«Το μακρύτερο πολιτικό γράμμα στην ολιγαρχία για να πει “δικός σας είμαι”», χαρακτήρισε το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα, «Ιθάκη», ο Γιάνης Βαρουφάκης σε συνέντευξή του, το πρωί της Τρίτης.
Αναφερόμενος στο rebranding που επιχειρεί ο πρώην πρωθυπουργός, ο επικεφαλής του ΜέΡΑ25 είπε «η ιστορία θα επιβεβαιώσει ότι το σουφλέ δεν φουσκώνει δύο φορές, έτσι μου έχουν μάθει».
Ο κ. Βαρουφάκης δήλωσε επίσης μιλώντας στον ΑΝΤ1, ότι «από τον τίτλο και μόνο φαίνεται ότι ο Τσίπρας πασχίζει να μείνει στην ιστορία ως σύγχρονος Οδυσσέας, αλλά η ιστορία θα τον θυμάται ως Μελάνθιο, τον άπιστο τσοπάνο του Οδυσσέα που προσχώρησε στους Μνηστήρες. Ο άνθρωπος προσχώρησε στο μνημονιακό μπλοκ αλλά βλέπουμε μια προσπάθεια αυτού που κάνει από το 2015 όταν ανέτρεψε έναν λαό, το 62% το ανέτρεψε και γι’ αυτό εγώ παραιτήθηκα. Έγραψε τόσες σελίδες για να μεταμφιέσει την ενοχή σε αφέλεια».
«Υπό αυτή την άποψη γιατί να διαβάσω αυτό που είναι το μακρύτερο πολιτικό γράμμα στην ολιγαρχία για να πει ότι “δικό σας είμαι”;», αναρωτήθηκε ο κ. Βαρουφάκης.
Απαντώντας, δε, στις αναφορές του κ. Τσίπρα ότι δεν είναι οικονομολόγος είπε «ούτε εσείς ούτε εγώ έχουμε δικαίωμα να κρίνουμε τους εαυτούς μας. Το μόνο που θα αναγκαστώ να σχολιάσω είναι ότι έχει σημασία ποιος είναι ο περίγυρός σου και ποιοι σου δίνουν εύσημα. Στον Τσίπρα δίνουν Χουλιαράκης, Ντάισελμπλουμ και η Μέρκελ στο βιβλίο της. Εγώ είχα την τιμή να μου δώσουν εύσημα τρεις νομπελίστες ο Αμάρτια Σεν, ο Στίγκλιτς και ο Πολ Γκρούγκμαν, δεξιοί όπως ο Χανς Βέρνερ Ζιν».
Κατά την συνεδρία της 3ης Δεκεμβρίου της Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου «προτάσει της Α. Θ. Παναγιότητος ο Σεβ. Μητροπολίτης Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων κ. Ειρηναίος εξελέγη Μητροπολίτης Μοσχονησίων.»
Δηλαδή παύεται από Λάμπης και Σφακίων. Αποτέλεσμα να θεωρείται χηρεύουσα η Μητρόπολις Λάμπης και Σφακίων, οπότε ενεργοποιείται το άρθρο 21 §3 του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας Κρήτης (Ν.4149/1961) το οποίο προβλέπει ότι «Εις περίπτωσιν καθ’ ην αι χηρεύουσαι Επισκοπαί είναι πλείονες της μιας, η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος συμπληρούται δι’ ίσου αριθμού Ιεραρχών του Οικουμενικού Πατριαρχείου».
Δηλαδή θα έρθουν δύο ιεράρχες από το Φανάρι για να καθορίσουν, και δια της ψήφου τους και δια της επιρροής τους, την εκλογή Μητροπολιτών για τις χηρεύουσες Μητροπόλεις.
Είναι αναπόφευκτο το ερώτημα: Από πού αντλεί το δικαίωμα η Πατριαρχική Σύνοδος να παύη τους Μητροπολίτες μιας άλλης Εκκλησίας, εν προκειμένω της Εκκλησίας της Κρήτης; Δεν υπάρχει καμμία τέτοια πρόβλεψις στον Καταστατικό Χάρτη. Αν μπορεί η Πατριαρχική Σύνοδος να παύη έναν Μητροπολίτη, τότε μπορεί να παύση και περισσοτέρους και ουσιαστικώς δεν υπάρχει πραγματική ανεξάρτητη Ιεραρχία στην Εκκλησία της Κρήτης.
Τι απαντά η Ιεραρχία της Κρήτης; Γιατί ανέχεται τέτοιες αποφάσεις αφού είναι αντικαταστατικές; Δεν είναι η πρώτη φορά που σιωπά δημοσίως σε τέτοιες ενέργειες του Φαναρίου. Ορθώς διαμαρτυρήθηκε για το έγγραφο με Α.Π. 46289/Θ1 29-04-2025 του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων (όπου απαγόρευε το μεταθετό, για να μην εκλεγή στα Χανιά ο Αμφιλόχιος Κισσάμου, τον οποίο δεν ήθελε ούτε το Πατριαρχείο, ούτε ο Πρωθυπουργός, για τους γνωστούς λόγους), μόνο που αυτό είχε συνταχθή μετά από μεθόδευσι του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως.
Στις 29 Αυγούστου ανεκοίνωσε, πάλι το Πατριαρχείο, ότι «.. απεφασίσθη η έναρξις της διαδικασίας προς αναθεώρησιν του καταστατικού Χάρτου της εν Κρήτη Εκκλησίας, κατά τον προβλεπόμενον υπό του ισχύοντος τρόπον». Και αυτή η απόφασις δεν προβλέπεται από τον Καταστατικό Χάρτη.
Τι συμβαίνει; Υπάρχει Εκκλησία Κρήτης, ως ανεξάρτητος διοικητική οντότης; Τι κάνει η Ιεραρχία της; Αν η Ιεραρχία τηρεί ρόλο άβουλου ή ανήμπορου θεατή μπροστά στην κατάργησι των δικαίων της Εκκλησίας της Κρήτης και στην απορόφησί της από το Πατριαρχείο· ο λαός της Κρήτης, που αποτελεί την Εκκλησία, -την οποία καλείται να ποιμένη η Ιεραρχία και λόγω της οποίας υπάρχει- δεν πρέπει να ανησυχήση, να ενδιαφερθή, και να υπερασπιστή την αυτονομία της Εκκλησίας του;
Κλίμα έντονης δυσαρέσκειας και ανησυχίας διατυπώνεται από τον Σύνδεσμο Κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων «Οι Άγιοι Τέσσερεις Μάρτυρες» σχετικά με την εκλογή του μητροπολίτη τους, κ.κ. Ειρηναίου, σε μητροπολίτη Μοσχονησίων από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Σε ανακοίνωση – δελτίο Τύπου, ο Σύνδεσμος εκφράζει την «εντονώτατη διαμαρτυρία» του, καθώς και «βαθειά θλίψη και απογοήτευση» για την ενέργεια αυτή, τονίζοντας ότι –σύμφωνα με όσα τους μετέφερε ο ίδιος ο ιεράρχης– η εκλογή πραγματοποιήθηκε χωρίς να έχει προηγηθεί η σύμφωνη γνώμη του και χωρίς να έχει ο ίδιος ενημερωθεί ή ερωτηθεί.
Η εκλογή σε Μοσχονήσια και η θέση των κληρικών
Όπως αναφέρεται ρητά στο δελτίο Τύπου, ο Σύνδεσμος Κληρικών δηλώνει ότι πληροφορήθηκε την εκλογή από τα Μέσα Ενημέρωσης και όχι με θεσμικό τρόπο. Σύμφωνα με την ανακοίνωση, ο μητροπολίτης Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων κ.κ. Ειρηναίος ενημέρωσε τους κληρικούς ότι «ουδέν γνώριζε και ουδέποτε ερωτήθηκε υπ’ ουδενός» για την εκλογή του στη Μητρόπολη Μοσχονησίων.
Με βάση τα παραπάνω, ο Σύνδεσμος κάνει λόγο για εξέλιξη που προκαλεί «βαθειά θλίψη και απογοήτευση», υπογραμμίζοντας ότι η αντίδρασή του αφορά τόσο τη διαδικασία όσο και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίστηκε ο Ποιμενάρχης τους.
Παρότι η ανακοίνωση δεν εισέρχεται σε περαιτέρω λεπτομέρειες για το παρασκήνιο της εκλογής, προβάλλει με έμφαση το επιχείρημα ότι η απόφαση ελήφθη «χωρίς τη σύμφωνη γνώμη» του μητροπολίτη Ειρηναίου, στοιχείο που οι κληρικοί θεωρούν κρίσιμο για την ποιμαντική και εκκλησιαστική συνέχεια στη συγκεκριμένη Μητρόπολη.
«Υιική αφοσίωση» και αναφορά στο έργο 35 ετών του μητροπολίτη Ειρηναίου
Στο κεντρικό τμήμα της ανακοίνωσης, ο Σύνδεσμος Κληρικών δηλώνει «απόλυτο σεβασμό, υιική αφοσίωση και στήριξη» προς τον μητροπολίτη Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων κ.κ. Ειρηναίο, εκφράζοντας ταυτόχρονα «βαθειά ευγνωμοσύνη» για την πολυετή διακονία του.
Όπως επισημαίνεται, ο μητροπολίτης Ειρηναίος:
Διακονεί επί τριάντα πέντε συναπτά έτη την «ιστορική και ακριτική» Ιερά Μητρόπολη Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων.
Έχει, σύμφωνα με την ανακοίνωση, ανακαινίσει Ιερούς Ναούς και Μοναστήρια της Μητροπόλεως.
Έχει χειροτονήσει εβδομήντα κληρικούς, συμβάλλοντας έτσι στη στελέχωση της τοπικής Εκκλησίας.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στη διατύπωση ότι ο μητροπολίτης «ανέστησε» την Ιερά Μητρόπολη «από την τέφρα της», μια φράση που χρησιμοποιείται από τον Σύνδεσμο για να αποδώσει, κατά την άποψή του, την έκταση του έργου και της παρουσίας του ιεράρχη όλα αυτά τα χρόνια.
«Δεν επιθυμεί να αποδεχθεί την εκλογή» – «Για εμάς θα παραμείνει Ποιμενάρχης μας»
Κομβικό σημείο του κειμένου αποτελεί η αναφορά στη στάση του ίδιου του μητροπολίτη Ειρηναίου απέναντι στην εκλογή του σε Μητρόπολη Μοσχονησίων. Ο Σύνδεσμος αναφέρει ότι, όπως τους δήλωσε, «δεν επιθυμεί να αποδεχθεί» την εκλογή αυτή.
Με βάση αυτή τη θέση, οι κληρικοί της Μητρόπολης δηλώνουν:
«Δηλώνουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας προς το σεπτό πρόσωπό του, βεβαιώνοντάς τον ότι, για εμάς, θα παραμείνει εκείνος ο Ποιμενάρχης μας, έως ότου επιθυμεί στην Ιερά Μητρόπολη, την οποία “ανέστησε” από την “τέφρα” Της».
