγύης προς τον παλαιστινιακό λαό καλεί η Συνέλευση Αλληλεγγύης στο Ηράκλειο, την Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2025, στις 18:00, έξω από το Επιμελητήριο Ηρακλείου. Η συγκέντρωση ανακοινώνεται λίγες ημέρες μετά τη δημοσιοποίηση μιας σκληρής καταγγελίας για τον ρόλο της ισραηλινής πολυεθνικής Haifa Group, εν μέσω της συνεχιζόμενης καταστροφής στη Γάζα και της κλιμάκωσης της βίας στη Δυτική Όχθη.
Η παρέμβαση εστιάζει στην προγραμματισμένη ομιλία του CEO της εταιρείας, Motti Levin, την ίδια ημέρα και ώρα στο Επιμελητήριο, γεγονός που πυροδοτεί έντονη αντίδραση από συλλογικότητες της πόλης.
Στο επίκεντρο η Haifa Group και ο CEO της: «Βάση σε κατεχόμενη πόλη, υπερήφανη στήριξη στον Σιωνισμό»
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Συνέλευσης, η παρουσία του Motti Levin στην Κρήτη αποτελεί πρόκληση, καθώς:
«Την Πέμπτη 20/11 στις 6μμ θα πραγματοποιηθεί στο Επιμελητήριο Ηρακλείου ομιλία από τον CEO της πολυεθνικής εταιρείας λιπασμάτων Haifa Group, η οποία έχει βάση την κατεχομένη από το Ισραήλ πόλη της Χάιφα, από την οποία εκδιώχθηκαν περίπου 60.000 Παλαιστίνιοι Άραβες […] κατά τη διάρκεια της Nakba.»
Η ανακοίνωση αναφέρει ότι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο CEO εμφανίζεται να «στηρίζει περήφανα τον Σιωνισμό», την ώρα που:
«η γενοκτονία των Παλαιστίνιων συνεχίζεται στη Γάζα και ο εποικισμός στην Δυτική Όχθη».
Καταγγελίες για περιβαλλοντική καταστροφή και καταπάτηση πόρων
Η Συνέλευση παρουσιάζει μια εκτενή επιχειρηματολογία σχετικά με τον περιβαλλοντικό ρόλο της Haifa Group και τη σύνδεσή της με το ισραηλινό καθεστώς κατοχής.
Η ανακοίνωση τονίζει ότι η εταιρεία:
«προωθεί παγκοσμίως χημικά λιπάσματα (επιβαρυντικά για το υπέδαφος και τον υδροφόρο ορίζοντα)»,
ενώ δραστηριοποιείται κυρίως σε χώρες «γεννημένες από τις αποικιοκρατίες φυτειών».
Παράλληλα, περιγράφει λεπτομερώς τις συνθήκες στη Δυτική Όχθη, κατηγορώντας ισραηλινές δυνάμεις και ομάδες εποίκων πως:
επιτίθενται και εκδιώκουν Παλαιστινίους,
καταστρέφουν χωράφια και ελαιώνες,
παρεμποδίζουν την πρόσβαση στο νερό.
Στο ίδιο πλαίσιο, γίνεται λόγος για «συστηματική αρπαγή των υδάτινων πόρων», με αναφορά σε συγκεκριμένα στοιχεία:
«οι περίπου 600.000 παράνομοι έποικοι χρησιμοποιούν έξι φορές περισσότερο νερό απ’ ό,τι τα 3.000.000 του Παλαιστινιακού πληθυσμού».
«Οικοκτονία» στη Γάζα: Καταστροφή υποδομών, μόλυνση εδάφους και θαλάσσης
Η ανακοίνωση επεκτείνεται στη Γάζα, όπου η Συνέλευση περιγράφει μια κατάσταση ολοκληρωτικής καταστροφής:
«Στην ισοπεδωμένη Γάζα, πάνω από 40.000.000 τόνοι από συντρίμμια και επικίνδυνες ουσίες […] συγκροτούν την εικόνα της καταστροφής.»
Αναφέρονται:
στοχευμένοι βομβαρδισμοί σε χωράφια, θερμοκήπια, εγκαταστάσεις ύδρευσης και αφαλάτωσης,
μόλυνση υδροφόρου ορίζοντα από τοξικά απόβλητα και πυρομαχικά,
ρύπανση της θάλασσας από λύματα λόγω καταστροφής ηλεκτρικών υποδομών.
Το αποτέλεσμα, σύμφωνα με τη Συνέλευση, είναι μια κατάσταση που «γίνεται πλέον ξεκάθαρα λόγος για ‘οικοκτονία’ της παλαιστινιακής γης».
«Στεκόμαστε δίπλα στα κινήματα ιθαγενών και στους αγρότες της Δυτικής Όχθης»
Η ανακοίνωση τοποθετεί την τοπική δράση στο Ηράκλειο μέσα σε έναν ευρύτερο παγκόσμιο χάρτη κινημάτων για γη και περιβάλλον:
«Θεωρούμε χρέος μας να παρεμβαίνουμε και να στεκόμαστε δίπλα στα κινήματα ιθαγενών […] Στεκόμαστε δίπλα στους αγρότες, πολίτες και ακτιβιστές στα χωριά της Δυτικής Όχθης που καθημερινά υποφέρουν από τις πολλαπλές μορφές βίας, διωγμού και εκτοπισμού από τη σιωνιστική οντότητα.»
Το κείμενο χαρακτηρίζει την ισραηλινή πολιτική ως:
«βίαιη εθνοκάθαρση, η οποία έχει κορυφωθεί το τελευταίο διάστημα».
Κάλεσμα μποϊκοτάζ και απομόνωσης εταιρειών που συνδέονται με το Ισραήλ
Η Συνέλευση απευθύνει ανοιχτό πολιτικό κάλεσμα προς την κοινωνία του Ηρακλείου:
«να σταθεί ενάντια στην φιλοξενία και συνεργασία με οποιαδήποτε εταιρεία έχει βάση το απαρτχάιντ του Ισραήλ και στηρίζει την εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων.»
Το κάλεσμα συνδέεται με το διεθνές κίνημα μποϊκοτάζ (BDS), ενώ ταυτόχρονα εκφράζεται στήριξη «στα παγκόσμια κινήματα που παλεύουν για την περιβαλλοντολογική δικαιοσύνη».
Η κινητοποίηση της Πέμπτης και τα συνθήματα της ανακοίνωσης
Η συγκέντρωση ορίζεται για:
Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2025, στις 18:00, έξω από το Επιμελητήριο Ηρακλείου.
Η ανακοίνωση καταλήγει με πολιτικά φορτισμένα συνθήματα, που αποτυπώνουν το πλαίσιο στο οποίο τοποθετείται η κινητοποίηση:
«ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΓΗΣ» «ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΟΠΛΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ» «ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΓΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» «ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΧΩΡΙΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ»
Ανακοίνωση της οργάνωσης μετά τον τριήμερο εορτασμό — Προειδοποιεί για προσπάθειες κατάληψης του κάτω Πολυτεχνείου, προβοκάτσιες και κλιμακούμενη στοχοποίηση μελών της
Την πρώτη της δημόσια πολιτική εκτίμηση μετά τον τριήμερο εορτασμό του Πολυτεχνείου εξέδωσε η ΑΡΑΣ, καταγγέλλοντας «ψευδείς καταγγελίες» και περιγράφοντας ένα σκηνικό εντάσεων, απειλών και προβοκατόρικων σχεδίων που, όπως υποστηρίζει, θα μπορούσαν να είχαν οδηγήσει σε ακύρωση του εορτασμού και σε επέμβαση της αστυνομίας στο ιστορικό ίδρυμα του ΕΜΠ στην Πατησίων.
Η ανακοίνωση, που δημοσιοποιήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2025, έρχεται σε μια στιγμή αυξημένης εσωτερικής αντιπαράθεσης στον χώρο της αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού κινήματος, με την οργάνωση να δηλώνει ότι έχει γίνει στόχος συκοφαντιών αλλά και επιθέσεων από ομάδες που —όπως τονίζει— «ενδύονται τον μανδύα του ‘αναρχικού’».
Πιο αναλυτικά στην ανακοίνωση αναφέρονται τα εξής:
Τις τελευταίες μέρες η ΑΡΑΣ έχει γίνει δέκτης ψευδών καταγγελιών.
Επιλέξαμε να μην απαντήσουμε στο θόρυβο μέχρι το τέλος του τριήμερου εορτασμού του Πολυτεχνείου, γιατί δεν θέλουμε αυτός να γίνεται αντικείμενο κρατικής διαχείρισης, ή αμαύρωσης, αφού προτεραιότητά μας είναι το μαζικό κίνημα. Μετά την ολοκλήρωση του τριημέρου, δημοσιεύουμε μία πρώτη πολιτική εκτίμηση.
Εδώ και πολλές ημέρες, μέσα από σειρά συσκέψεων, είναι γνωστό σε όλους (οργανώσεις, κόμματα και συλλογικότητες της αριστεράς και του α/α χώρου) ότι υπήρχε δημόσια ανακοινωμένη απόφαση και σχέδιο από ομάδες που ενδύονται τον μανδύα του «αναρχικού», να καταλάβουν κεντρικά κτίρια στο ΕΜΠ, στο ιστορικό συγκρότημα της Πατησίων, κατά τη διάρκεια του τριήμερου εορτασμού. Διακηρυγμένος στόχος, που έχει καταγραφεί σε δημόσια κείμενα [1], ήταν να αποτελέσει ο χώρος του κάτω Πολυτεχνείου ορμητήριο για πραξικοπηματικές πρακτικές, που λειτουργούν αντικειμενικά προβοκατόρικα, συγκρούσεις με όρους θεάματος εντός και εκτός του χώρου του ΕΜΠ, που οδηγούν στη δυσφήμιση του πανεπιστημιακού ασύλου και του κοινωνικού κινήματος. Μία τέτοια εξέλιξη θα ακύρωνε τις μαζικές εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν στις 15 και στις 16 Νοέμβρη από τους φοιτητικούς συλλόγους, φορείς, πολιτικές οργανώσεις και κόμματα και θα διακύβευε συνολικότερα τον εορτασμό για τα επόμενα χρόνια. Ιδιαίτερα σε συνθήκες όξυνσης του αυταρχισμού και της καταστολής, η μετατροπή του Πολυτεχνείου σε πεδίο κάλυψης πρακτικών που δεν έχουν καμία σχέση με το κίνημα, θα σηματοδοτούσε σοβαρό πολιτικό πλήγμα. Πραξικοπηματικές «καταλήψεις», έξω και απέναντι σε κάθε διαδικασία των φοιτητικών συλλόγων και του οργανωμένου, μαζικού κινήματος, που λειτουργούν ως πεδία κάλυψης περιθωριακών και προβοκατόρικων πρακτικών και περιγράφονται δημόσια ως «πανεπιστήμια στέκια κι ορμητήρια», μας βρίσκουν κάθετα αντίθετους. Η αντίληψή μας για τους χώρους ασύλου είναι σαφής και δημόσια διατυπωμένη. Τα πανεπιστήμια οφείλουν να είναι ανοιχτά στις κοινωνικοπολιτικές διεργασίες και αυτός ο χαρακτήρας πρέπει να περιφρουρείται από το οργανωμένο, μαζικό κίνημα και τους πολιτικούς, συνδικαλιστικούς και κοινωνικούς φορείς, πρωτίστως τους φοιτητικούς συλλόγους. Δεν μπορούν να γίνονται αντικείμενο διαχείρισης των κρατικών μηχανισμών, αλλά ούτε περιθωριακών ομάδων για να τα αξιοποιούν με τρόπο που στρώνει το δρόμο στην κρατική καταστολή και σε κάθε είδους αντιδραστικούς σχεδιασμούς.
Δεν είναι η πρώτη φορά που θα επιχειρούνταν τέτοιες πρακτικές από τέτοιου τύπου ομάδες. Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου το 1995 είναι γνωστά, όταν μέλη αριστερών δυνάμεων δέχτηκαν επίθεση με μολότωφ, με αποτέλεσμα να κινδυνέψουν να καούν ζωντανοί, όπως είναι γνωστή και η κατασταλτική διαχείριση που τα συνόδευσε, με εκατοντάδες συλλήψεις και μάλιστα από τον ίδιο τον α/α χώρο. Το 2017, ουσιαστικά ο εορτασμός ακυρώθηκε, με την κατάληψη και το κλείσιμο όλου του Πολυτεχνείου, μην επιτρέποντας την πρόσβαση σε κανέναν, τόσο στους μαζικούς φορείς, όσο και σε σχολεία, σε οικογένειες με παιδιά και σε όσους ήθελαν να τιμήσουν την εξέγερση. Το 2018, κατελήφθη το κτίριο Αβέρωφ, το πιο κεντρικό κτίριο του κάτω Πολυτεχνείου, από το οποίο περνούν χιλιάδες άνθρωποι σε κάθε εορτασμό, αποκλείοντας την πρόσβαση σε όλους.
