Η Κατερίνα Χατζηκυριάκου γεννήθηκε το 1990 στα Χανιά. Είναι απόφοιτος Δραματικής Σχολής και παράλληλα έχει παρακολουθήσει ποικίλα σεμινάρια υποκριτικής. Σήμερα, σπουδάζει στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών τραγούδι στο τελευταίο έτος. Έχει τη δική της εταιρεία παραγωγής, τη «Re-act», και μέσω αυτής δραστηριοποιείται: τραγουδάει, μεταφράζει, γράφει, κάνει θεατρικές και κινηματογραφικές παραγωγές. Συνεργάζεται με το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κρήτης για την περιοδεία των παραστάσεών της, καθώς επίσης έχει μεταφράσει και διασκευάζει θεατρικά έργα Αμερικανών και Ευρωπαίων συγγραφέων.
Σε ηλικία 25 ετών, έγραψε το πρώτο της βιβλίο, με τίτλο «Κάποτε μαζί με τον απόντα, το οποίο κυκλοφορεί από τον Δεκέμβριο του 2015, απο τις Εκδόσεις Σοκόλη, το οποίο λίγο μετά την έκδοση του στην Ελλάδα, μεταφράστηκε στη Γαλλία. Πριν μερικές εβδομάδες, το βιβλίο κυκλοφόρησε απο τις εκδόσεις Edilivre σε όλη την Γαλλία, καθώς ήδη το έχει ξεκινήσει η μετάφρασή του στην αγγλική γλώσσα.
Το δεύτερο βιβλίο της Κατερίνας, το «Άρωμα κανέλας», κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Απόντας, οι οποίες ανήκουν στην ίδια, καθώς ίδρυσε εκδοτικό οίκο στο καλλιτεχνικό στέκι – gallery, «Ababa», ένα ιδιαίτερο καφέ μπαρ, που εδώ και λίγους μήνες έχει περίτεχνα δημιουργήσει μαζί με τον εικαστικό Δημήτρη Αστερίου.Τα βιβλία της Κατερίνας, θα τα βρείτε στο Παγκράτι, στο Ababa, στον γραφικό πεζόδρομο της Τιμοθέου.
Ένα παιδί ταξιδεύει, συναντά μια γυναίκα και την ερωτεύεται… «Ένας έρωτας που σε φυσάει, σε παίρνει, και μετά σε μοιράζει, περιμένοντας να γίνει ένα ξανά…» Από εκείνη τη στιγμή, ονειρεύεται να φτάσει γρήγορα στο λιμάνι του… «Όλο ταξιδεύω, περνάει απ’ το παράθυρο η ζωή, όλο κάτι ψάχνω και σε βρίσκω μπροστά μου· ευγενική και όμορφη όπως σε γνώρισα, με τη θέα των ματιών σου έμπνευση να γίνεται στα χέρια μου.» Εξομολογήθηκαν κρυφές επιθυμίες, όνειρα γεμάτα τρέλα, όνειρα που… «Θα με συνοδεύσεις;», της είπε, «Μια μέρα θα σε ταξιδέψω ως τον ουρανό, κάποιος θέλει να σε γνωρίσει. Έλα μαζί μου, ξάπλωσε, ξάπλωσε να φωτίσεις τον ήλιο, ο Van Gogh για εμάς ζωγράφιζε, θυμάσαι;» Και ξαφνικά την έχασε, πόνεσε η καρδιά του και σκέφτηκε… «Η αλήθεια βρίσκεται πάντα στην αρχή. Κι εμείς αγαπηθήκαμε, θυμάσαι;»
Και το παιδί αυτό άρχισε να γράφει… «Τα παραμύθια έχουν καταγραφεί με τα πιο βαθιά συναισθήματα, τελειώνουν όταν ξεκινά η ζωή τους, μια ζωή παραμυθένια… Μακάρι οι άνθρωποι να παρέμεναν παιδιά. Μακάρι οι άνθρωποι να μην ένιωθαν τόσο μεγάλοι με εξουσία. Μακάρι οι άνθρωποι να έγραφαν ακόμα παραμύθια…»
Το παραμύθι τους είναι αληθινό, τα παραμύθια μόνο οι άνθρωποι μπορούν να τα βαφτίσουν ψεύτικα, όσοι φοβούνται ζητούν συγγνώμη που τα χάλασαν, εκείνοι που τα γκρέμισαν και μόνο πληγές στα ερείπια άφησαν… «Και άκουσέ με… Ό,τι κρατηθεί σαν αστραπή, αιώνια θα διαρκέσει. Μακάρι όλοι οι έρωτες πρώτα μάτια να έβλεπαν, έπειτα χέρια να έπιαναν, κι ας έμεναν εκεί. Ας έφταναν και ως τον θάνατο, δεν έχει σημασία, γιατί η αλήθεια βρίσκεται πάντα στην αρχή.»
