Του Χρήστου Μπέλμπα *

Το παρόν κείμενο είναι προσωπικό[1] και αφορά την ρητορική του Δημάρχου Χανίων σε σχέση με την διαχείριση του χώρου που φιλοξενούσε το πρώην στρατόπεδο Μαρκοπούλου. Ο Δήμαρχος Χανίων σε δηλώσεις του την προηγούμενη βδομάδα, θεωρεί ότι όσοι αντιδρούν στην χρήση του χώρου – προσωρινά – όπως ο ίδιος εικάζει, για χρήση πάρκινγκ αποτελούν μειοψηφία ενώ η δικιά του άποψη εκφράζει την πλειοψηφία των πολιτών. Επειδή όσο έχω παρακολουθήσει το Δημοτικό Συμβούλιο Χανίων αρκετές φορές έχει ξεδιπλωθεί η ανάλογη ρητορική, καλό είναι να βάζουμε κάποια ζητήματα στην θέση τους.

Επιστροφή στα βασικά...

Η παρούσα σύνθεση του Δημοτικού Συμβουλίου προέκυψε από τις εκλογές του 2023. Σε αυτές τις εκλογές όπως και σε κάθε εκλογική αναμέτρηση οι υποψήφιοι συνδυασμοί όφειλαν να παρουσιάσουν το πρόγραμμά τους για το τι θεωρούν ότι πρέπει να γίνει την πενταετία 2023 – 2028 και ανάλογα να κριθούν από τους πολίτες. Αφήνω στην άκρη ,ότι ο νόμος ο οποίος εφαρμόζεται είναι μη αναλογικός, ή ότι θέτει τεράστια χρηματικά και οργανωτικά όρια για όποιον θέλει να εκπροσωπήσει τους δημότες.

Η Δημοτική Αρχή λοιπόν που προκύπτει, ΔΕΣΜΕΥΕΤΑΙ από το προεκλογικό πρόγραμμα του συνδυασμού  ή των συνδυασμών που συμπράττουν και οι αντιπολιτεύσεις οφείλουν να ασκούν κριτική σύμφωνα με το πρόγραμμα που τους ψήφισαν οι πολίτες. Γενικά λοιπόν, δεν κάνει ο καθένας ότι θέλει, είτε ανήκει στην συμπολίτευση είτε στην αντιπολίτευση μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο αλλά υπηρετεί το πρόγραμμα για το οποίο εκλέχθηκε. Η δημοτική παράταξη “Για τα Χανιά” προεκλογικά, δημοσιοποίησε κείμενο – παρουσίαση με τίτλο “Συνεχίζουμε”. Το κείμενο είναι τόσο απολογιστικό για την περίοδο 2019 – 2023 αλλά και προγραμματικό. Είναι φανερό, ότι αυτό το ντοκουμέντο είναι το προγραμματικό κείμενο με το οποίο η συγκεκριμένη παράταξη κάλεσε τους Χανιώτες και Χανιώτισσες για να την ψηφίσουν.

Για τα 3 φλέγοντα ζητήματα: Πάρκινγκ, Πράσινο και Μαρκόπουλο

Για το στρατόπεδο Μαρκοπούλου, στην σελίδα 53 υπάρχει μια διαφάνεια που γράφει – διαφημίζει απλά την “απόκτηση του στρατοπέδου Μαρκοπούλου “ και τίποτα άλλο. Διαβάζοντας το κείμενο είναι εύλογη η απορία γιατί δεν υπάρχει κάποια – οποιαδήποτε – πρόταση για την αξιοποίηση του συγκεκριμένου χώρου, καθώς διατρέχοντας όλο το υπόλοιπο πρόγραμμα θα δει διάφορα έργα που προτείνονται χωρίς να έχουν ξεκινήσει καν τα στοιχειώδη για να υλοποιηθούν την περίοδο που γράφονταν το συγκεκριμένο κείμενο.