Η διατύπωση αυτή αποτυπώνει καθαρά τη βούληση του Σύνδεσμου να συνεχίσει να αναγνωρίζει τον μητροπολίτη Ειρηναίο ως πνευματικό ηγέτη της Μητρόπολης Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων, τουλάχιστον όσο ο ίδιος, σύμφωνα με την ανακοίνωση, επιθυμεί να παραμένει στη θέση αυτή.
Αναμονή παρέμβασης από την Εκκλησία της Κρήτης
Σε επόμενο σημείο, ο Σύνδεσμος στρέφεται προς την Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο της Εκκλησίας της Κρήτης.
Όπως σημειώνεται, ο μητροπολίτης Ειρηναίος αποτελεί «τίμιο και σεβάσμιο μέλος» της Συνόδου, και γι’ αυτό:
«Αναμένουμε άμεσα από την Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο της Εκκλησίας της Κρήτης (…) να τοποθετηθεί επί του θέματος και να ενεργήσει αρμοδίως».
Η αναφορά αυτή καταδεικνύει ότι οι κληρικοί δεν περιορίζονται σε μια εσωτερική ή συμβολική διαμαρτυρία, αλλά ζητούν συγκεκριμένη τοποθέτηση και ενδεχόμενη θεσμική πρωτοβουλία από το ανώτατο όργανο της Εκκλησίας της Κρήτης.
Κάλεσμα σε βουλευτές, Πολιτεία και Τοπική Αυτοδιοίκηση
Η ανακοίνωση δεν απευθύνεται μόνο προς εκκλησιαστικά όργανα αλλά και προς την πολιτική ηγεσία. Ο Σύνδεσμος ζητά τη στήριξη:
Των βουλευτών του Ρεθύμνου,
Των βουλευτών της Κρήτης συνολικά,
Της Ελληνικής Πολιτείας «στο σύνολό της»,
Και των εκπροσώπων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού.
Στο δελτίο Τύπου σημειώνεται χαρακτηριστικά ότι οι φορείς αυτοί καλούνται να γίνουν «αρωγοί και συμπαραστάτες» στην «έντονη διαμαρτυρία, την αντίθεση και τον δίκαιο αγώνα» του Συνδέσμου.
Παράλληλα, απευθύνεται κάλεσμα προς τον «ευσεβή λαό του Θεού των τριών Επαρχιών» της Μητροπόλεως να προσεύχεται για τον Ποιμενάρχη του, «ο οποίος επί τόσα χρόνια νυχθημερόν διηκόνησε», όπως αναφέρεται.
Τη δυστοπική κατάσταση στα ζητήματα υγείας και ασφάλειας στην εργασία (ΥΑΕ) στη χώρα μας καταγράφει έρευνα που δημοσιεύει αποκλειστικά το in και θα παρουσιαστεί στην εκδήλωση «Η αξία της ζωής στην εργασία στην Ελλάδα και στην Ευρώπη». Η έρευνα διεξήχθη για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τον αντιπρόεδρο της Ομάδας THE LEFT και επικεφαλής της αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στο ΕΚ, Κώστα Αρβανίτη, για την εκδήλωση η οποία θα μεταδοθεί live.
Η ζωή πρέπει να αποκτάει αξία μέσα στο περιβάλλον εργασίας
Ο υπογράφων, Ανδρέας Στοϊμενίδης, αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία (EU-OSHA), φωτίζει με στοιχεία τη σκοτεινή πλευρά της απασχόλησης και αναδεικνύει τα κενά στην πρόληψη, τους ανεπαρκείς ελέγχους, την απουσία λογοδοσίας, την υποκαταγραφή των ατυχημάτων, δυστυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών.
Η ανάλυση δίνεται για πρώτη φορά στη δημοσιότητα με τα επικαιροποιημένα στοιχεία του υπήρχαν διαθέσιμα στις 31 Οκτωβρίου 2025.
Κλιμάκωση των εργατικών δυστυχημάτων
Η διαρκής ανεξάρτητη έρευνα της ΟΣΕΤΕΕ επιβεβαιώνει την υποκαταγραφή των θανάτων στην εργασία στη χώρα, διαπιστώνει κλιμάκωση των εργατικών δυστυχημάτων και αποτυπώνει το νέο εφιαλτικό ρεκόρ ανθρώπινων απωλειών και σοβαρά τραυματιών στους χώρους εργασίας σε ένα περιβάλλον ανθρωπιστικής κρίσης που εξελίσσεται το 2025.
Το 2022, 104 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στους χώρους εργασίας, σε έναν πολύ μεγάλο αριθμό αναφοράς για την πρώτη χρονιά της έρευνας. Το 2023, παρουσιάστηκε μία ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης με 179 απώλειες. Το 2024 είχαμε μία ελαφριά ύφεση με 149 νεκρούς, ενώ το 2025 η κατάσταση λαμβάνει χαρακτηριστικά ανθρωπιστικής κρίσης με 178 ανθρώπους να έχουν χάσει τη ζωή τους μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου, γεγονός που δημιουργεί ιστορικό υψηλό και η τάση να διαμορφώνεται προς ή και άνω των 200 απωλειών μέχρι το τέλος της χρονιάς.
Σοβαρά τραυματίες
Το 2022 είχαμε το σημαντικό αριθμό των 140 σοβαρά τραυματιών, το 2023, μεγάλη αύξηση με 287, το 2024 παρουσιάστηκε μία διόρθωση με 232 σοβαρούς τραυματισμούς εργατών με το πρώτο δεκάμηνο του 2025 να δίνει 278 σοβαρά τραυματίες με τη βεβαιότητα υπέρβασης της χειρότερης χρονιάς που ήταν το 2023 και τάση προς ή και άνω των 300 σοβαρών περιστατικών τραυματισμών.
Θα προσεγγίσουμε ή θα υπερβούμε στο τέλος της χρονιάς τους 200 νεκρούς
Οι συγκρίσεις για τους θανάτους στην εργασία το πρώτο δεκάμηνο κάθε έτους τους βαριά τραυματίες είναι αποκαλυπτικές και παρουσιάζουν με σαφήνεια το αρνητικό φετινό ρεκόρ.
Το 2022, τους τελευταίους δύο μήνες του έτους είχαμε μεγάλη αύξηση του ρυθμού των απωλειών και των σοβαρά τραυματιών που οφείλεται στην πλήρη έξοδο από την περίοδο covid- 19, ενώ το 2023 και το 2024 ο μέσος όρος των μηνών του τελευταίου διμήνου ήταν πολύ κοντά στον μέσο όρο των προηγούμενων μηνών. Αν επιβεβαιωθούν στατιστικά τα δεδομένα του 2023 και του 2024 θα προσεγγίσουμε ή θα υπερβούμε στο τέλος της χρονιάς τους 200 νεκρούς στους χώρους εργασίας και τους 300 σοβαρά τραυματίες.
Ανθρώπινες απώλειες στους χώρους εργασίας ανά κατηγορία επαγγέλματος
Η Κρήτη παρουσιάζει την μεγαλύτερη αναλογία των απωλειών στους χώρους εργασίας, ενώ οι κλάδοι που δίνουν τα περισσότερα θανατηφόρα περιστατικά είναι ο κατασκευαστικός με τον αγροτικό στο ίδιο επίπεδο, με τον τουριστικό κλάδο και τους οδηγούς να ακολουθούν με μία μεγάλη ετήσια αύξηση τόσο σε αριθμούς όσο και στην κατανομή.
Έπονται ο ναυπηγοεπισκευαστικός κλάδος με τα επαγγέλματα της θάλασσας, ενώ στη συνέχεια συναντάμε τους τομείς των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας, των διανομέων και της βιομηχανίας.
Τα θύματα των εργατικών δυστυχημάτων συνήθως είναι άνδρες μεγάλης ηλικίας, ενώ πιο ευάλωτοι παρουσιάζονται οι αλλοδαποί λόγω της άσκησης επικίνδυνων δραστηριοτήτων δίχως την απαιτούμενη εκπαίδευση.
Η καταγραφή των εργατικών δυστυχημάτων από τις ελληνικές αρχές διαπιστώνεται ότι κινείται μεταξύ 28,4%- 33,6%, ενώ μεσοσταθμικά εκτιμάται ότι η καταγραφή των εργατικών ατυχημάτων πλέον ανήκει στο διάστημα 15%-25%. Η Ελλάδα μαζί με την Πορτογαλία είναι οι δύο χώρες της Ε.Ε. όπου δεν καταγράφονται οι επαγγελματικές ασθένειες.
Πολιτικό και ιδεολογικό ζήτημα
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας η κορύφωση των εργατικών δυστυχημάτων στη χώρα μας αποτελεί καθαρά πολιτικό και ιδεολογικό ζήτημα. Οι τρεις τελευταίοι εργασιακοί νόμοι της Κυβέρνησης κλιμακώνουν οργανωμένα την επίθεσή τους σε βασικά δικαιώματα των εργαζομένων που αφορούν στο χρόνο εργασίας και αναψυχής, στις αμοιβές τους και στις συνθήκες υγείας και ασφάλειας στην εργασία.
Η συνεχιζόμενη αύξηση των εργατικών δυστυχημάτων οφείλεται στην ψυχική, σωματική και συναισθηματική εξάντληση των εργαζομένων ως αποτέλεσμα της σκληρής εντατικοποίησης και ελαστικοποίησης της εργασίας που προκαλούν τα προαναφερόμενα μέτρα.
Κύριες πρόσθετες αιτίες της κλιμάκωσης των ανθρώπινων απωλειών στους χώρους εργασίας είναι η έλλειψη πολιτικής προτεραιοποίησης, η ψήφιση απάνθρωπων αντεργατικών νόμων, η θεσμική και επιχειρησιακή αποδυνάμωση των ελεγκτικών μηχανισμών, η συστηματική υποκαταγραφή των εργατικών ατυχημάτων και η μη καταγραφή των επαγγελματικών ασθενειών, η συστηματική εγκατάλειψη από την Πολιτεία του τριμερούς διαλόγου μεταξύ εργαζομένων, εργοδοτών και Κυβέρνησης, το τεράστιο έλλειμμα στη σύναψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας (ΣΣΕ) και η έλλειψη οργανωμένου σχεδίου για την εκπαίδευση των εργαζομένων.
Συγκεκριμένες προτάσεις για να σταματήσει η ανθρωποθυσία
Πέραν από τις διαπιστώσεις υπάρχουν και προτάσεις.
