Του Νίκου Τζάρα
Ένα ηχηρό χαστούκι στην κυβερνητική ευδαιμονία για δήθεν έξοδο από τα μνημόνια δίνει η Eurostat, η οποία υπολογίζει το ποσοστό φτώχειας για το 2017 στο 46,3%, μειωμένο μόλις κατά 1,7% σε σχέση με το 2014 και 2015 που είχε φτάσει στο ανώτατο 48%!
Αυτό σημαίνει στην πραγματικότητα ότι το αφήγημα για την οικονομία που βγαίνει από την κρίση μπορεί να αφορά τα δημοσιονομικά μεγέθη, αλλά δεν αφορά την κοινωνία, η οποία έχει πληγεί βάναυσα από τις μνημονιακές επιλογές.
Η εμμονή της Κυβέρνησης στην τήρηση των δεσμεύσεων των μνημονίων ( πλεόνάσματα,ιδιωτικοποιήσεις,εκποιήσεις δημόσιας περιουσίας, πλειστηριασμοί ) δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση διέξοδο από την κρίση αφού είναι η συνέχεια της ίδιας αδιέξοδης πολιτικής στις βασικές παραμέτρους της οποίας συμφωνούν τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η ΝΔ το ΚΙΝΑΛ και τα υπόλοιπα μνημονιακά κόμματα.
Τα μεγάλα κοινωνικά ζητήματα της φτώχειας;,της ανεργίας, της φυγής,της περιθωροποίησης ,της υπογεννητικοτητας ( ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ) παρεμένουν άλυτα.
Για αυτά τα ζητήματα απαιτείται η όξυνση της ταξικής και πολιτικής αντιπαράθεσης και πάνω σε αυτά θα έπρεπε να εστιάζουν οι δυνάμεις που επιμένουν να αντιστέκονται και ενωμένες να δίνουν τις μάχες που τους αναλογούν.