18.8 C
Chania
Friday, December 19, 2025

ΕΛΜΕ Χανίων: Προγραμματική σύγκλιση και «τιμόνι» στον Χρήστο Μπέλμπα – Το πολιτικό πλαίσιο της νέας ηγεσίας

Η πρώτη συνεδρίαση του νεοεκλεγέντος Διοικητικού Συμβουλίου ανέδειξε τον νέο πρόεδρο με απόλυτη πλειοψηφία, θέτοντας επί τάπητος ένα διεκδικητικό πλαίσιο για την παιδεία, την εργασία και τα ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα.

Σε τροχιά συγκρότησης εισήλθε το συνδικαλιστικό όργανο των καθηγητών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στα Χανιά, στον απόηχο της εκλογικής διαδικασίας της 19ης Νοεμβρίου 2025. Η πρώτη συνεδρίαση των εκλεγμένων μελών για τη συγκρότηση του νέου Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΛΜΕ Χανίων, αν και δεν ολοκλήρωσε το σύνολο της κατανομής των αξιωμάτων, παρήγαγε την πρώτη σημαντική πολιτική είδηση: την εκλογή του Χρήστου Μπέλμπα στη θέση του προέδρου και τη διαφαινόμενη διάθεση για προγραμματική σύγκλιση πάνω στα φλέγοντα ζητήματα του κλάδου.

Η διαδικασία χαρακτηρίστηκε από την κατάθεση σαφών πολιτικών και συνδικαλιστικών πλαισίων, αναδεικνύοντας ότι η επόμενη ημέρα για τους εκπαιδευτικούς των Χανίων θα βαδίσει σε μονοπάτια έντονης διεκδίκησης.

Το πλαίσιο της «Ενωτικής Πρωτοβουλίας»

Τον τόνο της συζήτησης έδωσε εξαρχής ο κ. Χρήστος Μπέλμπας. Ως εκπρόσωπος της πλειοψηφούσας παράταξης, της «Ενωτικής Πρωτοβουλίας», τοποθετήθηκε υπέρ της συγκρότησης προεδρείου όχι στη βάση απλών συσχετισμών, αλλά επί μιας στέρεης προγραμματικής βάσης.

Ο κ. Μπέλμπας ξεδίπλωσε ένα ευρύ φάσμα αιτημάτων που αγγίζει τον πυρήνα της διαβίωσης και της εργασιακής καθημερινότητας του εκπαιδευτικού. Κεντρικός άξονας της τοποθέτησής του ήταν η ανάγκη για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, ώστε να διασφαλίζεται η αξιοπρεπής διαβίωση, καθώς και η «επιστροφή όλων των οικονομικών, εργασιακών και συνταξιοδοτικών κατακτήσεων που ισοπεδώθηκαν την τελευταία 15ετία».

Πέραν των οικονομικών, η ατζέντα που έθεσε η πλειοψηφία περιλαμβάνει θεσμικές τομές: την ανατροπή της αξιολόγησης που οδηγεί σε κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών, την ανάσχεση της υποβάθμισης των εργασιακών δικαιωμάτων τόσο για τους μόνιμους όσο και για τους αναπληρωτές, και το πάγιο αίτημα για μονιμοποίηση των νεοδιόριστων και των αναπληρωτών συναδέλφων τους.

Από την Παιδεία στη Γεωπολιτική

Το πλαίσιο που κατέθεσε ο κ. Μπέλμπας δεν περιορίστηκε στα στενά συντεχνιακά όρια, αλλά επεκτάθηκε σε ζητήματα δημοκρατίας και εξωτερικής πολιτικής. Ζήτησε την κατάργηση του «αυταρχικού πλαισίου αντιμετώπισης του συνδικαλισμού» και την ανατροπή του νέου πειθαρχικού κώδικα των Δημοσίων Υπαλλήλων. Παράλληλα, τάχθηκε κατά των θεσμικών αλλαγών που επιτείνουν τους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση, κατονομάζοντας συγκεκριμένα το Εθνικό Απολυτήριο, το πολλαπλό βιβλίο και τις αλλαγές στο σύστημα πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε η σύνδεση των εκπαιδευτικών αιτημάτων με ευρύτερα κοινωνικά και γεωπολιτικά ζητήματα. Η τοποθέτηση του νέου προέδρου περιελάμβανε σαφείς αιχμές ενάντια στην εμπορευματοποίηση της υγείας και την ιδιωτικοποίηση των Πανεπιστημίων, ενώ υιοθέτησε αντιιμπεριαλιστική ρητορική με αιτήματα όπως «έξω από τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ», το κλείσιμο των βάσεων και την κατάργηση της αντιμεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ. Τέλος, έγινε ειδική μνεία στην ανάγκη να σταματήσει η γενοκτονία στη Γάζα, προτάσσοντας το τρίπτυχο «Ειρήνη – Φιλία – Αλληλεγγύη μεταξύ των λαών».

Η στάση της Α.Σ.Ε. και η ψηφοφορία

Σε ανάλογο μήκος κύματος κινήθηκε και η τοποθέτηση του εκπροσώπου της «Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών» (Α.Σ.Ε.), Σήφη Μπαχαντάκη. Ο κ. Μπαχαντάκης συμφώνησε με τη λογική της συγκρότησης προεδρείου σε προγραμματική βάση, δεσμευόμενος πως η παράταξή του θα καταθέσει το δικό της αναλυτικό πλαίσιο αρχών σε επόμενο χρόνο, διαμορφώνοντας έτσι ένα πεδίο πιθανών συγκλίσεων.

Το σώμα αποφάσισε ομόφωνα να προχωρήσει σε αυτή τη φάση αποκλειστικά στην εκλογή προέδρου, μεταθέτοντας την πλήρωση των υπολοίπων θέσεων του Διοικητικού Συμβουλίου για την επόμενη συνεδρίαση.

Η διαδικασία ολοκληρώθηκε με την ψηφοφορία για τη θέση του Προέδρου, όπου κατατέθηκε μία και μοναδική υποψηφιότητα, αυτή του Χρήστου Μπέλμπα. Το αποτέλεσμα της κάλπης επικύρωσε την επιλογή του, καθώς εκλέχθηκε με απόλυτη πλειοψηφία, λαμβάνοντας 7 ψήφους υπέρ, σηματοδοτώντας την έναρξη μιας νέας, αγωνιστικής θητείας για την ΕΛΜΕ Χανίων.

Δικηγορικός Σύλλογος Χανίων: Η «μάχη» οδηγείται στον δεύτερο γύρο – Το προβάδισμα της Αγάπης Μικρού και το ραντεβού της επόμενης Κυριακής

Σε κλίμα προσμονής ολοκληρώθηκε η εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη νέου προέδρου και Διοικητικού Συμβουλίου, με το δικηγορικό σώμα των Χανίων να ανανεώνει το ραντεβού του στην κάλπη για την τελική αναμέτρηση.

Αργά το απόγευμα της Κυριακής έπεσε η αυλαία της πρώτης πράξης των εκλογών στον Δικηγορικό Σύλλογο Χανίων, μια διαδικασία που χαρακτηρίστηκε από σημαντική συμμετοχή αλλά και από την αδυναμία ανάδειξης προέδρου από τον πρώτο γύρο.

Η ετυμηγορία της κάλπης κατέστησε σαφές ότι η ηγεσία του Συλλόγου θα κριθεί σε επαναληπτική διαδικασία, καθώς κανείς εκ των τεσσάρων υποψηφίων δεν συγκέντρωσε την απαιτούμενη πλειοψηφία για την απευθείας εκλογή.

Ως εκ τούτου, το ενδιαφέρον μετατίθεται πλέον στην ερχόμενη Κυριακή, όπου το σώμα θα κληθεί να επιλέξει μεταξύ των δύο επικρατέστερων: της Αγάπης Μικρού και του Γιάννη Λιονάκη.

Η ανθρωπογεωγραφία της ψήφου

Η προσέλευση των μελών του Συλλόγου υπήρξε μαζική, γεγονός που υπογραμμίζει το ενδιαφέρον του νομικού κόσμου των Χανίων για την επόμενη ημέρα του θεσμικού τους οργάνου. Επί συνόλου 438 εγγεγραμμένων δικηγόρων, το εκλογικό τους δικαίωμα άσκησαν οι 352, διαμορφώνοντας ένα αντιπροσωπευτικό σώμα για την έκφραση της βούλησης του κλάδου.