«Πρέπει να επανεξετάσουμε από την αρχή καίρια θέματα του συστήματος και να κάνουμε μεγάλες και ουσιαστικές, θεσμικές αλλαγές όπως είναι η ενσωμάτωση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας στο Υπουργείο Εργασίας και η θεσμική του αναβάθμιση σε Γενική Γραμματεία, η δημιουργία ενιαίου κέντρου-επιτελικής δομής στο Υπουργείο Εργασίας για όλους τους κλάδους δραστηριότητας, η λειτουργία του Συμβουλίου Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία, ως οργάνου ουσιαστικού κοινωνικού διαλόγου που θα χαράσσει τη στρατηγική αλλά και τις άμεσες προτεραιότητες και η δημιουργία ενός ολιγομελούς οργάνου (Task Force) με εκπρόσωπο του ΣΕΠΕ, του Υπουργείου Εργασίας, των συνδικάτων και των εργοδοτικών οργανώσεων που θα συνεδριάζει τακτικά κάθε μήνα αναλύοντας τα συμβάντα και προτείνοντας άμεσες λύσεις για την αποφυγή της επανάληψής τους», αναφέρει η έρευνα.
Άλλες σημαντικές δομικές μεταβολές που επιβάλλονται είναι «η ίδρυση Φορέα Ασφάλισης Επαγγελματικού Κινδύνου και Ασθενειών, η υποχρεωτική σύσταση επιχειρησιακών Επιτροπών Υγείας και Ασφάλειας από τους εργαζόμενους, η συγκρότηση και λειτουργία των Περιφερειακών Επιτροπών Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία οι οποίες είναι θεσμοθετημένες αλλά πλήρως αδρανοποιημένες και η ίδρυση Διευθύνσεων Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία και εργαστηρίων μετρήσεων ρυπογόνων χημικών παραγόντων στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις και στους Δήμους με πληθυσμό άνω των 150.000 κατοίκων».
Επιπλέον, «απαιτείται νομοθέτηση μίας σειράς ρυθμίσεων όπως είναι η διαμόρφωση αξιόπιστου συστήματος αναγγελίας και καταγραφής της επαγγελματικής νοσηρότητας, των επαγγελματικών ασθενειών και των εργατικών ατυχημάτων, καθώς και του συστήματος παρακολούθησης, αξιολόγησης και αξιοποίησης των δεδομένων, η θέσπιση θεσμικού πλαισίου για τη θερμική καταπόνηση και για την εξάλειψη των ψυχοκοινωνικών παραγόντων και η αναβάθμιση στην ταξινόμησης κλάδων δραστηριότητας που δίνουν πολλά εργατικά δυστυχήματα σε υψηλότερη κατηγορία επικινδυνότητας όπως είναι οι μεταφορές, ο αγροτικός κλάδος, οι διανομείς, τα νοσοκομεία, η πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, η βοήθεια κατ’ οίκον κ.α.».
«Η αύξηση των εργατικών ατυχημάτων και δυστυχημάτων δεν είναι στατιστικό ατύχημα»
«Οι όροι εργασίας ελαστικοποιούνται, οι έλεγχοι αποδυναμώνονται, τα συνδικάτα στοχοποιούνται. Η απορρύθμιση νομοθετείται ως ‘ευελιξία’ και το κυνήγι της ανταγωνιστικότητας κανονικοποιεί την εργασιακή εξουθένωση και τις ανθρώπινες απώλειες», σχολιάζει ο Κώστας Αρβανίτης.
«Η αύξηση των εργατικών ατυχημάτων και δυστυχημάτων στην Ελλάδα δεν είναι στατιστικό ατύχημα – είναι πολιτική συνέπεια. Είναι το αποτέλεσμα ενός συγκεκριμένου πολιτικού προσανατολισμού, που μετράει τους ανθρώπους με δείκτες παραγωγικότητας αδιαφορώντας για κεκτημένα όπως η ασφάλεια, η υγεία και η αξιοπρέπεια στην εργασία», προσθέτει.
Σοκ προκαλούν οι αποκαλύψεις που έρχονται στο «φως» για το ζευγάρι στην Κρήτη, που συνελήφθη μετά από καταγγελίες για κακοποίηση των 8 ανήλικων παιδιών τους.
Για την υπόθεση μίλησεστο patris.gr ο πρόεδρος του «Χαμόγελου του Παιδιού», Κώστας Γιαννόπουλος, ο οποίος σημείωσε ότι τα πράγματα «είναι πολύ χειρότερα από ό,τι φανταζόμαστε».
Όπως εξήγησε ο κ. Γιαννόπουλος, από το 2020 έως τις αρχές του 2022 το «Χαμόγελο του Παιδιού» στήριζε την εν λόγω οικογένεια στο Ηράκλειο της Κρήτης, χωρίς να έχει παρατηρηθεί κάτι ύποπτο.
Αλλεπάλληλες καταγγελίες
Τα πράγματα, ωστόσο, άλλαξαν στο διάστημα που ακολούθησε, ενώ από τον Μάρτιο του 2022 έως και την 1η Δεκεμβρίου, αρκετά ήταν τα τηλέφωνα που έκαναν οι κάτοικοι της περιοχής καταγγέλλοντας όσα συνέβαιναν πίσω από τις κλειστές πόρτες του σπιτιού της οικογένειας.
Το πρώτο σοβαρό περιστατικό σημειώθηκε στις 3 Μαρτίου του 2022, όταν το «Χαμόγελο του Παιδιού» κλήθηκε να αντιμετωπίσει ένα περιστατικό σχετικά με το 2,5 ετών παιδί της οικογένειας.
«Τότε κληθήκαμε να μεταφέρουμε το παιδί στο νοσοκομείο, το οποίο είχε καταναλώσει 6 ηρεμιστικά χάπια. Το 2,5 ετών παιδί διασωληνώθηκε, εισήχθη στην Εντατική, όπου παρέμεινε για πολλές ημέρες», περιέγραψε ο κ. Γιαννόπουλος.
Τα υπόλοιπα τρία περιστατικά, το 2022, το 2024 και το 2025, είχαν να κάνουν με παραμέληση των παιδιών από χρήση ναρκωτικών ουσιών, αλλά και με σωματική και λεκτική κακοποίησή τους.
«Σε μία περίπτωση ένα 2χρονο παιδί ήταν δίπλα στον πατέρα του την ώρα που εκείνος έκανε ναρκωτικά και εισέπνευσε τις ουσίες. Δεν ήταν μόνο παραμέληση, αλλά και κακοποίηση. Σε άλλη περίπτωση είχαμε ξυλοδαρμό παιδιού, ενώ σε κάποιο από τα παιδιά εντοπίστηκαν και εγκαύματα», τόνισε ο κ. Γιαννόπουλος.
Αξίζει να σημειωθεί πως σε όλες τις περιπτώσεις σχηματίστηκαν αναφορές από το «Χαμόγελο του Παιδιού» οι οποίες διαβιβάστηκαν στις αρμόδιες Αρχές, ενώ σε μία περίπτωση υπήρξε σύλληψη και καταδίκη του πατέρα σε ποινή φυλάκισης λίγων μηνών.
Σε συγγενικό πρόσωπο τα παιδιά, με εντολή εισαγγελέα
Την ίδια ώρα, τα οκτώ παιδιά του ζευγαριού, ηλικίας από 2 έως 15 ετών, φιλοξενούνται πλέον σε συγγενικό τους πρόσωπο, έπειτα από εισαγγελική εντολή και έως ότου ολοκληρωθούν οι έρευνες για την 32χρονη μητέρα τους και τον 44χρονο πατέρα τους.
Σύμφωνα με πληροφορίες του patris.gr, ο εισαγγελέας ανηλίκων έχει ζητήσει την εξέταση και των οκτώ παιδιών από τον ιατροδικαστή προκειμένου να αποσαφηνιστεί εάν και σε ποιο βαθμό έχουν υποστεί κάποιου είδους κακοποίηση.
Υπενθυμίζεται ότι η 32χρονη και ο 44χρονος συνελήφθησαν από τις Αρχές και οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα, ο οποίος τους άσκησε ποινικές διώξεις για ενδοοικογενειακή βία, σωματική βλάβη κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση.
Η δίκη του ζευγαριού αναμένεται να πραγματοποιηθεί στις 5 Δεκεμβρίου.
Το όραμά του για ένα «Big Bang» που, όπως είπε, θα αναδιατάξει ριζικά τους σημερινούς πολιτικούς συσχετισμούς και θα φέρει στο προσκήνιο νέους πολιτικούς σχηματισμούς, παρουσίασε ο Αλέξης Τσίπρας κατά την εκδήλωση για το βιβλίο του «Ιθάκη».
Ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έστειλε πολλαπλά μηνύματα προς την κυβέρνηση, αλλά και προς τον ευρύτερο χώρο της αντιπολίτευσης, θέτοντας ως κεντρικό στόχο την «επανίδρυση της δημοκρατικής παράταξης από τα κάτω» και υπογραμμίζοντας χαρακτηριστικά: «Από εδώ και στο εξής θα έχουμε προσκλήσεις για όλους αλλά δεν θα έχουμε ρεζερβέ στη πρώτη θέση για κανέναν».
«Δεν απολογούμαι – είμαι υπερήφανος για τη διακυβέρνησή μας»
Στην έναρξη της ομιλίας του, ο Αλέξης Τσίπρας ξεκαθάρισε ότι δεν προτίθεται να ζητήσει πολιτική «συγχώρεση» για τις επιλογές της κυβέρνησής του, αντιπαραβάλλοντάς τες με τις προηγούμενες κυβερνήσεις:
«Δεν έχω σκοπό να απολογηθώ, ιδίως σε κείνους που διέπραξαν το φόνο και τώρα μας κατηγορούν ότι δεν φροντίσαμε όπως έπρεπε τα ορφανά που άφησαν. Σε κείνους δηλαδή που χρεοκόπησαν τη χώρα, την παρέδωσαν στο έλεος των δανειστών, βούλιαξαν στη ντροπή του Γερούν Γερά και του Βάστα Σόιμπλε όταν η κοινωνία αιμορραγούσε, και τώρα μας ζητούν το λόγο».
Συνεχίζοντας στην ίδια γραμμή, σημείωσε ότι δεν τον ενοχλεί να τον χαρακτηρίζουν «αμετανόητο»:
«Δεν έχω, τέλος, κανένα πρόβλημα, το δηλώνω ευθαρσώς, να με κατηγορούν ως αμετανόητο. (…) Για όσα ως κυβέρνηση προσπαθήσαμε και καταφέραμε, δεν είμαι απλώς αμετανόητος. Είμαι υπερήφανος. Ναι αυτή είναι η σωστή λέξη, περήφανος».
