Του Γιάννη Αγγελάκη | Η ιστορία με τον κροκόδειλο ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2014. Η φωτογραφία ενός κροκόδειλου στο Φράγμα των Ποταμών που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο, γρήγορα διαδόθηκε, και έγινε θέμα στα τοπικά μέσα ενημέρωσης.
Μέσα σε λίγες ώρες το θέμα είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις, διαδόθηκε από λογαριασμό facebook σε λογαριασμό facebook, μέχρι που βρέθηκε κάποιος και έφτιαξε μία σελίδα για τον κροκόδειλο, που αφού βρέθηκε στην Κρήτη, έπρεπε να λεγόταν «Σήφης».
Ο «Σήφης», έγινε θέμα στα κεντρικά δελτία ειδήσεων, ως ένα ευχάριστο διάλειμμα στο πολύ βαρύ κλίμα εκείνων των ημερών (των πιο πολλών ημερών τα τελευταία έτη). Καθημερινά σχεδόν, σε όλα τα κεντρικά δελτία θα υπήρχε το ευχάριστο 5λεπτο ή ακόμα και δεκάλεπτο με ρεπορτάζ για τον «Σήφη» τον κροκόδειλο, τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας, τις προσπάθειες να τον απεγκλωβίσουν.
Μετά, έδειξαν ενδιαφέρον και διεθνή μέσα ενημέρωσης, που και αυτά ψάχνουν παράξενες και ευχάριστες ειδήσεις από τον κόσμο για να προβάλλουν στις σελίδες ή στις οθόνες. Κι έτσι, μετά την Independent στην Αγγλία που αναφέρθηκε στον κροκόδειλο από την Κρήτη, ακολούθησαν και άλλα μέσα ενημέρωσης.
Και ο Σήφης έγινε παγκόσμια φίρμα, τουριστική ατραξιόν. Μέχρι και η αεροπορική εταιρεία Ryanair εξέδωσε σχετικό φυλλάδιο για τον Σήφη.
Την ίδια στιγμή, επιστήμονες προειδοποιούσαν ότι ο κροκόδειλος δε θα αντέξει το χειμώνα στην Κρήτη και θα πεθάνει. Και τόνιζαν ότι είναι αναγκαίο άμεσα να μεταφερθεί σε ένα άλλο περιβάλλον.
Όμως το ενδιαφέρον πλέον είχε φουντώσει. Και την κάθε κίνηση του Σήφη παρακολουθούσαν εκατοντάδες κάμερες. Εκατοντάδες και οι τουρίστες που έφθαναν στο σημείο για να δουν τον «κροκόδειλο της Κρήτης».
Η άφιξη του κ. Όλιβιε Μπερά, γητευτή κροκόδειλων, αντί να βοηθήσει στη σύλληψη του ζώου, τελικώς φούντωσε το ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης. Ένας εξωτικός τύπος, σα τον κροκοδειλάκια των ταινιών, ή σα τον Ιντιάνα Τζόουνς, με καπέλο και μαχαίρι, ενάντια σε έναν κροκόδειλο στο νησί της Κρήτης, σίγουρα είναι μία ωραία ιστορία.
Οι αναφορές πλήθυναν και το ενδιαφέρον του κοινού μεγάλωσε ακόμα παραπάνω. Οι τουρίστες συνέχιζαν να φθάνουν στο Φράγμα Ποταμών. Και ένας τόπος όχι και τόσο γνωστός πέρα από το Ρέθυμνο, ξαφνικά έγινε σημείο αναφοράς.
Αντιγράφω από τα ρεπορτάζ της περιόδου που είχαν αναφορές για το ενδιαφέρον των τουριστών:
Ελέω «Σήφη» στην περιοχή καταφθάνουν κάθε Σαββατοκύριακο 2.000 Eλληνες και ξένοι τουρίστες, που γεμίζουν καφενεία και ταβέρνες τονώνοντας την τοπική οικονομία. «Hρθα και εγώ όπως και πολλοί άλλοι να φωτογραφήσω τον κροκόδειλο για να τον δείξω στους φίλους μου με την επιστροφή μου στην Καλιφόρνια», δήλωσε ο κρητικής καταγωγής αρχιτέκτονας, Γιώργος Μεσσαριτάκης, που βρίσκεται στο νησί για διακοπές. Από την πλευρά του ο Γ. Τσιπόπουλος από τον Πειραιά προσθέτει: «Είμαστε διακοπές στην Κρήτη, ακούσαμε για το θέμα και ήρθαμε να δούμε από κοντά τον κροκόδειλο. Είναι κάτι πρωτόγνωρο για μας κροκόδειλος να είναι ελεύθερος σε ποτάμι στην Ελλάδα και την Ευρώπη».
