Νέος Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Παρατηρητήριου Ποινικής Δικαιοσύνης, (ΕUROPEAN CRIMINAL JUSTICE OBSERVATORY) εξελέγει πρόσφατα ο Κισσαμίτης δικηγόρος Αλέξης Αναγνωστάκης. Το Παρατηρητήριο Ποινικής Δικαιοσύνης, είναι Διεθνής Οργάνωση υψηλού κύρους, με έδρα την Ρώμη. Αποστολή της είναι, η παρακολούθηση και ο κριτικός έλεγχος, των Ευρωπαϊκών δικαστικών αποφάσεων. 

Με την ευκαιρία της εκλογής του σε αυτή τη σημαντική θέση και τις δυνατότητες που του δίνει για να ασκήσει έλεγχο και στην Ελλάδα των Μνημονίων, θέσαμε στον Αλέξη Αναγνωστάκη κάποιες ερωτήσεις αναφορικά με το ελληνικό χρέος και το αν είναι τελικά “επαχθές” ή όχι. Οι απαντήσεις που μας έδωσε έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Eρώτηση: Πολύς λόγος γίνεται τελευταία , για το αν, το Ελληνικό χρέος, είναι «επαχθές» ή όχι. Ορισμένοι μάλιστα, αμφισβητούν, ότι υπάρχει τέτοιο.
Κατ’ αρχήν, τι είναι «επαχθές χρέος»;

Αλέξης Αναγνωστάκης: Ως «επαχθές χρέος» νοείται, εκείνο, το οποίο είναι σε βάρος του Λαού μιάς χώρας. Για το οποίο, ο λαός, δεν έδωσε την ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ του. Αυτήν, την έλλειψη συναίνεσης, γνώριζαν οι Πιστωτές.

ΕΡ: Έχει ποτέ διαγραφεί, δημόσιο χρέος, ως «επαχθές»;

A.Α.: Ναι, στην περίπτωση του χρέους του Ισημερινού, (2008).
Η, de facto όμως, εφαρμογή του, έγινε σε μία σειρά διακρατικών οικονομικών διενέξεων που ξεκίνησαν από τον 19^ο αιώνα.

ΕΡ: Είναι το Ελληνικό χρέος, «επαχθές»;

A.Α.: Για ένα μεγάλο μέρος του, σίγουρα ναι.

 ΕΡ: Δηλαδή;  Ένα παράδειγμα;

A.Α.: Ως αναμφισβήτητο «επαχθές» χρέος, μπορεί να αναγνωριστεί, το «χρέος» της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών, το οποίο τετραπλασιάστηκε, μεταξύ των ετών 1967 και 1974.

ΕΡ: Άλλη περίπτωση;

A.Α.: Οι Συμβάσεις υπό διαφθορά, που, υπογράφησαν διαχρονικά μεταξύ των Ελληνικών Αρχών και μεγάλων Πολυεθνικών Κολοσσών, (π.χ. SIEMENS, Γερμανικά ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ που, «γέρνουν») είναι επίσης παραδείγματα, που, αποκλείουν την νομιμότητα του χρέους και επιβάλλουν άρνηση αυτού.

ΕΡ: Αληθεύει ότι μέρος το δημοσίου χρέους, είναι ανακεφαλαιοποιήσεις τόκων; (τόκοι επί τόκων;)

A.Α.: Υφίσταται μεγάλο μέρος του χρέους, που έλκει την καταγωγή του, από κεφαλαιοποιήσσεις τόκων δανείων, που, γυρίζουν πολλές δεκαετίες πίσω. Το κεφάλαιο αυτών των δανείων, έχει εξοφληθεί.
Τα «πανωτόκια» πληρούν την έννοια του «επαχθούς» χρέους, ως καταχρηστικά και επονείδιστα.

ΕΡ: Οι Συμβάσεις με την Τρόϊκα είναι «επαχθές χρέος» ;

A.Α.: Οι Δανειακές Συμβάσεις της Ελληνικής Κυβέρνησης με την Τρόϊκα γέννησαν, αναμφίβολα, «επαχθές» χρέος.
Συνήφθησαν, υπό την απειλή και υπό τον εκβιασμό της χρεωκοπίας. Εκ μέρους των Δανειστών.
Συνομολογήθηκαν με όρους φτωχοποίησης έως εξαθλίωσης του πληθυσμού. (Βίαιη κατάπτωση βιοτικού επιπέδου, αφαίρεση κατοχυρωμένων δικαιωμάτων, διάλυση της Παιδείας, της Ασφάλειας φτωχοποίηση και εξαθλίωση του πληθυσμού).
Οδήγησαν τη χώρα στην υποταγή και στην απώλεια της εθνικής κυριαρχίας.
Τα επιτόκια δανεισμού είναι τοκογλυφικά, πολλαπλάσια, από εκείνα που δανείζονταν τα Κράτη–Μέλη.
Π.χ. Η Γερμανία στην αρχή, δανειζόταν η ίδια, με 0,25. Και στην συνέχεια δάνειζε την Ελλάδα, με σχεδόν 5%.

ΕΡ: Τι χρειάζεται να γίνει τώρα;

A.Α.: Η Σύσταση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του Δημόσιου Χρέους, είναι απολύτως αναγκαία.
Χωρίς το Πόρισμα τέτοιας επιτροπής, κανείς δεν δικαιούται να μιλά, για ανυπαρξία «επαχθούς χρέους», ή να δίνει συγχωροχάρτι, στους Δανειστές.
Και αν το κάνει, τελευταίος, θα εκφραστεί ο λαός.