Για το ζήτημα του πάρκινγκ η συγκεκριμένη παράγραφος αναφέρει τα εξής: Στοχευμένα και μεθοδικά, τα Χανιά σύντομα θα διαθέτουν νέους χώρους στάθμευσης, με την απόκτηση διαθέσιμων οικοπέδων στο κέντρο και περιφερειακά της πόλης όπως το ακίνητο πρώην ΑΒΕΑ, με την τελική διαμόρφωση εισόδου στο πρώτο περιφερειακό πάρκινγκ στον Κλαδισό, με την επέκταση του δημοτικού πάρκινγκ “Κύδων” στο κτίριο της Πυροσβεστικής αλλά και εξετάζοντας χώρους που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν υπόγεια πάρκινγκ όπως το Εθνικό Στάδιο Χανίων.

Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι στην συγκεκριμένη ενότητα το κείμενο είναι αρκετά συγκεκριμένο – σε αντίθεση με την ενότητα για το Πράσινο που είναι απολύτως γενικόλογη – και το οποίο αντικειμενικά είναι θετικό. Οι πολίτες είναι καλύτερο να επιλέγουν πάνω σε συγκεκριμένες προτάσεις και όχι γενικολογίες. Το κείμενο πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα όμως είναι αντιφατικό: Ενώ, πριν την παράγραφο που παρατέθηκε γράφει ότι το Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας ( ΣΒΑΚ)  είναι η πυξίδα για τις παρεμβάσεις πάνω στο κυκλοφορικό ζήτημα και ορίζει ότι η δημιουργία περιφερειακών πάρκινγκ είναι η λύση στο ζήτημα του κυκλοφοριακού, στην πραγματικότητα οι χώροι που προτείνονται με σαφήνεια στην συντριπτική τους πλειονότητα ΔΕΝ είναι περιφερειακά της πόλης αλλά στο κέντρο της. Το πιο απομακρυσμένο, είναι το οικόπεδο της ΑΒΕΑ, το οποίο είναι στα 17 λεπτά με τα πόδια ή στα 5 λεπτά με το αυτοκίνητο από την Δημοτική Αγορά! Στο κέντρο των Χανίων δηλαδή! Ακόμη πιο κοντά είναι το πάρκινγκ Κύδων του οποίου προτείνεται η επέκταση, ή το μελλοντικό πάρκινγκ κάτω από το Εθνικό Στάδιο. Το κείμενο πουθενά δεν αναφέρει το στρατόπεδο Μαρκοπούλου ούτε για προσωρινή ούτε για μόνιμη χρήση πάρκινγκ. Επομένως ακόμα κι η προσωρινή χρήση πάρκινγκ του Μαρκοπούλου είναι “εκτός προγράμματος”. Σε απλά ελληνικά, βάσει του αποτελέσματος των Δημοτικών εκλογών του 2023 δεν υπάρχει κάποια πλειοψηφία που να υπερψήφισε την προσωρινή ή μόνιμη χρήση πάρκινγκ για το Μαρκόπουλο.

Για το ζήτημα του Πρασίνου:

Το κείμενο διαφημίζει αρκετά παρεμβάσεις που έγιναν την περίοδο 2019 – 2023 για το συγκεκριμένο ζήτημα, δεν έχει όμως τίποτα συγκεκριμένο σαν πρόταση για την τρέχουσα αυτοδιοικητική θητεία 2023 – 2028. Το μόνο που αναφέρει είναι ότι πρέπει να δημιουργηθούν “περισσότερα σημεία πρασίνου με παρεμβάσεις όπως τα πάρκα τσέπης”.

Συνοψίζοντας, απ’ το προεκλογικό πρόγραμμα της παράταξης “ Για τα Χανιά ”, δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός για το Μαρκόπουλο, ενώ είναι σαφές ότι η Δημοτική Αρχή έχει πολύ συγκεκριμένες προτάσεις για την δημιουργία πάρκινγκ – αντιφατικές όμως όπως τις επικαλείται – ενώ στο ζήτημα της  δημιουργίας χώρων πρασίνου  αρκείται σε γενικολογίες.