Πολλοί πλανόδιοι πωλητές, εκμεταλλεύονται το ενδιαφέρον των πολιτών που σπεύδουν ως το Φράγμα των Ποταμών για να δουν το Σήφη, και στήνουν ένα ιδιότυπο γιουσουρούμ στην περιοχή φορτωμένοι με κάθε λογής σουβενίρ από μπρελόκ έως αναπτηράκια, εμπνευσμένα από τον κροκόδειλο.
Οι καταστηματάρχες έτριβαν τα χέρια τους από ικανοποίηση.
Ο «Σήφης», είχε αποδειχθεί «θείο δώρο». Και η σύλληψή του θα ήταν καταστροφή για τον τόπο. Έτσι πιστεύανε κάποιοι. Κι οπότε, κάποιοι άλλοι πιο «τολμηροί» άρχισαν να προσπαθούν ενεργά πλέον να αποτρέψουν το ενδεχόμενο της σύλληψής του. Ο κροκόδειλος «σώθηκε» αρκετές φορές από πολίτες οι οποίοι έκαναν θόρυβο δίωχνοντας τον από το σημείο από όπου σκόπευαν να τον εγκλωβίσουν.
Για να φτάσουμε ως τα Δικαστήρια. Αφού με ασφαλιστικά μέτρα που κατάθεσε ομάδα δέκα πολιτών ζητούσε την παραμονή του κροκόδειλου στο Φράγμα:
«Το Φράγμα των Ποταμών πρέπει να μετατραπεί σε διεθνές πάρκο επιβίωσης του υδροβιότοπου της Αφρικής, διότι έχουμε το κλίμα της Αφρικής να γίνει εδώ υδατοδρόμιο και να έρθει όλος ο κόσμος. Του χρόνου, η Κρήτη, και ειδικά το Ρέθεμνος, θα είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο».
Ναι, τα λέγανε στα σοβαρά όλα αυτά. Και μάλιστα απειλούσαν ότι «εάν φέρουν καινούριο θηρευτή, την ίδια μέρα θα καταθέσουμε καινούρια ασφαλιστικά μέτρα και θα πρέπει να μας δώσουν προσωρινή διαταγή ότι απαγορεύεται η θήρα του κροκοδείλου».
Και μετά, τα πράγματα έγιναν πιο συγκεκριμένα.
Η τοπική κοινωνία συνολικά εξέφρασε την επιθυμία της δια του δημάρχου της να μείνει ο «Σήφης» στο Φράγμα Ποταμών. Τα κέρδη για τους μαγαζάτορες ήταν μεγάλα. Και αν έφευγε ο κροκόδειλος θα χανόταν και η πελατεία.
Οι επιστήμονες βέβαια επιμένανε, ότι ο κροκόδειλος δε θα αντέξει τον χειμώνα στην Κρήτη. Όμως, οι κάτοικοι, σα τον Αλχημιστή του Κοέλιο ένα πράγμα, πίστεψαν ότι αφού ήθελαν να ζήσει ο κροκόδειλος στην περιοχή τους, και αφού έβγαζαν χρήματα από την ύπαρξή του, τότε κι αυτός θα ζούσε και δε θα ψοφούσε. Αρκεί που το επιθυμούσανε πάρα πολύ. Σχεδόν μεταφυσικά.
Τέλη Φλεβάρη έγινε μία ακόμη προσπάθεια να συλλάβουν τον κροκόδειλο. Με επικεφαλή τον πρόεδρο της ΕΔΚΕ κ. Γιάννη Μπάτσα, με τον βιολόγο Ηλία Στραχίνη και τους κτηνιάτρους Φιλήμονα Διαμαντή, Αζμάνη Παναγιώτη και Καραΐσκο Θανάση ξεκίνησαν την αναζήτηση. Και τον είδαν. Όμως, που με τον είδαν, και παρά του ότι, σύμφωνα με άρθρο της «Καθημερινής» βρέθηκαν εκεί με την άδεια της δασάρχη Χαράς Καριολάκη και την αρωγή των ανθρώπων που είναι υπεύθυνοι για τη διαχείριση της λίμνης και τη λειτουργία του φράγματος, άρχισαν τα όργανα. Τοπικά κανάλια έστειλαν link και ελικοπτεράκια για να κινηματογραφήσουν, περίεργοι προσπαθούσαν να ψαρέψουν πληροφορίες.