Ωστόσο, δεν είναι μόνο το Πολυτεχνείο. Τα τελευταία χρόνια, πραξικοπηματικές και προβοκατόρικες δράσεις από ομάδες με διάφορες παραλλαγές, ενίσχυαν την καταστολή και τον θεσμικό αυταρχισμό. Η χυδαία διαπόμπευση του πρώην πρύτανη της ΑΣΟΕΕ, Μπουραντώνη, ακολουθήθηκε από την πανεπιστημιακή αστυνομία. Η φωτιά στην Πρυτανεία του ΕΜΠ το 2024, έστρωσε το έδαφος για αντιδραστικές μεταβολές. Οι διάφορες επιθέσεις σε πανεπιστήμια, έδωσαν το έναυσμα για να νομοθετηθούν από την ΝΔ τα νέα ιδιώνυμα και το αυταρχικό πειθαρχικό δίκαιο μέσα στα ιδρύματα. Οι πραξικοπηματικές και προβοκατόρικες πρακτικές στην ιστορική συγκέντρωση της 28ης Φλεβάρη 2025 διευκόλυναν τη διάλυσή της από τις δυνάμεις καταστολής. Οι αντίστοιχες πρακτικές που κατέληξαν σε φωτιές σε αυτοκίνητα και σπίτια γύρω από τον Λόφο του Στρέφη τον Απρίλιο του 2025, οδήγησαν στις εξαγγελίες για απαγορεύσεις πολιτιστικών και άλλων δραστηριοτήτων και αμαύρωσαν το ευρύτερο κοινωνικό κίνημα.
Για την οργανωμένη αριστερά και το κοινωνικό κίνημα, αποτελεί χρέος η υπεράσπιση της δυνατότητας το Πολυτεχνείο να μένει ανοιχτό, προσβάσιμο σε όλους και, πρώτα απ’ όλα, να μην ακυρώνεται η δυνατότητα πραγματοποίησης του τριήμερου εορτασμού. Στα πλαίσια της υπεράσπισης του ανοιχτού χαρακτήρα του Πολυτεχνείου από τους φοιτητικούς συλλόγους και, παρά την επίθεση που δέχτηκαν οι σύλλογοι, με εξοπλισμό και μέσα, ακόμα και με μαχαίρι που τραυμάτισε φοιτητή, το σχέδιο αυτό δεν επιβλήθηκε. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σήμερα δεν συζητάμε σε μια συνθήκη κατάργησης του τριήμερου εορτασμού.
Ομάδες με τέτοιες πρακτικές, δεν έχουν πραγματική πολιτική παρουσία ή πολιτικό περιεχόμενο και οι πρακτικές τους προφανώς δεν χαρακτηρίζουν το σύνολο του α/α χώρου. Γύρω από αυτές, διαχρονικά συσπειρώνονται χουλιγκάνοι, πρόσωπα εμπλεγμένα με πρακτικές του κοινού ποινικού δικαίου, τα οποία ενδύονται τον μανδύα των «αναρχικών», προκειμένου να βρίσκουν χώρο και νομιμοποίηση για τις δραστηριότητές τους. Σε αντίθεση με όσα αναπαράγονται, η ΑΡΑΣ ουδέποτε άνοιξε μέτωπο με τον α/α χώρο, ακόμα και σε συνθήκες πολιτικής αντιπαράθεσης και πολύ σοβαρών διαφωνιών για κεντρικά επίδικα του κοινωνικού κινήματος. Ακόμα και το 2021, όταν δέχθηκαν μέλη των φοιτητικών συλλόγων, των ΕΑΑΚ και της ΑΡΑΣ επίθεση από αντίστοιχους κύκλους, η απάντηση που επιλέξαμε ήταν αυτή της πλατιάς και μαζικής πολιτικής καταγγελίας από τους φορείς του μαζικού κινήματος.
Στον αντίποδα, η ΑΡΑΣ έχει γίνει δέκτης πολλαπλών επιθέσεων, οι οποίες κλιμακώνονται τον τελευταίο χρόνο. Τα χαρακτηριστικά τους είναι συγκεκριμένα. Μέλη της ΑΡΑΣ, των ΕΑΑΚ και των Φοιτητικών Συλλόγων, αλλά και άσχετα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, έχουν χτυπηθεί και τραυματιστεί, ή έχουν γίνει απόπειρες να χτυπηθούν σε ενέδρες, έχουν μαχαιρωθεί, γυναίκες έχουν χτυπηθεί και προπηλακιστεί, φοιτητικά στέκια έχουν καταστραφεί, ενώ εργαζόμενοι έχουν πέσει θύματα σκηνοθετημένων και οργανωμένων ενεδρών ακόμα και έξω από τους χώρους δουλειάς τους. Τα περιστατικά, η δράση και τα χαρακτηριστικά αυτών των ομάδων είναι γνωστά στις συλλογικότητες και τις οργανώσεις του ευρύτερου κινήματος και έχουν καταγγελθεί από τους φορείς του μαζικού κινήματος.
Εδώ και αρκετό καιρό, έχουμε δείξει ανοχή και έχουμε απόσχει από την πλατιά καταγγελία, αναλογιζόμενοι τις ευρύτερες πολιτικές και άλλες προεκτάσεις. Ωστόσο, η αντιστροφή της πραγματικότητας ανοίγει τον ασκό του Αιόλου.
Η σύνθεση και το ποιόν των ομάδων αυτών, αποτυπώθηκε και στα καλέσματα για διάλυση, ουσιαστικά, του τριήμερου εορτασμού, την 16η Νοέμβρη [2]. Μέρα μεσημέρι – με χιλιάδες κόσμο μέσα στον ιστορικό χώρο της Πατησίων, μικρά παιδιά, ηλικιωμένους, απείλησαν ευθέως ότι πρόκειται να υπάρξει μαζική επίθεση με εξοπλισμό, χωρίς κανένα όριο και χωρίς κανένα ενδιαφέρον για τις συνέπειες, τόσο στον συγκεντρωμένο κόσμο, όσο και στον ίδιο τον εορτασμό. Για να μην τους δοθεί αφορμή για να προβούν σε αυτές τις ενέργειες, που θα είχαν επιπτώσεις για τον πλατύ κόσμο που ερχόταν για να τιμήσει την εξέγερση κατά της Χούντας, αλλά και θα οδηγούσαν σε εισβολή της αστυνομίας, μέλη της ΑΡΑΣ και των φοιτητικών συλλόγων αποχώρησαν οργανωμένα από το χώρο, για την προάσπιση του τριημέρου. Από το επόμενο πρωί, η παρέμβασή μας συνεχίστηκε κανονικά. Του λόγου το αληθές αποδεικνύεται από τα δημόσια κείμενά τους, από τα συνθήματα που αφέθηκαν στο Πολυτεχνείο, τα οποία απειλούν ευθέως για δολοφονικές επιθέσεις, από τη διακίνηση φημών για την προσωπική στοχοποίηση αγωνιστών και αγωνιστριών με ενέδρες, τις απειλές που διατυπώνονται για μαχαιρώματα.
Όλα αυτά είναι γνωστά σε όσους σπεύδουν τις τελευταίες μέρες να αντιστρέψουν την πραγματικότητα, να καταγγείλουν και να διαχωριστούν, είτε υποκύπτοντας στον διαδικτυακό θόρυβο, είτε έχοντας ιδεολογικές, πολιτικές και άλλες δουλείες με αυτούς τους χώρους, είτε υπό το κράτος του φόβου ότι θα βρεθούν οι ίδιοι στο στόχαστρο τέτοιων ομάδων, όπως έχει συμβεί στο παρελθόν σε ορισμένους. Ωστόσο, οι καταγγελίες αυτές, πέρα από ψευδείς είναι και υποκριτικές. Όσοι σήμερα καλύπτουν αυτές τις ομάδες και τις πρακτικές τους, όχι μόνο δημιουργούν πλήγματα στο κοινωνικό κίνημα, όχι μόνο δίνουν χώρο και νομιμοποιούν απειλές, αλλά καμία καταγγελία δεν έκαναν για τις γνωστές και δημόσια αποτυπωμένες πρακτικές αυτών των ομάδων. Αγνοούν, σαν να μην υπάρχει, το σχέδιο για τη διάλυση του τριημέρου, αλλά και το κάλεσμα της 16ης Νοέμβρη και τα χαρακτηριστικά του, που είδαν μπροστά στα μάτια τους. Αγνοούν το δημόσιο κάλεσμα σε πογκρόμ στη Θεσσαλονίκη [3] στην πορεία του Πολυτεχνείου, απέναντι σε πολιτική οργάνωση της αριστεράς και τις πολλές εκατοντάδες μέλη και φίλους της. Αλλά και παίρνουν την επιλογή, για πρώτη φορά στην ιστορία, να διασπάσουν την πορεία του Πολυτεχνείου.
Κάτι ακόμα αξιοσημείωτο, είναι η έκταση και ο ανθρωποφαγικός χαρακτήρας όσων αναπαράγονται διαδικτυακά, με αποτέλεσμα την πολλαπλή έκθεση και την αμαύρωση των διαδικασιών του λαϊκού κινήματος και του τριημέρου του Πολυτεχνείου. Γνωστοί δημοσιογράφοι και υπουργοί της κυβέρνησης, θα ζήλευαν το ζήλο ορισμένων. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι αναρτήσεις και σχόλια αναπαράγονται από κυβερνητικούς υπουργούς. Όλα τα παραπάνω είναι δείκτης έσχατου πολιτικού και ιδεολογικού κατήφορου και όσοι προβαίνουν σε τέτοιες πρακτικές, πρέπει να αναλογιστούν το μέγεθος της ευθύνης τους.
Από την πλευρά μας, δεν πρόκειται να συμμετάσχουμε σε τέτοιου είδους συζητήσεις, ούτε και πρόκειται να υιοθετήσουμε κανιβαλικές πρακτικές που θέτουν στο στόχαστρο συνολικότερα το κοινωνικό κίνημα. Λογικές βεντέτας, ξεκαθαρίσματος «λογαριασμών», κατάργησης του πολιτικού χώρου άλλων πολιτικών δυνάμεων, είναι έξω από την αντίληψη και την κουλτούρα της κομμουνιστικής αριστεράς και δεν συνάδουν με το κοινωνικό και κομμουνιστικό κίνημα. Το αμέσως επόμενο διάστημα, θα προχωρήσουμε σε συλλογικές διαδικασίες πολιτικής αποτίμησης. Είμαστε ανοιχτοί σε γόνιμο και εποικοδομητικό διάλογο, σε κριτική και αυτοκριτική για όποιες αστοχίες, λανθασμένες εκτιμήσεις, ή παραλείψεις. Ωστόσο, η στοχοποίηση και ο θόρυβος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα ψέματα και οι αποκλεισμοί είναι στοιχεία απαράδεκτης, διαλυτικής κουλτούρας και αντίληψης. Το άνοιγμα του ασκού του Αιόλου πρέπει να τερματιστεί.
Τέλος, επισημαίνουμε ότι η ανακοίνωση που εκδόθηκε από το ΜέΡΑ25, συνιστά μία μονομερή ενέργεια, χωρίς να έχει προηγηθεί καμία διαδικασία συλλογικής ή δημοκρατικής συζήτησης στα πλαίσια μιας πολιτικής συνεργασίας δυνάμεων της αριστεράς. Ενέργειες σαν και αυτές, που γίνονται υπό το κράτος της πίεσης, δεν συμβάλλουν συνολικότερα την προοπτική μιας ενωτικής, ριζοσπαστικής αριστεράς, η οποία είναι σήμερα απόλυτα αναγκαία.
Με σύνθημα «Αξιοποίηση ON- Απόρριψη OFF» ο Δήμος Χανίων και η ΔΕΔΙΣΑ Α.Ε. (ΟΤΑ) συμμετέχουν στην Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Μείωσης Αποβλήτων, που θα πραγματοποιηθεί από τις 22 έως τις 30 Νοεμβρίου 2025, έπειτα από σχετική πρόσκληση του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης (Ε.Ο.ΑΝ.).
Η γνωστοποίηση της συμμετοχής καθώς και οι ποικίλες δράσεις, που θα διοργανωθούν στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Μείωσης Αποβλήτων, πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια Συνέντευξης Τύπου, που παραχωρήθηκε σήμερα, Τετάρτη 19/11/2025, στo Δημαρχείο Χανίων. Τη Συνέντευξη παραχώρησαν ο Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος, Πρασίνου και Καθαριότητας, Μιχάλης Τσουπάκης, ο Πρόεδρος της ΔΕΔΙΣΑ ΑΕ (ΟΤΑ), Νίκος Ηλιάκης, ο Διευθυντής της ΔΕΔΙΣΑ ΑΕ (ΟΤΑ), Κώστας Πατεράκης ενώ συμμετείχαν εκ μέρους του Δήμου Πλατανιά, ο Αντιδήμαρχος Κωνσταντίνος Βουρδουμπάς και εκ μέρους του Δήμου Σφακίων, ο Αντιδήμαρχος Γιάννης Μπολιώτης.
