Η Ανεξάρτητη Ένωση Αποστράτων Ενόπλων Δυνάμεων (ΑΝ.Ε.Α.Ε.Δ ) αντιδρώντας σε άρθρο που δημοσίευσε, στο τεύχος 134, το περιοδικό της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Ναυτικού (ΕΑΑΝ), έστειλε προς την ΕΑΑΝ, αλλά και την Πολιτική και Στρατιωτική ηγεσία οι οποίες έχουν την ευθύνη εποπτείας του ΝΠΔΔ ΕΑΑΝ, απάντηση.
Στο διαβιβαστικό έγγραφο αναφέρεται:
« Σας διαβιβάζω έγγραφο της Ανεξάρτητης Ένωσης Αποστράτων Ενόπλων Δυνάμεων (ΑΝ.Ε.Α.Ε.Δ) σχετικά με το άρθρο που δημοσίευσε το περιοδικό «Θαλασσινοί Απόηχοι» της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Ναυτικού (ΕΑΑΝ) στο τεύχος Ιουλίου – Αυγούστου με τίτλο «Από την Μάχη της Κρήτης».
Η Ανεξάρτητη Ένωση Αποστράτων Ενόπλων Δυνάμεων (ΑΝ.Ε.Α.Ε.Δ) όπως και άλλοι συνάδελφοι και προσωπικότητες, οι οποίοι συνυπογράφουν το συνημμένο έγγραφο, πιστεύει ότι αυτό το άρθρο προσβάλει την Ιστορική μνήμη του Λαού και κατασυκοφαντεί την Εθνική Αντίσταση.
Σε έγγραφο μάλιστα που έστειλαν προς τον πρόεδρο του ΔΣ / ΕΑΑΝ και Εκδότη – Διευθυντή του Περιοδικό “Θαλασσινοί Απόηχοι” Αντιναύαρχο Π.Ν. ε.α. Σπυρίδωνα Περβαινά αλλά και στα υπόλοιπα μέλη της Ένωσης καθώς και την ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και των στρατιωτικών αρχών της χώρας αναφέρουν τα εξής:
Στο τεύχος Ιουλίου – Αυγούστου με αριθμό 134 του περιοδικού «Θαλασσινοί Απόηχοι», ιδιοκτησίας της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Ναυτικού, το οποίο είναι περιοδικό ενημέρωσης των αποστράτων του Πολεμικού Ναυτικού και του Λιμενικού Σώματος στην ενότητα Ελεύθερο Βήμα Ιστορικά στις σελίδες 6-7-8 δημοσιεύετε άρθρο του Πλοιάρχου (Ο) ΠΝ ε.α Χρήστου Ιδ. Κούσουλα με τίτλο «Από την Μάχη της Κρήτης».
Αρκεί μια απλή ανάγνωση αυτού του άρθρου και ιδιαίτερα των παραπομπών – υποσημειώσεων για να διαπιστώσει ο καλόπιστος αναγνώστης ότι ο συγγραφέας προσβάλει βάναυσα την ιστορική μνήμη και επιχειρεί αφενός την έμμεση αποκατάσταση του δωσίλογου Γ. Τσολάκογλου και αφετέρου την κατασυκοφάντηση της Εθνικής Αντίστασης, την αποδόμηση των αγώνων όλων αυτών που ηρωικά αντιστάθηκαν στον κατακτητή και προσπαθεί να εξισώσει τα θύματα με τους θύτες των ασύλληπτων θηριωδιών των ναζί στην χώρα μας, με όχι και τόσο καινοφανείς θεωρίες, αφού παρόμοιες έχουν διατυπωθεί από συνεργάτες των κατακτητών, από ναζιστικά- φασιστικά – ακροδεξιά μορφώματα και θαυμαστές του Χίτλερ.
Είναι, πιστεύουμε, εύλογη η απορία πως συμφώνησαν όλοι οι εμπλεκόμενοι με την έκδοση του περιοδικού Θαλασσινοί Απόηχοι να δημοσιευτεί μια τέτοια ρυπαρότητα.
