Ο χρόνος και η ελπίδα για το Στέφανο Ιβάνοφ από τη Βουλγαρία σταμάτησαν στο αντλιοστάσιο των Κουνουπιδιανών στο Ακρωτήρι Χανίων.
Αυτό είναι το σπίτι του, εκεί έχει βάλει τα όνειρά του για κάτι καλύτερο στην Ελλάδα.
Λιγοστά υπάρχοντα μέσα σε ένα μικρό χώρο, με ένα ραδιόφωνο για παρέα και το κρύο τις νύχτες να είναι ανυπόφορο.
Κι όμως δε χάνει την αισιοδοξία και την αξιοπρέπειά του…
Οικογένειά μου είναι η Ελλάδα, στη Βουλγαρία έχω μόνο τη μητέρα μου, μας λέει και χαμογελά στο αύριο που θα τον ξημερώσει και πάλι στο αντλιοστάσιο.
Οι γείτονες τον βοηθούν όσο μπορούν, ο ίδιος ψάχνει στα σκουπίδια των σούπερ μάρκετ για να βρει το καθημερινό του φαγητό, η σύζυγός του κάνει ότι μπορεί…
Τι ζητάει; Μία δουλειά για να μπορέσει να επιβιώσει… τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
Εξάλλου, έμαθε, όπως λέει ο ίδιος, να ζει με το τίποτα, οπότε και το ελάχιστο που θα ίσως του δώσει κάποιος θα είναι… πολυτέλεια.
neatv.gr