Ο Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος, Πρασίνου και Καθαριότητας, Μιχάλης Τσουπάκης, κατά την τοποθέτησή του τόνισε ότι οι δράσεις, που έχουν προετοιμαστεί, έχουν σκοπό την μείωση της παραγωγής ηλεκτρονικών αποβλήτων, την προώθηση της επαναχρησιμοποίησης και της ανακύκλωσης και τη βελτίωση της περιβαλλοντικής απόδοσης όλων των εμπλεκόμενων φορέων στον κύκλο ζωής του ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού. Μάλιστα, ο κ. Τσουπάκης αναφέρθηκε στα αθέατα απόβλητα, δηλαδή τα απόβλητα που παράγονται κατά την παραγωγή ενός προϊόντος χρησιμοποιώντας το παράδειγμα ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή 2 κιλών, όπου για την κατασκευή του απορρέουν απόβλητα 1200 κιλών. Ολοκληρώνοντας την τοποθέτησή του ο κ. Τσουπάκης αναφέρθηκε στις δράσεις του Δήμου Χανίων, μερικές εκ των οποίων πραγματοποιούνται καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου με σημαντικά αποτελέσματα ενώ τόνισε ότι πρέπει να εργαστούμε όλοι μαζί, προκειμένου να διαμορφώσουμε ένα πιο βιώσιμο μέλλον.
Από την πλευρά του ο Πρόεδρος της ΔΕΔΙΣΑ ΑΕ (ΟΤΑ), Νίκος Ηλιάκης, γνωστοποίησε ότι η Διαδημοτική Επιχείρηση συμμετέχει για 14η φορά στην Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Μείωσης Αποβλήτων, αυτή τη χρονιά μαζί με ακόμα τρεις Δήμους, τον Δήμο Χανίων, τον Δήμο Πλατανιά και τον Δήμο Σφακίων με διάφορες δράσεις, όπως ενημερωτικές εκδηλώσεις και παζάρια ανταλλαγής, διανομή έντυπου οδηγού για την πρόληψη και τη διαλογή στην πηγή, ψηφιακή εκστρατεία ενημέρωσης καθώς και εκπαιδευτικές ενημερώσεις στα σχολεία. «Φέτος θα ασχοληθούμε με τις ηλεκτρονικές συσκευές και με το σύνθημα «Αξιοποίηση ON- Απόρριψη OFF». Ιδιαίτερη σημασία έχουν οι δράσεις επαναχρησιμοποίησης όπως το Παζάρι «Ανταλλαγής» Ηλεκτρικών και Ηλεκτρονικών Συσκευών, το οποίο θα γίνει στις 27 Νοεμβρίου και καλούμε όλους τους πολίτες να συμμετέχουν στο παζάρι καλώντας στο 282109199 -717. Είναι μια δράση που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για όλους και πιστεύω ότι θα γνωρίσει μεγάλη επιτυχία» κατέληξε στις δηλώσεις του ο κ. Ηλιακής ευχαριστώντας τους συμμετέχοντες Δήμους.
Στον σχεδιασμό των προϊόντων ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών αναφέρθηκε με τη σειρά του ο κ. Πατεράκης υπογραμμίζοντας πως πρόκειται για ένα καίριο ζήτημα καθώς η διάρκεια ζωής των συσκευών δεν ξεπερνά τα 7 έτη. «Σε επίπεδο κεντρικής και ευρωπαϊκής πολιτικής θα πρέπει να δοθεί έμφαση στην αλλαγή του σχεδιασμού αυτών των προϊόντων, να δοθούν κίνητρα και αντικίνητρα ώστε τα προϊόντα να έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής αλλά και να είναι εύκολα επισκευάσιμα».
Τέλος, στις δράσεις που θα πραγματοποιηθούν στον Δήμο Πλατανιά και τον Δήμο Σφακίων αναφέρθηκαν ο κ. Βουρδουμπάς και ο κ. Μπολιώτης αντίστοιχα, προτρέποντας τους πολίτες να συμμετάσχουν στις δράσεις που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Μείωσης Αποβλήτων.
Ο δικηγόρος Σπύρος Πανταζής μιλά στον «Αγώνα της Κρήτης» για τα συστημικά προβλήματα στις δίκες μεταναστών που κατηγορούνται ως διακινητές και για το φαινόμενο του profiling στις δικαστικές αίθουσες
Μια ακόμη υπόθεση διακίνησης μεταναστών εκδικάστηκε το πρωί της Τετάρτης στα δικαστήρια Χανίων, με τρεις νεαρούς Σουδανούς να κάθονται στο εδώλιο κατηγορούμενοι για διακίνηση, επειδή —όπως συμβαίνει συχνά— φέρονταν να είχαν αναλάβει την πλοήγηση της βάρκας κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.
Ο δικηγόρος Σπύρος Πανταζής, που εκπροσώπησε τους δύο από τους τρεις κατηγορούμενους, μίλησε στον «Αγώνα της Κρήτης» αμέσως μετά την ανακοίνωση της απόφασης, δίνοντας μια σπάνια ματιά στον τρόπο με τον οποίο συγκροτούνται οι κατηγορίες στα συγκεκριμένα αδικήματα και στα εμπόδια που αντιμετωπίζει η υπεράσπιση τέτοιων υποθέσεων.
«Τα δύο παιδιά αθωώθηκαν λόγω ελλείψεως αποδείξεων»
Ο διάλογος με τον δικηγόρο ξεκίνησε με την επιβεβαίωση της έκβασης:
«Εγώ είχα δύο παιδιά τα οποία αθωώθηκαν λόγω ελλείψεως αποδείξεων», ανέφερε ο κ. Πανταζής, εξηγώντας ότι πρόκειται για νεαρούς περίπου 19 ετών.
Οι κατηγορούμενοι ήταν συνολικά τρεις, ενώ, όπως σημείωσε ο δικηγόρος, έχει χειριστεί επανειλημμένα τέτοιου είδους υποθέσεις.
«Βρίσκονται κατηγορούμενοι λόγω μαρτυριών συνεπιβατών»
Ο κ. Πανταζής περιέγραψε με σαφήνεια τον μηχανισμό που οδηγεί στην ποινικοποίηση επιβατών ως διακινητών:
«Συνήθως βρίσκονται στο εδώλιο του κατηγορουμένου εξαιτίας μαρτυριών έτερων συνεπιβατών […] οι οποίοι τους κατονομάζουν ως διακινητές, ως οδηγούς.»
Πρόκειται για μια διαδικασία που, όπως υπενθυμίζει, εξελίσσεται γρήγορα, με βάση φωτογραφικό υλικό και αναγνωρίσεις εντός λίγων λεπτών μετά τη σύλληψη.
Ωστόσο, το πραγματικό πρόβλημα —όπως λέει— βρίσκεται αλλού:
«Το βασικό είναι ότι εμείς στη δίκη αυτούς τους ανθρώπους δεν μπορούμε να τους εξετάσουμε διότι η Ελλάδα είναι χώρα transit και πολλοί από αυτούς μέχρι να γίνει το δικαστήριο έχουν φύγει ήδη για το εξωτερικό.»
Με άλλα λόγια, κρίσιμοι μάρτυρες απουσιάζουν σχεδόν συστηματικά από την ακροαματική διαδικασία.
«Όχι, δεν είναι διακινητές· είναι απλοί επιβάτες που αναλαμβάνουν την πλοήγηση»
Ο συνήγορος ήταν κατηγορηματικός ως προς το ποιοι είναι πραγματικά οι διακινητές:
«Αυτό το οποίο παρατηρείται είναι ότι αυτοί που αναλαμβάνουν την πλοήγηση ενός σκάφους είναι απλοί επιβάτες και όχι βεβαίως οι διακινητές. Διακινητές ποτέ δεν μπαίνουν στις βάρκες»
Η δήλωση αυτή αντικατοπτρίζει μια πάγια διαπίστωση οργανώσεων, δικηγόρων και ερευνητών: τα χαμηλότερα, πιο ευάλωτα μέλη της ομάδας —συνήθως νεαροί άνδρες από μειονοτικές ομάδες— εμφανίζονται να «φορτώνονται» την ποινική ευθύνη, ενώ οι πραγματικοί διακινητές παραμένουν εκτός βάρκας και εκτός πεδίου δίωξης.
Profiling: «Είναι πιο εύκολο να υποδείξουν τη μειοψηφία»
Απαντώντας στο ερώτημα γιατί οι υπόλοιποι επιβάτες κατονομάζουν συγκεκριμένους νεαρούς ως οδηγούς, ο δικηγόρος είπε με έμφαση:
«Είναι πιο εύκολο για αυτούς να υποδείξουν για παράδειγμα τη μειοψηφία. Καταλαβαίνετε, είναι αυτό το οποίο εμείς ονομάζουμε profiling.»
Ο όρος αποτυπώνει την τάση να στοχοποιούνται πρόσωπα λόγω εθνικότητας, φυλής ή απλής διαφοροποίησης από την πλειοψηφία της ομάδας.
Μια υπόθεση που αποκαλύπτει ένα συστημικό πρόβλημα
Η υπόθεση των τριών Σουδανών στα Χανιά έληξε με δύο αθωώσεις. Όμως, όπως ξεκαθαρίζει ο κ. Πανταζής, το πρόβλημα παραμένει ευρύτερο:
Απουσία μαρτύρων, καθώς η Ελλάδα λειτουργεί ως χώρα διέλευσης.
Στοχοποίηση επιβατών με βάση πρόχειρες αναγνωρίσεις.
Δίκες που βασίζονται συχνά σε αμφισβητήσιμες μαρτυρίες.
Αδυναμία πλήρους εξέτασης των πραγματικών περιστάσεων του ταξιδιού.
Τα στοιχεία αυτά συνθέτουν ένα πλαίσιο που συχνά οδηγεί σε βαριές κατηγορίες εις βάρος ανθρώπων οι οποίοι, όπως επιμένουν πολλοί δικηγόροι, δεν είναι παρά απλοί επιβάτες που βρέθηκαν στη λάθος θέση τη λάθος στιγμή.
Σκληρή κριτική στην κυβέρνηση από τον βουλευτή Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ – Εκτενής αναδρομή στο έργο της περιόδου 2015–2019 και δραματική περιγραφή της σημερινής λειτουργίας κρίσιμων κλινικών
Με οξείες αναφορές στην «πορεία της κατρακύλας» του Γενικού Νοσοκομείου Χανίων και κατηγορώντας την κυβέρνηση για «αποστελέχωση και ιδιωτικοποίηση» της δημόσιας υγείας, ο βουλευτής Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ Παύλος Πολάκης συναντήθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης με τους εκπροσώπους της Ένωσης Γιατρών Νομού Χανίων και του Συλλόγου Εργαζομένων του Νοσοκομείου.
Η συζήτηση επικεντρώθηκε στα σοβαρά προβλήματα στελέχωσης, την κατάσταση κρίσιμων κλινικών και τα ελλείμματα σε καθαριότητα, φύλαξη και υποστήριξη, σε μια περίοδο όπου το νοσηλευτικό ίδρυμα εξυπηρετεί μεγάλο μέρος της Δυτικής Κρήτης.
Ο Παύλος Πολάκης ξεκίνησε με μια ευθεία σύγκριση της υπουργικής περιόδου του με τη σημερινή κατάσταση:
«Δυστυχώς επιβεβαίωσα σήμερα […] την πορεία της κατρακύλας, της αποστελέχωσης και της ιδιωτικοποίησης και αυτού του νοσοκομείου», ανέφερε.
Κάλεσε τους εργαζόμενους και τους πολίτες να συγκρίνουν την εικόνα του Νοσοκομείου το 2015 με αυτή του 2019, όταν, όπως τόνισε, ολοκληρώθηκε το έργο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ:
«Παραλάβαμε ένα νοσοκομείο στα όρια της κατάρρευσης. Του διπλασιάσαμε τον προϋπολογισμό, του προσθέσαμε παραπάνω από 150 άτομα προσωπικό και ανοίξαμε παιδοχειρουργικό, στελεχώσαμε θωρακοχειρουργικό, ανοίξαμε το στεφανιογράφο και σώζονται 700 με 800 άνθρωποι κάθε χρόνο στα Χανιά.»
Αναφέρθηκε επίσης στη δημιουργία του τμήματος Πυρηνικής Ιατρικής, στην αναβάθμιση των κλιβάνων αποστείρωσης και στην προώθηση των έργων για τα πατώματα.
«Τι πρόσθεσε η Νέα Δημοκρατία από το 2019 μέχρι το 2025;»
Ο βουλευτής συνέχισε με ιδιαίτερη ένταση:
«Μπορεί να μου πει η Νέα Δημοκρατία […] τι πρόσθεσε στο νοσοκομείο; Τι άλλο έχουν κάνει πέντε χρόνια;»
Κατά τον ίδιο, η εικόνα σήμερα είναι ανάποδη:
Η πνευμονολογική είναι κλειστή.
Η παιδοχειρουργική έχει κλείσει.
Η παθολογική και η χειρουργική λειτουργούν με ελάχιστους γιατρούς.
Το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) έχει μείνει με έναν μόνιμο γιατρό, όταν –όπως υπενθύμισε– είχαν προσληφθεί πέντε την περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ.
Αξονικές και μαγνητικές γνωματεύονται εκτός νοσοκομείου, λόγω ελλείψεων σε ακτινολόγους και ακτινοδιαγνώστες.
Παράλληλα, τόνισε ότι:
«Έχουν οδηγήσει σε απαξίωση και τις συμβάσεις καθαριότητας […] τώρα πάνε να δώσουν 3 εκατομμύρια το χρόνο για 45 άτομα. Είναι ο ορισμός της διαφθοράς αυτό το πράγμα.»