Η σημείωση που υπάρχει στην ταυτότητα του περιοδικού ότι «τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τις προσωπικές απόψεις του συντάκτη τους και σε καμία περίπτωση δεν δεσμεύει την ΕΑΑΝ» και η πιθανή διατύπωση της άποψης ότι στα πλαίσια μιας δημοκρατικής αντίληψης, εγκρίθηκε η δημοσίευσή του. δεν μπορεί και δεν απαλλάσσει την Ιδιοκτησία , τον Εκδότη- Διευθυντή, τον Σύμβουλο Έκδοσης, τον Διευθυντή Σύνταξης και την Συντακτική Επιτροπή και κάθε αρμόδιο με την έκδοση από την ηθική ευθύνη μιας τέτοιας δημοσίευσης, όταν μάλιστα αυτή δεν είναι σύμφωνη ούτε με τους όρους δημοσίευσης στο περιοδικό, αφού στέφεται κατά των εθνικών θέσεων, δεν τηρεί την δεοντολογία που υπαγορεύεται από τις αρχές και αξίες που υπηρετήσαμε και οι εκφραζόμενες απόψεις συγκροτούν μια ύβρη που εκτοξεύτηκε κατά του συνόλου του Ελληνικού Λαού και της Εθνικής του Αντίστασης. Πρόκειται για σπίλωση της μνήμης των χιλιάδων που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία της Πατρίδας.
Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Άμυνας και το ΓΕΝ μια και η ΕΑΑΝ, σαν ΝΠΔΔ, υπάγεται σε αυτό, τι έχει άραγε να πει;
Ο Πρόεδρος Γιώργος Ροϊδης σε άρθρο για το θέμα αναφέρει τα εξής:
Η Ιστορική Αλήθεια δεν Διαστρέφεται
Η Εθνική Αντίσταση δεν Απαξιώνεται
Εβδομήντα πέντε χρόνια από την μάχη της Κρήτης και λίγες ημέρες πριν από την 72η επέτειο της απελευθέρωσης της Αθήνας ο Πλοίαρχος (Ο) ΠΝ ε.α Χ. Ιδ. Κούσουλας με το άρθρο του «Από την Μάχη της Κρήτης» που δημοσιεύτηκε στο τεύχος Ιουλίου – Αυγούστου 2016 του περιοδικού της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Ναυτικού (ΕΑΑΝ) «Θαλασσινοί Απόηχοι», φαίνετε να προσφέρει υπηρεσίες συνηγόρου, τόσο στον δωσίλογο Γ. Τσολάκογλου όσο και στις ναζιστικές Γερμανικές δυνάμεις κατοχής.
1. Για τον δωσίλογο Γεώργιο Τσολάκογλου στην σελίδα επτά (7) αναφέρει : «… με την μεσολάβηση του Στρατηγού Τσολάκογλου οι Γερμανοί απελευθέρωσαν τους Έλληνες αιχμαλώτους της Κρήτης»
Ο συγγραφέας δεν αναφέρει την ιστορική πηγή η οποία πιστοποιεί το γεγονός και βέβαια δεν κάνει καμία μνεία για το ποιός ήταν ο Γ. Τσολάκογλου και δεν παραπέμπει σε οποιαδήποτε πηγή σχετικά με αυτόν.
Συνοπτικά λοιπόν ο Στρατηγός Γεώργιος Τσολάκογλου
· Ως Διοικητής του Γ’ Σώματος Στρατού ήρθε σε συνεννόηση με τους Διοικητές των Α’ και Β’ Σωμάτων Στρατού Στρατηγούς Παναγιώτη Δεμέστιχα και Γεώργιο Μπάκο και τον Μητροπολίτη Ιωαννίνων Σπυρίδωνα και αφού πραξικοπηματικά κατήργησε τον Διοικητή της Στρατιάς Ηπείρου Στρατηγό Ιωάννη Πιτσίκα και παρά τις αντίθετες διαταγές του Αρχηγείου του Ελληνικού Στρατού έλαβε την απόφαση για συνθηκολόγηση με τον εχθρό.
