Ο Γιάκομπ Αουγκστάιν, αρθρογράφος του γερμανικού περιοδικού «Der Spiegel» και γιος του ιδρυτή του, σε σημερινό του άρθρο με αφορμή το σκάνδαλο Panama Papers καταφέρεται με δριμύτητα κατά του παγκόσμιου καπιταλισμού, ο οποίος, όπως γράφει, «έχει μεταβάλει ολόκληρο τον κόσμο σε παιδική χαρά των πλουσίων. Τα Panama Papers υπενθυμίζουν ότι δεν είναι η προσφυγική κρίση το πρόβλημά μας, αλλά οι φορολογικοί πρόσφυγες».
«Πληρώνετε φόρους. Τι ανόητο εκ μέρους σας…», γράφει σαρκαστικά ο Αουγκστάιν και επισημαίνει ότι τα Panama Papers δείχνουν πως πραγματικά λειτουργεί ο καπιταλισμός. Και αυτό που βλέπουμε είναι αηδιαστικό: απληστία, αδιαφορία, απάτη, διαφθορά…», ενώ διαπιστώνει πώς «πάνω από οποιεσδήποτε συγκρούσεις εξουσίας, πέραν των ιδεολογικών χαρακωμάτων, όλοι συμμερίζονται το σύνθημα του πειρατή της Καραϊβικής κάπτεν Τζακ Σπάροου, για τους απατεώνες, αγύρτες και οι κλέφτες, οι οποίο κρατούν ένα μεγάλο μέρος αυτού του κόσμου στα χέρια τους: Πάρε ό,τι μπορείς να πάρεις και μην το επιστρέψεις ποτέ ξανά».
Ο γερμανός αρθρογράφος συμπεραίνει επίσης ότι «το διεθνές κεφάλαιο δημιούργησε έναν δεύτερο κόσμο με δικούς του κανόνες, αθέατο και απροσπέλαστο για τους μη μυημένους». Τον περιγράφει δε ως «μια παράλληλη διάσταση, την οποία δεν μπορούμε να την συλλάβουμε και στην οποία ούτε οι πολιτικοί μας θέλουν να επέμβουν», αφού στις λίστες αυτές συμπεριλαμβάνονται «συγγενείς και συνεργάτες πρώην και νυν αρχηγών κρατών από τουλάχιστον 35 χώρες, από την Ανγκόλα μέχρι το Ηνωμένο Βασίλειο».
Ιδιαίτερη μνεία κάνει ο Αουγκστάιν στην πρώην βρετανική αυτοκρατορία με τις αποικίες της, όπου και σήμερα βρίσκονται περισσότεροι από τους μισούς φορολογικούς παραδείσους. Υπενθυμίζει δε αυτό που Ντέιβιντ Κάμερον είχε ήδη πει προ ετών, ότι δηλαδή οι κατηγορίες κατά των υπεράκτιων εταιρειών «δεν είναι δίκαιες και σωστές»….
Επισημαίνει επίσης ότι «ο κόσμος του παγκόσμιου καπιταλισμού δεν γνωρίζει σύνορα για τα χρήματα. Και κανένα νόμο για τους πλούσιους. Τα σύνορα είναι για τους φτωχούς και τους βλάκες». Αναφερόμενος, μάλιστα, στο επίκαιρο θέμα των προσφύγων γράφει χαρακτηριστικά: «Η κοινή γνώμη στη Δύση εξανίσταται για τους πρόσφυγες, επειδή τους βλέπει. Οι φοροφυγάδες μας αφήνουν κατά κάποιο τρόπο αδιάφορους, επειδή έχουν τη δύναμη να εξαφανίζονται».
Τονίζει τέλος πως «η Δύση, η οποία είναι τόσο υπερήφανη για τις αξίες της, κλείνει τις σύνορά της σε φοβισμένους ανθρώπους οι οποίοι αναζητούν μια καλύτερη ζωή, αλλά τα ανοίγει στο βρώμικο χρήμα όταν αυτό αναζητά μια καλύτερη επένδυση» και καταλήγει: «Οι εγκληματίες οι οποίοι πυρπολούν σπίτια αλλοδαπών και δέρνουν ανθρώπους, ο απαίσιος όχλος ο οποίος τρομάζει με τις κραυγές του τους πρόσφυγες, το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AdD), το οποίο με τα ψυχρά του συνθήματα κατακτά τα τοπικά κοινοβούλια , είναι οι “χρήσιμοι ηλίθιοι”, τα ασυνείδητα όργανα αυτού του συστήματος».
