Του Αντώνη Χαρχαλάκη
Λαϊκό λογοπαίγνιο, που αναφέρεται στους κάθε λογής πολιτικάντηδες, οι οποίοι «λάμπουν» για κάποιο χρονικό διάστημα κι ύστερα σβήνουν σαν τους κομήτες. Είναι γεγονός πως στη Ελλάδα ο καθένας μπορεί να φτιάξει κόμμα με τίτλους κάθε λογής, με προγράμματα σοβαροφανή μα στο βάθος αναξιόπιστα. Φιλοδοξίες; Προσωπική προβολή, παρεμβολή για παραμερισμό πολιτικής αντιπάλων, μα το κυριότερο ταξικά ή συντεχνιακά συμφέροντα, με χτυπήματα κάτω από τη μέση.
Όμως, όπως γράφω στον τίτλο, είναι όλα τους με ημερομηνία και – στην καλύτερη περίπτωση – χρονολογία εξαφάνισης από το πολιτικό στερέωμα! Αυτό επιβεβαιώνεται από την πολιτική ιστορία της χώρας μας. Και για κάποια από τα κόμματα της τωρινής συγκυρίας, σίγουρα θα επιβεβαιωθεί. Κι αν δεν σβήσουν ολοσχερώς – βλέπε ΠΑΣΟΚ- θα καταντήσουν σκιά του παλιού εαυτού τους και θα βρεθούν «μνηστήρες» που θα προσπαθήσουν να συγκολλήσουν τα συντρίμμια αυτών των τεθνεώτων πολιτικών εκτρωμάτων!
Βεβαίως, δια της προσπάθειας να μην … ψοφήσουν, θα συγκολληθούν με άλλα ετοιμόρροπα κομματίδια, τα οποία το ίδιο σκεπτικό έχουν. Αν οι «μεγάλοι» της συγκόλλησης θέλουν πλειοψηφία που αυτούς κυρίως θα ευνοήσει, τότε έχουμε τριανδρίες ή παραπάνω. Σε βάθος πολιτικού χρόνου, ο θάνατος όλων τους είναι βέβαιος, αν και στην παρούσα συγκυρία πασχίζουν οι δυστυχείς να μπαλωθούν, αλλά και να μπαλώσουν την ελληνική πολιτική κουρελαρία! Όμως ο λαός ή λαουτζίκος παρά τα λογοπαίγνια του – προσπαθεί να τους δέσει το φιλί της ζωής πίσω από τα εκλογικά παραβάν, ή με τις φαμφάρες του που πολλοίς δείχνουν έλλειψη πολιτικής παιδείας! Επαναλαμβάνοντας και παγίως το «Άσε τους νεκρούς να περπατάνε». Χα Χα χα!!!
Όμως αυτό – ακόμη κι αν δεν λέγεται – αφορά και φερέλπιδες νεανίες της πολιτικής πιάτσας, που ποντάρουν στο νεαρό της ηλικίας, στο «νέο» που … κομίζουν, στη χρεωκοπία των υπαρχόντων πολιτικών σχηματισμών! Είναι όμως δέσμιοι διομολογήσεων, και για να γίνονται πιστευτοί από το πόπολο το παίζουν λάβροι οι αλητήριοι…
Ομολογουμένως όμως είναι επικίνδυνοι μέχρι ενός σημείου… Μέχρι να φανεί πως οδηγούν τη χώρα στο φαύλο κύκλο που άνοιξαν άλλοι μεγαλόστομοι και τα φαύλα πραξ αυτές! Πιστεύω να ξέρετε ποιοι είναι. Φυσικά τιμωρήθηκαν, όμως ο φαύλος κύκλος χάσκει και ουδείς γνωρίζει πότε και αν θα κλείσει…
Μια αλυσίδα αγυρτών, που προσπαθούν να μιμηθούν τους παλιούς… θαυματοποιούς, που δεν κατάφεραν όμως κανένα θαύμα, μόνο μεγάλα και κούφια λόγια, από τα μπαλκόνια ή τα έδρανα όπου τους έστειλε το αδιόρθωτο πόπολο…
Κι έτσι – για να τελειώσω – τράβα κορδόνι η κοροϊδία, η διάψευση των ελπίδων, η εκποίηση της χώρας και των πηγών της, η ανάλωση δανείων που χρεώνει τα τρισέγγονά μας και άλλα που θα ‘θελα πολλές ακόμη σελίδες και μόνο για να τα’ απαριθμήσω! Μέχρι που αυτό το πολιτικό κορδόνι, γίνει πνιγμονή στους λαιμούς μας, κόβοντας την ελευθερία της κοινωνικής μας ανάσας. Κι έτσι ενώ περπατάνε οι Νεκροί, τους ακολουθούμε (προς τις κάλπες)