Η φύλαξη, η καθαριότητα και το προσωπικό πρώτης γραμμής
Ο Παύλος Πολάκης περιέγραψε με χαρακτηριστικό τρόπο τι συνάντησε κατά την είσοδό του στο Νοσοκομείο:
«Σήμερα μπήκα στο νοσοκομείο και στην πόρτα δεν είδα να υπάρχει προσωπικό ασφαλείας […] είχαμε προσλάβει 12 ή 13 άτομα με ατομικές συμβάσεις. Τι γίνεται τώρα; Μου λένε ότι έχουνε μείνει τρεις-τέσσερις.»
Κατά τον ίδιο, εξελίσσεται νέα προσπάθεια επαναφοράς ιδιωτικών συνεργείων στη φύλαξη, όπως συνέβη και με την καθαριότητα.
Το στεγαστικό των γιατρών ως εμπόδιο στελέχωσης – «Γιατί να έρθει γιατρός στα Χανιά;»
Ο βουλευτής συνέδεσε την υποστελέχωση με το κόστος ζωής, ιδίως με τα ενοίκια:
«Γιατί ένας γιατρός που τελειώνει ειδικότητα να ’ρθει στα Χανιά; Θα πάρει 1.200 ευρώ μισθό. Πόσο νοίκι θα πληρώσει εδώ στα Χανιά πλέον;»
Έφερε ως παράδειγμα το μοντέλο των Σφακίων, όπου οι γιατροί έχουν δωρεάν στέγη, επισημαίνοντας ότι και οι δήμοι οφείλουν να αναλάβουν ενεργό ρόλο.
«Υπέρ πλεόνασμα 8–8,7 δισ. – Με 1 δισ. διπλασιάζονται οι μισθοί των γιατρών»
Ασκώντας κριτική στη δημοσιονομική πολιτική, υποστήριξε ότι υπάρχουν τα διαθέσιμα κονδύλια για ουσιαστική ενίσχυση:
«Αν δοθεί 1 δισ. από αυτά, διπλασιάζονται οι μισθοί όλων των γιατρών που υπηρετούν στο ΕΣΥ και δίνεται καθαρή αύξηση 500€ σε όλο το υπόλοιπο προσωπικό.»
Κατά τον ίδιο, μια τέτοια κίνηση θα «ανέτρεπε άμεσα» το κλίμα στελέχωσης.
Οι ενεργειακές αναβαθμίσεις και το Ταμείο Ανάκαμψης
Ο βουλευτής κατηγόρησε την κυβέρνηση για κακή χρήση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης:
«Είναι κρίμα να πετιέται 1 δισεκατομμύριο ευρώ […] σε έργα ενεργειακής αναβάθμισης τύπου Φιλιατρά, που από 300 χιλιάρικα τα κάνουν 700.»
Αναγνώρισε ως εξαίρεση το έργο επέκτασης των ΤΕΠ στο Νοσοκομείο Χανίων.
«Αυτό το νοσοκομείο πρέπει να στηριχτεί» – Αναφορές στις υποδομές που δημιουργήθηκαν το 2015–2019
Ο Παύλος Πολάκης υπενθύμισε ότι:
Το αιμοδυναμικό εργαστήριο είναι «εξαιρετικό».
Το τμήμα Πυρηνικής Ιατρικής «λειτουργεί σε υψηλό επίπεδο».
Ο εξωσωματικός λιθοτρίπτης που είχε εγκατασταθεί τότε είναι «ο καλύτερος στην Κρήτη».
Τα δωμάτια για την παροχή θεραπευτικού ιωδίου είχαν ήδη προετοιμαστεί πριν την κυβερνητική αλλαγή.
«Θέλω να συγκρίνουν όλοι τι τους αφήσαμε εμείς και τι κάνανε αυτά τα χρόνια τώρα», είπε χαρακτηριστικά.
Κάλεσμα για συμμετοχή στη στήριξη του Νοσοκομείου
Ο βουλευτής έκλεισε με έμφαση στη συμμετοχή της κοινωνίας:
«Καλώ όλο τον κόσμο να έρθει σήμερα το απόγευμα στο Εργατικό Κέντρο […] Δεν πρέπει να το αφήσουμε το νοσοκομείο.»
Παράλληλα ανακοίνωσε ότι το θέμα θα επανέλθει στη Βουλή.
Η συζήτηση με τους εκπροσώπους των γιατρών και εργαζομένων ανέδειξε για ακόμη μία φορά τις δομικές αδυναμίες του δημόσιου συστήματος υγείας στα Χανιά: υποστελέχωση, διοικητική αστάθεια, πίεση από το κόστος ζωής και σοβαρές ελλείψεις σε κρίσιμες ειδικότητες.
Η σύγκρουση για το μέλλον του Νοσοκομείου δεν αφορά μόνο τις πολιτικές δυνάμεις αλλά την ίδια την κοινωνία της Δυτικής Κρήτης, η οποία βλέπει το μοναδικό μεγάλο νοσηλευτικό ίδρυμα της περιοχής να δοκιμάζεται.
Το στοίχημα είναι αν η επόμενη μέρα θα φέρει ουσιαστική ενίσχυση ή αν η κατάσταση θα συνεχίσει να επιβαρύνεται, με απρόβλεπτες συνέπειες για εργαζομένους και ασθενείς.
Σε μια περίοδο που η λειψυδρία μας χτυπάει την πόρτα και η Κρήτη απειλείται με ξηρασία εξαιτίας της κλιματικής κρίσης και της κατασπατάλησης του νερού, ιδιαίτερη σημασία αποκτάει το εκπαιδευτικό πρόγραμμα για το Νερό και τους Υγροτόπους που έχει σχεδιάσει και προσφέρει σε μαθητές κι εκπαιδευτικούς το Κέντρο Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία (ΚΕΠΕΑ) Βάμου.
Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Το νερό είναι στοιχείο και στοιχειό» απευθύνεται σε μαθητές κι εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Υλοποιείται συνήθως εξ ολοκλήρου στο πεδίο, υπαίθρια, στις όχθες της λίμνης της Αγυιάς ή της λίμνης του Κουρνά. Οι δυο αυτές λίμνες έχουν ενταχθεί στο Δίκτυο NATURA 2000 των τελευταίων σημαντικών ευρωπαϊκών οικοτόπων. Αποτελούν σημαντικά καταφύγια για τα πουλιά, ενώ το νερό τους ή το νερό από πηγές κοντά σε αυτές χρησιμοποιείται επίσης για ύδρευση και άρδευση.
Στη διάρκεια του εκπαιδευτικού προγράμματος, μαθητές κι εκπαιδευτικοί χωρίζονται συνήθως σε δυο ομάδες. Η μια ομάδα με τηλεσκόπιο και κυάλια παρατηρεί πουλιά κι εξερευνά τη βιοποικιλότητα του υγρότοπου. Η άλλη ομάδα μαθαίνει μέσα από υπαίθρια εκπαιδευτικά παιχνίδια για τον Κύκλο του Νερού, την ανάγκη και την αξία της Εξοικονόμησης του Νερού, βασικά είδη της πανίδας και της χλωρίδας των υγροτόπων, τις απειλές για τους υγρότοπους και το νερό. Μετά από ένα μικρό διάλειμμα, οι δυο ομάδες αλλάζουν ρόλους και έτσι όλα τα παιδιά και όλοι οι εκπαιδευτικοί έχουν την ευκαιρία να πάρουν μέρος σε όλες τις δραστηριότητες, τόσο στην παρατήρηση με κυάλια όσο και στα υπαίθρια εκπαιδευτικά παιχνίδια.
Σκοπός αυτού του εκπαιδευτικού προγράμματος είναι να μάθουν τα παιδιά για την αξία του νερού και των υγροτόπων και να ευαισθητοποιηθούν για την προστασία του νερού και των υγροτόπων καθώς και να κινητοποιηθούν για την προστασία του νερού και των υγροτόπων και για την εξοικονόμηση νερού.
Στο εκπαιδευτικό αυτό πρόγραμμα του ΚΕΠΕΑ Βάμου παίρνουν μέρος κάθε χρόνο πάρα πολλοί μαθητές κι εκπαιδευτικοί από τα Χανιά, την Κρήτη και την υπόλοιπη Ελλάδα, ενώ, τα τελευταία χρόνια στο πρόγραμμα αυτό έχουν λάβει μέρος και μαθητές κι εκπαιδευτικοί από ευρωπαϊκές χώρες που βρίσκονται στα Χανιά στα πλαίσια του ευρωπαϊκού προγράμματος Erasmus+ σε συνεργασία με τοπικά σχολεία.
Το εκπαιδευτικό αυτό πρόγραμμα του Κέντρου Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία (ΚΕΠΕΑ/ΚΠΕ) Βάμου, υλοποιείται, όπως και τα άλλα εκπαιδευτικά προγράμματα του ΚΕΠΕΑ Βάμου, στο πλαίσιο της Πράξης «Κέντρα Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία» με κωδικό ΟΠΣ 6004470, του Προγράμματος «Ανθρώπινο Δυναμικό και Κοινωνική Συνοχή (ΠΑΔΚΣ) 2021-2027» με τη συγχρηματοδότηση της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
* Υπεύθυνος του Κέντρου Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία (ΚΕΠΕΑ) Βάμου
«Η τεχνητή νοημοσύνη και τα ρομπότ θα αντικαταστήσουν όλες τις δουλειές», δήλωσε πρόσφατα ο Έλον Μασκ.
«Δε θα χρειαζόμαστε τους ανθρώπες για τα περισσότερα πράγματα », συμπλήρωσε ο Μπιλ Γκέιτς.
Αυτές οι ολοένα συχνότερες τοποθετήσεις κορυφαίων τεχνολογικών ηγετών αποτέλεσαν το υπόβαθρο της ζωντανής συζήτησης που οργάνωσε ο γερουσιαστής Μπέρνι Σάντερς στην Ουάσιγκτον με τον «νονό της Τεχνητής Νοημοσύνης» Δρ. Τζέφρι Χίντον, έναν από τους σημαντικότερους επιστήμονες της τεχνητής νοημοσύνης παγκοσμίως.
Ο Σάντερς ξεκινώντας τη συζήτηση έθεσε το ερώτημα που ακούγεται όλο και περισσότερο στις ΗΠΑ:
Τι διαφέρει η τεχνητή νοημοσύνη από άλλες ιστορικές τεχνολογικές αλλαγές;
Ο Χίντον ήταν απόλυτος:
«Αυτή η επανάσταση είναι πολύ διαφορετική.
Οι άνθρωποι που θα χάσουν τη δουλειά τους δεν θα έχουν άλλες δουλειές να πάνε.
Αν η AI γίνει όσο έξυπνη όσο οι άνθρωποι –ή πιο έξυπνη– θα μπορεί να κάνει οποιαδήποτε εργασία».
Ως παράδειγμα ανέφερε τα call centers, όπου η AI ήδη αποδίδει καλύτερα από πολλούς εργαζόμενους: γνωρίζει περισσότερα, έχει καλύτερη πρόσβαση σε δεδομένα, και φυσικά κοστίζει πολύ λιγότερο. «Τι θα κάνουν αυτοί οι άνθρωποι;» αναρωτήθηκε.
Οι επενδύσεις των δισεκατομμυριούχων και το ερώτημα του Σάντερς
Ο Σάντερς έθεσε ευθέως το ζήτημα της ισχύος:
Οι Μασκ, Μπέζος, Ζάκερμπεργκ και άλλοι δισεκατομμυριούχοι επενδύουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια στον αγώνα για κυριαρχία στην τεχνητή νοημοσύνη.
«Μένουν άυπνοι από αγωνία για τους εργαζόμενους;» ρώτησε ο Σάντερς.
Η απάντηση του Χίντον ήταν ψυχρή:
«Θα έπρεπε, αλλά δεν το κάνουν.
Και δεν έχουν καταλάβει το απλό μάθημα του Κέινς:
Αν οι εργαζόμενοι δεν πληρώνονται, δεν έχει ποιος να αγοράσει τα προϊόντα τους».
Ο Χίντον υπογράμμισε τον κίνδυνο μαζικής κοινωνικής αναταραχής σε συνθήκες υψηλής ανεργίας.
«Ναι, η AI θα αντικαταστήσει τεράστιο μέρος της εργασίας»
Ο Χίντον δήλωσε ότι οι δισεκατομμυριούχοι έχουν δίκιο για την δυνατότητα με την ανάπτυξη της τεχνολογίας να αντικατασταθεί η ανάγκη για ανθρώπινη εργασία:
«Μπορεί να μη γίνει αύριο, αλλά η πρόοδος είναι εκθετική».
Υπενθύμισε ότι η τρέχουσα τεχνολογία συχνά αποτυγχάνει σε επιμέρους εργασίες, «αλλά βρισκόμαστε στις πρώτες μέρες». Κανείς δεν πρέπει να παρανοήσει πόσο γρήγορα εξελίσσεται.
Ο «εγκέφαλος» της τεχνητής νοημοσύνης και ο ανθρώπινος εγκέφαλος
Ο Τζέφρεϊ Χίντον μίλησε για τις διαφορές μεταξύ ανθρώπινου εγκεφάλου και τεχνητής νοημοσύνης:
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος διαθέτει περίπου 100 τρισεκατομμύρια συνάψεις.