Ο πρώην πρωθυπουργός υποστήριξε ότι η κυβέρνησή του πέτυχε εκεί όπου, κατά την άποψή του, οι προηγούμενες απέτυχαν:
«Πολλά μπορούν να μου καταλογίσουν οι πολιτικοί μου αντίπαλοι, αλλά δυο πράγματα δεν μπορούν με τίποτα να αποδομήσουν: Ότι εμείς τελικά πετύχαμε εκεί όπου αυτοί αποτύχανε, και μάλιστα δις. Και το δεύτερο που δεν μπορούν να ξεγράψουν από τη συλλογική συνείδηση του ελληνικού λαού είναι ότι η δική μας κυβέρνηση ήταν η εντιμότερη κυβέρνηση στη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου. Και αυτό δε ξεγράφει».
Σκληρή κριτική στην κυβέρνηση: «Πίσω στο βάλτο»
Ο Αλέξης Τσίπρας άσκησε δριμεία κριτική στην τρέχουσα κυβερνητική πολιτική, χρησιμοποιώντας τη μεταφορά του «βάλτου» για να περιγράψει την κατάσταση στη χώρα:
«Πίσω στο βάλτο! Αυτό έκαναν, με τη βαλκανική εκδοχή των trickle-down economics που επέβαλαν».
Κατά την τοποθέτησή του, υποστήριξε ότι η χώρα έχει καθηλωθεί «στις τελευταίες θέσεις της Ευρώπης σε όλους τους κρίσιμους τομείς», σημειώνοντας πως:
«Μεγάλωσαν τη φτώχεια, πολλαπλασίασαν την ανασφάλεια, παρόξυναν τις κοινωνικές ανισότητες σε βαθμό κοινωνικής αποσάθρωσης».
«Προκλητικός πλούτος συσσωρεύεται σε λίγα χέρια».
Η οικονομία, όπως είπε, «πορεύεται με τις παλιές συνταγές, που μας έριξαν στα βράχια», με «στρεβλό παραγωγικό μοντέλο» και όρους «ανισότητας και κερδοσκοπίας».
Για το κοινωνικό κράτος, υποστήριξε ότι «τείνει να καταντήσει κενό γράμμα», τονίζοντας πως «οι όροι πρόσβασης στη δημόσια Υγεία και Παιδεία επιδεινώνονται συστηματικά» ενώ, κατά τη διατύπωσή του, «ανθίζει, υπό την προστασία τους, προκλητικά η κερδοσκοπία», με τη χώρα –όπως είπε– «πρώτη σε ιδιωτικές δαπάνες για την υγεία αλλά και την εκπαίδευση».
Αναφορές στην Παιδεία, την εργασία και την αγροτική πολιτική
Στο θέμα της Παιδείας, ο κ. Τσίπρας επικέντρωσε την κριτική του στα ιδιωτικά πανεπιστήμια:
«Κοιτάξτε μάλιστα, την πρόσφατη γελοιότητα με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια που τόσο διαφήμισαν. Αντί για το Χάρβαρντ και την Σορβόννη, που έταζαν, τι προέκυψε. Αντί να συμβάλουν στη βελτίωση της δημόσιας εκπαίδευσης, ο νους τους είναι μονίμως να βρουν πελάτες για την ιδιωτική».
Για την αγορά εργασίας, μίλησε για «ευέλικτες και επισφαλείς μορφές εργασίας» και για νέους «με υψηλά προσόντα που δουλεύουν πολύ αλλά αμείβονται ελάχιστα», στοιχείο που, κατά την άποψή του, «εντείνει την κοινωνική επισφάλεια και τροφοδοτεί τη δημογραφική κρίση».
Στους αγρότες αναφέρθηκε συνδέοντάς τους με τις πρόσφατες κινητοποιήσεις:
«Για τους αγρότες που βγαίνουν αυτές τις μέρες στους δρόμους γιατί βλέπουν τις επιδοτήσεις τους να γίνονται Φεράρι και κερδισμένα Τζόκερ των γαλάζιων παιδιών. Και αντιμετωπίζονται με διώξεις και χημικά».
Ο πρώην πρωθυπουργός περιέγραψε την εικόνα της χώρας με ιδιαίτερα σκληρούς τόνους:
«Η ελληνική κοινωνία ασφυκτιά μέσα σε μια ατμόσφαιρα πρωτοφανούς και γενικευμένης διαφθοράς, παράλυσης του κράτους δικαίου, ατιμωρησίας των ισχυρών, έκπτωσης της Δικαιοσύνης και των θεσμών ελέγχου της εκτελεστικής εξουσίας».
Ως χαρακτηριστικά παραδείγματα ανέφερε:
«Την τοξικότητα των υποκλοπών»
«Τη δυσωδία του ΟΠΕΚΕΠΕ»
«Την έλλειψη οξυγόνου στο έγκλημα των Τεμπών»
Συνοψίζοντας το σκεπτικό του, υποστήριξε:
«Και όλα αυτά μαζί, σε ένα πράγμα συνηγορούν: Ότι δεν έχουμε μια κυβέρνηση που κάνει λάθος. Έχουμε μια λάθος κυβέρνηση».
Τέσσερις πυλώνες για ένα «Εθνικό Σχέδιο Αναγέννησης»
Ο Αλέξης Τσίπρας υποστήριξε ότι «η πατρίδα μας σήμερα χρειάζεται περισσότερο από κάθε τι, μια νέα ηθική της διακυβέρνησης», η οποία δεν θα θεωρεί το χάσμα πλούτου και φτώχειας ως «φυσικό φαινόμενο».
Μίλησε για:
«Ένα σχέδιο ρήξεων με μεγάλα συμφέροντα, και ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων σε όλο το φάσμα της οικονομικής, κοινωνικής και θεσμικής συγκρότησης του ελληνικού κράτους. Ένα ολιστικό Εθνικό Σχέδιο Αναγέννησης».
Όπως τόνισε, το σχέδιο αυτό εδράζεται σε τέσσερις πυλώνες:
Ανάπτυξη, Αναδιανομή, Ασφάλεια, Ανθεκτικότητα.
«Πατριωτική εισφορά» στον μεγάλο πλούτο για τους νέους
Κεντρική προϋπόθεση για την επιτυχία ενός δίκαιου αναπτυξιακού σχεδίου, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι η δίκαιη κατανομή των βαρών:
«Να μοιραστούμε δίκαια τα βάρη που απαιτούνται για την αναγέννηση της πατρίδας. Και δικαιοσύνη εδώ σημαίνει ένα πράγμα: Οι έχοντες και κατέχοντες οφείλουν να στηρίξουν αναλογικά περισσότερο. Σήμερα συμβαίνει το ανάποδο: Στηρίζουν τη κερδοφορία και τα πλούτη τους οι μη προνομιούχοι. Αυτό πρέπει να αντιστραφεί».
Ο Τσίπρας πρότεινε συγκεκριμένο μέτρο:
«Ο μεγάλος πλούτος πρέπει να στηρίξει την οικοδόμηση του αύριο της πατρίδας μας. Με μια Πατριωτική εισφορά για τα πολύ υψηλά εισοδήματα, τόσο ατομικά, όσο και εταιρικά που θα κατευθύνεται αποκλειστικά σε έναν ειδικό κλειστό λογαριασμό για τη Στήριξη των Νέων Γενεών και κυρίως της νεανικής στέγης».
Κατά την άποψή του:
«Η πολιτική που δεν ακουμπά τον μεγάλο πλούτο, αλλά τον αναδιανέμει προς τα πάνω, δεν μειώνει τα ελλείματα. Τα αναπαράγει. Δεν δημιουργεί αναπτυξιακή προοπτική. Την υποθηκεύει. Δεν προστατεύει τη δημοκρατία. Την υπονομεύει, ανοίγοντας την πόρτα στους εχθρούς της».
Εξωτερική πολιτική: Ουκρανία, Γάζα και Ευρώπη των εξοπλισμών
Στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής, ο Αλέξης Τσίπρας υποστήριξε ότι η Ελλάδα πρέπει:
«Να είναι παράγοντας ειρήνης και όχι εν δυνάμει εμπόλεμη δύναμη στον πόλεμο της Ουκρανίας. Να σταθεί απέναντι στη ρωσική εισβολή αλλά και απέναντι στην αντιρωσική υστερία».
Για τη Γάζα και το Παλαιστινιακό, τόνισε:
«Η Ελλάδα οφείλει να πάρει καθαρή θέση απέναντι στη γενοκτονία της Γάζας και την πολιτική του Ισραήλ στην περιοχή. Να αναγνωρίσει το παλαιστινιακό κράτος και τα δικαιώματα του λαού της Παλαιστίνης».
Αναφορικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση, στάθηκε κριτικά στην αύξηση των στρατιωτικών δαπανών «σε βάρος του κοινωνικού κράτους» και στην, όπως την περιέγραψε, «απαξίωση των αξιών» της ενωμένης Ευρώπης από «τον κυνισμό των πολυεθνικών, τους εθνικούς εγωισμούς» και «την αγριότητα της άκρας Δεξιάς που απλώνεται επικίνδυνα στην ήπειρό μας».
Κρίση εμπιστοσύνης και «νέα Μεταπολίτευση»
Ο Τσίπρας περιέγραψε την παρούσα συγκυρία ως μία από τις χειρότερες της μεταπολιτευτικής ιστορίας ως προς την εμπιστοσύνη των πολιτών στην πολιτική:
«Η πλειοψηφία των πολιτών δεν πιστεύει ότι έχουμε αληθινή δημοκρατία. Δεν εμπιστεύεται –και όχι άδικα– τους θεσμούς και ιδιαίτερα τη δικαιοσύνη. Έχει απαξιώσει τη Βουλή».
Προειδοποίησε ότι το έλλειμμα εμπιστοσύνης μπορεί να γίνει «τροφή για τα τέρατα της ακροδεξιάς και της αντιπολιτικής», φαινόμενο που, όπως είπε, ήδη παρατηρείται σε πολλές χώρες της Δύσης.
Σε αυτό το πλαίσιο μίλησε για ανάγκη «Νέου Πατριωτισμού» και «Νέας Μεταπολίτευσης»:
«Όχι με την έννοια της αλλαγής του Συντάγματος ή πόσο δε μάλλον του Πολιτεύματος. Αλλά με την έννοια ενός μεγάλου πολιτικού Big Bang που θα αναδιατάξει ριζικά τους σημερινούς πολιτικούς συσχετισμούς και θα φέρει στο προσκήνιο νέους πολιτικούς σχηματισμούς».
Συνέδεσε αυτή τη «Νέα Μεταπολίτευση» με:
Την «επιστροφή των πολιτών στην πολιτική»
Την «αποκατάσταση της αξιοπιστίας των θεσμών»
Την «αναβάθμιση του κοινοβουλίου, της δικαιοσύνης, των ανεξάρτητων αρχών»
Την «αποκατάσταση της ανεξαρτησίας και του πλουραλισμού στην ενημέρωση»
Την «ενίσχυση της λογοδοσίας της εξουσίας» και την «ισχυροποίηση του Κράτους Δικαίου»
Και κατέληξε ότι χρειάζεται «ένα σοκ Δημοκρατίας», καθώς –όπως είπε– η Δημοκρατία δεν είναι μόνο θεσμοί και κανόνες αλλά και «το λαϊκό φαντασιακό, το όραμα, τα συναισθήματα της ελπίδας».
