Του Σωτήρη Μ. Τζούμα
Στην Κρήτη υπήρχε ένας Ιεράρχης με δοκιμασμένη πορεία, σεβαστό από τον λαό και με καθαρή φωνή: ο Μητροπολίτης Κισσάμου, ο οποίος όταν χήρευσε η Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου ορίστηκε τοποτηρητής αλλά και εξεδήλωσε το ενδιαφέρον του για μετάθεση. Όμως το Πατριαρχείο, σε αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση, προώθησε με αντικανονικό τρόπο- παρέμβαση τον αποκλεισμό του από τη διεκδίκηση της Μητρόπολης Κυδωνίας. Και κατ´επέκταση κάθε μετάθεση Ιεράρχη της Κρήτης από Μητρόπολη σε Μητρόπολη.
Ο λόγος; Ο εν λόγω Ιεράρχης, Μητροπολίτης Κισσάμου και Σελίνου Ειρηναίος είχε τολμήσει να ασκήσει κριτική στον Πρωθυπουργό για την πολιτική του( και κυρίως για τον κατάπτυστο νόμο που προώθησε) ενώ με αυστηρή επιστολή είχε ψέξει τον Οικουμενικό Πατριάρχη για τον παρεμβατικό-αντικανονικό- ρόλο του στις εκλογές του νέου Αρχιεπισκόπου Κρήτης.
Σε ένα εκκλησιαστικό σύστημα που ζητά από τους Ιεράρχες «σιωπή και υπακοή», η όποια ελεύθερη φωνή( απ´όπου και αν προέρχεται) πληρώνεται με αποκλεισμό και εξοστρακισμό.Αλλά αυτό είναι ίδιον των απολυταρχικών καθεστώτων και όχι των Δημοκρατιών και πολύ περισσότερο μέσα στον εκκλησιαστικό χώρο.
Το σχέδιο της Μαφίας: Ο «εκλεκτός» Μελχισεδέκ
Εκεί ακριβώς παρεμβαίνει η άλλη πλευρά της εξουσίας: η κρητική μαφία. Σύμφωνα με τη δικογραφία, οι κατηγορούμενοι ξενοδόχοι-εγκέφαλοι της μαφίας είχαν στόχο να τοποθετήσουν στη Μητρόπολη «δικό τους άνθρωπο» — τον αρχιμανδρίτη Μελχισεδέκ, ο οποίος δεν ήταν εκλεκτός μόνον πολιτικών παραγόντων, τον στήριζε και το Φανάρι, και μάλιστα με την θετική υπόδειξη και του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Μακαρίου (ο οποίος είναι Κρητικός και ενδιαφέρεται ενεργά για τα της Κρήτης)και άλλου Ιεράρχη ο οποίος αρέσκεται να παίζει τον ρόλο του παράγοντα.
Οι αποκαλύψεις προκαλούν ανατριχίλα: σε συνομιλία που κατέγραψε η αστυνομία, ο εγκέφαλος της σπείρας ζητά από τον κ.Πάνο Καμμένο να μεσολαβήσει, διαβεβαιώνοντάς τον πως ο αρχιμανδρίτης έχει τη στήριξη όχι μόνο του Πατριαρχείου, αλλά και της αμερικανικής βάσης στη Σούδα. Ο Καμμένος απαντά χωρίς δισταγμό:
-«Εάν εξαρτάται από τους Αμερικανούς, εγώ το καθαρίζω».
Έτσι, η εκλογή ενός Μητροπολίτη δεν παρουσιάζεται ως πνευματική διαδικασία, αλλά ως «συμφωνία εξουσίας» με όρους πολιτικούς και γεωστρατηγικούς, υπό την κάλυψη ακόμη και διεθνών παραγόντων.
Βέβαια όλα αυτά τα αρνείται αυτή τη στιγμή ο κ. Καμμένος. Αν όμως όντως υπάρχουν στην δικογραφία δεν θα μπορεί να το αρνείται για πολύ.
Παζάρια με λείψανα Αγίων: Η ιεροσυλία σε όλο της το μεγαλείο
Αν κάτι ξεπερνά κάθε όριο αθλιότητας, είναι τα όσα καταγράφονται στη δικογραφία για τις συναλλαγές με ιερά λείψανα. Ο αρχιμανδρίτης Μελχισεδέκ φέρεται να υπόσχεται τεμάχια λειψάνων του Αγίου Λαζάρου και ακόμη κομμάτι του Τιμίου Σταυρού σε ξενοδόχο που μεσολαβούσε για την εκλογή του.