Κάποιοι μάλιστα φθάσανε στο σημείο να μιλούν για τον κροκόδειλο της Κρήτης που κάποιοι θέλουν να τον πάρουν από τους Κρητικούς: «Αφού δεν έχει πειράξει κανέναν!» «τι θέλουν οι ξένοι με τον κροκόδειλό μας;»
Τελικά, λίγες ημέρες μετά, όπως έλεγαν εδώ και μήνες οι επιστήμονες ότι θα συμβεί, ο κροκόδειλος ψόφησε.
Και όλο αυτό το γαϊτανάκι που είχε στηθεί γύρω από την ύπαρξή του κατέληξε σε κηδεία. Η πρώτη κηδεία κροκόδειλου στην ιστορία, με κηδειόσημο και κόλυβα.
«Πραγματικά υπάρχει μεγάλη θλίψη σε όλη την περιοχή για τον θάνατο του Σήφη και σκεφτόμαστε να του κάνουμε κόλλυβα όπως του πήγαμε δώρα το προηγούμενο διάστημα γιατί τον θεωρούσαμε ως δικό μας και ως “θείο” δώρο για την περιοχή μας», δήλωσε στο «Εθνος» η Ασημένια Ιερωνυμάκη, πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου Βολιώνων.
Ο κροκόδειλος, που ονομάστηκε Σήφης, και απέκτησε κρητική καταγωγή, το «θείο δώρο» καταναλώθηκε. Και η κοινωνία θρηνεί, όχι για τον θάνατο του ερπετού, αλλά για τα χρήματα που περίμεναν πως θα φέρει και αυτό το καλοκαίρι η ύπαρξή του στο Φράγμα.
Τον καταναλώσαμε τον κροκόδειλο. Όπως, ενίοτε ως κοινωνία, με παρόμοιο τρόπο, καταναλώνουμε και ανθρώπους. Ο κροκόδειλος, άλλωστε, είχε τη δυστυχία να γίνει «ένας από εμάς». Ήταν ο “Σήφης”.
Άραγε, οι μαγαζάτορες, τι θα λένε τώρα στους τουρίστες που θα καταφθάνουν φέτος στο Φράγμα Ποταμών;
Σημείωση: H ταινία “Ace in the Hole” από το 1952 είναι η ιστορία ενός ανθρακωρύχου ο οποίος βρίσκεται εγκλωβισμένος μέσα σε μία σπηλιά σε ένα μέρος στη μέση του πουθενά και του διεφθαρμένου δημοσιογράφου (Κερκ Ντάγκλας) που σπεύδει να καλύψει το γεγονός.
Διαβλέπει ότι η ιστορία αυτή έχει προοπτική ώστε να πάρει μεγάλη δημοσιότητα και το εκμεταλλεύεται. Σε συνεννόηση με αρχές και φορείς κατορθώνει να κρατήσουν τον ανθρακωρύχο εγκλωβισμένο για περισσότερες ημέρες ώστε όλοι να καρπωθούν το όφελος.
Σύντομα, το θέμα παίρνει μεγάλες διαστάσεις. Έρχονται ρεπόρτερ από όλη τη χώρα. Και μετά αρχίζουν να συρρέουν οι πολίτες.
Γύρω από το δράμα αυτού του ανθρώπου κερδοσκοπούν, στήνονται επιχειρήσεις και πανηγύρια. Και όταν εν τέλει ο άνθρωπος πεθαίνει επειδή καθυστέρησαν να τον απεγκλωβίσουν, όλοι λυπούνται. Αλλά λυπούνται για τις επιχειρήσεις τους που πλέον δε θα κερδοσκοπούν, οι πολίτες για το τέλος του πανηγυριού, τα μέσα ενημέρωσης για το τέλος ενός γεγονότος που πουλούσε καλά στους πολίτες.
