Το φονικό στο Έλος δεν είναι απλώς μια ακόμη οικογενειακή τραγωδία. Είναι ένα περιστατικό που εγείρει εκ νέου βαθιά ερωτήματα για τον κύκλο της βίας, την πρόσβαση στα όπλα, αλλά και τις πολιτισμικές και κοινωνικές σιωπές που συχνά υποθάλπουν τέτοιες συγκρούσεις, ιδιαίτερα σε κλειστές κοινωνίες.

Σε μια γιορτή αφιερωμένη στον καρπό της γης, το κάστανο, που συμβολίζει τη ρίζα, τη μνήμη, τη συντροφικότητα, το αίμα χύθηκε μπροστά σε οικογένειες, παιδιά και ανθρώπους κάθε ηλικίας. Το σοκ είναι απόλυτο.

Η Δικαιοσύνη έχει πλέον τον λόγο. Όμως η Κρήτη καλείται να κοιτάξει κατάματα και ένα άλλο ερώτημα:

Τι μας οδηγεί σε τέτοια ξεσπάσματα βίας και ποιοι μηχανισμοί – θεσμικοί ή κοινωνικοί – αποτυγχάνουν να τα προλάβουν;