Κριτική στον προοδευτικό χώρο: «Ποιος θα είναι πρώτος στο χωριό»
Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν περιορίστηκε στην κριτική προς την κυβέρνηση, αλλά άσκησε έντονες αιχμές και προς τον ευρύτερο προοδευτικό χώρο
«Σήμερα, δυστυχώς, αυτό που κυριαρχεί στον προοδευτικό χώρο δεν είναι η έγνοια για την παραγωγή εναλλακτικού Σχεδίου, ούτε καν η αγωνία για την αλλαγή της σημερινής διακυβέρνησης. Αλλά η έγνοια και η αγωνία για το ποιος θα είναι πρώτος στο χωριό».
Μίλησε για «εικόνα κατακερματισμού και ιδιοτέλειας» που, όπως είπε, «αναπαράγει και πολλαπλασιάζει την κοινωνική απογοήτευση» και «βοηθά την κυβέρνηση να συντηρεί το βάλτο».
Κατά την άποψή του:
«Κόμματα περίκλειστα στην αυταρέσκεια τους και ηγεσίες που δίνουν την αίσθηση ότι λίγο τους απασχολεί αν η σημερινή κυβέρνηση κερδίσει και μια τρίτη τετραετία. Αρκεί να είναι στις θέσεις τους».
Παράλληλα σχολίασε ότι η κοινωνία δεν ενδιαφέρεται για «άγχη, εγωισμούς, φιλοδοξίες, αποσκιρτήσεις, μεταπηδήσεις», ούτε «συγκινείται από πρόχειρες, καθυστερημένες και όψιμες συγκολλήσεις», αλλά «νοιάζεται και αγωνιά για εναλλακτική προοπτική».
Κάλεσμα για επανίδρυση της δημοκρατικής παράταξης «από τα κάτω»
Ο Αλέξης Τσίπρας πρότεινε ένα σχέδιο ευρύτερης ανασύνθεσης του προοδευτικού χώρου:
«Αυτό που απαιτείται, λοιπόν, σήμερα για τη δημοκρατική παράταξη, είναι να προχωρήσει σε διεργασίες Επανίδρυσης της πολιτικής και οργανωτικής της υπόστασης. Με στόχο όχι να αναπαράγει ελίτ και γραφειοκρατίες σε κομματικά αξιώματα, αλλά να γίνει πρωταγωνιστική δύναμη, για τον λαό, για την Ελλάδα».
Μίλησε για «ριζική ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου» με στόχο:
«Να δημιουργηθεί μια μεγάλη, πολύχρωμη, κινηματική, αλλά προγραμματικά συμπαγής και αποφασισμένη προοδευτική παράταξη, ικανή να αγκαλιάσει όλους τους αριστερούς, δημοκρατικούς, ευαίσθητους πολίτες. Ώστε να καταφέρει να διεκδικήσει με αξιώσεις την προοδευτική διακυβέρνηση του τόπου στις επόμενες εκλογές».
Ως καθήκον κάθε αριστερού, προοδευτικού, δημοκρατικού πολίτη περιέγραψε:
«Να μιλήσουμε, να πείσουμε, να σηκώσουμε με το λόγο και την πράξη μας από τον καναπέ της απογοήτευσης όσους έπαψαν να ελπίζουν. Να χτίσουμε την προσωπική και συλλογική αντίσταση στην απολυταρχία της ολιγαρχίας και της κλεπτοκρατίας, που σήμερα μας κυβερνά».
Κάλεσε σε «πρωτοβουλίες αυτοοργάνωσης» σε πόλεις, γειτονιές, χώρους εργασίας και φοίτησης, οι οποίες:
«Θα είναι ανοιχτές στην επιθυμία όλων να είναι συνεπιβάτες στο ταξίδι, μα αδιάβατες στην επιθυμία κάποιων να ταξιδεύουν πάντα στην πρώτη θέση. Από εδώ και στο εξής θα έχουμε προσκλήσεις για όλους αλλά δεν θα έχουμε ρεζερβέ στη πρώτη θέση για κανέναν».
Το μήνυμα της «Ιθάκης»: «Όπως τα καταφέραμε τότε, έτσι ξανά θα τα καταφέρουμε»
Κλείνοντας την ομιλία του, ο Αλέξης Τσίπρας συνέδεσε το βιβλίο «Ιθάκη» με τη σημερινή πολιτική συγκυρία, μιλώντας για ένα «νέο ταξίδι»:
«Μέσα από τη συμμετοχή του καθένα και της καθεμιάς, τις μικρές ή μεγάλες πρωτοβουλίες, να χτίσουμε όλοι μαζί ένα μεγάλο κίνημα, ικανό να δώσει πολιτική υπόσταση στο πλειοψηφικό πια αίτημα: ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ! Μας αξίζει μια Ελλάδα καλύτερη! Και μπορούμε!»
Αναφερόμενος στο ακροατήριο, είπε:
«Η σημερινή σας παρουσία, για τους περισσότερους τουλάχιστον, είναι και μια εκδήλωση προσδοκίας, μια δήλωση συμμετοχής στο νέο ταξίδι, που θα ξεκολλήσει την Ελλάδα από το σημερινό βάλτο και θα την οδηγήσει στις καθαρές θάλασσες της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας».
Και έκλεισε με σαφή αναφορά στο κεντρικό συμβολισμό του βιβλίου:
«Αυτό είναι το μήνυμα της Ιθάκης: Όπως καταφέραμε τότε να φτάσουμε παρά τις τρομακτικές δυσκολίες στον προορισμό μας. Έτσι ξανά θα τα καταφέρουμε. Σας ευχαριστώ».
Αναλυτικά αποσπάσματα από την ομιλία
«Δεν έχω σκοπό να απολογηθώ, ιδίως σε κείνους που διέπραξαν το φόνο και τώρα μας κατηγορούν ότι δεν φροντίσαμε όπως έπρεπε τα ορφανά που άφησαν.
Σε κείνους δηλαδή που χρεοκόπησαν τη χώρα,
την παρέδωσαν στο έλεος των δανειστών,
βούλιαξαν στη ντροπή του Γερούν Γερά και του Βάστα Σόιμπλε όταν η κοινωνία αιμορραγούσε,
και τώρα μας ζητούν το λόγο.
Δεν έχω, τέλος, κανένα πρόβλημα, το δηλώνω ευθαρσώς, να με κατηγορούν ως αμετανόητο.
Θα ήθελα μάλιστα να τους βοηθήσω λίγο σ’ αυτό.
Για όσα ως κυβέρνηση προσπαθήσαμε και καταφέραμε, δεν είμαι απλώς αμετανόητος.
Είμαι υπερήφανος.
Ναι αυτή είναι η σωστή λέξη, περήφανος.
Υπερήφανος για την αποφασιστικότητα, την εντιμότητα, την ανιδιοτέλεια της διαδρομής μας.
Γιατί πολλά μπορούν να μου καταλογίσουν οι πολιτικοί μου αντίπαλοι, αλλά δυο πράγματα δεν μπορούν με τίποτα να αποδομήσουν:
Ότι εμείς τελικά πετύχαμε εκεί όπου αυτοί αποτύχανε, και μάλιστα δις.
Και το δεύτερο που δεν μπορούν να ξεγράψουν από τη συλλογική συνείδηση του ελληνικού λαού είναι ότι η δική μας κυβέρνηση ήταν η εντιμότερη κυβέρνηση στη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου.
Και αυτό δε ξεγράφει
Πίσω στο βάλτο!
Αυτό έκαναν, με τη βαλκανική εκδοχή των trickle-down economics που επέβαλαν.
Καθήλωσαν τη χώρα στις τελευταίες θέσεις της Ευρώπης σε όλους τους κρίσιμους τομείς.
Μεγάλωσαν τη φτώχεια, πολλαπλασίασαν την ανασφάλεια, παρόξυναν τις κοινωνικές ανισότητες σε βαθμό κοινωνικής αποσάθρωσης.
…Και την ίδια στιγμή προκλητικός πλούτος συσσωρεύεται σε λίγα χέρια.
Και η οικονομία πορεύεται με τις παλιές συνταγές, που μας έριξαν στα βράχια. Με όρους ανισότητας και κερδοσκοπίας και με ένα στρεβλό παραγωγικό μοντέλο, το ίδιο που μας οδήγησε στην κρίση.
Ενώ το κοινωνικό κράτος τείνει να καταντήσει κενό γράμμα.
Οι όροι πρόσβασης στη δημόσια Υγεία και Παιδεία επιδεινώνονται συστηματικά. Ενώ ανθίζει, υπό την προστασία τους, προκλητικά η κερδοσκοπία. Με τη χώρα μας πρώτη σε ιδιωτικές δαπάνες για την υγεία, αλλά και την εκπαίδευση.
Κοιτάξτε μάλιστα, την πρόσφατη γελοιότητα με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια που τόσο διαφήμισαν. Αντί για το Χάρβαρντ και την Σορβόννη, που έταζαν, τι προέκυψε.
Αντί να συμβάλουν στη βελτίωση της δημόσιας εκπαίδευσης, ο νους τους είναι μονίμως να βρουν πελάτες για την ιδιωτική.
Για να μη μιλήσουμε για το εργασιακό τοπίο. Για τις ευέλικτες και επισφαλείς μορφές εργασίας που επικρατούν.
Για τους νέους με υψηλά προσόντα που δουλεύουν πολύ αλλά αμείβονται ελάχιστα, γεγονός που εντείνει την κοινωνική επισφάλεια και τροφοδοτεί τη δημογραφική κρίση.
Για τους αγρότες που βγαίνουν αυτές τις μέρες στους δρόμους γιατί βλέπουν τις επιδοτήσεις τους να γίνονται Φεράρι και κερδισμένα Τζόκερ των γαλάζιων παιδιών.
Και αντιμετωπίζονται με διώξεις και χημικά.
Αλλά αυτή είναι, δυστυχώς, η εικόνα της Ελλάδας σήμερα.
Η ελληνική κοινωνία ασφυκτιά μέσα σε μια ατμόσφαιρα πρωτοφανούς και γενικευμένης διαφθοράς, παράλυσης του κράτους δικαίου, ατιμωρησίας των ισχυρών, έκπτωσης της Δικαιοσύνης και των θεσμών ελέγχου της εκτελεστικής εξουσίας.
Η τοξικότητα των υποκλοπών, η δυσωδία του ΟΠΕΚΕΠΕ, και η έλλειψη οξυγόνου στο έγκλημα των Τεμπών, είναι τα πιο πρόσφατα δείγματα αυτής της μολυσμένης ατμόσφαιρας.
Και όλα αυτά μαζί, σε ένα πράγμα συνηγορούν:
Ότι δεν έχουμε μια κυβέρνηση που κάνει λάθος.
