Η ЛІВА (https://liva.com.ua/) είναι ιστοσελίδα της Αριστεράς, που φιλοξενεί άρθρα κομμουνιστών, αναρχικών, αντιφαστιστών κλπ, κυρίως από την Ουκρανία, αλλά και το εξωτερικό. Στο παρακάτω άρθρο παρουσιάζει τη θέση της για την προϊστορία και τα αίτια του πολέμου και για τα καθήκοντα της Αριστεράς απέναντί του.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΕΙΡΗΝΗ!
Σήμερα είναι απαραίτητη η απόφαση όλων μας να παραμείνουμε, έστω και μόνοι μας, στο σωστό δρόμο.
Μετάφραση: Δημήτρης Μπάρλας
Σύντροφοι,
μας έλαχε να ζούμε σε μια από τις πιο δραματικές και τραγικές στιγμές της ανθρώπινης ιστορίας. Στις 24 Φεβρουαρίου 2022 οι ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων σχίστηκαν στα δύο, στο «πριν» και το «μετά». Ήδη ο πόλεμος πήρε τη ζωή εκατοντάδων ανθρώπων, πολλές χιλιάδες ειρηνικών πολιτών έχασαν τη στέγη τους και μετατράπηκαν σε πρόσφυγες. Αλλά ιδιαίτερη φρίκη στον ρωσο- ουκρανικό πόλεμο, που έχει ξεσπάσει , δίνει το γεγονός ότι οποιαδήποτε στιγμή μπορεί αυτός να μετατραπεί σε σύγκρουση πυρηνικών υπερδυνάμεων, την οποία θα ακολουθήσει το τέλος του πολιτισμού.
Τριάντα χρόνια πριν οι κεφαλαιοκράτες μας υπόσχονταν το τέλος της ιστορίας και την καθολική ανάπτυξη. Αντί γι΄ αυτά πήραμε φτώχεια, πείνα, επιδημίες και πολέμους. Και τώρα βαδίζουμε ολοταχώς προς την καταστροφή όλου του πλανήτη. Οι άνθρωποι με φρίκη και απορία κοιτούν τους παράφρονες κυβερνήτες τους, που δεν εξαρτώνται από τον λαό, αλλά από τους ανώνυμους μετόχους των πολυεθνικών εταιρειών, από τις τράπεζες και τους ολιγάρχες, τους δικούς μας «Άγνωστους Πατέρες»[1]. Οι κομμουνιστές πάντα προειδοποιούσαν για παρόμοια εξέλιξη των γεγονότων αυτούς, οι οποίοι πίστευαν στην έλευση του «Καινούριου Θαυμάσιου Κόσμου». Η πραγματικότητα του καπιταλισμού του 21ου αιώνα ξαφνικά αποδείχτηκε χειρότερη από τις πιο τρομακτικές καταστάσεις, που καταλόγιζαν οι φιλελεύθεροι στην σοβιετική ιστορία. Αλλά η ίδια η έναρξη της σύρραξης αποτέλεσε ξάφνιασμα για πολλούς και δίχασε για μια ακόμη φορά το αριστερό κίνημα.
Το ότι ο πόλεμος ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Βλαντιμίρ Πούτιν κατέπληξε όλον τον κόσμο. Κανείς δεν πίστευε τις προειδοποιήσεις για εισβολή, που προέρχονταν από τους επανειλημμένως συλληφθέντες να ψεύδονται δυτικούς πολιτικούς και τις συντεχνίες των ΜΜΕ. Μέχρι και η ρωσική φιλελεύθερη αντιπολίτευση ήταν σίγουρη ότι η επίθεση στην Ουκρανία δεν ανταποκρίνεται στα συμφέροντα της κυβέρνησης. Αλλά η κοινή λογική κατατροπώθηκε από την παραφροσύνη του συστήματος. Από την ορθολογιστική οπτική γωνία παρόμοιο βήμα μπορεί να ερμηνευτεί μόνο με την χρεωκοπία της δεκατετραετούς ρωσικής πολιτικής «κατευνασμού» της Δύσης, η οποία απαρέγκλιτα πλησίαζε στα ρωσικά σύνορα.
