Σκληρή κριτική στις πολιτικές λιτότητας που ακολουθεί η Ευρώπη ασκεί η Washington Post. “Είναι σαν να οδηγείς κάποιον στην αυτοκτονία και μετά να αποδοκιμάζεις την πράξη”, αναφέρει χαρακτηριστικά
“Η ιστορία επαναλαμβάνεται”, σχολιάζει η Washington Post η οποία σε άρθρο της για την Ελλάδα τονίζει πως “η Ευρώπη καταστρέφει την ελληνική οικονομία χωρίς λόγο”.
“Πρώτα ως τραγωδία, στη συνέχεια ως φάρσα και εν τέλει ως ‘trolling”, συνεχίζει, λέγοντας πως στην περίπτωση της Ελλάδας οι δανειστές θέλουν να μειώσουν τις συντάξεις αντί να αυξήσουν τους φόρους των επιχειρήσεων και αυτό γιατί φοβούνται πως οι εν λόγω αυξήσεις θα τσακίσουν την οικονομική ανάπτυξη.
“Α, τώρα τους έπιασε ο πόνος ότι η λιτότητα αποτελεί πλήγμα για την οικονομία”, σχολιάζει ο αρθρογράφος Matt O’Brien, προσθέτοντας εξίσου δηκτικά: “Κρίμα που δεν το σκέφτηκαν αυτό πριν συρρικνώσουν την οικονομία της Ελλάδας κατά 25%”.
“Το ελληνικό δράμα δεν έχει φτάσει ακόμα στο τέλος του αλλά βρίσκεται στην τελευταία πράξη. Μια συμφωνία είναι επικείμενη. Το πρόβλημα ωστόσο έγκειται στο γεγονός ότι τα τελευταία 5 χρόνια Ευρώπη και Ελλάδα δεν έχουν συμφωνήσει πάνω όσον αφορά τη λιτότητα-τι θα κάνει η Ελλάδα με αντάλλαγμα χρήματα.
Αυτή τη φορά, η Ευρώπη ήθελε η Ελλάδα να μειώσει τις συντάξεις πάνω από 40% από όσο έχουν ήδη μειώσει αλλά η Ελλάδα δεν το έκανε. Και αυτό ήταν. Και οι δύο πλευρές θεωρούσαν πως όσο πλησιάζαμε στη λήξη της προθεσμίας, η άλλη θα κρυβόταν στο καβούκι της και έτσι είχαμε πολλές συζητήσεις περί “κόκκινων γραμμών” και ” τελικών προσφορών” αλλά όχι όση πραγματική διαπραγμάτευση χρειάζεται”, αναφέρει.
“Αυτό όμως τώρα έχει αλλάξει. Γιατί;” διερωτάται ο αρθρογράφος , σπεύδοντας να απαντήσει: “Η Ελλάδα ανακάλυψε ότι έχει πολύ μικρότερη δύναμη επιρροής όσο νόμιζε. Για αυτό ευθύνεται εν μέρει το γεγονός ότι ο πανικός παρέμεινε στη χώρα αφού η ΕΚΤ ξεκίνησε να αγοράζει ομόλογα άλλων χωρών και υποσχέθηκε να αγοράσει όσα περισσότερα μπορεί για να διατηρήσει χαμηλά το κόστος δανεισμού.
Και το άλλο, είναι πως οι ελληνικές τράπεζες δέχονται σχετικά εύκολα πιέσεις. Όχι μόνο χρειάζονται δάνεια έκτακτης ανάγκης από την ΕΚΤ για να παραμείνουν “ζωντανές” αλλά έχουν ένα σωρό ομόλογα δημοσίου και αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις των οποίων η αξία θα είναι λιγότερη αν δεν υπάρξει συμφωνία και η Αθήνα χρεοκοπήσει”.
“Έτσι, αρκεί η Ευρώπη να πει πως η Ελλάδα δεν έχει ρευστό για να παραμείνουν ανοιχτές οι τράπεζες ώστε ο κόσμος να τραβήξει τις καταθέσεις του πιο γρήγορα από ποτέ. Αυτό έγινε ότι διέρρευσε από αξιωματούχους ότι τη Δευτέρα οι τράπεζες δεν θα ανοίξουν”, σημειώνει και συνεχίζει:
“Η Ελλάδα ως επί το πλείστον “παραδόθηκε”. Και αυτό φαίνεται από την πρόταση: Να περικοπούν οι συντάξεις στο μισό απ’ όσο θέλει η Ευρώπη- αυξάνοντας αρχικά τις εισφορές και τα έτη συνταξιοδότησης καθώς και “μαχαίρι” στις πρόωρες συντάξεις και εν συνεχεία αυξάνοντας τους φόρους για να αναπληρώσουν τα υπόλοιπα. Ειδικότερα, κάτι τέτοιο θα φέρει νέο φόρο επί των κερδών των επιχειρήσεων και θα οδηγήσει σε αύξηση του φόρου προστιθέμενης αξίας, ουσιαστικά θα έχουμε έναν εθνικό φόρο επί των πωλήσεων”.
“Το μοναδικό πράγμα που καθυστερεί τη συμφωνία είναι το γεγονός ότι η Ευρώπη θεωρεί πως η εν λόγω λιτότητα είναι λανθασμένη”, τονίζει, προσθέτοντας πως “οι περικοπές των δαπανών δεν μοιάζουν κακές για την οικονομία, οπότε αυτό επιθυμεί η Ευρώπη για την Ελλάδα. Από την άλλη, αυτό μοιάζει με οικονομική συμβουλή αλλά από την άλλη με δουλεύετε; Είναι σαν να οδηγείς κάποιον στην αυτοκτονία και μετά να αποδοκιμάζεις την πράξη!”
“Το πραγματικό ερώτημα είναι γιατί η Ευρώπη σπρώχνει την Ελλάδα σε περαιτέρω λιτότητα”, καταλήγει. “Μόνο ένας λόγος υπάρχει να θες και άλλη λιτότητα για τη Ελλάδα, και ο οποίος δεν έχει καθόλου νόημα: Να την κάνεις να πληρώσεις όσα οφείλει. Το πρόβλημα είναι πως η Ελλάδα δεν θα το κάνει ποτέ αυτό και το ξέρουν”, σχολιάζει μεταξύ άλλων.
