Κύριε Διευθυντά
Έχει περάσει λίγο πάνω από μια εβδομάδα που ο πρωθυπουργός Κος Τσίπρας από το βήμα του αναπτυξιακού συνεδρίου για την Κρήτη διαβεβαίωνε ότι επιστρέφουμε στην κανονικότητα με έργα και επενδύσεις από το ξένο και το ντόπιο κεφάλαιο.Στο ίδιο μήκος κύματος πρόσφατα και ο πρόεδρος της Ν.Δ. από την ΔΕΘ καλούσε το κεφάλαιο να έρθει για επενδύσεις γιατί η ανάπτυξη είναι μια πραγματικότητα.
Τι σημαίνει όμως ανάπτυξη της χώρας και «επενδύσεις» από ομίλους; Έχει μήπως σχέση αυτή η ανάπτυξη με την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών;
Όχι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εταιρία RYANAIR και ότι έχει εξελιχθεί από όψιμους υπερασπιστές της τα προηγούμενα χρόνια. Κάπως έτσι λοιπόν, στην «ομαλότητα» των επενδύσεων και μετά από 4 Μνημόνια που έχουν γονατίσει το λαϊκό εισόδημα, ένας «παίχτης» του μεγάλου κεφαλαίου στις αερομεταφορές αποφάσισε σε μια νύχτα ότι η κερδοφορία του κινδυνεύει. Ότι τα εκατομμύρια κέρδη του δεν είναι αρκετά. Διαπίστωσε ότι το εργασιακό «ξεζούμισμα» των πιλότων και των εργαζομένων ήταν δύσκολο να το διαχειριστεί χωρίς κόστος αφού οι προσλήψεις νέων πιλότων θα ήταν ασύμφορη για την εταιρεία.
Αποφάσισε λοιπόν ότι πρέπει να σταματήσει -αναστείλει τις πτήσεις του από τα Χανιά. Προτίμησε να σταματήσει για ένα χρονικό διάστημα τις πτήσεις σε ένα προορισμό που αρκετοί συνάδελφοι είχαν επενδύσει χρήματα και με την ελπίδα ότι οι πάνω από τους 100.000 επιβάτες που ερχόταν κάτι θα άφηναν. Η εταιρεία όμως με την πρακτική της απέδειξε ότι μπροστά στην συνέχιση της κερδοφορίας της δεν χωράει τίποτα, ούτε ανάγκες του πολίτη, ούτε σχεδιασμός, ούτε ασφάλεια, ούτε σεβασμός στον πελάτη, ούτε σεβασμός στον προορισμό. ΤΙΠΟΤΑ!!!!
Αυτός είναι ο καπιταλισμός που όσο και να κλαίνε τώρα οι υπέρμαχοι του δεν μπορούν να κρύψουν την σαπίλα του. Δεν μπορούν να κρύψουν ότι το σύστημα της «ελεύθερης οικονομίας» που ζούμε, είναι ελεύθερο μόνο για τα κέρδη των μονοπωλίων. Όταν πανηγυρίζεις και θεωρείς μονόδρομο την ευρωπαϊκή ένωση,όταν θεωρείς μονόδρομο αυτόν τον δρόμο ανάπτυξης, που «κουμάντο» στην οικονομία κάνουν τα μονοπώλια τότε είναι σίγουρο ότι στο κυνήγι του κέρδους από τους διάφορους κολοσσούς θα έχει οδυνηρές συνέπειες για την τοπική οικονομία και ιδιαίτερα για τους μικρούς επαγγελματίες, στους εργαζομένους . Η αδικία, η ταξική φύση ,η ανισομετρία είναι σύμφυτα συστατικά του καπιταλισμού.Να γιατί ο Κ. Μαρξ παραμένει επίκαιρος. Στο έργο του το Κεφάλαιο (γράφτηκε το 1867), γράφει ότι: «Το κεφάλαιο το τρομάζει η έλλειψη κέρδους ή το πολύ μικρό κέρδος (…). Όταν το κεφάλαιο έχει το ανάλογο κέρδος, γίνεται τολμηρό. Με δέκα τα εκατό (10%) κέρδος αισθάνεται τον εαυτό του σίγουρο και μπορεί να το χρησιμοποιήσει κανείς παντού, με 20% γίνεται ζωηρό, με 50% γίνεται θετικά παράτολμο, με 100% τσαλαπατάει όλους τους ανθρώπινους νόμους, με 300% δεν υπάρχει έγκλημα που να μη ριψοκινδυνεύσει να το πράξει, ακόμα και με κίνδυνο να πάει στην κρεμάλα»
Καλό θα είναι οι τοπικοί θεσμικοί φορείς (ΕΒΕΧ,ΟΕΒΕΝΧ, Ξενοδόχοι) να βάλουν στις θήκες τους τα «ζαχαρωτά σπαθιά», να σταματήσουν να κοροϊδεύουν την ανάγκη για δουλειά των μικροεπαγγελματιών.
Καλό θα ήταν ο Δήμαρχος Χανίων να μην εξέφραζε τόσο έντονα την «ικανοποίησή του» που η AΕGEAN «κάλυψε τα κενά της αγοράς». Το ξεζούμισμα από τις μεταφορές θα συνεχιστεί και μη ξεχνά ότι η FRAPORT και το κράτος είναι εδώ και «ρυθμίζουν» την αγορά.
Καλό θα είναι οι συνάδελφοι μικροί έμποροι και οι αυτοαπασχολούμενοι να αναλογιστούνγια παλαιότερες ενέργειες όπως να μαζεύουν χρήματα για την παραμονή της αεροπορικής εταιρείας στα Χανιά πόσο και αν βοήθησε τελικά; Τι είδους εμπορικό δαιμόνιο πρέπει να διαθέτει κάποιος ώστε να κάνει συμφωνίες χωρίς προϋποθέσεις και εγγυήσεις; Τα χρήματα που δόθηκαν στην εταιρεία θα επιστραφούν η έφαγε άπου έφαγε και έχασε άπου έχασε;
Τελικά αποδεικνύεται η λαϊκή ρήση ότι «τσι σκύλους(μονοπώλια) δεν τους δένουν με τα λουκάνικα» γιατί τελικά το μόνο που καταφέρνουμε είναι να τους ανοίγουμε την όρεξη. Γι’ αυτό είναι κρίσιμο ζήτημα να μην πέφτουμε σε παγίδες να μην εγκλωβιζόμαστε σε ψεύτικα διλήμματα περί ανάπτυξης ή αριστερών κυβερνήσεων. Ο εργαζόμενος ,ο αυτοαπασχολούμενος πρέπει να βάλει πλώρη για τη δική του πολιτική. Πολιτική κόντρα στα μονοπώλια και το σύστημα της εκμετάλλευσης, τον καπιταλισμό. Όπου η ανάπτυξη ενός τόπου δεν θα βασίζεται σε μεταφορείς – μονοπώλια και στον τουρισμό που τους συμφέρει, αλλά στην ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών για εργασία, παραγωγή με βάση τις ανάγκες, αξιοποίηση του πλούτου μας προς όφελος αυτών που τον παράγουν.
Παπαδάκης Μανώλης μέλος δ.σ. του Εμπορικού συλλόγου Χανίων