Η εντροπία είναι το μέγεθος της αύξησης της αταξίας σε ένα σύστημα και ισοδυναμεί με την απώλεια της πληροφορίας και κατά συνέπεια της ζωτικότητας. Το μέγιστο της εντροπίας για ένα ανθρώπινο όν είναι ο ΘΑΝΑΤΟΣ.
Μια κοινότητα ή ένας πολιτισμός κοντράρεται, έρχεται σε αντίθεση με την εντροπία (ονομάζεται αρνητική εντροπία), όταν μειώνει την αταξία δημιουργώντας ποικίλες μορφές ζωής. ΤΟ ΤΡΙΤΟ REICH ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΓΝΗΣΙΟ, ΤΟ ΠΙΟ ΚΑΘΑΡΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΕΝΤΡΟΠΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ εξαιτίας της απομόνωσης, της ομοιομορφίας, της ανάγκης να ομολογοποιήσει να ελέγξει και να καταναλώσει ότι ήταν γύρω από αυτό.
Επειδή ήταν ένα κλειστό σύστημα, ήταν καταδικασμένο να πεθάνει αμέσως επειδή δρούσε όπως οι μαύρες τρύπες με σκοπό να αποφύγει την κατάρρευση. Οι ναζί αισθάνονταν ισχυροί επειδή μπορούσαν να αφαιρούν, να παρακρατούν εφόδια από άλλους λαούς και έθνη για να τα χρησιμοποιούν αυτοί δεδομένου ότι τους έλειπαν [ΚΑΝΝΙΒΑΛΙΣΜΟΣ]. Από τη στιγμή που η υπόλοιπη ανθρωπότητα κατάφερε να οργανωθεί για να αντισταθεί στην αφομοίωση στην επιβολή του ενός και μόνο παραδείγματος η ναζιστική εντροπία έχασε το παιχνίδι.
ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΕΙ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ Η ΕΝΤΡΟΠΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΑΝΕΒΗΚΕ.
Αυτό συμβαίνει επίσης και με διάφορα προϊόντα ευρείας κατανάλωσης τα οποία ξεχωρίζουν μόνο απ το εμπορικό σήμα. Πρωτοτυπία, δημιουργικότητα εφευρετικότητα φαντασία είναι δυνάμεις αρνητικής εντροπίας οι οποίες προωθούν την αλλαγή και κατά συνέπεια την ζωή.
ΓΙ’ ΑΥΤΟ Ο ΠΑΡΑΣΙΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΝΤΡΟΠΙΑΣ: ΠΑΙΡΝΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΩΣΕΙ, ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ.
Ακριβώς όπως μια μαύρη τρύπα… Το παράσιτο εξαρτάται από τον οργανισμό που το φιλοξενεί, αλλά μπορεί να του προκαλέσει και τον θάνατο. Ζει πάντα με έξοδα των άλλων, τους οποίους μεταμορφώνει σε βρικόλακες. Το παράσιτο, όπως ο ψυχοπαθητικός άνθρωπος [ το 6% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει κάποια μορφής ψυχοπάθεια] κυριαρχείται από τον φόβο της απώλειας του ελέγχου, διασπαθίζοντας όλη του την ενέργεια αι φυσικά δεν μπορεί να είναι άλλο από αρπακτικό, ληστής και κατά συνέπεια βίαιος.
Το παράσιτο είναι αυτοκαταστροφικό, αυτοκτονεί, επειδή καταστρέφει αυτόν που του δίνει ζωή χωρίς να επιστρέψει τίποτα στο σύστημα.
ΑΝΤΙΘΕΤΑ Η ΣΥΜΒΙΩΣΗ, Η ΑΜΟΙΒΑΙΟΤΗΤΑ, ΕΙΝΑΙ Η ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΕΙΔΗ ΠΟΥ ΒΑΖΟΥΝ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΤΙΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ τους, ΑΝΤΑΛΛΑΣΣΟΝΤΑΣ «ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ» ΠΟΥ ΩΦΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΜΕΡΗ.
Η συμβίωση είναι δημιουργική, όχι καταστροφική όπως η εντροπία, είναι μια δύναμη συνένωσης συμπλήρωσης, που επιτρέπει στην ζωή και σε πολύπλοκα συστήματα να επιβιώσουν.
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η ρήση του Χριστού: «Αγάπα τους άλλους όπως τον εαυτό σου». Στην ουσία λοιπόν το κακό είναι αυτό που παίρνει από το περιβάλλον χωρίς να δώσει τίποτα σε αντάλλαγμα. Συμπεριφέρεται σαν μια μαύρη τρύπα, σαν ένα που φέρνει την πανούκλα, ένα φανατικό αρπακτικό, έναν που μεταφέρει την ψυχοπαθολογία του στην κοινωνία [ π.χ. Στάλιν, Χίτλερ], έναν ιμπεριαλιστή αποικιοκράτη [ π.χ. αυτοί που εξάγουν την «δημοκρατία»] ή για τους φανατικούς της επιστημονικής φαντασίας ισχύει η φράση που είχε ειπωθεί σε ένα επεισόδιο του Star Trek : [«Απορροφώντας άλλα είδη στην κοινότητα μας τα φέρνουμε πιο κοντά στην τελειότητα»].
Το κακό λοιπόν σε εξαναγκάζει στην ομογενοποίηση, το κακό απορροφά αυτό που το περιβάλλει μεταμορφώνοντας το σε ένα αντίγραφο του εαυτού του.
Το κακό είναι φορέας μετάδοσης της εντροπίας: μειώνει την διαφορετικότητα της ζωής, απλοποιεί την πολυπλοκότητά της, εξευτελίζει την ποιότητα, διαταράσσει τις γόνιμες ισορροπίες της αλληλεγγύης, διαιρεί και βρίσκεται σε αντίθεση με κάτι μόνο και μόνο για να μπορέσει να το ελέγξει και να το απορροφήσει πιο εύκολα, μας σπρώχνει να επιτιθέμεθα στο «κακό» που βλέπουμε στους άλλους [ π.χ. ομοφυλοφιλία] χωρίς να υπολογίζουμε αυτό που υπάρχει σε εμάς [ καταπίεση, μη ανεκτικότητα, μισαλλοδοξία], ψάχνει να καταστρέψει την διαφορετικότητα μοναδική εγγύηση ισορροπίας και συνεταιρισμού, μαυρίζει αυτό που έπρεπε να φωτίζεται, εξαναγκάζει να διαλέξεις ανάμεσα σε δυο εναλλακτικές σαν η μια να αποκλείει την άλλη [ ενώ μπορεί να υπάρχει μια Τρίτη επιλογή αλλά να την κρύβει], προσπάθεια να αναχαιτίσει την εξέλιξη, την αλλαγή, την δημιουργία.
Το κακό τα κάνει όλα αυτά γιατί λαχταρά την αδράνεια, την στάση, την ομοιογένεια, δηλ. τον θάνατο, την αιώνια γαλήνη…
Ας αποχωρήσουν λοιπόν οι εκπρόσωπο του κακού.
Καλά φάγανε, καλά ήπιανε, να φύγουν να έρθουν άλλοι που θα δώσουν ζωή.
P.S: Το κακό νικά το αδύναμο αλλά πνίγεται από το δυνατό.
Χαράλ. Γερασ. Γεωργιλάς