Στις 20 Απριλίου 1941 υπέγραψε πρωτόκολλο ανακωχής και στις 21 και 23 Απριλίου 1941υπέγραψε τα πρωτόκολλα της άνευ όρων παράδοσης του Ελληνικού Στρατού.
· Δωσίλογος Πρωθυπουργός : Στις 30 Απριλίου του 1941 , μετά από την τοποθέτησή του από τις Γερμανικές δυνάμεις κατοχής, ο Τσολάκογλου ορκίσθηκε πρωθυπουργός της Ελληνικής Πολιτείας.
Η προσπάθεια του δωσίλογου Υπουργού Άμυνας Στρατηγού Γεωργίου Μπάκου να στρατολογήσει εθελοντές και να δημιουργήσει εθελοντικό σώμα για να πολεμήσει στο πλευρό των Γερμανικών δυνάμεων στο Ρωσικό μέτωπο ήταν μια από τις πρώτες ενέργειες αυτής της κυβέρνησης των δωσίλογων η οποία όμως υπήρξε ανεπιτυχής.
· Αμέσως μετά την απελευθέρωση, ο Τσολάκογλου συνελήφθη και δικάστηκε για παράνομη συνθηκολόγηση με τον εχθρό, χαρακτηριζόμενη ως «συνθηκολόγησιν εν ανοικτώ πεδίω» και «πριν η υπ’ αυτόν στρατιωτική δύναμις εκπληρώση πάν ό,τι το στρατιωτικόν καθήκον επιβάλλει» , καθώς και για εθνική αναξιότητα για την συνεργασία του με τις κατοχικές Δυνάμεις, αναλαμβάνοντας Πρωθυπουργός της χώρας. Το Δικαστήριο τον καταδίκασε σε θάνατο και το Συμβούλιο Χαρίτων μετέτρεψε την ποινή σε ισόβια κάθειρξη.
2. Για την Εθνική Αντίσταση στην σελίδα οκτώ (8) γράφει :
· «…….με αποτέλεσμα .μετά από ολιγόωρη μάχη να φονεύονται μερικοί Γερμανοί στρατιώτες. Οι αντάρτες μετά την συμπλοκή, ως συνήθως κατέφυγαν στα κρησφύγετά τους στα Κρητικά βουνά.
Ως ήτο επόμενο, τ’ αντίποινα του σκοτωμού των στρατιωτών την πλήρωσε το πλησιέστερο χωριό …» δίνοντας έτσι μια πρώτη γεύση του τι θα ακολουθήσει.
· « Εδώ θα κάνουμε μια μικρή παρένθεση για να μιλήσουμε τελείως αντικειμενικά και υπεύθυνα (2)» και με αυτόν τον τρόπο οδηγεί τον αναγνώστη στην παραπομπή (2) που όπως όλα δείχνουν ήταν και ο κύριος στόχος του συγγραφέα.
· Στην παραπομπή γράφει «…..ο κατακτητής καλώς ή κακώς βγάζει διαταγή στην οποία αναφέρει ότι σε περίπτωση σκοτωμού ή τραυματισμού Γερμανού στρατιώτη θα ντουφεκίσω τόσους Έλληνες πολίτες για κάθε δικό μου ή θα κάψω το πλησιέστερο χωριό και συ ο Έλληνας «πατριώτης» σκοτώνεις μερικούς εχθρούς σου, γνωρίζοντας ότι …… αυτό λέγεται «αντίσταση κατά του εχθρού»; ».
α. Λόγω της προηγουμένης ιδιότητάς του, ο συγγραφέας θα έπρεπε να γνώριζε, ότι δεν μπορεί να υπάρξει κανένα καλώς σε μια τέτοια διαταγή η οποία ήταν και είναι αντίθετη με όλες τις διεθνείς συνθήκες και ότι τέτοιες διαταγές και ενέργειες που γίνονται για να εκτελέσουν τέτοιες διαταγές χαρακτηρίζονταν και χαρακτηρίζονται εγκλήματα πολέμου.
