Η ζωή του Παραολυμπιονίκη Αντώνη Τσαπατάκη συγκινεί και εμπνέει για το σθένος και δύναμη της ψυχής του – Η διάκριση στο Τόκιο, το ατύχημα στα 18 του χρόνια και ο έρωτας με το μοντέλο Βασιλική Ρούσσου
Λένε πως η μοίρα και η ζωή παίζουν τα δικά τους παιχνίδια. Όπως και στην περίπτωση του χάλκινου Παραολυμπιονίκη, Αντώνη Τσαπατάκη, ο βίος του είναι ένας ατέρμονος αγώνας επιβίωσης.
Ο πρωταθλητής από την Κρήτη, έπειτα από δύο τέταρτες θέσεις το 2012 και το 2016, χάρισε μια ακόμη διάκριση στη χώρα μας στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο στα 100μ. πρόσθιο SB4, σηκώνοντας για ακόμα μία φορά ψηλά τα ελληνικά χρώματα.
Το συγκλονιστικό μήνυμα-κατάθεσης ψυχής
Ο Παραολυμπιονίκης με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αναφέρθηκε στις μάχες που έδωσε μέχρι να φτάσει στο βάθρο, ενώ τόνισε πως το χρώμα του μεταλλίου του δεν είναι αυτό που καθορίζει την αξία του, αλλά οι αξίες και τα πιστεύω του.
Δείτε το μήνυμά του:
«Πριν από 15 χρόνια έκανα τους γονείς μου, ιδίως την μάνα μου, να κλαίνε για αυτό που προκάλεσα σε εμένα.
Σήμερα όμως τους κάνω να χαμογελούν πιο πολύ απ/ όσο πόνεσαν τότε.
Έδωσα μάχη όλα αυτά τα χρόνια που πάλεψα να ανέβω στο βάθρο• στο κάθε «βάθρο» της ζωής..
Έδωσα μάχη με τις αμφιβολίες, οι οποίες με γυρόφερναν, αλλά ποτέ δεν επέτρεψα να εισχωρήσουν μέσα μου.
Έδωσα μάχη με ανθρώπους που προσπάθησαν να με τρομάξουν, αλλά η στάση μου προς την ζωή, τους έκανε εν τέλει να με κοιτούν με το βλέμμα σηκωμένο ψηλά (παρότι καθιστός στο καροτσάκι μου)…
Έδωσα μάχη με τους δικούς μου ανθρώπινους φόβους, που πήγαν να φοβίσουν τα όνειρα μου…
Αλλά κάνεις και τίποτα απ/όλα αυτά δεν κατάφερε να με αποτρέψει. Καθότι τίποτα δεν ήταν πιο δυνατό από την πίστη μου σε εμένα. Κοιτούσα πάντα μπροστά και πορευόμουν σταθερά, αλύγιστος, προς τον σκοπό μου.
Κρατάω τώρα το μετάλλιο αυτό στα χέρια μου και δεν αισθάνομαι να άλλαξε κάτι μέσα μου. Δεν πίστευα ποτέ άλλωστε πως κάτι υλικό θα με κανει καλύτερο άνθρωπο ή θα μου προσάψει αξία.
Δεν με όρισε νικητή αυτό το μετάλλιο. Η αξία μου δεν περιορίζεται σε ένα χάλκινο ή σε ένα χρυσό μετάλλιο. Την αξία μου την όρισαν αυτοί που με μεγάλωσαν και στην πορεία εγώ ο ίδιος. Την αξία μου την όρισαν αυτοί που στάθηκαν δίπλα μου και αυτοί που διάλεξα να βρίσκονται δίπλα μου…
Ας μάθουμε να ξεχωρίζουμε τον νικητή από τις αξίες που τον διέπουν, από τον τρόπο που ζει και όχι από την ύλη.
Νικητής είναι αυτός που είναι ελεύθερος από περιοριστικά πιστεύω, πρέπει, δεν μπορώ και δεν μπορείς…
Μάθετε στους νεότερους, να μην είναι δέσμιοι της ύλης, αλλά να ζουν ελεύθερα και εύψυχα!..
Καταδικασμένος Ελεύθερος
Α.»
Το ξέρουμε…
Το να βλέπετε αυτά τα μηνύματα μπορεί να είναι κουραστικό. Και να είστε σίγουροί ότι ούτε κι εμείς βρίσκουμε κάποια ευχαρίστηση από το να τα γράφουμε... Όμως αυτό το μήνυμα δεν αφορά εμάς. Αφορά κάτι πολύ πιο σημαντικό: την επιβίωση της ανεξάρτητης, μαχητικής δημοσιογραφίας στην Kρήτη.
Η στήριξη σας είναι σημαντική γιατί μας επιτρέπει να:
- - Κάνουμε ρεπορτάζ χωρίς φόβο και εξαρτήσεις. Κανείς δεν μας υπαγορεύει τι να πούμε ή τι να αποσιωπήσουμε.
- - Κρατάμε τη δημοσιογραφία μας προσβάσιμη σε όλους, ακόμη και σε αυτούς που δεν έχουν την ικανότητα να πληρώσουν. Χωρίς paywall, χωρίς προνόμια μόνο για όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα.
Η απλή αλήθεια είναι ότι τα έσοδα διαρκώς συρρικνώνονται. Αν πιστεύετε ότι μια πραγματικά ελεύθερη ενημέρωση είναι ζωτικής σημασίας για τη δημοκρατία και τον έλεγχο της εξουσίας, τότε δώστε μας τη δύναμη να συνεχίσουμε.
Σας ευχαριστούμε θερμά.