Και τότε; Πως προέκυψε το ζήτημα του “ Μητροπολιτικού Πάρκου;”

Το ζήτημα μετατροπής του πρώην στρατοπέδου Μαρκοπούλου σε Μητροπολιτικό Πάρκο το οποίο επικαλείται η Δημοτική Αρχή ότι εισηγείται και υπηρετεί μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο, μπαίνει, αφού διαχρονικά, κινηματικά, διατρέχοντας πάρα πολλές αυτοδιοικητικές θητείες, διεκδικείται σαν αίτημα από πολλούς συλλογικούς φορείς της πόλης των Χανίων και η παρούσα Δημοτική Αρχή το υιοθετεί – στα λόγια ή στις πράξεις αυτό μένει να αποδειχθεί – γι αυτόν ακριβώς τον λόγο. Είναι προφανές όμως ότι ο συνδυασμός α) επειδή δεν υπάρχει καθόλου στο πρόγραμμά της, β) η προτεραιότητα στον σχεδιασμό των πάρκινγκ έναντι της δημιουργίας πρασίνου – για το πρώτο έχει βρει συγκεκριμένους χώρους ενώ για το δεύτερο αναφέρεται σε γενικότητες – δημιουργεί τουλάχιστον επιφυλάξεις ως προς τις προθέσεις της.

Στην Δημοκρατία – ακόμα και με τον συγκεκριμένο νόμο – δεν υπάρχουν αδιέξοδα.

Από τα παραπάνω είναι σαφές ότι κανείς δεν μπορεί εύκολα να επικαλείται ότι “είναι πλειοψηφία” ενώ όλοι οι υπόλοιποι “είναι μειοψηφία”. Η δημοκρατική νομιμοποίηση που επικαλείται με μεγάλη ευκολία η Δημοτική Αρχή απλά ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ για την συγκεκριμένη διαχείριση.

Τώρα, είναι η ώρα να πάρουν θέση και οι κάτοικοι αυτής της πόλης. Το νομοθετικό πλαίσιο, και συγκεκριμένα τα Άρθρα 133-151 του Νόμου 4555/2018 προβλέπουν σαφώς τη δυνατότητα τοπικών δημοψηφισμάτων για κρίσιμα τοπικά ζητήματα, με απόφαση των 2/3 του Δημοτικού Συμβουλίου ή με αίτηση των ίδιων των δημοτών και συγκεκριμένα του 10% του εκλογικού σώματος.  Είναι ευκαιρία λοιπόν για τον Δήμο να πρωτοπορήσει σε αυτό το πεδίο, διεξάγοντας το πρώτο τοπικό δημοψήφισμα. Γιατί τα Χανιά διαχρονικά έχουν παράδοση δημοκρατικών αγώνων τις περισσότερες φορές εξωθεσμικών. Από το γιουχάισμα και τις ντομάτες στον δικτάτορα Μεταξά, μέχρι τις μεγάλες κινητοποιήσεις απέναντι στα Μνημόνια που συνέτριβαν την λαϊκή κυριαρχία, ζούμε σε έναν τόπο κι έχουμε μια δημοκρατική παράδοση. Οφείλουμε να την υπηρετήσουμε.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

[1] Αυτή την στιγμή τυγχάνει να εκπροσωπώ την ΕΛΜΕ Χανίων, ωστόσο το κείμενο αφορά προσωπικές σκέψεις όχι για το τι πρέπει να γίνει το Μαρκόπουλο αλλά κυρίως για την δημόσια συζήτηση που διεξάγεται αυτή την στιγμή στην πόλη των Χανίων. Η θέση της ΕΛΜΕ Χανίων για το συγκεκριμένο ζήτημα αποτυπώνεται στο κείμενο ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ – ΧΩΡΟΣ ΑΣΤΙΚΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ με ημερομηνία 17/12/2024

* Πρόεδρος ΕΛΜΕ Χανίων