β. Είναι αχαρακτήριστο όταν αναφερόμαστε σε Αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης η λέξη πατριώτης να τοποθετείται εντός εισαγωγικών με σκοπό την αμφισβήτηση του πατριωτισμού των Ελλήνων Αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, την αμαύρωση της προσφοράς τους στην πατρίδα και την παροχή ελαφρυντικών στους ναζιστές στυγνούς δολοφόνους.
γ. Και μόνο η εντός εισαγωγικών φράση με την οποία κλείνει την πρώτη αυτή παράγραφο ο συντάκτης δείχνει το μέγεθος της προσπάθειάς του να απαξίωση τους αγώνες των Ελλήνων κατά των κατακτητών και γιατί όχι εμμέσως να δικαιολογήσει την στάση και τις ενέργειες των δωσίλογων συνεργατών των κατακτητών αφού με την υποταγή και την στάση τους δεν δημιούργησαν προβλήματα στον υπόλοιπο λαό.
· Ο κατήφορος δεν σταματά εδώ. Στη συνέχεια αναφέρεται επιτιμητικά γράφοντας «… εσύ ο νέος αντάρτης μετά τη μάχη θα καταφύγεις στα ασφαλή λημέρια σου …» παραβλέποντας το αυτονόητο, ότι ένα πατριωτικό αντιστασιακό αντάρτικο τμήμα, οφείλει να διασφαλίσει τις προϋποθέσεις συνέχισης του αγώνα του μετά από κάθε κρούση. Κάνει ότι δεν καταλαβαίνει ότι οι αντάρτες κάθε άλλο παρά ασφαλείς ήταν. Από τη στιγμή που αναλάμβαναν πολεμική δράση, διακινδύνευαν τη ζωή τους. Χιλιάδες ήταν αυτοί που άφησαν την τελευταία τους πνοή από τα εχθρικά βόλια πολεμώντας για τη λευτεριά της πατρίδας μας.
· Δυστυχώς, χωρίς πλέον κανένα μέτρο, το όλο ατόπημα κορυφώνεται αφού ο αρθρογράφος αποκαλεί την πολεμική δράση των ανταρτών «δολοφονία συμπατριωτών τους»! ξεχνώντας ή σωστότερα υποδυόμενος ότι ξέχασε ή ότι δεν γνωρίζει, αυτό που διδαχτήκαμε όλοι στη στρατιωτική παραγωγική σχολή όπου φοιτήσαμε αλλά και στην διάρκεια της σταδιοδρομίας μας, ότι η ύψιστη μορφή πατριωτισμού είναι η με κάθε τρόπο αντίσταση στον κατακτητή, αψηφώντας το σύνολο των αντιποίνων στα οποία καταφεύγει η βαρβαρότητά του.
Περίεργα, αλλά όχι ανεξήγητα, ο κος Κούσουλας δεν αναφέρει τίποτα για την άνανδρη δειλία των Γερμανών που τότε εκδηλώθηκε με εκατοντάδες ολοκαυτώματα, με εκτελέσεις άοπλων συμπατριωτών μας ακόμη και παιδιών, και εμφανίζεται να τους δίνει συγχωροχάρτι, θεωρώντας υπεύθυνους τους αντάρτες.