Η καταμέτρηση των ψήφων ανέδειξε πρώτη στην προτίμηση των συναδέλφων της την κα Αγάπη Μικρού, η οποία συγκέντρωσε 161 ψήφους, εξασφαλίζοντας ένα σαφές προβάδισμα ενόψει της δεύτερης αναμέτρησης. Στη δεύτερη θέση, που του δίνει το εισιτήριο για την τελική διεκδίκηση της προεδρίας, βρέθηκε ο κ. Γιάννης Λιονάκης με 97 ψήφους.

Σημαντική ήταν και η παρουσία των άλλων δύο υποψηφίων που συμμετείχαν στην κούρσα. Ο κ. Χρήστος Πραματευτάκης έλαβε 51 ψήφους, ενώ ο κ. Παπαδομανωλάκης συγκέντρωσε την προτίμηση 37 συναδέλφων του. Αξίζει να σημειωθεί ότι η διαδικασία ολοκληρώθηκε με ελάχιστες απώλειες σε μη έγκυρα ψηφοδέλτια, καθώς καταγράφηκαν μόλις 3 άκυρα και 3 λευκά, στοιχείο που φανερώνει την αποφασιστικότητα των ψηφοφόρων.

Σε εξέλιξη η σύνθεση του Συμβουλίου

Ενώ το τοπίο για την προεδρία έχει ξεκαθαρίσει ως προς το δίδυμο της τελικής αναμέτρησης, η διαδικασία για τη στελέχωση του νέου Διοικητικού Συμβουλίου παραμένει σε εξέλιξη. Η καταμέτρηση για τους υποψήφιους συμβούλους συνεχίζεται, με το ενδιαφέρον να παραμένει αμείωτο για τη σύνθεση του οργάνου που θα πλαισιώσει τον νέο ή τη νέα πρόεδρο.

Το βλέμμα όλων πλέον στρέφεται στην επόμενη Κυριακή, όπου οι δικηγόροι των Χανίων καλούνται να προσέλθουν εκ νέου στις κάλπες για να λάβουν την οριστική απόφαση που θα καθορίσει την πορεία του Συλλόγου για την επόμενη θητεία.

Χανιά: Πουλούσαν παιδιά και σε μοναχικούς άνδρες – Νέες αποκαλύψεις για την «βιομηχανία βρεφών»

Το βούλευμα ξεδιπλώνει μια ιστορία που, αν δεν ήταν καταγεγραμμένη σε επίσημο δικαστικό έγγραφο, θα μπορούσε να αποτελεί σενάριο ταινίας. Μια κρυφή «βιομηχανία βρεφών», οργανωμένη με μεθοδικότητα που θυμίζει δυστοπικά έργα όπως το «The Handmaid’s Tale», όπου γυναίκες χρησιμοποιούνται ως φορείς γέννησης, αποκομμένες από τον έξω κόσμο και εγκλωβισμένες σε ένα σύστημα που τις αντιμετωπίζει ως αναλώσιμα σώματα.

Στα Χανιά, η πραγματικότητα ξεπέρασε τη φαντασία. Μεσίτριες στρατολογούσαν γυναίκες από την Ουκρανία, τη Ρουμανία, τη Μολδαβία και τη Γεωργία, υποσχόμενες ένα «εισιτήριο» για μια καλύτερη ζωή. Στην πραγματικότητα, όμως, τις οδηγούσαν σε έναν κλειστό, αυστηρά ελεγχόμενο μικρόκοσμο, όπου όλα θύμιζαν παραγωγή σε γραμμή συναρμολόγησης: συλλογή ωαρίων, ορμονικές ενέσεις, μεταφορές σε κλινικές, επιβολή κανόνων, μετακινήσεις από σπίτι σε σπίτι, παρακολούθηση 24 ώρες το 24ωρο.

Παιδί με χιλιάδες ευρώ

Ανάμεσα στα πιο σοκαριστικά ευρήματα είναι το γεγονός ότι τα μέλη του κυκλώματος προχωρούσαν σε παράδοση βρεφών όχι μόνο σε ζευγάρια, αλλά και σε μοναχικούς άνδρες, παρότι κάτι τέτοιο απαγορεύεται ρητά από τη νομοθεσία περί παρένθετης μητρότητας. Το οικονομικό όφελος από κάθε περίπτωση έφθανε έως και τις 120.000 ευρώ, ποσό που περιλάμβανε όλη τη διαδικασία μέχρι την τελική παράδοση του παιδιού στην «ενδιαφερόμενη πλευρά», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το βούλευμα.

Δότριες ωαρίων

Η δράση ξεκινούσε με ένα δίκτυο μεσιτριών, μέσω του οποίου τα μέλη της οργάνωσης εντόπιζαν γυναίκες από την Ουκρανία, τη Ρουμανία, τη Μολδαβία, τη Γεωργία και την Αλβανία. Οι γυναίκες αυτές βρίσκονταν σε κατάσταση πλήρους ευαλωτότητας, χωρίς οικονομικούς πόρους και χωρίς επαγγελματικές προοπτικές. Προσεγγίζονταν με την υπόσχεση μιας μικρής αμοιβής πολύ κατώτερης από την προβλεπόμενη από τον νόμο και πείθονταν να ταξιδέψουν στην Κρήτη για να χρησιμοποιηθούν αρχικά ως δότριες ωαρίων και στη συνέχεια ως παρένθετες μητέρες. Το κύκλωμα αναλάμβανε τη μεταφορά τους, την εγκατάστασή τους, ακόμη και την καθημερινή επιτήρησή τους.

Στην πρώτη φάση της εκμετάλλευσης, οι γυναίκες υποβάλλονταν σε θεραπείες ορμονικής διέγερσης διάρκειας 10 έως 20 ημερών και στη συνέχεια σε ωοληψίες που, σύμφωνα με το βούλευμα, διενεργούνταν συχνά χωρίς τον απαιτούμενο ιατρικό έλεγχο. Σε ορισμένες περιπτώσεις δεν πραγματοποιούνταν καν οι απαραίτητες εξετάσεις υγείας, ενώ για να συγκαλυφθεί η παράνομη πρακτική γίνονταν ψευδείς καταχωρήσεις στο ηλεκτρονικό μητρώο της Εθνικής Αρχής Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής. Τα ωάρια που αποσπώνταν με τον τρόπο αυτό αποτελούσαν τη βάση της παράνομης δραστηριότητας: χρησιμοποιούνταν για εξωσωματικές γονιμοποιήσεις ή για προγράμματα παρένθετης μητρότητας που εμφανίζονταν ως νόμιμα, ενώ στην πραγματικότητα παραβίαζαν όλους τους όρους της σχετικής νομοθεσίας.

Παρένθετες μητέρες

Η δεύτερη και πιο προσοδοφόρα φάση ήταν η χρήση των ίδιων γυναικών ως παρένθετων μητέρων. Το κύκλωμα αποσπούσε τη συναίνεσή τους με υποσχέσεις που δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα και τις εγκαθιστούσε σε σπίτια στα Χανιά, όπου ζούσαν απομονωμένες και υπό επιτήρηση. Τα ταξιδιωτικά τους έγγραφα αφαιρούνταν προκειμένου να μην μπορούν να αποχωρήσουν, ενώ τους δίνονταν νέοι τηλεφωνικοί αριθμοί ώστε να ελέγχεται πλήρως η επικοινωνία τους. Οι γυναίκες αυτές ζούσαν σε ένα αυστηρά ελεγχόμενο περιβάλλον, μαζί με άλλες παρένθετες, χωρίς πρόσβαση σε ανεξάρτητη ιατρική φροντίδα και χωρίς καμία δυνατότητα να γνωρίζουν τους πραγματικούς σκοπούς της διαδικασίας στην οποία συμμετείχαν.

Για να εμφανίζεται η διαδικασία ως νόμιμη, το κύκλωμα προχωρούσε στη σύνταξη πλαστών και εικονικών δικαιολογητικών. Καταρτίζονταν έγγραφα με ψευδή στοιχεία, καταθέτονταν αιτήσεις σε διαφορετικούς νομούς της χώρας με στόχο την ταχύτερη δυνατή έκδοση απόφασης και πολλές φορές κατατίθεντο πολλαπλές αιτήσεις από το ίδιο ζευγάρι με διαφορετικά στοιχεία παρένθετης μητέρας. Σε άλλες περιπτώσεις, η ίδια παρένθετη εμφανιζόταν σε αιτήσεις διαφορετικών ζευγαριών μέσα σε μικρό διάστημα. Οι δικαστικές αποφάσεις που εκδίδονταν χρησιμοποιούνταν ως «νομικά περιβλήματα», πίσω από τα οποία συνεχίζονταν οι παράνομες πράξεις μέχρι την τελική παράδοση του παιδιού.