Έχουμε μια λάθος κυβέρνηση.
Η πατρίδα μας σήμερα χρειάζεται περισσότερο από κάθε τι, μια νέα ηθική της διακυβέρνησης.
Που δεν θα εκλαμβάνει το τεράστιο χάσμα ανάμεσα στη μειοψηφία του πλούτου και την κοινωνική πλειοψηφία, ως φυσικό φαινόμενο.
Ένα σχέδιο ρήξεων με μεγάλα συμφέροντα, και ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων σε όλο το φάσμα της οικονομικής, κοινωνικής και θεσμικής συγκρότησης του ελληνικού κράτους.
Ένα ολιστικό Εθνικό Σχέδιο Αναγέννησης.
Με τέσσερις πυλώνες: Την Ανάπτυξη, την Αναδιανομή, την Ασφάλεια και την Ανθεκτικότητα.
*******************************
Για να γίνουν πειστικές κι εφαρμόσιμες οι δίκαιες πολιτικές ανάπτυξης υπάρχει μια βασική προϋπόθεση:
Να μοιραστούμε δίκαια τα βάρη που απαιτούνται για την αναγέννηση της πατρίδας.
Και δικαιοσύνη εδώ σημαίνει ένα πράγμα: Οι έχοντες και κατέχοντες οφείλουν να στηρίξουν αναλογικά περισσότερο.
Σήμερα συμβαίνει το ανάποδο: Στηρίζουν τη κερδοφορία και τα πλούτη τους οι μη προνομιούχοι.
Αυτό πρέπει να αντιστραφεί.
Ο μεγάλος πλούτος πρέπει να στηρίξει την οικοδόμηση του αύριο της πατρίδας μας.
Με μια Πατριωτική εισφορά για τα πολύ υψηλά εισοδήματα, τόσο ατομικά, όσο και εταιρικά που θα κατευθύνεται αποκλειστικά σε έναν ειδικό κλειστό λογαριασμό για τη Στήριξη των Νέων Γενεών και κυρίως της νεανικής στέγης.
Γιατί, η πολιτική που δεν ακουμπά τον μεγάλο πλούτο, αλλά τον αναδιανέμει προς τα πάνω, δεν μειώνει τα ελλείματα. Τα αναπαράγει.
Δεν δημιουργεί αναπτυξιακή προοπτική. Την υποθηκεύει.
Δεν προστατεύει τη δημοκρατία. Την υπονομεύει, ανοίγοντας την πόρτα στους εχθρούς της.
**************************************
Η Ελλάδα καλείται να είναι παράγοντας ειρήνης και όχι εν δυνάμει εμπόλεμη δύναμη στον πόλεμο της Ουκρανίας.
Να σταθεί απέναντι στη ρωσική εισβολή αλλά και απέναντι στην αντιρωσική υστερία.
Η Ελλάδα οφείλει να πάρει καθαρή θέση απέναντι στη γενοκτονία της Γάζας και την πολιτική του Ισραήλ στην περιοχή. Να αναγνωρίσει το παλαιστινιακό κράτος και τα δικαιώματα του λαού της Παλαιστίνης.
Η Ελλάδα επιβάλλεται να αντισταθεί στην Ευρώπη της αύξησης των στρατιωτικών δαπανών σε βάρος του κοινωνικού κράτους.
Της φαλκίδευσης της δημοκρατίας από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.
Της απαξίωσης των αξιών που υπήρξαν θεμέλιο της ενωμένης Ευρώπης από τον κυνισμό των πολυεθνικών, τους εθνικούς εγωισμούς, την αγριότητα της άκρας Δεξιάς που απλώνεται επικίνδυνα στην ήπειρό μας.
************************************
Ζούμε μια από της χειρότερες περιόδους της μεταπολιτευτικής ιστορίας σε σχέση με την εμπιστοσύνη των πολιτών στην πολιτική και το πολιτικό σύστημα.
Η πλειοψηφία των πολιτών δεν πιστεύει ότι έχουμε αληθινή δημοκρατία.
Δεν εμπιστεύεται -και όχι άδικα- τους θεσμούς και ιδιαίτερα τη δικαιοσύνη.
Έχει απαξιώσει τη Βουλή.
Δεν πρέπει να υποτιμούμε ότι αυτό το έλλειμμα εμπιστοσύνης προς τη Δημοκρατία και τους θεσμούς της, αυτή η κοινωνική απογοήτευση, η αμηχανία, ακόμη και η τυφλή αγανάκτηση, μπορεί να γίνει τροφή για τα τέρατα της ακροδεξιάς και της αντιπολιτικής.
Αυτό άλλωστε συμβαίνει ήδη σε πολλές χώρες της Δύσης.
Το πρωταρχικό ζητούμενο, λοιπόν είναι να ξαναζωντανέψουμε την εμπιστοσύνη στη Δημοκρατία. Στη δύναμη της πολιτικής συμμετοχής.
Και να ξαναφέρουμε στο προσκήνιο το κοινό μας όραμα για μια πατρίδα που μπορεί να αλλάξει με εντιμότητα, σχέδιο και δικαιοσύνη.
Και αυτό το όραμα δεν μπορεί να αφορά μόνο μια παράταξη.
Αυτό το όραμα πρέπει να αφορά την Ελλάδα και να ακουμπά όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες.
Για αυτό μίλησα για την ανάγκη ενός Νέου Πατριωτισμού.
Σήμερα θα μιλήσω και για την ανάγκη μιας Νέας Μεταπολίτευσης.
Όχι με την έννοια της αλλαγής του Συντάγματος ή πόσο δε μάλλον του Πολιτεύματος.
Αλλά με την έννοια ενός μεγάλου πολιτικού Big Bang που θα αναδιατάξει ριζικά τους σημερινούς πολιτικούς συσχετισμούς και θα φέρει στο προσκήνιο νέους πολιτικούς σχηματισμούς.
Με την έννοια της επιστροφής των πολιτών στην πολιτική.
Με την έννοια της αποκατάστασης της αξιοπιστίας των θεσμών χωρίς τους οποίους δεν μπορεί να λειτουργήσει μια δημοκρατία.
Την αναβάθμιση του κοινοβουλίου, της δικαιοσύνης, των ανεξάρτητων αρχών.
Την αποκατάσταση της ανεξαρτησίας και του πλουραλισμού στην ενημέρωση.
Την ενίσχυση της λογοδοσίας της εξουσίας.
Την ισχυροποίηση του Κράτους Δικαίου.
Αλλά κυρίως με ένα σοκ Δημοκρατίας, γιατί Δημοκρατία δεν είναι μόνο κανόνες και θεσμοί, είναι και το λαϊκό φαντασιακό, το όραμα, τα συναισθήματα της ελπίδας για μια καλύτερη ζωή.
***************************************
Σήμερα, δυστυχώς, αυτό που κυριαρχεί στον προοδευτικό χώρο δεν είναι η έγνοια για την παραγωγή εναλλακτικού Σχεδίου, ούτε καν η αγωνία για την αλλαγή της σημερινής διακυβέρνησης.
Αλλά η έγνοια και η αγωνία για το ποιος θα είναι πρώτος στο χωριό.
Η εικόνα είναι δυσάρεστη και αποκαρδιωτική
Γιατί πρόκειται για μια εικόνα κατακερματισμού και ιδιοτέλειας, που αναπαράγει και πολλαπλασιάζει την κοινωνική απογοήτευση.
Και βοηθά την κυβέρνηση να συντηρεί το βάλτο.
Όσο η αντιπολίτευση αδυνατεί να παράγει το οξυγόνο που η κοινωνία χρειάζεται και απαιτεί.
Κόμματα περίκλειστα στην αυταρέσκεια τους και ηγεσίες που δίνουν την αίσθηση ότι λίγο τους απασχολεί αν η σημερινή κυβέρνηση κερδίσει και μια τρίτη τετραετία.
Αρκεί να είναι στις θέσεις τους.
Και για όσους τις αμφισβητούν, το ίδιο.
Αρκεί να τους δοθεί η ευκαιρία αργότερα, να γίνουν αυτοί οι πρώτοι στο χωριό.
Η κοινωνία όμως δε νοιάζεται για αυτό.
Για τα άγχη, τους εγωισμούς, τις φιλοδοξίες, τις αποσκιρτήσεις, τις μεταπηδήσεις.
Ούτε συγκινείται από πρόχειρες, καθυστερημένες και όψιμες συγκολλήσεις, κινήσεις μικροκομματικής επιβίωσης.
Η κοινωνία νοιάζεται και αγωνιά για εναλλακτική προοπτική.
Απέναντι στην Ελλάδα του Φραπέ και της Φεράρι, απέναντι στην Ελλάδα που μας πληγώνει, να υπάρξει ρεαλιστικό σχέδιο και προοπτική για μια Ελλάδα που μας αξίζει.
Για αυτό αγωνιά η κοινωνία.
Και όσο οι σημερινοί σχηματισμοί της αντιπολίτευσης δείχνουν να μην μοιράζονται την ίδια αγωνία για μια εναλλακτική προοπτική για τη χώρα.
Όσο θα επιμένουν σε λογικές που αφορούν το μικρόκοσμό τους και όχι την κοινωνία.
Τόσο θα εδραιώνεται στους πολίτες η πεποίθηση ότι ο κύκλος τους έχει κλείσει.
************************************
Αυτό που απαιτείται, λοιπόν, σήμερα για τη δημοκρατική παράταξη, είναι να προχωρήσει σε διεργασίες Επανίδρυσης της πολιτικής και οργανωτικής της υπόστασης.
Με στόχο όχι να αναπαράγει ελίτ και γραφειοκρατίες σε κομματικά αξιώματα, αλλά να γίνει πρωταγωνιστική δύναμη, για τον λαό, για την Ελλάδα.
Μέσα από μια ριζική ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου, να δημιουργηθεί μια μεγάλη, πολύχρωμη, κινηματική, αλλά προγραμματικά συμπαγής και αποφασισμένη προοδευτική παράταξη, ικανή να αγκαλιάσει όλους τους αριστερούς, δημοκρατικούς, ευαίσθητους πολίτες.
Ώστε να καταφέρει να διεκδικήσει με αξιώσεις την προοδευτική διακυβέρνηση του τόπου στις επόμενες εκλογές.
Αυτό είναι, Φίλες και φίλοι, σήμερα το καθήκον κάθε αριστερού, προοδευτικού, δημοκρατικού πολίτη.
Να μιλήσουμε, να πείσουμε, να σηκώσουμε με το λόγο και την πράξη μας από τον καναπέ της απογοήτευσης όσους έπαψαν να ελπίζουν.
Να χτίσουμε την προσωπική και συλλογική αντίσταση στην απολυταρχία της ολιγαρχίας και της κλεπτοκρατίας, που σήμερα μας κυβερνά.