Και όταν την βρήκε ξανά… «Βλέπεις; Πίσω μας υπάρχει κόσμος, μας κοιτάζει. Είδες; Μπροστά μας υπάρχει τοίχος, τον βλέπουμε. Δες γύρω σου τον κόσμο, δρόμοι τον ενώνουν, η διαδρομή είναι πηγή αστείρευτη, δρόμος ατέλειωτος, κρύβει στον παρελθόν του την περιπέτεια της δικής του διαδρομής. Η πορεία έγινε ο συνεργός της στασιμότητας, η πορεία μάς συνέστησε το τέλμα, η κατεύθυνση οδήγησε τους ανθρώπους σε αδιέξοδα μονοπάτια.
Ταξιδεύω συχνά, σκαρφαλώνω σε τοίχους κάθε μέρα. Άκου ησυχία… Δεν μας φθονούν, μονάχα μας θαυμάζουν. Η θέα βρίσκεται μπροστά μας μονάχα όταν στο πλάι μας αναπαυτεί η ψυχή μας. Σε βρήκα. Αν γυρίσεις αριστερά σου, θα δεις εμένα. Αν γυρίσω δεξιά μου, θα αντικρίσω εσένα. Το ένα μισό εσύ, το άλλο εγώ . Που όταν αγκαλιάζονται γίνονται ένα ξανά . » Εκείνη γράφει σε ένα μακρινό νησί… «Αυτό μου χάρισες, αυτό θα σου χαρίζω για μια ζωή… ένα παραμύθι που
σε φυσάει, σε παίρνει και σε φέρνει κοντά μου, παραμύθια που μυρίζουν αγάπη, τραγούδια που τελειώνουν με άρωμα κανέλας…» Η ζωή είναι μια τεράστια πλάκα, αυτό τις ένωνε, γελούσαν. Ξυπνήστε, είναι Αύγουστος !!!
«Η μαγεία παραμένει, δεν διαρκεί μόνο όσο παραμένει επιθυμία. Ακολούθησέ με, παραμένει ο δρόμος της σιγουριάς. Όπου κι αν βρίσκεσαι, αν τα δυο σου πόδια δεν καταφέρουν να σταθούν, αγκαλιά θα σε πάρω να περπατάς με τα δικά μου. Φεύγω με δύναμη μικρού παιδιού, τη δύναμη αυτή που μου χάρισες εσύ . Πηγαίνω να αλλάξω τον κόσμο, έναν κόσμο ολόκληρο που θέλω να σου χαρίσω εγώ . »
Άρωμα κανέλας, ένα ταξίδι
Εκδόσεις Απόντας
Κατερίνα Χατζηκυριάκου
(Την εικονογράφηση του βιβλίου, έχει επιμεληθεί ο εικαστικός Δημήτρης Αστερίου)
Πριν λίγο καιρό, ολοκλήρωσε την πρώτη της μικρού μήκους ταινία, με τίτλο «Hymn to Freedom», μια ταινία που γυρίστηκε στην Κωνσταντινούπολη και τον Βόσπορο, μια περιπλάνηση της Πόλης από τα Πριγκιπονήσια έως και την Ασιατική πλευρά της, μια προσωπική διαμαρτυρία για την καταπάτηση της ελευθερίας του ανθρώπου μέσα από την καταγραφή σκηνών από τη δέσμια καθημερινότητα των Τούρκων.
Η Κατερίνα αυτή την περίοδο βρίσκεται στο εξωτερικό, προετοιμάζοντας το έδαφος για τα γυρίσματα της πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας της, με τίτλο «Life beyond Beauty», μια ταινία για την Ωραία Ελένη τής δικής της Τροίας.