Εικονικές εμβρυομεταφορές

Η εκμετάλλευση των γυναικών δεν περιοριζόταν στις παρανόμως οργανωμένες κυήσεις. Το βούλευμα αναφέρει ότι πολλές από τις γυναίκες που προσέρχονταν στην κλινική για εξωσωματική ναρκώνονταν και υποβάλλονταν σε εικονικές ιατρικές πράξεις. Ακόμη και όταν δεν προέκυπτε κανένα κατάλληλο ωάριο ή έμβρυο, τα μέλη της οργάνωσης παρουσίαζαν ψευδή γεγονότα ως αληθινά και προχωρούσαν σε εικονικές εμβρυομεταφορές, πείθοντας τις ασθενείς ότι η διαδικασία είχε πραγματοποιηθεί. Σε περιπτώσεις που ζητούσαν κρυοσυντήρηση, τους διαβεβαίωναν ότι τα υποτιθέμενα έμβρυα φυλάσσονταν στην τράπεζα κρυοσυντήρησης της κλινικής, ενώ κάτι τέτοιο δεν ίσχυε.

Το βούλευμα αποτυπώνει μια εικόνα πλήρους αποδόμησης κάθε έννοιας ιατρικής δεοντολογίας και νομιμότητας. Μια οργανωμένη επιχείρηση εμπορίας ανθρώπων, όπου τα ωάρια, οι κυήσεις και τα νεογνά μετατρέπονταν σε εμπορεύματα, ενώ οι γυναίκες, δότριες και παρένθετες, αντιμετωπίζονταν ως αναλώσιμες μονάδες παραγωγής. Και το πιο ανατριχιαστικό εύρημα, η παράδοση των παιδιών γινόταν ακόμη και σε πρόσωπα που δεν πληρούσαν καμία νόμιμη προϋπόθεση.

protothema.gr

«Τσουνάμι» απολύσεων λόγω AI: Συζήτηση στο CNN για το Παγκόσμιο Βασικό Εισόδημα

Καθώς η Τεχνητή Νοημοσύνη σαρώνει την αγορά εργασίας με ρυθμούς ρεκόρ, ο πρώην υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ Andrew Yang επαναφέρει στο προσκήνιο την πρότασή του για εγγυημένο εισόδημα, ως απάντηση στη νέα οικονομική πραγματικότητα.

Η Τεχνητή Νοημοσύνη (AI) δεν αποτελεί πλέον μια μελλοντική απειλή, αλλά μια παρούσα πραγματικότητα που αναδιαμορφώνει βίαια τον εργασιακό χάρτη. Πρόσφατη μελέτη του MIT αποκαλύπτει ότι η AI είναι ήδη ικανή να αντικαταστήσει το 11,7% της αγοράς εργασίας, επηρεάζοντας μισθούς ύψους 1,2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων σε τομείς όπως τα χρηματοοικονομικά και η υγεία. Οι τίτλοι των ειδήσεων επιβεβαιώνουν την τάση: Η Amazon σχεδιάζει την αυτοματοποίηση του 75% των λειτουργιών της, αντικαθιστώντας 600.000 εργαζόμενους με ρομπότ, ενώ κολοσσοί όπως η Salesforce, η Walmart και η UPS ανακοινώνουν απολύσεις που συνδέονται άμεσα με την εισαγωγή νέων τεχνολογιών.

Με σχεδόν 1 εκατομμύριο θέσεις εργασίας να έχουν χαθεί ήδη, οι προβλέψεις για το μέλλον είναι δυσοίωνες. Η Goldman Sachs εκτιμά ότι το 6-7% του εργατικού δυναμικού των ΗΠΑ θα μπορούσε να εκτοπιστεί, ενώ το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ προβλέπει την απώλεια 92 εκατομμυρίων θέσεων παγκοσμίως έως το 2030. Ακόμη και τα μεσαία διευθυντικά στελέχη, σύμφωνα με τον καθηγητή Scott Galloway, βρίσκονται πλέον στο στόχαστρο.

Το πείραμα του Σικάγο και το «Μέρισμα Ελευθερίας»

Μπροστά σε αυτό το αδιέξοδο, η ιδέα του Παγκόσμιου Βασικού Εισοδήματος (UBI) επανέρχεται δυναμικά. Στο Κουκ Κάουντι του Ιλινόις, το οποίο περιλαμβάνει το Σικάγο, το τοπικό συμβούλιο ενέκρινε πρόσφατα κονδύλι 7,5 εκατομμυρίων δολαρίων για ένα πρόγραμμα εγγυημένου εισοδήματος, βασισμένο στην επιτυχία πιλοτικής εφαρμογής που παρείχε 500 δολάρια μηνιαίως σε 3.200 νοικοκυριά. Τα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά: 94% των δικαιούχων χρησιμοποίησαν τα χρήματα για έκτακτες ανάγκες και 75% δήλωσαν μεγαλύτερη οικονομική ασφάλεια.

Ο Andrew Yang, ο οποίος το 2020 είχε προτείνει το «Μέρισμα Ελευθερίας» (Freedom Dividend) –ένα μηνιαίο επίδομα 1.000 δολαρίων για κάθε ενήλικα Αμερικανό– βλέπει τις προβλέψεις του να επιβεβαιώνονται. «Είναι σπαρακτικό για μένα γιατί νιώθω ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε πολλά περισσότερα για τα εκατομμύρια των Αμερικανών που πρόκειται να εκτοπιστούν», δήλωσε σε συνέντευξή του στο CNN.

Καθώς η συζήτηση για το Παγκόσμιο Βασικό Εισόδημα (UBI) μετατοπίζεται από τη θεωρία στην πράξη, το αμείλικτο ερώτημα «ποιος πληρώνει τον λογαριασμό» αναδεικνύεται στο κρισιμότερο αγκάθι. Η περίπτωση του Κουκ Κάουντι στο Ιλινόις αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των δημοσιονομικών προκλήσεων που συνοδεύουν τέτοια εγχειρήματα.

Η μείωση της αξίας των εμπορικών ακινήτων στην περιοχή έχει οδηγήσει σε εκτόξευση των φόρων ακίνητης περιουσίας για τους πολίτες. Στο Σικάγο, η αύξηση άγγιξε το 16,7%, σημειώνοντας το μεγαλύτερο άλμα των τελευταίων τριάντα ετών. Σε συγκεκριμένες συνοικίες, η κατάσταση περιγράφεται ως δραματική: Στο West Garfield Park η αύξηση έφτασε το 133%, στο North Lawndale το 99% και στο Englewood το 82,5%.

Παράλληλα, η απόφαση να καταστεί μόνιμο το πιλοτικό πρόγραμμα εγγυημένου εισοδήματος συναντά σφοδρές αντιδράσεις. Το Ινστιτούτο Πολιτικής του Ιλινόις (Illinois Policy Institute) κάνει λόγο για δέσμευση εκατομμυρίων σε μια «αποτυχημένη στρατηγική», υποστηρίζοντας ότι τέτοιες πρακτικές έχουν ήδη αποδειχθεί ότι οδηγούν τους ανθρώπους σε λιγότερη εργασιακή εμπειρία και χαμηλότερες αποδοχές.

Η δικαίωση της προφητείας του 2018

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον αβεβαιότητας, ο Andrew Yang, ο οποίος το 2020 είχε θέσει στο επίκεντρο της καμπάνιας του το «Μέρισμα Ελευθερίας» των 1.000 δολαρίων, βλέπει τις παλαιότερες προειδοποιήσεις του να επαληθεύονται.

Σε μια αναδρομή στο 2018, ο Yang είχε προβλέψει με ακρίβεια τις κοινωνικές αναταραχές που θα προκαλούσε η αυτοματοποίηση. «Θα έχουμε ένα εκατομμύριο οδηγούς φορτηγών άνεργους, οι οποίοι είναι κατά 94% άνδρες, με μέσο επίπεδο εκπαίδευσης το λύκειο ή ένα έτος κολεγίου», είχε δηλώσει τότε, προειδοποιώντας ότι «αυτή η καινοτομία από μόνη της θα είναι αρκετή για να δημιουργήσει ταραχές στους δρόμους». Η πρόβλεψή του επεκτεινόταν στους εργαζόμενους στο λιανεμπόριο, τα τηλεφωνικά κέντρα, την εστίαση, τις ασφαλιστικές εταιρείες και τα λογιστικά γραφεία.

«Η δήλωση αυτή ωριμάζει πολύ, πολύ καλά, δυστυχώς», σχολιάζει σήμερα ο Yang. «Το 44% των αμερικανικών θέσεων εργασίας είναι είτε επαναλαμβανόμενες χειρωνακτικές είτε επαναλαμβανόμενες γνωστικές και επομένως θα μπορούσαν να υποβληθούν σε AI και αυτοματοποίηση».

