Το έφερε έτσι η φορά των πραγμάτων, με τις ραγδαίες και τεκτονικές εξελίξεις στην Αριστερά, που απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Στέφανο Κασσελάκη, που διαδέχθηκε τον Αλέξη Τσίπρα, να στέκεται ένας άλλος Αλέξης, ο 46χρονος Χαρίτσης.
Ο βουλευτής Μεσσηνίας, αναλαμβάνει να συνενώσει, εκφράσει και εκπροσωπήσει τις δυνάμεις που έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώντας (δικαίως ή αδίκως δεν έχει πλέον σημασία) ότι το κόμμα που άλλοτε ήταν η «κιβωτός» της ριζοσπαστικής Αριστεράς βαδίζει ολοταχώς προς έναν ιδεολογικό και πολιτικό εκφυλισμό, μετατρεπόμενο σε ένα κεντρώο σχηματισμό με συντηρητική αχλή.
Ο Αλέξης Χαρίτσης επιλέχτηκε το βράδυ της Τρίτης, ουσιαστικά στην πρώτη κρίσιμη συνεδρίαση των 11 βουλευτών που έφυγαν τον ΣΥΡΙΖΑ, ως πρόεδρος της νέας κοινοβουλευτικής ομάδας. Δεν ήταν τυχαίο ότι οι δύο τάσεις, αυτές της Ομπρέλας και των «6+6», που συνθέτουν αυτή την Ομάδα συμφώνησαν στο πρόσωπο του νεαρού πολιτικού.
Τόσο η επικεφαλής των «6+6», Έφη Αχτσιόγλου για τους δικούς της λόγους, όσο και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος αρχηγός της Ομπρέλας, βρήκαν στον Αλέξη Χαρίτση τον άνθρωπο που μπορεί να συνενώσει τις σκόρπιες πλέον δυνάμεις του ευρύτερου χώρου μίας απογοητευμένης, αγωνιούσας και πολλαπλά ηττημένης Αριστεράς για να δώσει πνοή και να εξασφαλίσει απήχηση για το νέο δύσκολο εγχείρημα.
Ο Χαρίτσης έχει εκείνα τα στοιχεία που δείχνουν ότι μπορεί να εγγυηθεί και μία ενιαία έκφραση αυτού του χώρου με τις πολλές διαφορετικές φωνές και προσωπικότητες, να εμπνεύσει σεβασμό σε φίλους και αντιπάλους, αλλά και να κερδίσει σε κάποιο σημαντικό βαθμό την προσοχή και τη συμπάθεια της κοινής γνώμης σε αυτή τη δύσκολη καμπή, που η νέα πολιτική κίνηση χρειάζεται ακροατήριο.
Ένας Αριστερός χαμηλών τόνων επικεφαλής της μασίφ Αριστεράς
Θα έλεγε κανείς ότι η επιλογή του κρύβει την εξής παραδοξότητα, ου μην και δημιουργική αντίφαση: Καίτοι πρόκειται για σχηματισμό της ριζοσπαστικής, «μασίφ» Αριστεράς, ο Αλέξης Τσίπρας είναι μάλλον ο… λιγότερο Αριστερός απ’ όλους! Και μπροστά στον κίνδυνο να εμφανιστεί, αν όχι και να «στιγματιστεί» ο νέος σχηματισμός σαν ένα κλειστό κλαμπ που αφορά μόνο τους «πολύ αριστερούς», η παρουσία του δίνει και έναν ορίζοντα προς την κεντροαριστερά και τη σοσιαλδημοκρατία – κρίσιμο στοιχείο για την επιβίωση του φορέα.
Και επίσης θεωρείται ότι η δική του παρουσία θα αποσοβήσει έναν καταστροφικό εμφύλιο με τον ΣΥΡΙΖΑ – χωρίς να σημαίνει ότι δεν θα υπάρξει σφοδρή πολιτική σύγκρουση με τον αρχέγονο πολιτικό φορέα αυτών των στελεχών.
Μετριοπαθής, χωρίς τον ξύλινο λόγο, που ενίοτε γίνεται και αποκρουστικός, όταν εκφέρεται από «προφήτες» και «Ιλουμινάτι» της λεγόμενης πεφωτισμένης Αριστεράς, που δεν είναι τίποτα άλλα από μία σέχτα σκληρής κομματικής νομενκλατούρας.
