Η παραγωγή ενέργειας από την παλίρροια αποτελεί ένα από τα «δισκοπότηρα» της επιστήμης, αλλά και των κυβερνήσεων. Όχι, αναγκαστικά, για τους ίδιους λόγους, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Εταιρείες, πανεπιστήμια και τεχνολογικοί φορείς σε όλον τον πλανήτη δουλεύουν παράλληλα σε διάφορα σχετικά σχέδια. Μία από αυτές τις ομάδες κατασκεύασε έναν υποβρύχιος «αετό» που μπορεί να παράξει ενέργεια από τις παλίρροιες των ωκεανών. Όπως αναφέρει το euronews, η κατασκευή του επιτρέπει να κινείται υποβρύχια με ταχύτητα δέκα φορές μεγαλύτερη από τις παλίρροιες.
Το Στράνγκφορντ Λο στη Βόρεια Ιρλανδία καλύπτει 150 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Οι παλίρροιες του φτάνουν τα 4 μέτρα σε ύψος και έχουν ταχύτητα περίπου 1,4 μέτρα το δευτερόλεπτο. Οι ερευνητές, που ενδιαφέρονται για την παραγωγή ενέργειας από τις παλίρροιες, βρήκαν αυτό το μέρος για να δοκιμάσουν το πρωτότυπο, που έχουν κατασκευάσει.
«Είναι ένας αετός. Είναι δεμένος στον πυθμένα της θάλασσας. Στην παλίρροια υπάρχει μια δύναμη που τον σηκώνει: το νερό τον ωθεί. Τα φτερά του τον κάνουν να πετά. Επιταχύνει και αυτό κάνει τις τουρμπίνες να γυρίζουν. Και όταν η τουρμπίνα γυρίζει, παράγεται ηλεκτρισμός» αναφέρει η Χέιτζε Γουέστμπεργκ, επικεφαλής τεχνικών υπηρεσιών της Minesto.
Ο αετός είναι εξοπλισμένος με αισθητήρες και όργανα επικοινωνίας. Οι επιστήμονες από το ευρωπαϊκό ερευνητικό πρότζεκτ Powerkite μελετούν το σχεδιασμό, την ταχύτητα και το βάθος που είναι αναγκαία για να παραχθεί ηλεκτρισμός.
«Η ταχύτητα κίνησης της παλίρροιας διαφέρει, αν δείτε τα διαφορετικά βάθη της υδάτινης στήλης. Μπορούμε να το πιάσουμε αυτό. Ο αετός έχει την ευχέρεια να αλλάζει παραμέτρους και να μπορεί να κινηθεί σε διαφορετικά ύψη, ανάλογα με το που υπάρχει η καλύτερη ταχύτητα της παλιρροϊκής κατεύθυνσης» εξηγεί ο Νιλ Λάφλιν, μηχανικός λογισμικού της Minesto.
Ελαφρά αλλά ανθεκτικά υλικά και το απόλυτα υδροδυναμικό ντιζάιν επιτρέπουν στον αετό να κινείται υποβρύχια σε απόλυτη αρμονία με την παλιρροϊκή κατεύθυνση, σε διαφορετική ταχύτητα κάθε φορά.
«Δεν είναι ο στόχος να κινείται όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Το θέμα είναι να εξασφαλίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερη ενέργεια. Εάν πηγαίνει πολύ γρήγορα, τότε το σύστημα θα ζοριστεί. Μπορεί κάτι να πάει στραβά, να υπάρξουν βλάβες, λάθη, ακόμη και να σπάσει. Χρειάζεται λοιπόν να βελτιώσουμε την ταχύτητα σε σχέση με την παραγωγή ενέργειας» τονίζει η Χέιτζε Γουέστμπεργκ, επικεφαλής τεχνικών υπηρεσιών της Minesto.
Τα τεστ γίνονται σε μια προστατευμένη περιοχή. Οι επιστήμονες έχουν δημιουργήσει μια πλατφόρμα με σόναρ για να μπορούν να ανιχνεύουν το πέρασμα των θαλάσσιων ζώων και μπορούν να βλέπουν πώς αυτά αντιδρούν στην ύπαρξη του αετού.
«Αναπτύσσουμε αυτή την περίοδο το λογισμικό του συστήματος. Πρέπει να μπορούμε να βλέπουμε καθαρά τα αντικείμενα. Χρειάζεται να μπορούμε να διακρίνουμε αν πρόκειται για θαλάσσιο ζώο ή για ένα αντικείμενο, που κινείται λόγω της παλίρροιας» υπογραμμίζει η Νάνσι Σεσίλια Ζαμπράνο, μηχανικός δοκιμών της Minesto.
Το σχέδιο είναι να φτιαχτούν μεγαλύτεροι αετοί με άνοιγμα φτερών 12 μέτρα, οι οποίοι να μπορούν να παράγουν 1,6 gigawatt την ώρα κάθε χρόνο.
«Ξεκινώντας από την τουρμπίνα, συνεχίζοντας στα ηλεκτρονικά στοιχεία που δίνουν ισχύ και στην μεταφορά του ηλεκτρισμού στην ακτή, μελετούμε τo σημερινό σχεδιασμό των εξαρτημάτων και προσπαθούμε να βελτιώσουμε τις επιδόσεις τους και να μειώσουμε το κόστος μερικών από αυτά» τονίζει ο Περ Σαλομόνσον, project manager και συντονιστής του πρότζεκτ Powerkite-Midroc.
Μια νέα αντίστοιχη καινοτομία θα εγκατασταθεί σύντομα στα νερά της Ουαλίας.