«Φορολογήστε μας»: Η λύση από τη Σίλικον Βάλεϊ

Με το μοντέλο της φορολόγησης ακινήτων να δείχνει τα όριά του στο Σικάγο, ο Yang στρέφει το βλέμμα στην πηγή του πλούτου: τις ίδιες τις εταιρείες Τεχνητής Νοημοσύνης. Ως επιχείρημα, επικαλείται την τοποθέτηση του Dario Amodei, CEO της Anthropic, ο οποίος δήλωσε ανοιχτά: «Εσείς θα πρέπει να φορολογήσετε εμάς, τις εταιρείες AI».

Η λογική πίσω από αυτή την πρόταση βασίζεται στην τεράστια αξία που παράγουν αυτές οι εταιρείες χρησιμοποιώντας δεδομένα που παρείχαν οι πολίτες, συχνά εν αγνοία τους. «Αυτή τη στιγμή, εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια αξίας πραγματοποιούνται από την Anthropic και αυτές τις άλλες εταιρείες στις πλάτες, παρεμπιπτόντως, δεδομένων που όλοι παρέχουμε άθελά μας και, ξέρετε, δεν συμφωνήσαμε σε αυτό», σημειώνει ο Yang.

«Πρόκειται για τρισεκατομμύρια δολάρια αξίας και οι περισσότεροι Αμερικανοί δεν πρόκειται να δουν δεκάρα από αυτό», καταλήγει, υπογραμμίζοντας ότι αν η πολιτεία αποδεχθεί την πρόταση για φορολόγηση της AI, τα έσοδα θα μπορούσαν να φτάσουν σε πολύ υψηλά επίπεδα τάχιστα, προσφέροντας μια ρεαλιστική βάση χρηματοδότησης για το εγγυημένο εισόδημα.

Η συζήτηση για την οικονομική βιωσιμότητα του Παγκόσμιου Βασικού Εισοδήματος (UBI) προσκρούει συχνά στον σκόπελο της χρηματοδότησης. Ωστόσο, για τον Andrew Yang, η απάντηση κρύβεται στην ίδια τη δομή της σύγχρονης αγοράς και συγκεκριμένα στην άνευ προηγουμένου συγκέντρωση πλούτου. Αναφερόμενος στους λεγόμενους «Magnificent Seven» —τους επτά τεχνολογικούς γίγαντες (Alphabet, Amazon, Apple, Meta, Microsoft, Nvidia, Tesla) που οδηγούν την κούρσα του χρηματιστηρίου— ο Yang υποστηρίζει ότι η αξία που παράγεται σήμερα δεν διαχέεται, αλλά συσσωρεύεται στην κορυφή.

«Αυτή τη στιγμή, μεγάλο μέρος της αξίας που παράγεται αποθησαυρίζεται ή κρατείται από μια χούφτα εταιρείες», σημειώνει ο Yang, τονίζοντας την ανάγκη διάχυσης αυτών των κερδών στην ευρύτερη αγορά. Με το κατά κεφαλήν ΑΕΠ των ΗΠΑ να κυμαίνεται στα 85.000 δολάρια και να βαίνει αυξανόμενο λόγω της επίδρασης της AI, η πρότασή του για ετήσιο εισόδημα 12.000 δολαρίων φαντάζει, κατά τον ίδιο, «αρκετά μετριοπαθής και λογική». Υποστηρίζει δε, πως το μέτρο θα παραμείνει βιώσιμο ανεξαρτήτως των διακυμάνσεων στις αποτιμήσεις των συγκεκριμένων εταιρειών.

Πέρα από τη γραφειοκρατία: Το παράδειγμα της Αϊόβα

Το όραμα του Yang για το «Μέρισμα Ελευθερίας» δεν περιορίζεται στην απλή διανομή χρημάτων, αλλά στοχεύει στην εξυγίανση του δαιδαλώδους συστήματος κοινωνικής πρόνοιας. Στόχος είναι η εξάλειψη της γραφειοκρατίας που συχνά εγκλωβίζει τους πολίτες αντί να τους απελευθερώνει.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα που ανέφερε από την προεκλογική του εκστρατεία στην Αϊόβα, όπου συνομίλησε με μια γυναίκα με αναπηρία. «Μου είπε ότι θέλει να προσφέρει εθελοντικά στην κοινότητά μας, αλλά φοβάται να το κάνει επειδή φοβάται ότι θα χάσει τα επιδόματα αναπηρίας της», περιέγραψε ο Yang.

«Νομίζω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που βλέπουν αυτή την κατάσταση θα έλεγαν: “Λοιπόν, αυτό δεν είναι σωστό”. Η πρόθεση δεν είναι να μείνει αυτή η γυναίκα στο σπίτι», πρόσθεσε. Η φιλοσοφία του UBI, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι να δώσει τη βεβαιότητα στους πολίτες ότι το εισόδημα αυτό τους ανήκει ανεξαρτήτως συνθηκών, ενδυναμώνοντάς τους «να βγουν έξω και ελπίζω να χτίσουν πράγματα, να ξεκινήσουν επιχειρήσεις και να συμμετάσχουν στην κοινότητά τους».

Σοσιαλισμός ή η διάσωση του Καπιταλισμού;

Στο εύλογο ερώτημα αν η παροχή επιταγών χωρίς εργασία συνιστά στροφή προς τον σοσιαλισμό, ο Yang απαντά αναδιατυπώνοντας τους όρους του καπιταλισμού. «Ο καπιταλισμός δεν λειτουργεί πολύ καλά αν οι άνθρωποι δεν έχουν χρήματα να ξοδέψουν», επισημαίνει, χαρακτηρίζοντας την πρότασή του ως «καπιταλισμό όπου το εισόδημα δεν ξεκινά από το μηδέν».

Η λογική του βασίζεται στην ανάγκη διατήρησης μιας λειτουργικής καταναλωτικής οικονομίας. Προειδοποιεί ότι αν εκατομμύρια Αμερικανοί οδηγηθούν στο περιθώριο λόγω της AI και της αυτοματοποίησης, δεν θα μπορούν να στηρίξουν τις τοπικές επιχειρήσεις, οδηγώντας σε οικονομικό μαρασμό.

«Θα μείνουν στο σπίτι. Θα καταλήξουν να χάνονται σε “λαγούμια” του διαδικτύου και σε πολλές περιπτώσεις να ριζοσπαστικοποιούνται», προειδοποιεί ο Yang, υπογραμμίζοντας τους κινδύνους για την κοινωνική συνοχή. Αναγνωρίζει, ωστόσο, ότι το χρήμα δεν είναι η «μαγική λύση» για τα πάντα, καθώς η εργασία παραδοσιακά προσέφερε δομή, σκοπό και αίσθηση κοινότητας, στοιχεία που πρέπει να αναπληρωθούν.

Ο εφιάλτης των 40 εκατομμυρίων ανέργων

Κλείνοντας τη συζήτηση, ο Yang κλήθηκε να σχολιάσει τις ακραίες προβλέψεις ακαδημαϊκών, όπως του Δρ. Jim Polsky, που κάνουν λόγο για 99% ανεργία εντός πενταετίας. Αν και απορρίπτει το σενάριο του 99%, η δική του εκτίμηση παραμένει σοκαριστική.

Χρησιμοποιώντας ως βάση το δεδομένο ότι το 44% των θέσεων εργασίας υπόκειται σε αυτοματοποίηση, ο Yang εκτιμά ότι «θα χάσουμε, ας πούμε, τις μισές από αυτές τις θέσεις εργασίας μέσα στα επόμενα δέκα περίπου χρόνια».

«Αυτό μας οδηγεί σε 30 με 40 εκατομμύρια θέσεις εργασίας που θα εξαλειφθούν», καταλήγει ο Yang. «Και αυτό θα ήταν καταστροφικό. Θα ήταν καταστροφικό για πάρα πολλές κοινότητες. Και νομίζω ότι αυτό είναι ένα ρεαλιστικό χρονοδιάγραμμα».

 

Πάπας Λέων ΙΔ: «Ένα παλαιστινιακό κράτος είναι η “μοναδική” λύση στη σύγκρουση με το Ισραήλ»

Ο πάπας Λέων ΙΔ‘ δήλωσε σήμερα ότι η μοναδική λύση στη μακρόχρονη σύγκρουση ανάμεσα στο Ισραήλ και τον παλαιστινιακό λαό πρέπει να περιλαμβάνει ένα παλαιστινιακό κράτος, επιβεβαιώνοντας τη θέση του Βατικανού.