Ανήκει στη νέα γενιά, εκείνη του Αλέξη Τσίπρα, που αναδείχθηκε από τη «Γένοβα» και στη συνέχεια τον αντιμνημονιακό αγώνα, αλλά χωρίς τις πατεντάτες επαναστατικές ρετσέτες, που μόστραραν άλλα στελέχη αυτής της σειράς. Κινούνταν πάντα διακριτά μεν, αλλά και διακριτικά, στις πίσω γραμμές.
Ξέρει να κάνει αισθητή την παρουσία του, χωρίς να επισκιάζει και αυτό είναι κάτι που μέτρησε και για τη συμφωνία των επιμέρους ομάδων να αναλάβει την ηγεσία της νέας κοινοβουλευτικής ομάδας.
Για πολλούς αυτό τον κάνει «άχρωμο» και «άγευστο» πολιτικά, αλλά αυτό είναι κάτι που φαίνεται στην πράξη, όταν καλείται κάποιος να αναλάβει ρόλους. Και ο Χαρίτσης δείχνει ότι είναι έτοιμος και αποφασισμένος να εξερευνήσει τους νέους πολιτικούς δρόμους. Έτσι κι αλλιώς πρόκειται για μία δύσκολη «αποστολή» αυτή με το νέο κόμμα.
Με τεχνοκρατικά στοιχεία, καταρτισμένος και γνώστης της αγοράς, καθώς θήτευσε μεταξύ άλλων ως αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης, καταγράφοντας καλά στατιστικά στην απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων. Κάτι που του επιτρέπει να μιλά και να έχει εικόνα των ευρύτερων διεργασιών στην οικονομία και το επιχειρηματικό πεδίο, που συχνά είναι συνυφασμένα στη χώρα μας με τις πολιτικές διεργασίες.
Το βήμα πίσω στη διαδοχή του Τσίπρα
Πολλοί περίμεναν ότι θα έθετε υποψηφιότητα για την ηγεσία, μετά την παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα. Επέλεξε να σταθεί τότε δίπλα στην Έφη Αχτσιόγλου. Μία κίνηση, που εκλήφθηκε από κάποιους ως αδυναμία, αλλά ήταν φυσιολογική με τα εσωκομματικά κριτήρια, καθώς οι δυο τους ανήκαν στην ίδια ομάδα και συμπορεύτηκαν επί χρόνια. Αποδείχτηκε ότι η τέχνη της αναμονής είναι εξίσου σημαντική με άλλα στοιχεία μίας πολιτικής στρατηγικής και δεν σημαίνει εγκατάλειψη των φιλοδοξιών.
Ο Αλέξης Χαρίτσης ανήκει στην ομάδα των στελεχών, που ο Αλέξης Τσίπρας ανέδειξε την περίοδο 2015-19, ακόμα και όταν δεν ήταν ήδη βουλευτές.
Στην πρώτη κυβέρνηση του 2015 διετέλεσε γενικός γραμματέας Δημοσίων Επενδύσεων και ΕΣΠΑ στο υπουργείο Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού.
Στη δεύτερη κυβέρνηση Τσίπρα ήταν υφυπουργός Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού, αρμόδιος για θέματα ΕΣΠΑ. Μετά τον ανασχηματισμό της 5ης Νοεμβρίου του 2016 ορίστηκε αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης. Μετά τον ανασχηματισμό της 29ης Αυγούστου 2018 ορίστηκε υπουργός Εσωτερικών, θέση την οποία διατήρησε μέχρι τις 13 Ιουνίου του 2019.
Βουλευτής εκλέχθηκε το 2019 και επανεξελέγη στις τελευταίες του Ιουνίου.
Οργανωμένος στον Συνασπισμό αρχικά και στη συνέχεια στον ΣΥΡΙΖΑ, ανήκε στην ομάδα των «53+», την τάση δηλαδή που εξέφραζε την αριστερή πτέρυγα του κόμματος, ειδικά μετά τη διάσπαση του 2015 με τη φυγή του Πάνου Λαφαζάνη και του Αριστερού Ρεύματος.
Γεννημένος το 1977 στην Καλαμάτα, σπούδασε στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, με ειδίκευση στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
topontiki.gr