Να οργανώσουμε σε κάθε πόλη, γειτονιά, περιοχή, χώρο εργασίας ή φοίτησης, πρωτοβουλίες επανίδρυσης, δικαιοσύνης και αλλαγής.
Πρωτοβουλίες αυτοοργάνωσης, που θα σπάνε τα στεγανά της απομόνωσης μεταξύ των πολιτών.
Πρωτοβουλίες που θα είναι ανοιχτές στην επιθυμία όλων να είναι συνεπιβάτες στο ταξίδι,
μα αδιάβατες στην επιθυμία κάποιων να ταξιδεύουν πάντα στην πρώτη θέση.
Από εδώ και στο εξής θα έχουμε προσκλήσεις για όλους αλλά δεν θα έχουμε ρεζερβέ στη πρώτη θέση για κανέναν.
***************************************
Μέσα από τη συμμετοχή του καθένα και της καθεμιάς, τις μικρές ή μεγάλες πρωτοβουλίες, να χτίσουμε όλοι μαζί ένα μεγάλο κίνημα, ικανό να δώσει πολιτική υπόσταση στο πλειοψηφικό πια αίτημα:
ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ!
Μας αξίζει μια Ελλάδα καλύτερη !
Και μπορούμε !
Και δεν νομίζω ότι πέφτω έξω, αν πω ότι η σημερινή σας παρουσία, για τους περισσότερους τουλάχιστον, είναι και μια εκδήλωση προσδοκίας, μια δήλωση συμμετοχής στο νέο ταξίδι, που θα ξεκολλήσει την Ελλάδα από το σημερινό βάλτο και θα την οδηγήσει στις καθαρές θάλασσες της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας.
Και θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι θα είμαστε μαζί και σ’ αυτό το ταξίδι.
Με τις εμπειρίες και τα τραύματά μας.
Αλλά και με την απόφαση να μην παραιτηθούμε από το όραμα, το στόχο, το σχέδιο, μιας Ελλάδας που αξίζει στην ιστορία και τους πολίτες της.
Αυτό είναι το μήνυμα της Ιθάκης:
Όπως καταφέραμε τότε να φτάσουμε παρά τις τρομακτικές δυσκολίες στον προορισμό μας.
Έτσι ξανά θα τα καταφέρουμε.
Σας ευχαριστώ»
Για το βιβλίο μίλησαν νωρίτερα και η καθηγήτρια Ιστορίας Ιωάννα Λαλιώτου και ο ιστορικός Αντώνης Λιάκος, η συντονίστρια του Επιστημονικού συμβουλίου του Ινστιτούτου Α. Τσίπρας, Ευγενία Φωτονιάτα και ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών (2015-2019) Γιώργος Χουλιαράκης.
Ο… όλος ΣΥΡΙΖΑ χωρίς όμως τον Παύλο Πολάκη, και σύσσωμη η Νέα Αριστερά, χωρίς όμως τον άλλοτε στενό συνεργάτη του Αλέξη Τσίπρα Δημήτρη Γιαννακόπουλο, έδωσε το παρών στην παρουσίαση της «Ιθάκης» στο Παλλάς.
Από τον ΣΥΡΙΖΑ 20 βουλευτές του κόμματος, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου Σ. Φάμελλου, από τους 25 συνολικά, δίνουν το «παρών» στην παρουσίαση. Μεταξύ άλλων οι βουλευτές Όλγα Γεροβασίλη, Κώστας Μπάρκας, Μαρίνα Κοντοτόλη, Γιώργος Ψυχογιός, Κατερίνα Νοτοπούλου, Καλλιόπη Βέττα, Μίλτος Ζαμπάρας, Βασίλης Κόκκαλης, Αλέξανδρος Μεϊκοπουλος, Διονύσης Καλαματιανός, Γιώργος Καραμέρος, Χρήστος Γιαννούλης, Συμεών Κεδίκογλου, Ανδρέας Παναγιωτόπουλος, Χάρης Μαμουλάκης, Γιώργος Γαβρήλος, Γιώργος Παπαηλιού, Πόπη Τσαπανίδου, Ρένα Δούρου, Νίκος Παππάς.
Στο Παλλάς βρίσκονται επίσης οι Λούκα Κατσέλη, Πέτρος Κόκκαλης και Γιαννης Δραγασάκης, ο Χρήστος Σπίρτζης, ο Στέφανος Τζουμάκας, ο Διονύσης Τεμπονέρας, ο Πάνος Σκουρολιάκος, ο Γιώργος Βαρεμένος, ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, οι ανεξάρτητοι βουλευτές Ευάγγελος Αποστολάκης, Αθήνα Λινού, Γιάννης Σαρακιώτης, ο δημοσιογράφος Γιώργος Λιάνης, κ.ά.
Από τους βουλευτές της Νέας Αριστεράς δίνουν το «παρών», ο πρόεδρος του κόμματος Αλέξης Χαρίτσης, και οι Έφη Αχτσιόγλου, Νάσος Ηλιόπουλος, Θεανώ Φωτίου, Μερόπη Τζουφη, Σία Αναγνωστοπούλου, Φερχατ Οζγκιουρ, Χουσείν Ζεϊμπέκ και το μέλος ΠΓ ΝεΑρ Νίκος Μπίστης.
Κάθε χρόνο και καλύτερα θα μπορούσε να πει κανείς για την Κρήτη όσο αφορά στη θέση της στην την «Έκθεση για τα Περιστατικά εις βάρος χώρων θρησκευτικής σημασίας στην Ελλάδα» που κάθε χρόνο δίνει στη δημοσιότητα το Υπουργείο Παιδείας.
Το 2021, το νησί είχε καταγράψει αρνητικό ρεκόρ καθώς, σε σύνολο 378 περιστατικών, στην Κρήτη είχαν σημειωθεί τα περισσότερα, συνολικά 86 και στην Αττική 70.
Το 2022, η Κρήτη είχε… μόλις 53 και ήταν μετά από την Κεντρική Μακεδονία με 106, την Αττική με 100 και τη Δυτική Ελλάδα με 67.
Η τελευταία έκθεση αφορά στο 2024 και η Κρήτη καταλαμβάνει την 8η θέση με 18 περιστατικά, η πρωτιά ανήκει στη Στερεά Ελλάδα με 79 και ακολουθεί η Αττική με 70.
Την έκθεση δημοσιοποιεί το Τμήμα Θρησκευτικών Ελευθεριών και Διαθρησκευτικών Σχέσεων της Διεύθυνσης Θρησκευτικής Εκπαίδευσης και Διαθρησκευτικών Σχέσεων της Γενικής Γραμματείας Θρησκευμάτων.
Στο Εισαγωγικό μέρος (Ι) παρουσιάζεται το ιστορικό και το ισχύον θεσμικό πλαίσιο της Γενικής Γραμματείας Θρησκευμάτων, καθώς και το θεσμικό πλαίσιο που διέπει την προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας στην Ελλάδα, με ειδική αναφορά στην ανέγερση και λειτουργία λατρευτικών χώρων. Ακολούθως, γίνεται αναφορά στο Δίκτυο καταγραφής περιστατικών, προσδιορίζονται τα είδη χώρων θρησκευτικής σημασίας που ελήφθησαν υπόψη και παρατίθεται κατάλογος με τους συνεργαζόμενους θρησκευτικούς και κρατικούς φορείς.
Στο δεύτερο μέρος (ΙΙ) παρατίθενται τα πάσης φύσεως περιστατικά σε βάρος χώρων θρησκευτικής σημασίας, τα οποία περιήλθαν σε γνώση της Υπηρεσίας, ανά θρησκευτική κοινότητα, συνοδευόμενα από ιστορικά, νομικά και στατιστικά στοιχεία κατά περίπτωση.
Συνολικά, για το έτος 2024 καταγράφηκαν 412 περιστατικά εις βάρος χώρων θρησκευτικής σημασίας, κατανεμόμενα ανά θρήσκευμα ως ακολούθως:
• Χριστιανισμός: 404 περιστατικά πάσης φύσεως (διαρρήξεις, κλοπές, βανδαλισμοί, ιεροσυλίες, νεκροσυλίες, συλήσεις τάφων, εμπρησμοί και λοιπές βεβηλώσεις).
Ειδικότερα:
• Ορθόδοξη Εκκλησία: 399 περιστατικά ήτοι το 96,84% επί του συνόλου,
• Γνήσιοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί (Γ.Ο.Χ.) – «Παλαιοημερολογίτες»: 3 περιστατικά ήτοι το 0,73% επί του συνόλου,
• Χριστιανοί Μάρτυρες του Ιεχωβά: 1 περιστατικό ήτοι το 0,24% επί του συνόλου,
• Μητρόπολη Ορθοδόξων Αρμενίων: 1 περιστατικό ήτοι το 0,24% επί του συνόλου,
• Ιουδαϊσμός: 5 περιστατικά ως επί το πλείστον αντισημιτικού χαρακτήρα ήτοι το 1,21% επί του συνόλου
• Μουσουλμανισμός: 3 περιστατικά, ήτοι το 0,73% επί του συνόλου.
Τηλεδιάσκεψη με συντονιστή τον Υφυπουργό στον Πρωθυπουργό κ. Θανάση Κοντογεώργη, για την προετοιμασία του Σχεδίου Ανάπτυξης της Περιφερειακής Ενότητας Χανίων πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2025 στην Περιφερειακή Ενότητα Χανίων.
Στη διάσκεψη συμμετείχαν: Ο Περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης, ο Αντιπεριφερειάρχης Χανίων Νίκος Καλογερής, οι Δήμαρχοι Χανίων Παναγιώτης Σημανδηράκης, Γαύδου Λίλιαν Στεφανάκη, Κισσάμου Γιώργος Μυλωνάκης, Καντάνου-Σελίνου Αντώνης Περράκης, Πλατανιά Γιάννης Μαλανδράκης, Σφακίων Γιάννης Ζερβός, καθώς και ο πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου Ν. Χανίων Δημήτρης Βιριράκης.
Συμμετείχαν επίσης οι τρεις βουλευτές Χανίων Σέβη Βολουδάκη, Ντόρα Μπακογιάννη και Αλέξανδρος Μαρκογιαννάκης.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης αναδείχθηκαν οι κοινές θέσεις στα θέματα προτεραιότητας που έθεσαν Περιφέρεια, Δήμοι και βουλευτές, καθώς και το υψηλό επίπεδο συνεργασίας στην Π.Ε. Χανίων, γεγονός που τόνισε στην τοποθέτησή του και ο Περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης.