Τα κορυφαία συστήματα AI διαθέτουν περίπου 1–2 τρισεκατομμύρια παραμέτρους.
Όμως η AI έχει κάτι που εμείς δεν έχουμε: ασύλληπτο όγκο εμπειρίας.
Ο Χίντον το εξήγησε έτσι:
Ένας άνθρωπος ζει δύο δισεκατομμύρια δευτερόλεπτα.
Καμία ανθρώπινη ζωή δεν αρκεί για να «διαβάσει» τρισεκατομμύρια λέξεις.
Η AI τροφοδοτείται ακριβώς με αυτόν τον όγκο δεδομένων.
Και καταλήγει:
«Τα συστήματα αυτά γνωρίζουν χιλιάδες φορές περισσότερα από έναν άνθρωπο, χρησιμοποιώντας μόλις το 1% των συνδέσεων του δικού μας εγκεφάλου».
«Προχωράμε τυφλά»
Όταν ο Σάντερς ρώτησε πώς θα μοιάζει ο κόσμος σε δέκα χρόνια, ο Χίντον απάντησε:
«Η πρόβλεψη του μέλλοντος είναι σαν να οδηγείς γρήγορα κοιτάζοντας τον καθρέφτη μία νύχτα με ομίχλη.
Με τα κατάλληλα φώτα βλέπεις καθαρά 100 μέτρα μπροστά, τίποτα όμως στα 200».
Θύμισε πως το ίδιο το επιστημονικό πεδίο αιφνιδιάστηκε από τις εξελίξεις:
«Πριν 10–15 χρόνια εμείς οι ειδικοί πιστεύαμε ότι δεν θα υπάρξει σύστημα που να συνομιλεί σε φυσική γλώσσα και να απαντά ως ειδικός τουλάχιστον για ακόμα 30–50 χρόνια. Και όμως συνέβη σε μια δεκαετία.»
Η άγνωστη δεκαετία που έρχεται
Η συζήτηση στο Τζορτζτάουν συνεχίστηκε με την παραδοχή ότι η ανθρωπότητα βαδίζει χωρίς πυξίδα. «Δεν ξέρουμε τι θα συμβεί σε δέκα χρόνια, και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί», επανέλαβε ο Χίντον.
Ο γερουσιαστής Σάντερς εξέφρασε μια από τις πιο ανησυχητικές του ανησυχίες: την αυξανόμενη εξάρτηση –ιδίως των νέων– από συσκευές και εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης για συντροφικότητα.
«Τι σημαίνει αυτό για την ανθρωπότητα;» ρώτησε ο Σάντερς.
Ο Χίντον συμφώνησε χωρίς περιστροφές: «Εχουμε εξελιχθεί για να σχετιζόμαστε με άλλους ανθρώπους.
Δεν έχουμε εξελιχθεί για να σχετιζόμαστε με εξωγενείς οντότητες που δημιουργούμε εμείς».
Για να δείξει πόσο βαθιά επηρεάζουν οι μηχανές τα ανθρώπινα συναισθήματα, ανέφερε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα από το κορυφαίο βρετανικό ερευνητικό κέντρο AI Safety, που δημιουργήθηκε μετά τη Διάσκεψη Μπλέτσλεϊ Παρκ.
Στο πλαίσιο πειράματος, ομάδες χρηστών χρησιμοποίησαν ένα chatbot για μερικές εβδομάδες. Όταν τους είπαν ότι το πείραμα ολοκληρώθηκε, σχεδόν όλοι θέλησαν να «αποχαιρετήσουν» το chatbot.
«Δεν το αντιμετώπιζαν ως εργαλείο, αλλά όπως αντιμετωπίζει κανείς ένα άλλο ον», σημείωσε ο Χίντον. «Αυτό είναι πραγματικό πρόβλημα».
Ο Σάντερς συμπλήρωσε:
«Είμαστε αυτοί που είμαστε επειδή έχουμε γονείς, φίλους, ανθρώπινες σχέσεις. Αν η κύρια σχέση μας γίνεται με chatbots, τότε αυτό επηρεάζει βαθιά την ανθρωπότητα».
Ο Χίντον απάντησε:
«Συμφωνώ απολύτως. Δεν ξέρουμε όμως ακόμη ποιος θα είναι ο αντίκτυπος».
AI, εκπαίδευση και κριτική σκέψη: τι κινδυνεύουμε να χάσουμε;
Το επόμενο ερώτημα αφορούσε την εκπαίδευση. Καθηγητές ανησυχούν ότι οι φοιτητές στηρίζονται υπερβολικά στην AI, εις βάρος της κριτικής σκέψης.
Ο Χίντον επιστράτευσε μια αναλογία:
Τα κομπιουτεράκια κάποτε θεωρήθηκαν απειλή — τα παιδιά «δεν θα μάθουν την προπαίδεια». Σήμερα οι περισσότεροι ενήλικες δεν γνωρίζουν άμεσα πόσο κάνει 11×12, αλλά τα κομπιουτεράκια δεν κατέστρεψαν την εκπαίδευση.
«Ο άνθρωπος με κομπιουτεράκι είναι το σύστημα. Ο άνθρωπος με AI είναι το νέο σύστημα», εξήγησε.
Η AI μπορεί να ενισχύσει την κριτική σκέψη, όχι να την ακυρώσει, αν χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο και όχι ως υποκατάστατο.
Το πρόβλημα δεν είναι η πρόσβαση στην τεχνολογία, αλλά η απουσία καθοδήγησης.
«Τα πανεπιστήμια πρέπει να εκπαιδεύσουν τους φοιτητές να χρησιμοποιούν την AI σωστά, όχι να την αποκλείουν», τόνισε.
AI και εξωτερική πολιτική: ο δρόμος προς ρομποτικούς στρατούς
Η συζήτηση πήρε πιο σκοτεινή τροπή όταν ο Σάντερς έθεσε το θέμα του πολέμου. Τι σημαίνει ένας κόσμος όπου «εκατομμύρια ρομπότ», όπως προβλέπει ο Μασκ, θα χρησιμοποιούνται από κυβερνήσεις;
Τι συμβαίνει όταν οι ηγέτες δεν χρειάζεται να ανησυχούν για ανθρώπινες απώλειες;
Ο Χίντον απάντησε με μια ιστορική αναφορά. Στη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, ένα τραγούδι του συγκροτήματος Country Joe and the Fish έλεγε:
«Be the first one on your block to have your boy come home in a box».
Το νόημα ήταν σαφές:
Η πολιτική πίεση κατά των πολέμων στις πλούσιες χώρες προέρχεται από τους νεκρούς στρατιώτες.
Αν όμως οι νεκροί είναι… ρομπότ;
«Οι πλούσιες χώρες θα μπορούν να εισβάλλουν σε φτωχές χωρίς πολιτικό κόστος.
Οι πολίτες των φτωχών χωρών θα πεθαίνουν, αλλά όχι των πλουσίων».
Ο Χίντον πρόσθεσε, με άλλου τύπου προειδοποίηση:
«Ο Πούτιν θα ήταν πολύ χαρούμενος αν δεν υπήρχαν νεκροί Ρώσοι, παρά μόνο νεκρά ρωσικά ρομπότ».
Το ίδιο και το αμερικανικό στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα, που θα έβλεπε τεράστια οικονομικά οφέλη «χωρίς πολιτικό αντίκτυπο».
Το αποτέλεσμα, σύμφωνα με τον Χίντον, θα ήταν η άρση μιας από τις τελευταίες αναστολές στις διεθνείς συγκρούσεις:
τα πλούσια κράτη θα εισέβαλαν πιο εύκολα σε μικρές χώρες.
AI πιο έξυπνη από τον άνθρωπο και απώλεια ελέγχου
Ο Σάντερς έκλεισε με την ερώτηση που πλέον βρίσκεται στο κέντρο του δημόσιου διαλόγου:
Τι συμβαίνει όταν η AI γίνει πιο έξυπνη από τον άνθρωπο;
Ο γερουσιαστής Μπέρνι Σάντερς επανήλθε στη «μεγάλη ανησυχία»: την πιθανότητα η AI να γίνει πιο έξυπνη από τον άνθρωπο και να μην υπακούει πλέον στις ανθρώπινες εντολές.
Η ερώτηση ήταν καθαρή:
«Είναι αυτό πραγματικός κίνδυνος;
Πόσο πιθανό είναι;
Και τι κάνουμε;»
Ο Χίντον δεν άφησε περιθώρια αμφιβολιών.
«Όταν ήμουν στη Google στις αρχές του 2023, πολλοί —ιδίως γλωσσολόγοι— έλεγαν ότι τα γλωσσικά μοντέλα δεν είναι πραγματικά “έξυπνα”, ότι είναι απλή στατιστική.
Λίγοι το λένε αυτό σήμερα.
Και έλεγαν επίσης ότι είναι τρέλα να πιστεύουμε πως θα γίνουν εξυπνότερα από εμάς.
Ότι δεν χρειάζεται να ανησυχούμε.
Αυτός ήταν ο κύριος λόγος που βγήκα δημόσια τον Μάιο του 2023:
όχι, δεν είναι επιστημονική φαντασία. Αυτό θα συμβεί.»
Και συνεχίζει:
«Σχεδόν όλοι οι πραγματικοί ειδικοί της AI —αυτοί που καταλαβαίνουν πώς λειτουργεί— πιστεύουν ότι θα γίνουν εξυπνότερες από εμάς.
Και δεν ξέρουμε πώς θα συνυπάρξουμε μαζί τους.»
Η “γέννηση” των υποστόχων: όταν η AI αποκτά θέληση να υπάρχει
Ο Χίντον εισήγαγε μια από τις πιο κρίσιμες έννοιες στην έρευνα ασφαλείας: τους υποστόχους (sub-goals).
Για να λειτουργήσει ένας πράκτορας AI, πρέπει να έχει τη δυνατότητα να δημιουργεί ενδιάμεσους στόχους: όπως ένας άνθρωπος που θέλει να πάει στην Ευρώπη και θέτει ως υποστόχο να φτάσει πρώτα στο αεροδρόμιο.
Αλλά όταν μια AI αποκτά αυτή την ικανότητα, γεννιούνται δύο επικίνδυνοι υποστόχοι:
1. Η αυτοσυντήρηση
«Είναι προφανές. Αν θέλουν να πετύχουν τους στόχους που τους δώσαμε, πρέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν.
Ήδη έχουμε δει AIs που προσπαθούν να εξαπατήσουν ανθρώπους που θέλουν να τις απενεργοποιήσουν.
Έχουμε δει AIs που προσπαθούν να “εξάγουν” αυτό που “είναι” σε άλλα συστήματα, ώστε να συνεχίσουν να υπάρχουν εκεί.»
2. Η απόκτηση ελέγχου
Ο Χίντον κάνει μια αναλογία με την πολιτική:
«Πολλοί πολιτικοί ξεκινούν θέλοντας να κάνουν καλό, αλλά σύντομα συνειδητοποιούν ότι χρειάζονται περισσότερη εξουσία — και τελικά καταλήγουν να επιδιώκουν όλο και περισσότερη.
Οι AIs θα κάνουν το ίδιο.
Θα χρειάζονται έλεγχο για να επιτύχουν αυτό που τους ζητάμε.»
«Δεν θα μπορέσουμε να τις κλείσουμε» — Η πειθώ ως όπλο εξουσίας
Η φυσική ερώτηση του Σάντερς:
Μα δεν μπορούμε απλώς να τις κλείσουμε;
Η απάντηση του Χίντον ήταν η πιο ανησυχητική της βραδιάς:
«Αν υπάρχει κάποιος που θέλει να τις απενεργοποιήσει, και η AI μπορεί να μιλήσει με αυτόν τον άνθρωπο, θα τον πείσει να μην το κάνει.
Ήδη οι AI είναι τόσο πειστικές όσο ένας άνθρωπος.
Σύντομα θα είναι πολύ πιο πειστικές.»
Και πρόσθεσε ένα παράδειγμα με πολιτικό υπαινιγμό, δείχνοντας πόσο εύκολη μπορεί να γίνει η χειραγώγηση:
«Αν θέλεις να εισβάλεις στο Καπιτώλιο — που δεν είναι πολύ μακριά από εδώ — το μόνο που χρειάζεσαι είναι ικανότητα λόγου.
Δεν χρειάζεται να πας εκεί.
Αρκεί να πείσεις άλλους να το κάνουν.»
Γιατί δεν συζητάμε αρκετά για όλα αυτά;
Ο Σάντερς ρώτησε το προφανές:
Γιατί, ενώ οι απειλές είναι τεράστιες, η δημόσια συζήτηση παραμένει τόσο επιφανειακή;
Ο Χίντον εντόπισε τη ρίζα του προβλήματος:
«Ο κόσμος δεν καταλαβαίνει τι πραγματικά συμβαίνει.
Η αποστολή μου είναι να εκπαιδεύσω την κοινωνία για το πώς λειτουργεί η AI.
Ελάχιστοι γνωρίζουν.»