· Αποκρύπτονται από τον συντάκτη, πιθανότατα γιατί θα ανατρέπονταν αυτά τα οποία γράφει :
α. Ότι έχουν καταγραφεί εκατοντάδες ιστορικά λαμπρά παραδείγματα άοπλων πατριωτών που συλλάμβαναν οι κατακτητές και τους έδιναν την ευκαιρία να ζήσουν αρκεί να κατέδιδαν στοιχεία των ανταρτών ή των ανταρτικών τμημάτων αλλά αυτοί στο σύνολό τους προτιμούσαν το θάνατο από το να γίνουν καταδότες. Μπορούσε να υπάρξει άλλος τέτοιος ύψιστος πατριωτισμός και μεγαλύτερη αντίσταση στον κατακτητή από αυτές τις ηρωικές πράξεις που αποτελούν τιμή για την ιστορία του λαού μας ;;;;
β. Ότι στην αντίσταση κατά της φασιστικής, ναζιστικής, τριπλής κατοχής (Γερμανικής, Ιταλικής, Βουλγαρικής), συμμετείχε η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού, είτε ως ένοπλοι είτε άοπλοι, εκτός φυσικά από τους λίγους δωσίλογους, τους συνεργάτες των ναζί που η άθλια προδοτική τους δράση, στο σχετικό άρθρο του εντύπου της ΕΑΑΝ συσκοτίζεται.
γ. Αυτό που διδάσκεται στους πρωτοετείς των στρατιωτικών σχολών και προφανώς και ο ίδιος είχε διδαχθεί, δηλαδή πόσο πολύτιμη για την εξέλιξη ενός πολέμου, είναι η δράση των ανταρτών που δρουν στα μετόπισθεν του εχθρού και επιπλέον ότι ο ανταρτοπόλεμος χωρίς την υποστήριξη του ντόπιου πληθυσμού, είναι νομοτελειακά αποτυχημένος. Αυτό έκαναν οι περισσότεροι κατεχόμενοι λαοί, πληρώνοντας βαρύ φόρο αίματος απ’ τις τάξεις των αμάχων. Γάλλοι, Ρώσοι, Ιταλοί, Σέρβοι, Λετονοί, Πολωνοί κ.α. παρτιζάνοι, με τη πολεμική τους δράση, επέφεραν σημαντικά πλήγματα και συνέβαλαν στην απελευθέρωση των πατρίδων τους από Ναζιστικά στρατεύματα κατοχής!
δ. Ότι αν οι κατακτημένοι λαοί υπάκουαν στις διαταγές του κατακτητή και «καθόταν στα αυγά τους» οι γενιές που ακολούθησαν θα είχαν απολέσει το σύνολο των στοιχείων της εθνικής τους ταυτότητας. Αρκεί μια ματιά στην ιστορία μας. Είναι γεμάτη από πράξεις ανυπακοής στις επιταγές των εκάστοτε κατακτητών. Τι θα γινόταν άραγε αν οι ήρωες του 21 υπάκουαν τον τότε κατακτητή;
ε. Ότι η Εθνική Αντίσταση, καταξιωμένη ιστορικά στη συλλογική μνήμη του Λαού μας, εδώ και δεκαετίες έχει αναγνωριστεί και θεσμικά απ’ την Ελληνική πολιτεία!
· Ο αρθρογράφος κλείνει την παραπομπή με το « Τα συμπεράσματα δικά σας»
Ναι. Το συμπέρασμα μας λοιπόν είναι ότι :
Σπάνια σε ένα τόσο μικρό κείμενο αποτυπώνεται τέτοιας έντασης και δύναμης προσπάθεια
α. Κατασυκοφάντησης της Εθνικής Αντίστασης,
β. Σπίλωσης των Αγωνιστών, των άδολων εκείνων Πατριωτών που έδωσαν το αίμα και την ζωή τους για την απελευθέρωση της Πατρίδας από το ναζιστή Γερμανό κατακτητή,
γ. Προσβολής της ιστορικής μνήμης ενός ολόκληρου Λαού
δ. Υπεράσπισης δωσίλογων, των χειρότερων εγκλημάτων και των στυγνότερων εγκληματιών. Εγκλημάτων και εγκληματιών που δεν έχουν καταδικαστεί μόνο από εθνικά και διεθνή εθνικά δικαστήρια αλλά και στην συνείδηση όχι μόνο του Ελληνικού Λαού αλλά και σε αυτήν όλων των λαών του Δημοκρατικού και Πολιτισμένου κόσμου.