Ο κ. Καλογερής έθεσε τους τρεις άξονες προτεραιότητας για την Π.Ε. Χανίων οι οποίοι αφορούν:
α) Στις βασικές οδικές υποδομές με την υλοποίηση του νέου ΒΟΑΚ έως την Κίσσαμο, σε συνδυασμό με τη σύνδεση με το αεροδρόμιο Χανίων και την παράκαμψη Κισσάμου
β) Στα έργα διαχείρισης υδάτων και αντιμετώπισης της λειψυδρίας (φράγμα Ταυρωνίτη – λιμνοδεξαμενές – υδροαδρευτικά έργα)
γ) Στα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας και αντιμετώπισης της διάβρωσης των ακτών
Οι Δήμαρχοι στις τοποθετήσεις τους έθεσαν θέματα που αφορούν σε έργα της περιοχής τους, καθώς και σε ζητήματα όπως τα νέα χρηματοδοτικά εργαλεία, η υποστελέχωση των υπηρεσιών, η κοινωνική κατοικία, τα θέματα χωρικού σχεδιασμού κ.α.
Ο Υφυπουργός κ. Κοντογεώργης, κλείνοντας τη συνάντηση τόνισε ότι θα υπάρχει συνέχεια στη συνεργασία και επόμενες συναντήσεις, ώστε να καταρτιστεί από κοινού το Σχέδιο Ανάπτυξης της Π.Ε. Χανίων.
Σειρά κρίσιμων παρεμβάσεων από τον Αμερικανό γερουσιαστή για τον ρόλο των μεγάλων εταιρειών, τις απώλειες θέσεων εργασίας και τον κίνδυνο ανεξέλεγκτης τεχνολογικής ισχύος
Με ένα νέο βίντεο που ανήρτησε στον επίσημο λογαριασμό του στο YouTube, ο γερουσιαστής Μπέρνι Σάντερς κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τις «πολύ πραγματικές», όπως τις χαρακτηρίζει, απειλές που εγείρει η ανεξέλεγκτη ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης (AI). Ο Αμερικανός πολιτικός κάνει λόγο για μεγάλες ανατροπές στην εργασία, την οικονομία, την πολιτική, την ιδιωτικότητα, την άμυνα και το περιβάλλον, επισημαίνοντας ότι «μια μικρή ομάδα δισεκατομμυριούχων διαμορφώνει το μέλλον της AI πίσω από κλειστές πόρτες».
Το ζήτημα, σύμφωνα με τον ίδιο, παραμένει υποσυζητημένο στο Κογκρέσο, στα ΜΜΕ και στην κοινωνία, παρά την ταχύτητα με την οποία εξελίσσεται η τεχνολογία.
Έρευνα της Γερουσίας και δημόσιος διάλογος με τον Τζέφρι Χίντον
Ως κορυφαίο μέλος της Επιτροπής Υγείας, Εκπαίδευσης, Εργασίας και Συντάξεων της Γερουσίας, ο Σάντερς αναφέρει ότι έχει ήδη ξεκινήσει μια ευρεία έρευνα για τις προκλήσεις που προκύπτουν από την ανάπτυξη της AI. Πρόσφατα, μάλιστα, διοργάνωσε δημόσια συζήτηση στο Πανεπιστήμιο Georgetown με τον βραβευμένο με Νόμπελ και πρωτοπόρο της τεχνητής νοημοσύνης, Τζέφρι Χίντον. Ο Χίντον, στον οποίο αποδίδεται συχνά ο τίτλος του «νονού της AI», εξέφρασε μια σειρά ανησυχιών για την πορεία και τις επιπτώσεις της τεχνολογίας.
Ο Σάντερς ανακοίνωσε ότι σύντομα θα παρουσιάσει στο Κογκρέσο συγκεκριμένες προτάσεις ρύθμισης, βασισμένες στα ευρήματα της έρευνας.
Το κρίσιμο ερώτημα: Ποιος θα ελέγχει τον κόσμο της AI;
Κεντρικό σημείο της παρέμβασής του αποτελεί το ζήτημα της συγκέντρωσης ισχύος. Όπως προειδοποιεί, οι Έλον Μασκ, Τζεφ Μπέζος, Μπιλ Γκέιτς, Μαρκ Ζάκερμπεργκ, Πίτερ Τιλ και άλλοι επενδύουν «εκατοντάδες δισεκατομμύρια» στην ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης και της ρομποτικής.
Ο Σάντερς θέτει ερώτημα δημοκρατικής λογοδοσίας: Είναι αποδεκτό, αναρωτιέται, το μέλλον της ανθρωπότητας να καθορίζεται από λίγους ιδιώτες χωρίς δημόσια εποπτεία;
Παραπέμπει επίσης στη δήλωση του Πίτερ Τιλ, ο οποίος χαρακτήρισε όσους τάσσονται υπέρ της ρύθμισης της AI «λεγεωνάριους του Αντιχρίστου». Ο Σάντερς διατυπώνει ανησυχία για το κατά πόσο η «τεχνολογική ελίτ» θεωρεί ότι έχει «θεϊκό δικαίωμα» να κυβερνά τον κόσμο της τεχνολογίας.
Απώλειες θέσεων εργασίας και οικονομικοί κίνδυνοι
Ο γερουσιαστής παραθέτει στοιχεία από πρόσφατη έκθεση που εξέδωσε το γραφείο του:
σχεδόν 100 εκατομμύρια θέσεις εργασίας στις ΗΠΑ ενδέχεται να χαθούν την επόμενη δεκαετία λόγω AI, αυτοματοποίησης και ρομποτικής.
Το εύρος των επαγγελμάτων που απειλούνται, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζει, είναι εντυπωσιακό:
40% των νοσηλευτών
47% των οδηγών φορτηγών
64% των λογιστών
65% των βοηθών διδασκαλίας
89% των εργαζομένων σε ταχυφαγεία
Επικαλείται επίσης δηλώσεις γνωστών τεχνολογικών ηγετών:
Έλον Μασκ: «Η AI και τα ρομπότ θα αντικαταστήσουν όλες τις δουλειές. Η εργασία θα είναι προαιρετική.»
Μπιλ Γκέιτς: «Οι άνθρωποι δεν θα χρειάζονται για τα περισσότερα πράγματα.»
«Αν εκατομμύρια άνθρωποι χάσουν τη δουλειά τους, πώς θα ζήσουν;» διερωτάται ο Σάντερς, επισημαίνοντας ότι η πολιτεία δεν προετοιμάζεται επαρκώς για αυτό το ενδεχόμενο.
Δημοκρατία και παρακολούθηση: η νέα εποχή των δεδομένων
Ο γερουσιαστής αναφέρεται εκτενώς στον κίνδυνο διολίσθησης σε μια κοινωνία μαζικής επιτήρησης, φέρνοντας ως παράδειγμα δήλωση του Λάρι Έλισον, ο οποίος μίλησε για ένα «AI-powered surveillance state» όπου «οι πολίτες θα είναι στην καλύτερή τους συμπεριφορά επειδή τους παρακολουθούμε συνεχώς».
Ο Σάντερς θέτει σειρά ερωτημάτων:
Τι σημαίνει για τη δημοκρατία αν κάθε τηλεφώνημα, email και αναζήτηση στο διαδίκτυο γίνεται προσβάσιμο στους ιδιοκτήτες της τεχνολογίας;
Μπορεί να διατηρηθεί η ιδιωτικότητα σε τέτοιες συνθήκες;
Θα ενισχυθεί ή θα αποδυναμωθεί η δημοκρατική διαδικασία;
Ψηφιακές σχέσεις: μια νέα κοινωνική πραγματικότητα
Μία από τις πιο ανησυχητικές πλευρές της εξέλιξης, σύμφωνα με τον Σάντερς, αφορά την αλλαγή στην ανθρώπινη κοινωνικοποίηση. Αναφέρει έρευνα του Common Sense Media: 72% των Αμερικανών εφήβων έχουν χρησιμοποιήσει AI για «συντροφιά», και πάνω από τους μισούς το κάνουν συστηματικά.
Ο ίδιος θέτει το ερώτημα:
Τι σημαίνει όταν οι νέοι αναπτύσσουν δεσμούς με μηχανές αντί με ανθρώπους; Πώς θα επηρεαστεί η συναισθηματική και κοινωνική τους ανάπτυξη;
Περιβαλλοντικό αποτύπωμα των data centers
Ο Σάντερς αναδεικνύει και την περιβαλλοντική διάσταση: οι ενεργειακές απαιτήσεις των μεγάλων data centers είναι τεράστιες.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα που παραθέτει:
Ένα μικρό data center μπορεί να καταναλώνει ηλεκτρική ενέργεια ίση με 80.000 κατοικίες.
Το data center ύψους 165 δισ. δολαρίων στην Αμπιλέν, Τέξας (OpenAI–Oracle) θα καταναλώνει ενέργεια αντίστοιχη με 750.000 κατοικίες.
Η Meta κατασκευάζει data center στη Λουιζιάνα «μεγέθους Μανχάταν», με κατανάλωση αντίστοιχη 1.200.000 κατοικιών.
Κατά τον Σάντερς, οι τοπικές κοινωνίες στις ΗΠΑ ήδη αντιδρούν για τις επιπτώσεις σε νερό, ενέργεια και περιβάλλον.
Πόλεμος χωρίς ανθρώπους; Η νέα διάσταση της άμυνας
Ο Σάντερς θέτει και το ζήτημα των αυτόνομων οπλικών συστημάτων:
Τι σημαίνει για τον πόλεμο όταν στρατοί ρομπότ μπορούν να αντικαταστήσουν ανθρώπους; Θα γίνει ευκολότερη η προσφυγή σε πολεμική σύγκρουση; Θα οδηγηθούμε σε παγκόσμια «κούρσα ρομποτικών εξοπλισμών»;
Ο γερουσιαστής προειδοποιεί ότι η απουσία διεθνών μηχανισμών αποτροπής εντείνει τον κίνδυνο.
Το υπαρξιακό ερώτημα: Μπορεί η AI να ξεπεράσει τον άνθρωπο;
Παραπέμποντας στη δημόσια συζήτηση με τον Τζέφρι Χίντον, ο Σάντερς τονίζει ότι η AI ενδέχεται στο μέλλον να γίνει «πιο έξυπνη από τον άνθρωπο». Θέτει το ερώτημα εάν αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε απώλεια ανθρώπινου ελέγχου — ένα ενδεχόμενο που, όπως επισημαίνει, θεωρείται πιθανό από κορυφαίους επιστήμονες.
Ο Σάντερς καταλήγει ότι το Κογκρέσο πρέπει να αναλάβει δράση τώρα. Η κοινωνία, όπως υποστηρίζει, πρέπει να συμμετάσχει ενεργά σε έναν ειλικρινή εθνικό διάλογο για τις συνέπειες της τεχνητής νοημοσύνης:
«Για το μέλλον του κόσμου, των παιδιών μας και του περιβάλλοντος, αυτό το ζήτημα δεν μπορεί να αγνοηθεί».
Ανακοίνωσε ότι θα ακολουθήσουν συγκεκριμένες προτάσεις πολιτικής, οι οποίες θα απαντούν στα κρίσιμα ζητήματα που θέτει.