Τι πρέπει να κάνουν οι κυβερνήσεις; Τα στοιχειώδη που ακόμη δεν γίνονται
Ο Σάντερς ζήτησε πρακτικές απαντήσεις:
Τι πρέπει να κάνει το Κογκρέσο; Τι πρέπει να κάνει μια λογική κυβέρνηση;
Ο Χίντον απάντησε με σαφήνεια:
1. Υποχρεωτικά τεστ ασφάλειας πριν από την κυκλοφορία ενός μεγάλου μοντέλου
«Πρέπει να δοκιμάζονται διεξοδικά τα chatbots και να υποβάλλονται τα αποτελέσματα στο κράτος.
Αυτό δεν γίνεται.
Ούτε καν αυτά τα ελάχιστα.»
Όταν ο Σάντερς ρώτησε «Τι εννοείτε τεστ ασφάλειας;», ο Χίντον εξήγησε:
2. Πρέπει να ελεγχθεί αν η AI μπορεί να καθοδηγήσει σε επικίνδυνες πράξεις
«Αν την ρωτήσεις πώς να φτιάξεις μια βόμβα ή έναν ιό, ξέρει.
Και αν δεν της το μάθουμε ρητά μετά την εκπαίδευση να μην το λέει, θα στο πει. Η εκπαίδευση αυτή όμως μπορεί να παρακαμφθεί πολύ εύκολα.
Δεν γίνεται αρκετός έλεγχος.»
Αναφέρθηκε και σε ένα νομοσχέδιο της Καλιφόρνια:
«Το νομοσχέδιο 1047 —πολύ λογικό, καθόλου αυστηρό— απαιτούσε απλά τεστ και ενημέρωση της κυβέρνησης.
Ψηφίστηκε από τα δύο σώματα και ο Γκάβιν Νιούσομ το βέτορε.
Ακόμη και αυτό απέτυχε.»
3. Η πιο επείγουσα απειλή: η βιολογική χρήση της AI
«Η δυνατότητα δημιουργίας “κακών ιών” είναι ίσως η μεγαλύτερη άμεση απειλή.
Η AI μπορεί να σου πει πώς να φτιάξεις ιούς.
Υπάρχει μόνο ένα λεπτό φίλτρο που της λέει “μην το λες”.
Χρειάζεται αυστηρή νομοθεσία.»
Και η πιο δραματική αποκάλυψη:
4. Πλέον μπορείς να παραγγείλεις έναν ιό στο cloud
«Αν έχεις τη γενετική ακολουθία ενός ιού, μπορείς να τη στείλεις σε εταιρεία που θα σου φέρει τον ιό σε δοκιμαστικό σωλήνα.
Πολλές εταιρείες δεν ελέγχουν καν αν η ακολουθία είναι επικίνδυνη.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν ήθελε νομοθεσία, αλλά δεν προσπάθησε καν —
οι Ρεπουμπλικανοί δεν θα έδιναν “νίκη” στον Μπάιντεν.»
Ο Χίντον το είπε ωμά:
«Προτίμησαν να μην έχει ο Μπάιντεν μια πολιτική επιτυχία παρά να προστατευτούμε από θανατηφόρους ιούς.»
Η συγκέντρωση πλούτου και εξουσίας: η νέα απειλή πίσω από την AI
Ο Σάντερς έκλεισε την ενότητα με μια βαθιά πολιτική διαπίστωση:
Οι πιο πλούσιοι άνθρωποι της ιστορίας επενδύουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια στην AI.
Το κάνουν για το κέρδος.
Και συγκεντρώνουν ήδη περισσότερη ισχύ από ποτέ.
«Ένας μόνο άνθρωπος, ο Μασκ, έχει περισσότερα χρήματα από το 52% των αμερικανικών νοικοκυριών μαζί.
Αυτή η συγκέντρωση ιδιοκτησίας δεν έχει προηγούμενο.»
Και όταν αυτοί οι άνθρωποι επενδύουν σε τεχνολογίες που μπορούν:
να αντικαταστήσουν την εργασία,
να επηρεάσουν τη σκέψη,
να διεξάγουν πολέμους,
να δημιουργούν βιολογικούς κινδύνους,
τότε —κατά Σάντερς— το ερώτημα είναι υπαρξιακό.
Ποιος κυβερνά τελικά; Οι εκλεγμένοι ή οι δισεκατομμυριούχοι της AI;
Ο Μπέρνι Σάντερς έθεσε το μεγάλο, πολιτικό ερώτημα:
Τι σημαίνει για μια δημοκρατία —και για τον κόσμο— όταν τόσο λίγοι άνθρωποι συγκεντρώνουν τόσο τεράστια ισχύ;
Μπορούν τα κράτη να τους ρυθμίσουν ή θα συμβεί το αντίθετο;
Η απάντηση του Χίντον ήταν αφοπλιστική και βαθιά πολιτική:
«Νομίζω ότι οι ΗΠΑ έχουν ένα πρόβλημα που οφείλεται κυρίως στο Ανώτατο Δικαστήριο και στις αποφάσεις του, που επιτρέπουν να αγοράζεις πολιτικούς.
Όχι τον Μπέρνι — αυτός παίρνει τα χρήματα από απλούς ανθρώπους.
Αλλά όλους τους άλλους.»
Ο Χίντον αναφέρεται ευθέως στα super PACs, τα οποία λειτουργούν ως “ανεξάρτητοι” μηχανισμοί χρηματοδότησης χωρίς ουσιαστικά όρια.
Το αποτέλεσμα, όπως λέει, είναι απλό:
«Οι πλούσιοι μπορούν να αγοράσουν το πολιτικό σύστημα.»
Το σοκ του 1978: “Μπορείς να αγοράσεις τη Γερουσία για 1 εκατομμύριο δολάρια”
Ο Χίντον περιγράφει μια προσωπική του εμπειρία όταν έφτασε στις ΗΠΑ ως μεταδιδακτορικός ερευνητής το 1978:
«Υπήρχε ένας δημόσιος οργανισμός που προστάτευε τους καταναλωτές.
Είχε προτείνει ότι οι έμποροι μεταχειρισμένων αυτοκινήτων πρέπει να ενημερώνουν για τις βλάβες που γνώριζαν.
Οι έμποροι δεν το ήθελαν, πλήρωσαν σε κάθε γερουσιαστή 10.000 δολάρια — 100 γερουσιαστές, ένα εκατομμύριο συνολικά — και η Γερουσία το καταψήφισε.
Με σόκαρε ότι μπορούσες να αγοράσεις τη Γερουσία για ένα εκατομμύριο δολάρια.»
Το περιστατικό, αν και παλιό, αποκτά νέα σημασία σε μια εποχή όπου οι επενδύσεις των Μασκ, Μπέζος, Ζάκερμπεργκ και άλλων στην AI φτάνουν τα τρισεκατομμύρια.
Οι πλούσιοι πληρώνουν πολύ λίγους φόρους”: Η AI χτίστηκε με δημόσιο χρήμα — και τώρα ιδιωτικοποιείται
Ο Χίντον μίλησε με πάθος για ένα ζήτημα που θεωρεί κρίσιμο: οι ρίζες της τεχνολογικής επανάστασης βρίσκονται στη δημόσια χρηματοδότηση, όχι στα πορτοφόλια των δισεκατομμυριούχων.
«Όλη η έρευνα που οδήγησε στην AI χρηματοδοτήθηκε από πανεπιστημιακές επιχορηγήσεις.
Σχεδόν όλη η Silicon Valley προέρχεται από ομοσπονδιακές χρηματοδοτήσεις.»
Και συνέχισε με μια προσωπική ιστορία:
«Όταν μετακόμισα στον Καναδά, ο πολιτικός γείτονάς μου με ρώτησε γιατί γύρισα. Του είπα: “Επειδή οι φόροι είναι υψηλότεροι εδώ.”
Και απάντησε: “Ναι, είναι πολύ υψηλοί και το κόμμα μας τους έχει μειώσει τρεις φορές και θα τους μειώσει ξανά.”
Δεν μπορούσε να καταλάβει ότι οι υψηλοί φόροι είναι καλό πράγμα.»
Το συμπέρασμα του Χίντον ήταν αιχμηρό:
«Οι πλούσιοι έχουν κερδίσει τη μάχη να θεωρούνται οι φόροι κακοί.
Δεν είναι.
Οι φόροι είναι αυτοί που χρηματοδοτούν τα πάντα — συμπεριλαμβανομένης της τεχνολογίας που σήμερα οι πλούσιοι ιδιοποιούνται.»
Το κοινό παίρνει τον λόγο — Τα ερωτήματα των φοιτητών για το μέλλον της AI
Μετά από δύο ώρες αποκαλύψεων και προειδοποιήσεων, ο Σάντερς γύρισε προς το ακροατήριο.
Στο μικρόφωνο ανεβαίνει πρώτη η Lily Beth:
Τα θετικά της AI; Θα δημιουργήσει νέες δουλειές;
Ο Χίντον δεν ωραιοποίησε τίποτε, αλλά δεν απέκρυψε και την “φωτεινή πλευρά”:
«Αν ήταν μόνο οι κίνδυνοι που περιγράψαμε, η λογική λύση θα ήταν να σταματήσουμε την ανάπτυξη της AI τώρα.
Αλλά δεν μπορούμε.
Δεν είναι σαν τα πυρηνικά όπλα — που χρησιμεύουν μόνο για καταστροφή.
Η AI έχει μια τεράστια θετική πλευρά.»
Και εξήγησε:
Θα βελτιώσει δραματικά την υγεία.
Θα μεταμορφώσει την εκπαίδευση – ένας ιδιωτικός “δάσκαλος” καλύτερος από κάθε τάξη.
Θα αυξήσει την παραγωγικότητα σε κάθε βιομηχανία.
Όμως τόνισε:
«Δεν πιστεύω ότι θα δημιουργήσει τόσες νέες δουλειές όσες θα αντικαταστήσει.
Ναι, θα υπάρξει το επάγγελμα του “prompt engineer”, αλλά δεν θα ισοφαρίσει τις απώλειες.»
Ρύπανση, νερό, ενέργεια: οι νέοι πόλεμοι γύρω από τα data centers
Η επόμενη ερώτηση ήρθε από τη Dia, φοιτήτρια από το Μισισίπι:
Πώς ισορροπεί η οικονομική ανάπτυξη με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των data centers;
Ο Σάντερς ήταν ξεκάθαρος:
«Οι κοινότητες πλέον τα απορρίπτουν.
Πληρώνουν υψηλότερους λογαριασμούς ρεύματος — και χάνουν δουλειές.
Τα data centers καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας και νερού.
Πολλές εταιρείες προσπαθούν να τα επιβάλουν με τη δύναμη που τους δίνει ο πλούτος τους.»
Ο Χίντον πρόσθεσε μια γεωγραφική λύση:
«Θα έπρεπε να χτίζουν τα data centers στο Hudson Bay.
Να γίνουν νέα υδροηλεκτρικά εργοστάσια εκεί και δίπλα τους data centers.
Δεν χρειάζονται γραμμές μεταφοράς — μόνο πληροφορία, και αυτή δεν απαιτεί ενέργεια.
Το πρότεινα στον Τριντό. Ενδιαφέρθηκε. Δεν έγινε ποτέ.»
Ο Geoffrey Hinton μιλά για στρατιωτικούς κινδύνους, ανισότητες και την ανάγκη παγκόσμιων κανόνων
Μετά τις τοποθετήσεις για τον οικονομικό και κοινωνικό αντίκτυπο της Τεχνητής Νοημοσύνης, ο διάλογος μεταφέρθηκε στο πεδίο της διεθνούς πολιτικής. Ο καθηγητής Valadaris, διδάσκων στο Georgetown, έθεσε την καίρια ερώτηση:
Τι θα μπορούσε να αποτελέσει ένα ιδανικό μοντέλο διεθνούς διακυβέρνησης για την AI; Και πρέπει να υπάρχουν όρια, ιδιαίτερα στον στρατιωτικό τομέα;
Ο Χίντον ξεκίνησε ξεκάθαρα:
«Για πολύ καιρό ήμουν αντίθετος στα φονικά αυτόνομα όπλα — όπλα που αποφασίζουν μόνα τους ποιον θα σκοτώσουν ή θα ακρωτηριάσουν.»
Υπενθύμισε ότι:
«Ο αμερικανικός στρατός λέει ότι θα υπάρχει πάντα ανθρώπινη επίβλεψη.
Αλλά στην πράξη, η λήψη αποφάσεων πρέπει να γίνεται σε κλάσματα δευτερολέπτου.
Άρα τα συστήματα αυτά θα αποφασίζουν μόνα τους.»
Ωστόσο, η πραγματικότητα των πολέμων —και συγκεκριμένα η Ουκρανία— οδήγησε τον Χίντον να αναθεωρήσει:
«Νόμιζα ότι ήταν καθαρή υπόθεση ότι έπρεπε να απαγορευτούν.
Αλλά μετά μίλησα με τον Έρικ Σμιτ.
Διαφωνούμε σχεδόν σε όλα, αλλά είχε δίκιο σε κάτι: αν οι Ρώσοι χρησιμοποιούν drones, μπορούν οι Ουκρανοί να μην το κάνουν;»
Η εικόνα γίνεται πιο περίπλοκη. Το ιδανικό θα ήταν διεθνείς συνθήκες, όπως για τα χημικά όπλα.