Ο ίδιος ο ξενοδόχος φέρεται να αναρωτιέται αν τα λείψανα είναι αυθεντικά ή… κόκαλα ζώων, με τον αρχιμανδρίτη να απαντά ειρωνικά και με αρκούντως ισότιμο του μαφιόζου ύφος :
-«Σκάσε ρε μ…, μη λες μαλ…»,
Διαβεβαιώνοντάς τον ότι τα έχει προμηθευτεί από Μονή στην Κύπρο.
Η εμπορευματοποίηση του ιερού, η διακίνηση οστών και η εργαλειοποίηση της πίστης για να εξασφαλιστούν «ψήφοι» και υποστήριξη, συνιστούν όχι μόνο ιεροσυλία αλλά και σκάνδαλο πρώτου μεγέθους.
Η φράξια του Πατριαρχείου: Από τον αποκλεισμό στην επιβολή
Ενώ η μαφία κινούσε τα νήματα από τη μία πλευρά, το Πατριαρχείο και το Μέγαρο Μαξίμου κινούσαν τα δικά τους από την άλλη. Η παρασκηνιακή φράξια που συγκροτήθηκε, πέτυχε να παρακάμψει τη δοκιμασμένη φωνή του Μητροπολίτη Κισσάμου και να προωθήσει λύσεις «βολικές».
Η μέθοδος ήταν απλή: όποιος Ιεράρχης ενοχλεί με την αλήθεια του, μπαίνει στο περιθώριο· όποιος δείχνει διάθεση υπακοής και συνεργασίας, έχει ανοιχτό τον δρόμο. Όμως εδώ το σκάνδαλο είναι διπλό: από τη μια η εκκλησιαστική ανωμαλία της αντικανονικής μετάθεσης, κι από την άλλη η πλήρης υποταγή σε πολιτικά και γεωπολιτικά συμφέροντα.
Όταν Εκκλησία και Μαφία συναντιούνται
Το σκηνικό που αποκαλύπτεται δεν έχει καμία σχέση με Εκκλησία του Χριστού. Έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός παρακρατικού μηχανισμού: πολιτικοί που παρεμβαίνουν σε εκλογές μητροπολιτών, Πατριαρχείο που εργαλειοποιεί την κανονικότητα για να ελέγχει, μαφιόζοι που συναλλάσσονται με λείψανα και υπουργούς.
Η Μητρόπολη Κυδωνίας δεν κινδύνευσε απλώς να αποκτήσει έναν δεσπότη «εκλεκτό» της μαφίας· κινδύνευσε να χάσει τον πνευματικό της προσανατολισμό και να μετατραπεί σε παράρτημα σκοτεινών συμφερόντων.
Το χρέος της κοινωνίας
Η υπόθεση αυτή δεν πρέπει να ξεχαστεί. Αφορά όχι μόνο τους πιστούς της Κρήτης αλλά ολόκληρο τον ελληνισμό. Οι πολίτες έχουν δικαίωμα να απαιτήσουν:
- Διαφάνεια σε όλες τις εκλογές ιεραρχών.
- Απόδοση ευθυνών σε πολιτικούς και εκκλησιαστικούς παράγοντες που παρανόμησαν.
- Αποκοπή κάθε δεσμού της Εκκλησίας με τον υπόκοσμο.
Η κοινωνία της Κρήτης και ολόκληρος ο ελληνισμός έχουν δικαίωμα να απαιτήσουν διαφάνεια, σεβασμό στους ιερούς κανόνες και απόδοση ευθυνών.
Γιατί όσο η Εκκλησία αφήνεται έρμαιο σε παιχνίδια εξουσίας, άλλο τόσο ανοίγει διάπλατα τις πύλες στους μηχανισμούς του οργανωμένου εγκλήματος. Και αυτό δεν είναι απλώς σκάνδαλο· είναι όνειδος.
Η Εκκλησία δεν μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί ως προέκταση της πολιτικής ή ως πεδίο συναλλαγής μαφιόζων. Αν δεν υπάρξει άμεση κάθαρση, το σκάνδαλο αυτό θα παραμείνει ανεξίτηλο ως όνειδος για τις επόμενες γενιές.