«Όλοι ξέρουμε ότι αυτή τη χρονική στιγμή το Ισραήλ εξακολουθεί να μην δέχεται αυτή τη λύση, αλλά εμείς θεωρούμε ότι είναι η μοναδική λύση», είπε ο Λέων, ο πρώτος Αμερικανός πάπας, στους δημοσιογράφους πάνω στο αεροπλάνο που τον μετέφερε από την Τουρκία στον Λίβανο στην πρώτη του συνέντευξη Τύπου εν πτήσει.

«Είμαστε επίσης φίλοι με το Ισραήλ και επιδιώκουμε να είμαστε μια φωνή διαμεσολάβησης ανάμεσα στις δύο πλευρές που ίσως να τις βοηθήσει να πλησιάσουν μία λύση με δικαιοσύνη για όλους», πρόσθεσε ο πάπας, μιλώντας στα ιταλικά.

Ο Μπενιαμίν Νετανιάχουν έχει επιβεβαιώσει την εναντίωσή του σε παλαιστινιακό κράτος αφού ο μεγαλύτερος σύμμαχός του, οι ΗΠΑ, έδειξαν υποστήριξη για την παλαιστινιακή ανεξαρτησία.

Ο Λέων μίλησε σε μια σύντομη οκτάλεπτη συνέντευξη Τύπου εστιασμένη στην επίσκεψή του στην Τουρκία, που πραγματοποιήθηκε από την Πέμπτη μέχρι και σήμερα, στο πρώτο ταξίδι του στο εξωτερικό μετά την εκλογή του τον Μάιο ως ηγέτη της Καθολικής Εκκλησίας.

Ο πάπας είπε πως με τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συζήτησαν την ισραηλινοπαλαιστινιακή αλλά και την ουκρανορωσική σύγκρουση. Η Τουρκία έχει σημαντικό ρόλο να παίξει βοηθώντας να τελειώσουν οι δύο πόλεμοι, είπε ο Λέων.

Κατά την επίσκεψή του στην Τουρκία, ο πάπας προειδοποίησε ότι το μέλλον της ανθρωπότητας είναι σε κίνδυνο λόγω του ασυνήθιστου αριθμού αιματηρών συγκρούσεων στον κόσμο και καταδίκασε τη βία στο όνομα της θρησκείας.

Ο Λέων, που προτιμά συνήθως να χρησιμοποιεί προσεκτική, διπλωματική γλώσσα, ενέτεινε νωρίτερα φέτος τις επικρίσεις του για τη στρατιωτική εκστρατεία του Ισραήλ στη Γάζα.

Ο Λέων επαίνεσε την Τουρκία ως παράδειγμα θρησκευτικής συνύπαρξης.

«Λαοί διαφορετικών θρησκειών μπορούν να ζήσουν εν ειρήνη», είπε ο πάπας. «Είναι ένα παράδειγμα του τι σκέπτομαι ότι όλοι θα μπορούσαμε να επιδιώκουμε σε όλο τον κόσμο».

Ο Λέων επισκέπτεται τον Λίβανο μέχρι μεθαύριο, Τρίτη, οπότε και επιστρέφει στη Ρώμη.

topontiki.gr

 

Στα μπλόκα παραμένουν οι αγρότες παρά τα επεισόδια με τα ΜΑΤ – Για «ακραία καταστολή» μίλησε ο δήμαρχος Τυρνάβου

Εκατοντάδες τρακτέρ έχουν κλείσει την ΠΑΘΕ, στον κόμβο της Νίκαιας, συνεχίζοντας την πρώτη ημέρα των μπλόκων, παρά τα σοβαρά επεισόδια που σημειώθηκαν το μεσημέρι.

Από τα επεισόδια τραυματίστηκαν δύο αστυνομικοί, αλλά και αγρότες, μεταξύ των οποίων και ένας γνωστός συνδικαλιστής της περιοχής, με τους αστυνομικούς να κάνουν χρήση χημικών και χειροβομβίδων κρότου – λάμψης προκειμένου να τους εμποδίσουν να βγουν στην εθνική οδό.

Οι αγρότες, αλλά και η τοπική αυτοδιοίκηση, κάνουν λόγο για «ακραία καταστολή», με χαρακτηριστικές τις δηλώσει του δημάρχου του Τυρνάβου Στέλιου Τσικριτσή:

«Είχαμε ακραία καταστολή. Προπηλακίστηκαν αγρότες και κτηνοτρόφοι. Είχαμε τραυματισμούς και εγκαυματίες. Δεν μας κρατάει τίποτα».

Στη Νίκαια της Λάρισας, η αστυνομία προσπάθησε να συλλάβει τον αγροτοσυνδικαλιστή Χρήστο Σιδερόπουλο, κίνηση που προκάλεσε την έντονη αντίδραση των αγροτών. Ακολούθησε η ρήψη χημικών όταν πλησίασαν τον κόσμο της Νίκαιας.

Συνολικά έγιναν τρεις συλλήψεις από τα επεισόδια.

Αντιδράσεις κομμάτων

Η βία των αστυνομικών και τα πλάνα που ήρθαν στη δημοσιότητα, προκάλεσαν την αντίδραση της αντιπολίτευσης.

«Η κυβέρνηση Μητσοτάκη τους επιφύλαξε αστυνομική βία και χημικά αντί για ενισχύσεις» ανέφερε από το ΠΑΣΟΚ ο Κώστας Τσουκαλάς.

«Πρώτα κλέβετε τους αγρότες, μετά τους κοροϊδεύετε και στο τέλος τους δέρνετε» ήταν το σχόλιο του ΣΥΡΙΖΑ για τα επεισόδια.

«Στη Σεμερτζίδου και στον “Φραπέ” αμύθητα λεφτά, στους αγρότες στη Νίκαια ξύλο και χημικά!» σχολίασε από την μεριά της η Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Να σημειωθεί ότι από νωρίς σήμερα το μεσημέρι έχουν τεθεί σε ισχύ προσωρινές κυκλοφοριακές ρυθμίσεις λόγω των κινητοποιήσεων στην Π.Ε.Ο. Λάρισας-Αθηνών, μέχρι νεωτέρας.

Μαζικά συμμετείχαν σήμερα στις κινητοποιήσεις του αγροτικού κόσμου οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι και οι μελισσοκόμοι της Καρδίτσας επίσης, με εκατοντάδες τρακτέρ και αγροτικά οχήματα να έχουν παραταχθεί στον Ε65.

Ξεκίνησαν οι ειρηνευτικές συνομιλίες ΗΠΑ-Ουκρανίας – Δεν αποκλείουν να κάνει πίσω το Κίεβο στις εδαφικές παραχωρήσεις

Σε εξέλιξη είναι στη Φλόριντα οι συνομιλίες αμερικανών και Ουκρανών αξιωματούχων για τον πόλεμο Ουκρανίας – Ρωσίας.

Σύμφωνα με το Axios, ανώτερος Αμερικανός αξιωματούχος ξεκαθαρίζει πως ο Λευκός Οίκος θέλει να κλείσει την Κυριακή τα τελευταία αγκάθια της συμφωνίας, το εδαφικό ζήτημα και τις εγγυήσεις ασφαλείας.

Στις δηλώσεις του ο Μάρκο Ρούμπιο, που συμμετέχει στις συζητήσεις, ανέφερε ότι αναμένει να υπάρξει περαιτέρω πρόοδος στις συνομιλίες για την Ουκρανία.

«Στόχος είναι να τερματιστεί ο πόλεμος με έναν τρόπο που θα δημιουργεί έναν μηχανισμό και μια πορεία προς τα εμπρός, ώστε η Ουκρανία να παραμείνει ανεξάρτητη και κυρίαρχη, να μην ξαναζήσει ποτέ πόλεμο και να εξασφαλίσει τεράστια ευημερία για τον λαό της», δήλωσε ο Ρούμπιο την ώρα που ο Ζελένσκι αρνείται να παραχωρήσει εδάφη.

Στις συνομιλίες συμμετέχουν εκτός του Ρούμπιο, ο ειδικός απεσταλμένος του προέδρου Στιβ Γουίτκοφ και ο γαμπρός του προέδρου, Τζάρεντ Κούσνερ, επιχειρηματίας που ασκεί και άτυπο διεθνές διπλωματικό ρόλο για τον κ. Τραμπ.

Επικεφαλής της ουκρανικής αντιπροσωπείας είναι ο Ρουστέμ Ουμέροφ, επικεφαλής του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας της Ουκρανίας.

Εφ όσον καταλήξουν σε συμφωνία για το τελικό πλάνο Ουκρανία και ΗΠΑ, ο Γουίτκοφ θα ταξιδέψει στη Μόσχα την Τρίτη ώστε να παρουσιάσει το πλάνο στον Πούτιν.

