Unabomber, Δημήτρη Κωνσταντίνου , εκδόσεις Εξάρχια
Η νουβέλα UNABOMBER είναι μία επιτυχημένη δυστοπία πάνω στο θέμα της τεχνολογικής επικράτησης και της ολοκληρωτικής εξουσίας .Μιλάει για μία κοινωνία στο μέλλον όπου οι άνθρωποι ζουν σε ένα θόλο όπου ακόμα και ο ήλιος είναι τεχνικός (όπως όμως όλες οι δυστοπίες μιλάει επίσης με αλληγορικό τρόπο για την κοινωνία του μίζερου παρόντος). Έτσι σε αυτήν την «μελλοντική» δυστοπική κοινωνία, ο άνθρωπος υπάρχει μόνο για να δουλεύει και να ασκεί βία σε άλλους συνανθρώπους του (βία ακίνδυνη για την εξουσία βέβαια). Ακόμα και το βάδισμα απαγορεύεται στον άνθρωπο (πρέπει να τρέχει συνέχεια αλλιώς συλλαμβάνεται) ,ενώ τα ένστικτα του έχουν κατασταλεί πλήρως (ενδεικτικά αναφέρω ότι σεξ γίνεται μόνο μέσω τηλεφώνου…).
Όλοι τρέχουν λοιπόν και όλοι πίσω μένουν που θα έλεγε και ο Μπρεχτ. Κάποιος όμως βασανίζεται από όνειρα επιστροφής στη φύση και αχαλίνωτου σεξ. Και αποφασίζει ότι ήρθε η ώρα για εκδίκηση. Σε ένα κόσμο όπου το μόνο που υπάρχει είναι η αποχαύνωση και η βία το τέλος δεν πρόκειται να είναι και το πιο ευχάριστο.
Ο συγγραφέας έχει επηρεαστεί από τους μεγάλους δυστοπικούς συγραφείς όπως ο Ζαμιάτιν και ο Όργουελ. Περισσότερο όμως έχει επηρεαστεί από τα επαναστατικά καλέσματα των αναρχοπρωτογωνιστών και του μίσους των τελευταίων για τον τεχνολογικό πολιτισμό. Άλλωστε το όνομα της νουβέλας ο συγγραφέας το πήρε από τον αμερικάνο τρομοκράτη Unabomber o οποίος σοκάροντας την κοινή γνώμη επιτέθηκε με βία στο τεχνολογικό και πολιτισμικό σύστημα των ΗΠΑ.
Τα ένστικτα τελικά δεν μπορούν να κατασταλούν .Πάντα επιστρέφουν και ζητάνε την εκδίκηση τους.
Παναγίωτης Ξηρουχάκης