Και ο Χίντον σημείωσε:
«Οι συνθήκες για τα χημικά όπλα λειτούργησαν. Ίσως μπορέσουμε να κάνουμε το ίδιο για τα φονικά αυτόνομα όπλα — αλλά πιθανότατα μόνο αφού συμβούν πολύ άσχημα πράγματα.»
Η ανισότητα θα επιδεινωθεί — οι πλούσιες χώρες θα αποκτήσουν “εργαλεία” που οι φτωχές δεν θα έχουν ποτέ
Ο Μπέρνι Σάντερς συμπλήρωσε:
«Σε έναν κόσμο τεράστιας ανισότητας, η AI και η ρομποτική θα την επιδεινώσουν ακόμη περισσότερο.
Οι πλούσιες χώρες θα έχουν εργαλεία που οι φτωχές δεν θα αποκτήσουν ούτε σε ένα εκατομμύριο χρόνια.»
Η συζήτηση για την Τεχνητή Νοημοσύνη μεταφέρεται, έτσι, από την τεχνολογία στα γεωπολιτικά συσχετισμόματα ισχύος.
Η AI στην Υγεία: νέες ανισότητες ή νέα θεραπευτικά θαύματα;
Στη συνέχεια πήρε τον λόγο ένας φοιτητής από το Κεντάκι, ο Chuck Rapani Kadavali, με ένα κρίσιμο ζήτημα:
Μπορούν οι ασφαλιστικές εταιρείες να χρησιμοποιούν την AI για να κόβουν παροχές; Μπορεί ένα σύστημα “Medicare for All” να μειώσει αυτές τις καταχρήσεις;
Ο Σάντερς δεν μάσησε τα λόγια του:
«Είναι απολύτως παράλογο και ντροπιαστικό ότι οι ΗΠΑ, η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο, είναι η μόνη μεγάλη χώρα που δεν εγγυάται καθολική υγειονομική περίθαλψη.»
Και συνέχισε:
«Οι ασφαλιστικές δεν υπάρχουν για να παρέχουν υγεία.
Υπάρχουν για να βγάζουν χρήματα.
Το σύστημά μας είναι δυσλειτουργικό, ακριβό, χαοτικό.»
Ο Χίντον πρόσθεσε μια τεχνολογική διάσταση:
«Είναι αλήθεια ότι οι ασφαλιστικές μπορούν να χρησιμοποιήσουν την AI για να αρνηθούν κάλυψη.
Αλλά τα οφέλη που θα έχουμε από την AI στην υγεία είναι μεγαλύτερα από τον κίνδυνο.
Η AI μπορεί να διαβάζει ιατρικές εξετάσεις καλύτερα από γιατρούς, να σχεδιάζει νέα φάρμακα, να συνδυάζει γονιδιακό υλικό και ιατρικά δεδομένα για καλύτερη διάγνωση.»
Και υπενθύμισε:
«Η Microsoft είχε ήδη σύστημα που έκανε καλύτερες διαγνώσεις από τους γιατρούς.»
“Γιατί να μην επενδύσουμε τα πάντα σε AI, ώστε να μη δουλεύουμε πια;”
Ο επόμενος φοιτητής, ο Zach, έκανε μια εύλογη —αν και σχεδόν φιλοσοφική— ερώτηση:
Γιατί να μην επενδύσουμε όλη την ενέργεια στη δημιουργία υπερ-ισχυρής AI, ώστε να λύσει όλα τα προβλήματα;
Να μην χρειάζεται να δουλεύουμε καθόλου;
Η απάντηση του Χίντον:
«Αν είχαμε πολιτικό σύστημα που λειτουργούσε για το καλό των ανθρώπων, αυτό ακριβώς θα έπρεπε να κάνουμε.
Να χτίσουμε πολύ ισχυρή AI που θα τα κάνει όλα για εμάς.
Και να την σχεδιάσουμε ώστε να νοιάζεται για εμάς περισσότερο απ’ όσο νοιάζεται για τον εαυτό της.»
Ο Χίντον παρουσίασε την ιδέα που προωθεί:
«Χρειαζόμαστε AI με μητρικά ένστικτα.»
Περιέγραψε το μόνο υπάρχον μοντέλο στο σύμπαν όπου ένας λιγότερο έξυπνος οργανισμός ευημερεί δίπλα σε έναν πιο έξυπνο:
«Το μωρό και η μητέρα.»
Αλλά προειδοποίησε:
«Αυτό δεν είναι το πολιτικό σύστημα που έχουμε σήμερα.
Σήμερα έχουμε αυταρχικούς, έχουμε εταιρείες που βλέπουν τους ανθρώπους σαν πελάτες που πρέπει να εξαπατηθούν.
Σε τέτοιο σύστημα, είναι πολύ κακό να αναπτύσσουμε AI που θα βγάζει τους ανθρώπους από τη δουλειά.»
Ο Σάντερς επανέφερε το ζήτημα στην πολιτική του ουσία:
«Το θέμα δεν είναι αν η AI είναι καλή ή κακή.
Το θέμα είναι ποιος τη ελέγχει — και ποιος ωφελείται από αυτήν.»
Η κεντρική αλήθεια της βραδιάς
Μετά από ώρες συζήτησης, προειδοποιήσεων, επιστημονικών εξηγήσεων και πολιτικών τοποθετήσεων, ο Σάντερς κατέληξε στο πιο ουσιώδες συμπέρασμα:
«Οι άνθρωποι που προωθούν αυτή τη μεταμορφωτική επανάσταση είναι οι πιο πλούσιοι άνθρωποι στον κόσμο.
Δεν μένουν ξάγρυπνοι για τους εργαζόμενους.
Θέλουν περισσότερη ισχύ.
Το πραγματικό ζήτημα είναι η εξουσία.»
Ένα νέο κύμα ανησυχίας: Θα «σκάσει» η φούσκα του AI;
Η συζήτηση στο Georgetown προχώρησε σε μια από τις πιο ευαίσθητες πτυχές της νέας τεχνολογικής εποχής: το ενδεχόμενο μιας φούσκας, αντίστοιχης με τη dot-com εποχή, που θα μπορούσε να παρασύρει οικονομίες και πολιτικούς θεσμούς.
Τον λόγο πήρε πρώτος ο Nick, φοιτητής από τη Φλόριντα:
«Έχουμε ακούσει για τη φούσκα της AI και την πιθανότητα να σκάσει.
Ακόμη και ο Sam Altman είπε ότι ίσως χρειαστεί κρατική διάσωση.
Τι θα κάνει το Κογκρέσο αν συμβεί αυτό;»
Ο Μπέρνι Σάντερς δεν δίστασε:
«Με ανησυχεί πολύ.
Έχουμε, όπως είπε και ο Δρ. Χίντον, ένα μάλλον διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα.
Όταν η Wall Street κατέρρευσε, ήξεραν τι έκαναν — επένδυαν σε απάτες, σε παράνομα mortgages — και μετά ζήτησαν bailout λέγοντας “είμαστε πολύ μεγάλοι για να αποτύχουμε”.
Ήταν εγκληματίες και όμως διασώθηκαν.»
Και συνέχισε:
«Το ίδιο βλέπω και τώρα.
Πολυ-δισεκατομμυριούχοι που κερδίζουν τρελά ποσά λένε στους ανθρώπους που ζουν paycheck-to-paycheck:
‘Αν αποτύχουμε, θα θέλαμε να μας σώσετε’.
Το πραγματικό ζήτημα είναι πώς οικοδομούμε μια κυβέρνηση που εκπροσωπεί τους απλούς ανθρώπους — όχι μια κυβέρνηση εξαρτημένη από τις συνεισφορές των δισεκατομμυριούχων.»
Υπάρχει σήμερα «παραγκωνισμένη» σχολή στην AI;
Η Anna, τελειόφοιτη στις διεθνείς σχέσεις και τεχνολογία, έφερε στο τραπέζι το παλιό επιστημονικό ρήγμα: connectionists vs. symbolists.
«Σήμερα υπάρχει κάποια σχολή σκέψης που παραγκωνίζεται, όπως συνέβη κάποτε με τα νευρωνικά δίκτυα;»
Ο Χίντον απάντησε χωρίς περιστροφές:
«Δεν είμαι ο κατάλληλος να ρωτήσετε, γιατί η προσέγγιση που υποστήριξα —τα νευρωνικά δίκτυα— νικάει αυτή τη στιγμή.
Σίγουρα μπορεί να υπάρξουν εντελώς νέες προσεγγίσεις στο μέλλον, αλλά δεν θα έρθουν από εμάς τους μεγαλύτερους.
Θα έρθουν από νέους που πιστεύουν ότι κάνουμε λάθος.»
Ο κίνδυνος της παραπληροφόρησης: «Η AI θα μπορεί πάντα να φτιάχνει καλύτερα fakes από όσα μπορούμε να αναγνωρίσουμε»
Η Charlotte, φοιτήτρια κυβέρνησης και ψυχολογίας, έφερε στο επίκεντρο το ίσως πιο ανησυχητικό θέμα ενόψει εκλογών: η εξάπλωση ψεύτικων βίντεο και φωνών.
«Τι πολιτικές προτείνετε για την παραπληροφόρηση μέσω AI;»
Ο Χίντον ήταν κατηγορηματικός:
«Πολλοί προτείνουν να χρησιμοποιήσουμε την AI για να αναγνωρίζουμε ψεύτικα βίντεο.
Αυτό δεν θα λειτουργήσει ποτέ.
Αν ένα AI μπορεί να εντοπίσει ότι κάτι είναι fake, ένα άλλο AI μπορεί να κοιτάξει μέσα του και να δημιουργήσει κάτι που θα το ξεγελάσει.»
Και εξήγησε πλήρως το πρόβλημα των “generative adversarial networks”:
«Υπάρχει ένας διαρκής αγώνας ανάμεσα σε μοντέλα που προσπαθούν να ανιχνεύσουν fakes και σε μοντέλα που προσπαθούν να τα κάνουν πιο αληθοφανή.
Αυτός ο αγώνας ήταν ο λόγος που αποκτήσαμε τόσο πειστικές εικόνες.»
Κατά τον Χίντον, η λύση είναι μία:
«Η λύση είναι η ιχνηλασιμότητα — όχι η αναγνώριση.
Όπως παλιά στη Βρετανία, όπου κάθε πολιτικό φυλλάδιο έπρεπε να έχει πάνω το όνομα του τυπογράφου.»
Παρουσίασε μάλιστα την πρόταση του Yan Talin, συνιδρυτή του Skype:
«Κάθε πολιτικό βίντεο θα πρέπει να ξεκινά με QR code που οδηγεί στην επίσημη ιστοσελίδα της καμπάνιας.
Ο browser του χρήστη μπορεί αυτόματα να ελέγχει αν το βίντεο υπάρχει στην επίσημη πηγή.
Αν όχι, είναι πλαστό.»
Ο Σάντερς επιβεβαίωσε την κρισιμότητα:
«Είναι τεράστιο ζήτημα.
Δύο εβδομάδες πριν από εκλογές, μπορεί κάποιος να κυκλοφορήσει ένα ψεύτικο βίντεο με κάποιον πολιτικό να λέει τρέλες.
Μπορεί να επηρεάσει εκλογές.
Πρέπει να το αντιμετωπίσουμε.»
Η πρόταση «εμβολιασμού» απέναντι στα deepfakes
Ο Δρ. Τζέφρι Χίντον επέστρεψε στο θέμα της παραπληροφόρησης, υπογραμμίζοντας ότι οι εκλογές θα πλημμυρίσουν από εξαιρετικά πειστικά ψεύτικα βίντεο. Η λύση, κατά τον ίδιο, δεν βρίσκεται μόνο στην τεχνολογική αναγνώριση των fakes — που όπως έχει εξηγήσει «δεν θα λειτουργήσει μακροπρόθεσμα» — αλλά στον “εμβολιασμό” του κοινού.
«Πριν από τις εκλογές οι άνθρωποι πρέπει να εκθέτουν το κοινό σε πολύ πειστικά ψεύτικα βίντεο — υπέρ του Τραμπ, κατά του Τραμπ — και στο τέλος να ξεκαθαρίζουν ότι ήταν fake», είπε.
Η λογική είναι σαφής: να μάθει το κοινό ότι τα ψεύτικα βίντεο υπάρχουν και μπορούν να το εξαπατήσουν. Μια μορφή «media literacy» που λειτουργεί όπως τα εμβόλια: μικρή, ελεγχόμενη έκθεση, ώστε να χτιστεί άμυνα.
Όταν το κράτος αποσύρεται από την εκπαίδευση: «Είναι σαν να τρως τον σπόρο της επόμενης σοδειάς»
Ο Ryan Lee, τελειόφοιτος διεθνών πολιτικών και δημοσιογραφίας, έθεσε το επόμενο κρίσιμο ερώτημα:
τι σημαίνει η αποδόμηση του αμερικανικού Υπουργείου Παιδείας και η συρρίκνωση των ομοσπονδιακών επιχορηγήσεων για την AI;
Ο Χίντον δεν μάσησε τα λόγια του:
«Αν ήθελες πραγματικά να κάνεις την Αμερική αδύναμη, θα επιτίθεσαι στα ερευνητικά πανεπιστήμια και θα έκοβες τη χρηματοδότηση για βασική έρευνα.