Τα δύο αγκάθια στη συμφωνία είναι το εδαφικό και τις εγγυήσεις ασφαλείας, όπου στο πρώτο το Κίεβο δεν δέχεται την παραχώρηση εδαφών, ενώ στο δεύτερο οι ΗΠΑ -εκτιμούν στην Ουκρανία- ότι δεν δίνει σαφείς εγγυήσεις ότι η Ρωσία δεν θα επιτεθεί ξανά.

Κι όμως, οι Ελβετοί καταψήφισαν την πρόταση για φορολόγηση των πολύ πλούσιων με ποσοστό 79%

Οι Ελβετοί απέρριψαν σήμερα με μεγάλη διαφορά την πρόταση να επιβληθεί φόρος 50% στις κληρονομιές άνω των 50 εκατομμυρίων ελβετικών φράγκων (53,5 εκατομμύρια ευρώ), όπως μετέδωσε η δημόσια ραδιοτηλεόραση SRF σε μια πρώτη εκτίμηση των αποτελεσμάτων, καθώς το 79% αναμένεται να ταχθεί κατά.

Η πρόταση την οποία κατέθεσε η νεολαία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, ή JUSOs, που είχε στόχο τη χρηματοδότηση προγραμμάτων προκειμένου να μειωθούν οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, αναμενόταν ευρέως ότι θα απορριφθεί, καθώς πάνω από τα δύο τρίτα των ερωτηθέντων τάσσονταν κατά του προτεινόμενου φόρου σε πρόσφατες δημοσκοπήσεις.

Οι τραπεζίτες παρακολούθησαν εκ του σύνεγγυς την ψηφοφορία, χαρακτηρίζοντάς την κρίσιμο τεστ σχετικά με τη διάθεση για αναδιανομή του πλούτου στην Ελβετία, καθώς άλλες χώρες, όπως η Νορβηγία, έχουν αυξήσει τον φόρο περιουσίας ή συζητούν δημόσια παρόμοιες κινήσεις.

Στην Ελβετία βρίσκονται μερικές από τις πιο ακριβές πόλεις στον κόσμο και η ανησυχία σχετικά με το κόστος ζωής κερδίζει έδαφος στην εσωτερική πολιτική.

Οι επικριτές της πρωτοβουλίας δήλωσαν ότι θα μπορούσε να προκαλέσει έξοδο των πλουσίων από την Ελβετία, μειώνοντας τα συνολικά φορολογικά έσοδα. Η ελβετική κυβέρνηση είχε καλέσει τους ψηφοφόρους να την απορρίψουν.

 

Η πρώτη συνάντηση Πατριάρχη και Πάπα μετά το Σχίσμα – Η στιγμή που έσπασε 900 χρόνια σιωπής

Στον λόφο του Όρους των Ελαιών, οι δρόμοι έχουν γεμίσει από πλήθη που περιμένουν κάτι που δεν έχει συμβεί εδώ και εννέα αιώνες: έναν Πάπα και έναν Οικουμενικό Πατριάρχη να συναντιούνται πρόσωπο με πρόσωπο. Και η ιστορία αλλάζει μπροστά στα μάτια τους.

Ο Πάπας Παύλος ΣΤ’, ο πρώτος Ποντίφικας της εποχής των αεροπορικών ταξιδιών, φθάνει στους Ιερούς Τόπους για ένα προσκύνημα-τομή.

Είναι η πρώτη φορά που ένας Πάπας εγκαταλείπει τα όρια της Ιταλίας μετά από αιώνες. Στο βλέμμα του υπάρχει μια ένταση: ξέρει ότι το ταξίδι αυτό δεν είναι μια τυπική επίσκεψη, αλλά η αρχή ενός δρόμου που πρέπει να ανοίξει.

Την ίδια στιγμή, λίγα μέτρα πιο πέρα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας, επιβλητικός και βαθύς στην παρουσία του, περιμένει με ένα βλέμμα που συνδυάζει αγωνία και προσμονή. Το Σχίσμα του 1054 δεν έχει θεραπευθεί. Οι αφορισμοί παραμένουν ενεργοί.

Το ρήγμα έχει κρατήσει Ανατολή και Δύση σε παράλληλους κόσμους επί αιώνες. Κι όμως, σήμερα όλα μοιάζουν έτοιμα να αλλάξουν.

Η συνάντηση

Οι δύο θρησκευτικοί ηγέτες πλησιάζουν ο ένας τον άλλον. Ο κόσμος σωπαίνει. Η σιωπή γίνεται απτή. Για μια στιγμή, μοιάζει σαν ο χρόνος να κρατάει την ανάσα του.

Και τότε, ο Παύλος ΣΤ’ ανοίγει τα χέρια του. Ο Αθηναγόρας κάνει το ίδιο. Αγκαλιάζονται γρήγορα, σφιχτά, με έναν τρόπο που δεν επιδέχεται διπλωματικές ερμηνείες: πρόκειται για μια ανθρώπινη, βαθιά, ιστορική χειρονομία συμφιλίωσης.

Η εικόνα τους, δύο θρησκευτικοί ηγέτες με ρόλους που συχνά θεωρούνται ασύμβατοι, γίνεται το σύμβολο μιας νέας εποχής. Η φωτογραφία θα κάνει τον γύρο του κόσμου. Στις γραφές τους οι σύγχρονοι θα την αποκαλέσουν: «η αγκαλιά που έσπασε το Σχίσμα».

Η συζήτηση

Στην ιδιωτική τους συνομιλία, οι δύο Προκαθήμενοι μιλούν με ειλικρίνεια. Συζητούν για τους αιώνες που χώρισαν τις δύο Εκκλησίες, για τις πληγές που παραμένουν ανοιχτές, αλλά και για την ανάγκη να ξεκινήσει μια νέα πορεία. «Είναι καιρός», συμφωνούν, «να σβήσει το μίσος και να αρχίσει ένας νέος διάλογος».

Ο Αθηναγόρας προτείνει να ανοίξουν όλα τα θέματα με θάρρος, «χωρίς φόβο για την αλήθεια». Ο Παύλος ΣΤ’ μιλά για την ανάγκη μιας πνευματικής ενότητας που θα δώσει μαρτυρία στον σύγχρονο κόσμο.

Καταλαβαίνουν και οι δύο ότι ο δρόμος δεν θα είναι εύκολος. Αλλά η αρχή έχει γίνει.

Η παρακαταθήκη

Έναν χρόνο αργότερα, στις 7 Δεκεμβρίου 1965, η ιστορική εκείνη συνάντηση θα καρποφορήσει: Ρώμη και Κωνσταντινούπολη θα άρουν τους αμοιβαίους αφορισμούς του 1054.

Το Σχίσμα δεν θεραπεύεται πλήρως — αλλά το ψυχρό τείχος του σπάει για πρώτη φορά μετά από 9 αιώνες.

Η συνάντηση των Ιεροσολύμων παραμένει μέχρι σήμερα ένας από τους σημαντικότερους σταθμούς του 20ού αιώνα στην πορεία προσέγγισης των δύο Εκκλησιών.

Και η εικόνα του εναγκαλισμού στο Όρος των Ελαιών συνεχίζει να θυμίζει ότι ακόμη και τα βαθύτερα ρήγματα μπορούν να αρχίσουν να κλείνουν με μια ανθρώπινη κίνηση.

Ακολουθεί η Κοινή Δήλωση

Το κείμενο της κοινής καθολικο-ορθοδόξου δηλώσεως, εγκεκριμένο από τον Πάπα Παύλο ΣΤ΄ και τον Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα Α΄ Κωνσταντινουπόλεως, που αναγνώσθηκε ταυτόχρονα σε δημόσια συνεδρίαση της Οικουμενικής Συνόδου στη Ρώμη και σε ειδική τελετή στην Κωνσταντινούπολη. Η δήλωση αφορά την ανταλλαγή αφορισμών μεταξύ Καθολικών και Ορθοδόξων το 1054.

