Δομικές και όχι απαραίτητα προφανείς είναι οι επιπτώσεις της κρίσης στην κοινωνία της Ελλάδας, σύμφωνα με έρευνα της διαΝΕΟσις σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ Γιάννη Τούντα.
Η έρευνα που διενεργήθηκε για 8 μήνες, ενώ η ποσοστική μελέτη διεξήχθη τον Απρίλιο του 2015, επιχειρεί να χαρτογραφήσει τις δομές της υγείας στη χώρα μας κατά την περίοδο των 6 χρόνων κρίσης.
Μία από τις σημαντικές παρενέργειες της κρίσης είναι ότι η χώρα «μικραίνει». Από το 2010 ο πληθυσμός της χώρας έχει μειωθεί κατά 250.000, εξαιτίας όχι μόνο της μείωσης των γεννήσεων αλλά και της μετανάστευσης. Από το 2010 μέχρι να ξεκινήσει η μεγάλη προσφυγική κρίση του 2015 οι Έλληνες που μεταναστεύουν στο εξωτερικό είναι περισσότεροι από τους μετανάστες που έρχονται στη χώρα μας. Κάτι που στην Ελλάδα έχει να εμφανιστεί από τη δεκαετία του ’70. Ποτέ στην Ελλάδα από το 1932 (που υπάρχουν στοιχεία), δε γεννιόντουσαν λιγότερα παιδιά στη χώρα. Το 2013 οι γεννήσεις έπεσαν κάτω από τις 100.000 πρωτοφανές στη σύγχρονη ιστορία της χώρας και το 2014 ήταν ακόμη λιγότερες.
Επιπλέον οι Έλληνες έγιναν φτωχότεροι κατά 40% από το 2008 έως το 2015. Μάλιστα τα εισοδήματα του 2014 είναι μικρότερα από αυτά του 2003. Οι μεταβολές αυτές των εισοδημάτων όπως είναι φυσικό επηρέασαν και την υγεία του πληθυσμού.
Έτσι παρατηρείται:
*Επιδείνωση της υγείας κυρίως της ψυχικής και ιδιαίτερα των κοινωνικών στρωμάτων
*Μειωμένη ιατρική περίθαλψη ιδιαίτερα στους άνεργους και τους συνταξιούχους
*Προβληματική πρόσβαση στο φάρμακο
*Αύξηση των ιδιωτικών δαπανών για την υγεία
*Οικονομική επιβάρυνση όλων των εισοδηματικών κατηγοριών
Το 2014, το 4,7% δήλωνε ότι πάσχει από κατάθλιψη, ποσοστό αυξημένο κατά 80.8% από το 2009, με το γυναικείο φύλο να έχει τη μερίδα του λέοντος στα ποσοστά, αφού 7 στους 10 ήταν γυναίκες. Οι θάνατοι που αποδίδονταν σε αυτοκτονίες. πριν από την κρίση κυμαίνονταν από 370-400. Από το 2010 αυξήθηκαν αλλά και πάλι παραμένουν τρεις φορές λιγότερες από το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ.
Επίσης παρατηρείται στην περίοδο της οικονομικής κρίσης, έξαρση των λοιμωδών νοσημάτων, ο hiv καταγράφει αύξηση πάνω από 1000% το 2011 με τη διακοπή του προγράμματος διανομής συρίγγων, ενώ επανεμφανίζεται η ελονοσία και καταγράφονται κρούσματα του Δυτικού Νείλου.
Επιπλέον μερικά στοιχεία που προκύπτουν από την έρευνα είναι ότι αυξήθηκε κατά 24% το ποσοστό του πληθυσμού κατά την περίοδο 2009-2014 που εμφανίζει κάποιο χρόνιο νόσημα. Επίσης αυξήθηκε κατά 36% η χρήση αντικαταθλιπτικών από το 2006 έως το 2011 ενώ η χώρα μας κρατάει τα σκήπτρα της παιδικής παχυσαρκίας στις χώρες του ΟΟΣΑ. Ακόμη έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό γιατρών ανά κάτοικο αλλά το μικρότερο αριθμό νοσηλευτών ανά γιατρό στις χώρες του ΟΟΣΑ.
Η κρίση τέλος είχε και επιπτώσεις στις δαπάνες του κράτους με τον προϋπολογισμό για την υγεία να μειώνεται κατά την περίοδο 2010-2014 κατά 60% ενώ τα χρέη του ΕΟΠΥΥ αυξήθηκαν μόνο μέσα στο 2015 κατά ένα δισ ευρώ.