Αρχής γενομένης από το 1991, η ρωσική ολιγαρχία ονειρευόταν την ενσωμάτωσή της στην παγκόσμια καπιταλιστική ελίτ και την συμμετοχή της στην πλανητική ληστεία. Αυτό όμως της το αρνήθηκαν. Για την Ουάσινγκτον και τις Βρυξέλλες, η Μόσχα ήταν λεία και όχι εταίρος. Στις αρχές του 2022 η διπλωματία του Κρεμλίνου ήταν κολλημένη στη γωνία, μπροστά στα μάτια όλων. Τα τελεσίγραφά της αγνοούνταν με περιφρόνηση. Και τότε το Κρεμλίνο έριξε στο τραπέζι τα τελευταία του ατού, τα τανκς.
Για την Ουκρανία η τραγωδία άρχισε ήδη από το 2014, σαν αποτέλεσμα της οποίας εγκαθιδρύθηκε στη χώρα ένα ακροδεξιό καθεστώς τρομοκρατίας, που θύμιζε την τάξη πραγμάτων στην Λατινική Αμερική της δεκαετίας του 1980, όπου κάτω από το προσωπείο των «δημοκρατιών» λάμβανε χώρα πόλεμος εναντίον των ίδιων τους των λαών, τρομοκρατία εναντίον των αντιφρονούντων και των αριστερών και οι αθλιότητες των παραστρατιωτικών. Η χώρα έχασε στην πραγματικότητα την ανεξαρτησία της και έγινε παιχνιδάκι στα χέρια του δυτικού ιμπεριαλισμού, που αποφάσισε να την καταστήσει πεδίο μάχης με την Μόσχα.
Η ξενοφοβία, ο αντικομμουνισμός, η βαρβαρότητα σκαρφάλωσαν πάνω στα λάβαρα αυτού του πολέμου. Η ουκρανική ηγεσία δηλώνει ότι μάχονται εναντίον των «σοβιετικών». Ο Πούτιν, που αναδείχτηκε από τις γραμμές των φιλελεύθερων μεταρρυθμιστών της δεκαετίας του 1990, δηλώνει ότι αυτός ο πόλεμος είναι η «πραγματική αποκομμουνιστοποίηση», τελικό στάδιο της οποίας, προφανώς, πρέπει να είναι το πυρηνικό μανιτάρι και η επιστροφή στην εποχή των σπηλαίων.
Ήδη από τώρα, βλέπουμε ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία μετατρέπεται σε κρεατομηχανή, η οποία ανά πάσα στιγμή μπορεί να εμπλέξει και τρίτα κράτη. Στην περιοχή των πολεμικών επιχειρήσεων συρρέουν ακατάπαυστα μονάδες και όπλα. Συνεχώς λαμβάνουν χώρα συμβάντα στη θάλασσα. Αλλά πίσω από την πλάτη της Μόσχας διαφαίνεται το φάντασμα της Κίνας, για την οποία ήττα της Ρωσίας σημαίνει την προοπτική να μείνει ενώπιος ενωπίω με τις ΗΠΑ και τους δορυφόρους τους. Ανά πάσα στιγμή πολλές συγκρούσεις του σύγχρονου κόσμου μπορούν να συρρεύσουν σε μια μανιασμένη ρουφήχτρα.
Σήμερα εκατομμύρια τίμιοι άνθρωποι βρίσκονται σε κατάσταση σύγχυσης και σοκ, ενώ τα καθάρματα θριαμβεύουν. Εκατομμύρια πληρώνουν και πρόκειται να πληρώσουν φόρο στον τερατώδη θεό του πολέμου. Εμείς δεν μπορούμε να σταματήσουμε την παμπάλαια μηχανή του μιλιταρισμού, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να δηλώσουμε την αφοσίωσή μας στις αρχές του διεθνισμού, της ταξικής πάλης και της προλεταριακής δημοκρατίας. Το 1914 έπαιρναν αντιπολεμική θέση απλές μονάδες. Σε τρία χρόνια στο πλευρό τους στάθηκαν εκατομμύρια. Παραφράζοντας τον Γιόφφε: Τώρα μας είναι αναγκαία η σταθερότητα και η επιμονή του Λένιν, η ετοιμότητα να μείνουμε στον σωστό δρόμο, έστω και μόνοι μας, οραματιζόμενοι την μελλοντική πλειοψηφία, την αναγνώριση από όλους, στο μέλλον, ότι αυτός ο δρόμος ήταν ο μοναδικός σωστός.
Η Σύνταξη της ЛІВА
07.03.2022
[1] Αυταρχικοί κυβερνήτες του πλανήτη Σαράκς, στο σοβιετικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασία των αδελφών Στρουγκάτσκιι «Η Κατοικημένη Νήσος»