1. Ευγνώμονες προς τον Θεό, ο οποίος με το έλεός Του τούς ευνόησε να πραγματοποιήσουν αδελφική συνάντηση σε εκείνους τους αγίους τόπους όπου ολοκληρώθηκε το μυστήριο της σωτηρίας με τον θάνατο και την Ανάσταση του Κυρίου Ιησού, και όπου γεννήθηκε η Εκκλησία με την έκχυση του Αγίου Πνεύματος, ο Πάπας Παύλος ΣΤ΄ και ο Πατριάρχης Αθηναγόρας Α΄ δεν έχασαν από τα μάτια τους την απόφαση που τότε αισθάνθηκαν: να μην παραλείψουν τίποτε από όσα υπαγορεύει η αγάπη και μπορούν να διευκολύνουν την ανάπτυξη των αδελφικών σχέσεων που άρχισαν τότε μεταξύ της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως. Έχουν τη βεβαιότητα ότι, ενεργώντας έτσι, ανταποκρίνονται στο κάλεσμα της θείας χάριτος που σήμερα οδηγεί τη Ρωμαιοκαθολική και την Ορθόδοξη Εκκλησία, καθώς και όλους τους χριστιανούς, να υπερβούν τις διαφορές τους ώστε να γίνουν ξανά «ένα», όπως ο Κύριος Ιησούς ζήτησε από τον Πατέρα Του γι’ αυτούς.

2. Μεταξύ των εμποδίων στον δρόμο για την ανάπτυξη αυτών των αδελφικών σχέσεων εμπιστοσύνης και εκτιμήσεως βρίσκεται η μνήμη των αποφάσεων, των ενεργειών και των οδυνηρών επεισοδίων που το 1054 κατέληξαν στην επιβολή αφορισμού κατά του Πατριάρχη Μιχαήλ Κηρουλάριου και δύο ακόμη προσώπων από τους απεσταλμένους της Ρωμαϊκής Έδρας υπό την ηγεσία του καρδιναλίου Ουμβέρτου – αφορισμοί που στη συνέχεια ανταποδόθηκαν με ανάλογη καταδίκη από τον πατριάρχη και τη Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως.

3. Δεν μπορεί κανείς να προσποιηθεί ότι αυτά τα γεγονότα δεν ήταν αυτό που ήταν, μέσα σε εκείνη την τόσο ταραγμένη ιστορική περίοδο. Σήμερα, ωστόσο, κρίνονται δικαιότερα και πιο ήρεμα. Είναι, λοιπόν, σημαντικό να αναγνωρισθούν οι υπερβολές που τα συνόδευσαν και αργότερα οδήγησαν σε συνέπειες που, όσο μπορούμε να κρίνουμε, ξεπέρασαν κατά πολύ τις προθέσεις και τις προβλέψεις των συγγραφέων τους. Οι καταδίκες τους στρέφονταν κατά των συγκεκριμένων προσώπων και όχι κατά των Εκκλησιών. Δεν είχαν σκοπό να διακόψουν την εκκλησιαστική κοινωνία μεταξύ των Θρόνων Ρώμης και Κωνσταντινουπόλεως.

4. Βέβαιοι ότι εκφράζουν τη κοινή επιθυμία για δικαιοσύνη και το ομόθυμο αίσθημα αγάπης που κινεί τους πιστούς, και ενθυμούμενοι την εντολή του Κυρίου: «Εάν λοιπόν προσφέρεις το δώρο σου στο θυσιαστήριο και εκεί θυμηθείς ότι ο αδελφός σου έχει κάτι εναντίον σου, άφησε εκεί το δώρο σου μπροστά στο θυσιαστήριο και πήγαινε πρώτα να συμφιλιωθείς με τον αδελφό σου» (Ματθ. 5, 23-24), ο Πάπας Παύλος ΣΤ΄ και ο Πατριάρχης Αθηναγόρας Α΄ μετά της συνόδου του, από κοινού, δηλώνουν ότι:

Α. Λυπούνται για τα προσβλητικά λόγια, τις αβάσιμες κατηγορίες και τις επιλήψιμες χειρονομίες που, και από τις δύο πλευρές, σημάδεψαν ή συνόδευσαν τα θλιβερά γεγονότα αυτής της περιόδου.

Β. Λυπούνται επίσης και αποσύρουν τόσο από τη μνήμη όσο και από το μέσον της Εκκλησίας τις ποινές αφορισμού που ακολούθησαν αυτά τα γεγονότα, των οποίων η μνήμη επηρέασε έως σήμερα ενέργειες και εμπόδισε πιο στενές σχέσεις αγάπης· και παραδίδουν αυτούς τους αφορισμούς στη λήθη.

Γ. Τέλος, θλίβονται για τα προηγούμενα και μεταγενέστερα οδυνηρά γεγονότα, τα οποία, υπό την επίδραση διαφόρων παραγόντων – ανάμεσα στους οποίους η έλλειψη κατανοήσεως και αμοιβαίας εμπιστοσύνης – οδήγησαν τελικώς στην ουσιαστική ρήξη της εκκλησιαστικής κοινωνίας.

5. Ο Πάπας Παύλος ΣΤ΄ και ο Πατριάρχης Αθηναγόρας Α΄ μετά της συνόδου του αντιλαμβάνονται ότι αυτή η πράξη δικαιοσύνης και αμοιβαίας συγγνώμης δεν αρκεί για να τερματίσει τόσο τις παλαιές όσο και τις πιο πρόσφατες διαφορές μεταξύ της Ρωμαιοκαθολικής και της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Με τη δράση του Αγίου Πνεύματος οι διαφορές αυτές θα υπερνικηθούν με τον καθαρμό των καρδιών, με τη μετάνοια για τα ιστορικά σφάλματα και με την αποτελεσματική αποφασιστικότητα να επιτευχθεί κοινή κατανόηση και έκφραση της πίστεως των Αποστόλων και των απαιτήσεών της.

Ελπίζουν, ωστόσο, ότι αυτή η πράξη θα είναι ευάρεστη στον Θεό, ο οποίος σπεύδει να μας συγχωρεί όταν συγχωρούμε ο ένας τον άλλον. Ελπίζουν ότι ολόκληρος ο χριστιανικός κόσμος — και ιδίως η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και η Ορθόδοξη Εκκλησία — θα εκτιμήσουν αυτή την πράξη ως έκφραση ειλικρινούς κοινής επιθυμίας για συμφιλίωση και ως πρόσκληση να ακολουθήσουν, με πνεύμα εμπιστοσύνης, εκτιμήσεως και αμοιβαίας αγάπης, τον διάλογο ο οποίος, με τη βοήθεια του Θεού, θα οδηγήσει στην εκ νέου συνύπαρξη προς το μεγαλύτερο καλό των ψυχών και την έλευση της Βασιλείας του Θεού, μέσα σε εκείνη την πλήρη κοινωνία πίστεως, αδελφικής συμφωνίας και μυστηριακής ζωής που υπήρχε μεταξύ τους κατά την πρώτη χιλιετία της ζωής της Εκκλησίας.

Χαρίτσης: Σε άλλες συνθήκες αυτή η κυβέρνηση θα είχε πέσει με πάταγο

Η εβδομαδιαία ανασκόπηση του Αλέξη Χαρίτση συνθέτει ένα πολιτικό παζλ που εκτείνεται από τις κρατικές στρεβλώσεις μέχρι την ευρωπαϊκή αβεβαιότητα και από τις μάχες στους χώρους δουλειάς μέχρι τον απαραίτητο διάλογο των προοδευτικών δυνάμεων.

Με αιχμηρή κριτική και συγκεκριμένες πολιτικές αναφορές, ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Αριστεράς επιχειρεί να χαρτογραφήσει όχι μόνο τα γεγονότα της εβδομάδας, αλλά και το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κριθεί η επόμενη μέρα.

Αναλυτικά η ανασκόπηση του Αλέξη Χαρίτση:

1.​ Μας δουλεύουν

Μάρτυρες στην εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ που μας λένε ότι έχουν κερδίσει 2-3 φορές το Τζόκερ, αλλά δεν θυμούνται και ακριβώς.

«Επιστροφή ενοικίου» που τελικά, όταν μπαίνει στην τράπεζα, δεν είναι ενοίκιο αλλά κάτι σαν επίδομα.

Αγροτικές ενισχύσεις που ΘΑ καταβάλλονταν «κανονικά», αλλά φτάνουν στους αγρότες μισές.

Δίκη για τις υποκλοπές όπου μάρτυρας καταθέτει ενόρκως ότι η εξέτασή του στην Εξεταστική ήταν στημένη – με τις ερωτήσεις να του τις έχουν δώσει από πριν οι βουλευτές της ΝΔ, μαζί με τις απαντήσεις.
Οι αμοιβές των στελεχών της ΔΕΗ έχουν αυξηθεί 1200%, αλλά η οικονομία μας «δεν αντέχει» βασικό μισθό 1.000 ευρώ.

Αυτή είναι η χώρα του K. Μητσοτάκη. Αυτό είναι το καθεστώς της Νέας Δημοκρατίας. Ένα καθημερινό δούλεμα πασπαλισμένο με αλαζονεία.

Σε άλλες συνθήκες, αυτή η κυβέρνηση θα είχε πέσει. Με πάταγο. Τώρα, επιβιώνει χάρη σε τρία πράγματα.

