Υπάρχουν πολλές και ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις και αναφορές παλαιών περιστατικών, στο εξαίρετο βιβλίο του Λάμπη Τσιριγώτικη «Αναμνήσεις ζωής» – εκδόσεις Λιβάνη. Οι παλαιότεροι τον θυμούνται ως ανταποκριτή στο Λονδίνο, από όπου κάλυψε , με αξιοθαύμαστη επάρκεια, πολλά γεγονότα και μεταξύ τους τη νοσηλεία του Ανδρέα Παπανδρέου.
Εκεί γνωρίσθηκε με τους γιατρούς που τον χειρούργησαν – Μαγκντί Γιακούμπ, Στέργιος Θεοδωρόπουλος – και συνδέθηκε μαζί τους. Αυτό καθιστά ιδιαίτερη αξιόπιστη μια αναφορά του σε μεταγενέστερα γεγονότα. Για την ακρίβεια στο θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου στις 23 Ιουνίου 1996. Ήτοι τέσσερις μέρες πριν το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ στο οποίο θα έστελνε μήνυμα για τη διαδοχή του.
Ο Λάμπης Τσιριγωτάκης, στη σελίδα 144 του βιβλίου του, αναφέρει το εξής συνταρακτικό.
-Όταν ο Γιακούμπ πληροφορήθηκε την επίσημη αιτία θανάτου – «ηλεκτρομαγνητικός διαχωρισμός»- «γνωρίζοντας την κατάσταση της υγείας του Ανδρέα, δεν πείσθηκε και εξέφρασε αμφιβολίες.
Ζήτησε από τον Στέργιο Θεοδωρόπουλο, να ρωτήσει τους γιατρούς του Ανδρέα αν έγινε νεκροψία και έλαβε την απάντηση ότι δεν έγινε, επειδή δεν έδωσε άδεια η οικογένεια του Ανδρέα. Ωστόσο, όταν επικοινώνησε με τους στενούς συγγενείς του, εκείνοι αρνήθηκαν ότι συζητήθηκε ποτέ το θέμα της νεκροψίας».
Συνεχίζει παρακάτω ο έμπειρος δημοσιογράφος:
-«Σύμφωνα με πληροφορίες μου από πολύ έγκυρη πηγή, ο καθηγητής Μαγκντί Γιακούμπ, εκφράσθηκε με πολύ … αγγλικό τρόπο –όταν έμαθε την επίσημη αιτία θανάτου του Ανδρέα Παπανδρέου, είπε.: «Νομίζω ότι βολεύει και διευκολύνει».
Η δημοσιογραφική κατάθεση του Τσιριγωτάκη, ανοίγει μια πολύ μεγάλη συζήτηση, για ένα θέμα που πράγματι δεν έχει διευκρινιστεί ποτέ πλήρως. Ιδίως αν συνδυαστεί εξ πληροφορίες, – που επιβεβαίωνε, όσο ζούσε ο Δημήτρης Κρεμαστινός:
–Πριν και μετά τα Χριστούγεννα του 1995, όταν ο Ανδρέας νοσηλεύονται στο Ωνάσειο δεχόταν ο ίδιος πιέσεις, να βεβαιώσει ότι «ο Πρωθυπουργός είναι κλινικά νεκρός» ώστε να προσχωρήσουν οι διαδικασίες αντικατάστασής του.
Έχουν καταγραφεί στο βιβλίο «Το μυθιστόρημα του ΠΑΣΟΚ» – εκδόσεις Καστανιώτη- και δεν διαψεύσθηκαν ποτέ. Αντίθετα, ο Κρεμαστινός έλεγε ότι «αν το είχα κάνει μετά την έξοδο του Παπανδρέου από το Ωνάσειο η χώρα θα είχε δυο πρωθυπουργούς: έναν που εξελέγη και έναν που δεν παραιτήθηκε ποτέ»
Επειδή ανάλογες αναφορές κάνει στο βιβλίο του- σελίδα 122 – και ο ΛάμπηςΤσιριγωτάκης- για πιέσεις να εμφανισθεί, με υπογραφές άλλων, ο Ανδρέας Παπανδρέου ως παραιτηθείς – ενόσω νοσηλευόταν- χωρίς να έχει παραιτηθεί, ανοίγει μεγάλη συζήτηση. Δεν το εικάζει – αναφέρεται σε πρόσωπα και περιστατικά.
Ποιοι ακριβώς είχαν λόγους να τον «παραιτήσουν» παρά τη θέλησή του στο Ωνάσειο και ποιους «βόλευε» ο θάνατός του, παραμονές του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ;
Το θέμα είναι αν υπάρχουν ενδιαφερόμενοι – όχι μόνο πολιτικοί, ίσως και δικαστικοί – παράγοντες να τη συνεχίσουν- ανοίγοντας ένας φάκελο που μπορεί να κρύβει πολλά.
