Φέτος αυξήθηκαν τα παράπονα των μικρών και μεσαίων καταστηματαρχών του τουριστικού κλάδου, κυρίως της εστίασης, που αντιδρούν στο σύστημα «αποκλειστικής φιλοξενίας», το γνωστό all inclusive. Η επίταση των διαμαρτυριών έχει ως βάση το γεγονός ότι αυξήθηκε και ο αριθμός των ξενοδοχείων που λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο, περιλαμβάνοντας πια και μικρότερης δυναμικότητας μονάδες.
Η παραμονή σε ένα ξενοδοχείο «με όλα πληρωμένα» δεν αποτελεί την καλύτερη μορφή τουρισμού, τόσο για τους ίδιους τους φιλοξενούμενους, όσο και για την τοπική οικονομία. Πρόκειται για διμερείς ιδιωτικές συμφωνίες μεταξύ των τουριστικών πρακτόρων και των ξενοδόχων, στις οποίες σύμφωνα με την αρχή της «ελευθερίας των συμβάσεων», (Αστικός Κώδικας, άρθρο 361), δεν παρέχονται πολλά περιθώρια κρατικής παρέμβασης. Ωστόσο διάχυτη είναι η εντύπωση ότι πρέπει να επιχειρηθεί ένας τρόπος μετριασμού των αρνητικών συνεπειών του ραγδαία γενικευόμενου αυτού φαινομένου .
Ο Βουλευτής Χανίων κ. Αντώνης Μπαλωμενάκης κατέθεσε επίκαιρη ερώτηση προς την Υπουργό Τουρισμού κ. Έλενα Κουντουρά με την οποία ζητεί απάντηση στο ερώτημα πώς σκοπεύει να κινηθεί η Κυβέρνηση στο φλέγον αυτό ζήτημα.
Η συζήτηση της επίκαιρης ερώτησης έχει προγραμματιστεί για την επόμενη Πέμπτη 3/11.
Το κείμενο της ερώτησης έχει ως εξής:
Προς τον κ. Υπουργό Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού
Θέμα: «Εισαγωγή πλαισίου για την αντιμετώπιση της ανεξέλεγκτης επέκτασης του φαινομένου all inclusive στον τουρισμό»
1. Το σύστημα «αποκλειστικής φιλοξενίας», το γνωστό «all inclusive», επεκτείνεται περιλαμβάνοντας πια και μικρότερης δυναμικότητας μονάδες.
Η επέκταση, δεν είναι σίγουρο ότι αποτελεί πάντοτε επιλογή των ιδιοκτητών των ξενοδοχείων, αφού όχι σπάνια υποχρεώνονται σε δαπάνες που δεν είχαν προγραμματίσει, υλοποιούν δεσμεύσεις τους για επέκταση, ανακαινίσεις εκτός των άμεσων σχεδίων τους κλπ. Την ίδια στιγμή αυξήθηκαν τα παράπονα των μικρών και μεσαίων καταστηματαρχών του τουριστικού κλάδου, κυρίως της εστίασης ότι η εν δυνάμει πελατεία τους συρρικνώνεται.
2. Είναι αντιληπτό ότι πρόκειται για διμερείς ιδιωτικές συμφωνίες μεταξύ των τουριστικών πρακτόρων και των ξενοδόχων, οι οποίες συνάπτονται στα πλαίσια της αρχής της «ελευθερίας των συμβάσεων» (Α.Κ. 361). Θα ήταν όμως εσφαλμένο να υποθέσει κανείς ότι εξ αυτού του λόγου δεν παρέχονται περιθώρια κρατικής παρέμβασης.
3. Έχουν υπάρξει ορισμένες ιδέες, όπως ο χωρικός προσδιορισμός των μονάδων που θα μπορούν να λειτουργούν με το σύστημα all inclusive, η ανάπτυξη ενός συστήματος συνεργασίας τους με παρακείμενες επιχειρήσεις, η υποχρεωτικότητα στην προμήθεια τοπικά παραγόμενων προϊόντων. Υπάρχει ακόμα η ιδέα να καθιερώνεται ρήτρα αποφυγής αυτού του τύπου των συμβάσεων εάν ο ιδιοκτήτης θέλει να ενισχυθεί από χρηματοδοτικά προγράμματα κ.ά. Θα μπορούσαν να προκύψουν και άλλες λιγότερο ή περισσότερο εφαρμόσιμες ιδέες.
Απαιτείται διάλογος, αξιοποίηση εμπειριών από ξένες χώρες με αναπτυγμένο τουριστικό κλάδο και, βεβαίως, πολιτική πρωτοβουλία.
Κατόπιν αυτών, ερωτάται ο κ. Υπουργός:
Υπάρχει πρόθεση περαιτέρω μελέτης του φαινομένου και αναζήτησης πιθανών προτάσεων αντιμετώπισης του φαινομένου all inclusive σε συνεργασία με τους ενδιαφερόμενους φορείς;
Σε τι συγκεκριμένες ενέργειες προτίθεται να προβεί;