Πρώτον: την απροκάλυπτη στήριξη της οικονομικής ελίτ.

Δεύτερον: τη συστηματική διάβρωση του κράτους και των θεσμών.

Τρίτον: την κρίση της Αριστεράς και τον κατακερματισμό της προοδευτικής αντιπολίτευσης.

Και από εκεί ξεκινά η δική μας δουλειά.
Για να τελειώσει το δούλεμα μια και καλή.

2.​ Εργατικές ιστορίες

Μόνο η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα είχε το θράσος να παρουσιάσει αυτές τις εξαγγελίες για τις συλλογικές συμβάσεις ως «ιστορικές».

Χωρίς Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση, χωρίς μονομερή προσφυγή στη διαιτησία, χωρίς καθολική αποκατάσταση της μετενέργειας και άλλα πολλά, οι αναφορές Κεραμέως σε «κατάργηση των μνημονιακών περιορισμών» θα ήταν ανέκδοτο, αν δεν αφορούσαν τις ζωές των εργαζόμενων.

Και πάνω απ’ όλα: η ασφάλεια.

Την ώρα που η Υπουργός Εργασίας ανακοίνωνε την «ιστορική» συμφωνία, ένας εργαζόμενος στη ΣΤΑ.ΣΥ έπεφτε νεκρός.

Τα μηνύματα από εργασιακούς χώρους πληθαίνουν. Η κατάσταση έχει ξεφύγει. Οι νόμοι της Δεξιάς για τα 13ωρα, τη διευκόλυνση των απολύσεων, τις απλήρωτες υπερωρίες έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται στην πράξη: στην πλάτη των εργαζόμενων.

Οι εργαζόμενοι στη Wolt και στην efood βγήκαν πάλι στους δρόμους. Καταγγέλλουν ελλείψεις στα μέτρα ασφάλειας, μη αποδοχή ΣΣΕ, καθεστώς «freelancer» με «ανταγωνιστικές» αμοιβές.

Η ΝΔ πρέπει να φύγει. Και μαζί της η αντιμεταρρύθμιση έξι χρόνων στο εργασιακό δίκαιο. Οι αντεργατικοί νόμοι Βρούτση, Χατζηδάκη, Γεωργιάδη, Κεραμέως πρέπει να καταργηθούν.

3.​ Καθαρές κουβέντες

Την Τετάρτη στο Σεράφειο η εκδήλωση που διοργάνωσε ο «Κόσμος» για την ετήσια διάσκεψη για το κλίμα COP30 είχε πολλαπλό ενδιαφέρον.

Αυτό που απασχόλησε τα media ήταν ότι συζητήσαμε γύρω από ένα θέμα άνθρωποι από το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ, τον «Κόσμο», τη Νέα Αριστερά.

Αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να είναι είδηση. Θα έπρεπε να είναι αυτονόητο.

Τα κόμματα οφείλουν να συνομιλούν και να μην φοβούνται τη δημόσια ανταλλαγή επιχειρημάτων.

Και δεν ήταν μια εκδήλωση μόνο μεταξύ κομμάτων. Ήταν ένας διάλογος με περιβαλλοντικές οργανώσεις, τη WWF και τη Greenpeace που επί δεκαετίες, παλεύουν κόντρα στη λογική του «τσιμέντο να γίνει» και της αχαλίνωτης κερδοσκοπίας σε βάρος του συλλογικού μας μέλλοντος.

Η εκδήλωση έδειξε ποια είναι η μεγάλη διαχωριστική γραμμή σήμερα:
με όσους το περιβάλλον και την ενέργεια με όρους business as usual ή με όσους αναγνωρίζουν το επείγον της δίκαιης κλιματικής μετάβασης;

Κι αυτό με τη σειρά του ξεκλειδώνει τα κρίσιμα πολιτικά ερωτήματα:

Θα πούμε όχι στις εξορύξεις και στο πανάκριβο αμερικανικό LNG;

Θα σχεδιάσουμε την ενεργειακή αυτονομία της χώρας στηριγμένη στις ΑΠΕ και τις ενεργειακές κοινότητες;

Θα πούμε καθαρές κουβέντες ή μισόλογα φοβούμενοι μην δυσαρεστηθούν οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ που επενδύουν στη στρατηγική συνεργασία με τον τραμπισμό;

4.​ 1200 σελίδες που πρέπει να πάνε στα σκουπίδια

Η αποκάλυψη για το μυστικό επιχειρησιακό σχέδιο – 1200 σελίδες! – του γερμανικού στρατού για την προοπτική πολέμου με τη Ρωσία δείχνει που βρισκόμαστε.

Στη Γερμανία η κατάσταση αγγίζει τα όρια του παροξυσμού: μετά την απόφαση του κοινοβουλίου για άρση των περιορισμών στις πολεμικές προετοιμασίες, νοσοκομεία ζητούν να κατασκευάσουν νέες πτέρυγες «για το ενδεχόμενο πολέμου» και δημόσιες υποδομές χρηματοδοτούνται μόνο αν ενταχθούν σε κάποιο αφήγημα στρατιωτικής ετοιμότητας.

Δεν είναι πια ρητορικό παιχνίδι.

Θα επαναλάβω αυτό που είπα στη Βουλή την Πέμπτη:

Ο τραμπισμός επιχειρεί να μοιράσει τον πλανήτη με ιμπεριαλιστικούς όρους – στο όνομα της «Ειρήνης» – και οι ευρωπαϊκές ελίτ αναζητούν το μέλλον της Ευρώπης στο σκοτάδι: σε αυτό που ο Μαρκ Μαζάουερ έχει περιγράψει, για τον ευρωπαϊκό 20ο αιώνα των παγκοσμίων πολέμων και της αποικιοκρατίας, ως «Σκοτεινή ήπειρο».

Είναι βαρύ, αλλά πρέπει να το πούμε.

Πόλεμος σημαίνει θάνατος.

Και οι νέοι άνθρωποι δεν πρέπει να πεθαίνουν για τα οικονομικά συμφέροντα κανενός.

5.​ Διαβάζοντας την «Ιθάκη»

Η «Ιθάκη» του Αλέξη Τσίπρα είναι η αποτύπωση μιας ολόκληρης ιστορικής περιόδου από τον βασικό πρωταγωνιστή της. Κι αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό.

Προσωπικά δίνω έμφαση στην περίοδο της διαπραγμάτευσης και της διακυβέρνησης της Αριστεράς για την οποία δεχτήκαμε «τόνους προπαγάνδας» από κυβερνητικά φερέφωνα, μιντιακά συγκροτήματα και έμμισθα τρολ του διαδικτύου.

Ήμουν εκεί και επιβεβαιώνω: Ήταν μια τιτάνια μάχη απέναντι στη λιτότητα και στη λογική της παραδειγματικής τιμωρίας. Και η Αριστερά έδωσε τη μάχη ως το τέλος. Με επιτυχίες παρά τις αδυναμίες. Μια μάχη για την οποία είμαστε περήφανοι.

Όσα αναφέρει ο Αλέξης Τσίπρας για το καλοκαίρι του 2023 και αφορούν εμένα ισχύουν – το είπα ήδη δημόσια. Και εξήγησα και τους λόγους που δεν αποδέχτηκα την πρότασή του.

Αυτό που μου έλειψε από το βιβλίο είναι η πολιτική ερμηνεία τού γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ υπέστη εκλογική συντριβή και κυρίως γιατί χάσαμε τις λαϊκές και εργατικές περιοχές, όχι στις δεύτερες εκλογές του 2015 αμέσως μετά την υπογραφή του Μνημονίου, όχι το 2019 μετά την διακυβέρνηση, αλλά το 2023.

Χρειάζεται μια πιο ουσιαστική ανάλυση: χάσαμε γιατί εμφανιζόμασταν ως το μετριοπαθές κόμμα που δεν θα φοβίσει κανέναν. Χωρίς ξεκάθαρο στίγμα και σαφή στρατηγική. Κι αυτή μας την πορεία την πληρώσαμε.

Δεν πρέπει να ξαναγίνει το ίδιο.

Η Αριστερά της «νέας εποχής» – για να δανειστώ έναν όρο από τον ενδιαφέροντα επίλογο του βιβλίου – οφείλει να λέει αυτά που πιστεύει και να πιστεύει αυτά που λέει.

Ότι στη σημερινή πραγματικότητα της ανισότητας και της ανασφάλειας, οι αιχμές μας είναι σαφείς: ριζική αναδιανομή του πλούτου, ευθεία σύγκρουση με τη λογική του πολέμου, ξεκάθαρη στρατηγική για δίκαιη κλιματική μετάβαση.