Είναι ξεκάθαρο και στα Χανιά ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα εύρεσης στέγης. Τα σπίτια όχι μόνο είναι λίγα αλλά και οι τιμές πολλές φορές είναι εξωφρενικές σε σχέση με τους μισθούς που δίνονται στη χώρα.
Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στις δαπάνες για ανάγκες στέγασης σε ολόκληρη την Ευρώπη, αφού σύμφωνα με τα δεδομένα της Eurostat, ποσοστά της τάξεως του 20% του πληθυσμού σε αγροτικές περιοχές, του 32% του πληθυσμού σε πόλεις και κωμοπόλεις και του 35% σε μεγάλα αστικά κέντρα στην Ελλάδα, ξοδεύει πάνω από το 40% του εισοδήματός του στη στέγαση.
Κάποιοι επιλέγουν να εστιάσουν στο ρόλο που έχουν παίξει πλατφόρμες οπως το Airbnb, όμως μία τέτοια προσέγγιση είναι μονοδιάστατη και κοντόφθαλμη.
Η αλήθεια είναι ότι το πρόβλημα είναι πολυπαραγοντικό. Καταρχάς, υπάρχει μια πραγματική έλλειψη στέγης. Η πολυετή περίοδος της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα είχε τεράστια αντίκτυπο, αφού υπήρξε παύση οικοδομικής δραστηριότητας. Το αποτέλεσμα ήταν να μην υπάρχουν επαρκή νέα διαμερίσματα προς μίσθωση όταν ταυτόχρονα πολλά σπίτια μεγάλης ηλικίας έχουν αποσυρθεί από την αγορά.
Την ίδια στιγμή, λόγω της οικονομικής κρίσης, ο αριθμός αυτών που νοικιάζουν σπίτια αυξήθηκε κατακόρυφα. Όπως αποτυπώνεται και στα στοιχεία πάρα πολλά σπίτια έφυγαν από τα χέρια των ιδιοκτητών και πέρασαν στα χέρια των… τραπεζιτών για την εξυπηρέτηση κόκκινων δανείων. Ενώ το 2007 το ποσοστό ιδιοκατοικησης έφτασε το 84%, σήμερα το ποσοστό φτάνει το 73%.
Ενας ακόμη μεγαλύτερος αριθμός συμπολιτών μας που αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις υποχρειώσεις του προς τράπεζες και προς το κράτος, και υπό τον κίνδυνο να χάσει την περιουσια του, οδηγήθηκε στο να νοικιάσει το σπίτι το οποίο χρησιμοποιούσε για ιδιοκατοίκηση σε πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης με την προσδοκία μεγαλύτερων κερδών. Σε αυτή την εξέλιξη, συντέλεσε αρνητικά και η δημιουργία νέων φόρων όπως ο ΕΝΦΙΑ.
Εξαιτίας πάλι της οικονομικής κρίσης, πολλοί συμπολίτες μας που ήταν ενοικιαστές σπιτιών βρέθηκαν σε οικονομική αδυναμία. Το αποτέλεσμα ήταν να αδυνατούν να πληρώνουν εγκαίρως τα ενοίκιά τους. Έτσι, πολλοί ιδιοκτήτες επέλεξαν τη στροφή τους προς τις βραχυχρόνιες μισθώσεις.
Η έκρηξη της οικονομίας του διαμοιρασμού και των βραχυχρόνιων μισθώσεων οδήγησε ομως και πολλούς μεγαλοϊδιοκτήτες που έχουν στην ιδιοκτησία τους πολλά διαμερίσματα να επιλέξουν τη στροφή προς το Airbnb. Επίσης, εταιρείες real estate εκμεταλλευόμενες την ανυπαρξία πλαισίου, αντί να επενδύουν στη δημιουργία λ.χ. ξενοδοχείων, αγοράζουν σπίτια τα οποία ανακαινίζουν και μετατρέπουν σε airbnb με πολύ μικρότερα λειτουργικά κόστη, λιγότερους κανόνες και ελέγχους, και πολύ μεγαλύτερο περιθωριο κέρδους. Έτσι, ο ήδη μικρός αριθμός διαθέσιμων σπιτιών μειώθκε ακόμη παραπάνω.
Τα επόμενα χρόνια σημαντικός παράγοντας που αναμένεται να εντείνει το πρόβλημα στέγης στην Ελλάδα είναι και ο ολοένα αυξανόμενος αντίκτυπος του ψηφιακού νομαδισμού, δηλαδή ανθρώπων που επιλέγουν να ταξιδεύουν και να εργάζονται από απόσταση.
Τελος, σημαντικός αρνητικός παράγοντας για την παρούσα στεγαστική κρίσης είναι και πάλι οι τράπεζες αφού η αγορά σπιτιού είναι όλο και πιο δύσκολη λόγω της στρατηγικής επιλογής των τραπεζών να μη χορηγούν δάνεια παρά μόνο με πολύ υψηλά επιτόκια. Η συγκεκριμένη επιλογή οδηγεί σε εκτόξευση και της τιμής των ήδη διαθέσιμων σπιτιών.
Ουσιαστικά η έκρηξη του Airbnb είναι συνέπεια της οικονομικής κρίσης και των πολιτικών που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις αυτής της περιόδου.
Λαμβάνοντας υπόψη την στασιμότητα που παρατηρείται στους μισθούς, την έκρηξη των λειτουργικών δαπανών, και την επέκταση της βραχυχρόνιας μίσθωσης, η έκρηξη της τιμής των ενοικίων δημιουργεί συνθήκες μιας μεγάλης κοινωνικής έκρηξης στην Ελλάδα.
Καλό θα είναι πάντως να σημειώσουμε ότι το airbnb έχει και θετικές επιπτώσεις.
Σπίτια ανακαινίστηκαν ενώ δημιουργήθηκαν και νέα σε χωριά που μέχρι πρόσφατα ερημώνανε. Ακόμα και στις πόλεις πολλά σπίτια στα οποία λόγω οικονομικής αδυναμίας δε μπορούσαν να γίνουν απαραίτητες εργασίες, λόγω του εισοδήματος από την ενοικίασή τους ανακαινίσθηκαν
Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι για ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ανθρώπων η ενοικίαση των σπιτιών τους είναι συνθήκη επιβίωσης, όχι πλουτισμού ενώ οι ανάγκες ανακαίνισης και εργασιών δίνει δουλειά σε ανθρώπους σε επαγγέλματα από καθαρίστριες, ξυλουργούς, οικοδόμους, μπογιατζήδες μέχρι ηλεκτρολόγους και υδραυλικούς.