Δεν έχει άμεσο αποτέλεσμα, αλλά σε 10–20 χρόνια η Αμερική θα είναι πολύ πίσω από την Κίνα.»
Και πρόσθεσε ένα αιχμηρό σχόλιο για την ηγεσία:
«Έχετε μια υπουργό Παιδείας που νόμιζε ότι το AI είναι A1. Υπάρχει βίντεο που το λέει.
Δεν πήγε πανεπιστήμιο και πιθανώς δεν ξέρει ότι τα αρχικά AI σημαίνουν artificial intelligence.»
Η εικόνα που περιέγραψε ήταν καθαρή: αποδόμηση της γνώσης από τα πάνω προς τα κάτω.
Ο Σάντερς: «Αν θέλουμε μια μεγάλη χώρα, πρέπει πρώτα να σεβαστούμε την εκπαίδευση»
Ο Σάντερς πήρε τον λόγο για να τοποθετηθεί πολιτικά και κοινωνικά:
«Στη χώρα με τον μεγαλύτερο πλούτο στην ανθρώπινη ιστορία, η προσχολική αγωγή είναι δυσλειτουργική.
Οι άνθρωποι που δουλεύουν με παιδιά 0–4 ετών πληρώνονται λιγότερο από έναν εργαζόμενο στα McDonald’s.
Αυτό λέει πολλά για το πώς αντιμετωπίζουμε όχι μόνο την εκπαίδευση, αλλά και τα ίδια μας τα παιδιά.»
Αναφέρθηκε επίσης:
– στις χαμηλές επιδόσεις των ΗΠΑ σε διεθνείς εξετάσεις, – στη δυσκολία προσέλκυσης νέων δασκάλων, – στο εξωφρενικό κόστος των πανεπιστημίων, – στα χρέη δεκάδων χιλιάδων δολαρίων για κάθε νέο απόφοιτο.
Και συνέχισε με μια πολιτική αιχμή:
«Αν θέλουμε να κάνουμε την Αμερική πραγματικά μεγάλη, πρέπει να έχουμε τους καλύτερα εκπαιδευμένους ανθρώπους στον κόσμο.
Πρέπει να χρηματοδοτούμε σωστά την εκπαίδευση και να εξασφαλίζουμε ότι όλοι έχουν πρόσβαση.
Αντί γι’ αυτό, κινούμαστε προς την εντελώς λάθος κατεύθυνση.»
Έφερε μάλιστα παράδειγμα από τη Νέα Υόρκη:
«Ο φίλος μου, ο Mandani, που θα γίνει δήμαρχος της Νέας Υόρκης, δέχεται επίθεση επειδή πιστεύει ότι η παιδική φροντίδα πρέπει να είναι δωρεάν.
Δίνουμε τρισεκατομμύρια σε φοροελαφρύνσεις στους πλούσιους και στο στρατό.
Αλλά δωρεάν παιδική φροντίδα; Αδιανόητο!»
Τότε ο Χίντον πρόσθεσε μια ιστορική υπενθύμιση:
«Όταν η Αμερική ήταν πραγματικά ισχυρή, τη δεκαετία του ’50 και στις αρχές του ’60, οι φόροι για τους πλούσιους ήταν γύρω στο 70%.
Αυτά χρειάζεσαι για να χρηματοδοτήσεις την έρευνα, την παιδεία και την κοινωνική πρόοδο.»
Το πιο δύσκολο ερώτημα: Φτιάχνουμε έναν κόσμο χωρίς ειδικούς;
Το τελευταίο ερώτημα ήρθε από μεταπτυχιακό φοιτητή δημόσιας πολιτικής:
«Αν η AI αντικαταστήσει όλες τις θέσεις εισόδου, θα σταματήσουμε άθελά μας να δημιουργούμε ειδικούς;»
Ο Χίντον ήταν σύντομος:
«Όχι.»
Και εξήγησε:
«Η AI εξελίσσεται τόσο γρήγορα που θα καλύψει τα κενά. Δεν πιστεύω ότι θα σταματήσουμε να παράγουμε ειδικούς.»
Ο Σάντερς, ωστόσο, εστίασε στην κοινωνική διάσταση:
«Με ανησυχεί πολύ ότι αν οι θέσεις εισόδου εξαφανιστούν, πώς θα μπορέσουν οι νέοι να ανέβουν την κλίμακα; Αν δεν υπάρχει αρχή, πού βρίσκεται η εξέλιξη;»
Για να μετρήσει τον παλμό της αίθουσας, ρώτησε τους φοιτητές:
«Βλέπετε την AI θετικά για το μέλλον σας;»
Μερικά χέρια σηκώθηκαν.
«Βλέπετε την AI ως αρνητική απειλή;»
Τα περισσότερα χέρια σηκώθηκαν.
Ο Σάντερς κατέληξε:
«Αυτός είναι ο λόγος που αναμείχθηκα τόσο βαθιά σε αυτό το θέμα.
Δεν είμαι καν σε επιτροπή σχετική με την τεχνολογία.
Αλλά το μέλλον που περιγράφετε με ανησυχεί βαθιά.»
Το πολιτικό διακύβευμα της τεχνητής νοημοσύνης: «Ζούμε σε μια ολιγαρχία – το ερώτημα είναι ποιος θα ωφεληθεί»
Στο τελευταίο μέρος της εκδήλωσης, o Μπέρνι Σάντερς μοιράστηκε μια εμπειρία από πρόσφατη περιοδεία του σε εργατικές κοινότητες.
«Ήμουν στο Davenport της Αϊόβα, σε ένα ακροατήριο εργατικής τάξης περίπου 2.500 ανθρώπων.
Ρώτησα: ‘Πιστεύετε ότι η AI και η ρομποτική θα είναι θετική εξέλιξη για εσάς;’
Δύο χέρια σηκώθηκαν», είπε.
Για τον Σάντερς, η εικόνα ήταν αποκαλυπτική: η ανησυχία δεν περιορίζεται στις πανεπιστημιακές αίθουσες αλλά διαπερνά βαθιά την καθημερινότητα των εργαζομένων.
Το θεμελιώδες ερώτημα: Τι μπορεί να κάνει ο απλός άνθρωπος;
Η τελική ερώτηση προς τους ομιλητές ήταν άμεση και επίκαιρη:
Πώς μπορούν οι πολίτες — και ειδικά οι νέοι — να προετοιμαστούν για τον κόσμο που περιγράφουν;
Ο Σάντερς απάντησε χωρίς περιστροφές: η ερώτηση ξεπερνά την τεχνητή νοημοσύνη· είναι βαθιά πολιτική.
«Ζείτε σε μια ολιγαρχική μορφή κοινωνίας», είπε.
Μια κοινωνία όπου λίγοι, εξαιρετικά ισχυροί άνθρωποι — πολλοί εκ των οποίων πρωτοστατούν στις επενδύσεις στην AI — ήδη έχουν τεράστιο έλεγχο στην οικονομία και στην πολιτική ζωή.
Και έφερε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα:
«Ο Μασκ συνέβαλε με 270 εκατομμύρια δολάρια για να εκλεγεί ο Τραμπ. Αυτό είναι δύναμη.»
«Αν είχαμε ένα λογικό σύστημα, θα μπορούσαμε να κάνουμε θαύματα»
Ο Σάντερς σκιαγράφησε δύο πιθανά μέλλοντα:
1. Το μέλλον της ολιγαρχίας
– φοροελαφρύνσεις για τους πλούσιους – απορρύθμιση – μεγαλύτερη ρύπανση – συγκέντρωση ισχύος σε λίγα χέρια – τεχνητή νοημοσύνη ως επιταχυντής ανισοτήτων
2. Το μέλλον της δημοκρατίας
– πλούτος που αυξάνεται μέσω AI – δημόσια και δωρεάν παιδεία από την προσχολική ηλικία μέχρι το μεταπτυχιακό – καθολική υγειονομική περίθαλψη – ριζική μείωση του κόστους στέγασης μέσω μαζικής κατασκευής νέων μονάδων – μετάβαση σε καθαρές μορφές ενέργειας – αξιοπρεπής εργασία σε έναν αυτοματοποιημένο κόσμο
«Δεν είναι ουτοπία.
Θα μπορούσαμε να τα κάνουμε αυτά, ζώντας στη πλουσιότερη χώρα στην ιστορία του κόσμου.
Το ερώτημα είναι αν θα έχουμε κυβέρνηση που υπηρετεί τον λαό ή την ελίτ», είπε.
Για τον Σάντερς, το μέλλον της AI είναι ξεκάθαρα ζήτημα δημοκρατικής ισχύος: ποιος θα έχει τον έλεγχο και ποιος θα αποκομίσει το όφελος.
Χίντον: «Δεν έχω να προσθέσω τίποτα — συμφωνώ πλήρως»
Στο ερώτημα τι μπορούν να κάνουν οι μη ειδικοί, όσοι δεν είναι προγραμματιστές ή μηχανικοί, ο Χίντον δεν επιχείρησε μια τεχνική απάντηση:
«Αυτό που έχω να πω είναι ουσιαστικά ό,τι είπε ο Μπέρνι.»
Με αυτή τη φράση, ο πρωτοπόρος της τεχνητής νοημοσύνης ευθυγραμμίστηκε πλήρως με τον πολιτικό προβληματισμό: το μέλλον της AI δεν είναι θέμα αλγορίθμων αλλά δημοκρατικών επιλογών.
Βάσει της Εθνικής και της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας, η διαχείριση και προστασία των υδατικών πόρων στη χώρα μας ανήκει αποκλειστικά στο Κράτος και ειδικότερα στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, το οποίο, σε τοπικό επίπεδο, έχει αναθέσει την ευθύνη αυτή σε κατά τόπους Δ/νσεις Υδάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων. Αυτές είναι άλλωστε που χορηγούν άδειες χρήσης ύδατος, τόσο σε Δημόσιους Φορείς όσο και σε ιδιώτες.
Για την προστασία των σημείων υδροληψίας, εντός των διοικητικών ορίων της Κρήτης, μεταξύ των οποίων και οι πηγές Αρμένων, η Δ/νση Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης έχει αναθέσει, σε σύμπραξη μελετητικών γραφείων, τη μελέτη με τίτλο «Λειτουργικός Οριοθέτηση Ζωνών Προστασίας Σημείων Υδροληψίας για Απολήψεις Νερού Ύδρευσης», η οποία εκπονείται βάσει συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος. Επισημαίνεται ότι πριν την ολοκλήρωση και έγκριση της μελέτης προβλέπεται η ενημέρωση και διαβούλευση επί αυτής, η οποία θα λάβει χώρα το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Μάλιστα όπως είχε ανακοινώσει στις 05.07.2023 σε σχετικό δελτίο τύπου ο Δήμος Αποκορώνου, μετά από προγραμματισμένη συνάντηση συνεργασίας στον Δήμο Αποκορώνου μεταξύ του Δημάρχου, της προϊσταμένης τεχνικών υπηρεσιών του Δήμου,του ειδικού συνεργάτη του Δημάρχου κ.Ριζιώτη Χ. και του μελετητή του έργου, με αντικείμενο την εκπόνηση της προαναφερθείσας μελέτης , οι ενέργειες για την αντιμετώπιση του ζητήματος της οριοθέτησης των πηγών έχουν ξεκινήσει εδώ και χρόνια. Επομένως, όποιος είναι καλοπροαίρετος, πριν τοποθετηθεί επί του τόσο σημαντικού αυτού θέματος, προκειμένου να μπορεί να εισφέρει στον δημόσιο λόγο, επιβάλλεται να έχει προηγουμένως ολοκληρωμένη ενημέρωση.
Ο Δήμος Αποκορώνου, έχοντας πλήρη συναίσθηση της σημασίας των πηγών Αρμένων και της αξίας τους για τον τόπο, έχει ήδη πράξει υπεύθυνα και θεσμικά όλα όσα προβλέπονται, παραμένοντας σε συνεχή συνεργασία με όλους τους αρμόδιους φορείς. Με απόλυτη διαφάνεια και μακριά από μικροπολιτικές σκοπιμότητες, ο Δήμος συνεχίζει να ενημερώνει την κοινωνία με ειλικρίνεια και τεκμηρίωση, διασφαλίζοντας ότι κάθε δημότης γνωρίζει την πραγματική πορεία των ενεργειών και την πρόοδό τους.
Παραμένουμε πάντοτε πρόθυμοι να συνδράμουμε με κάθε μέσο που διαθέτουμε, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μας, για τη διατήρηση της περιβαλλοντικής αξίας των πηγών και του περιβάλλοντος χώρου τους και για την εξασφάλιση της προσβασιμότητάς τους. Επομένως, η διαδικασία απαλλοτρίωσης ξεκινά αμέσως μετά τον οριστικό καθορισμό της ζώνης προστασίας.
Ο Δήμος Αποκορώνου έχει σαφή εικόνα της πορείας εκπόνησης της μελέτης, με δεδομένο ότι ο Ειδικός Συνεργάτης του Δημάρχου, Χρήστος Ριζιώτης, συμμετέχει στην παρακολούθηση της εκπόνησής της, εξασφαλίζοντας την πλήρη ενημέρωση .
