Έχουμε συνηθίσει πλέον τόσο τις κακές ειδήσεις που δε μας κάνουν εντύπωση. Όμως δε θα έπρεπε. Δεν αντιμετωπίζονται όλα με χαμόγελο και αισιοδοξία. Κάποια πράγματα απλά πρέπει να αλλάξουν.
Σύμφωνα με έρευνα της Eurostat που παρουσιάσαμε και στην εφημερίδα μας, η Ελλάδα έχει ακόμα μία δυσάρεστη πρωτιά 4 στους 10 Έλληνες ξοδεύουν άνω του 40% του εισοδήματός τους για έξοδα για την κατοικία τους.
Τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα γι’ αυτούς που αναγκαστικά νοικιάζουν αφού το 83% ξοδεύει άνω του 40% του εισοδήματός του για τα έξοδα της κατοικίας. Ποιος είναι ο μέσος όρος στην Ευρώπη; 25%! Για να καταλάβουμε το χάος που μας χωρίζει, το 30% των ιδιοκτήτων ακινήτων στην Ελλάδα ξοδεύουν άνω του 40% του εισοδήματός τους για τα έξοδα της κατοικίας τους.
Το συγκλονιστικό με την έρευνα είναι ότι αναφέρεται στην περίοδο πριν το 2018, δηλαδή πριν την έκρηξη του Airbnb με την Ελλάδα να είναι σταθερά πρώτη στη λίστα από το 2010 και έπειτα. Η έκρηξη όμως παρατηρήθηκε από το 2014 και έπειτα αφού η αύξηση του κόστου στέγασης (φόροι) συνοδεύτηκε από μεγάλη πτώση των μισθών και εκτόξευση της ανεργίας.
Στη σύγκριση ακόμη και με χώρες όπως η Σερβία που έχει περάσει έναν πόλεμο και την Βουλγαρία, η Ελλάδα είναι πολύ χαμηλότερα αφού στη δεύτερη Σερβία το ποσοστό που ξοδεύει πάνω από το 40% του εισοδήματος για το ακίνητα βρίσκεται στο 31% ενώ η Βουλγαρία έχει ποσοστό μόλις 17,9%.
Τα ενοίκια στην Ελλάδα ήταν πανάκριβα ακόμη και πριν την είσοδο του Airbnb. Το Αirbnb αποτέλεσε σανίδα σωτηρίας για ένα μεγάλο μερίδιο ιδιοκτητών που ναι μεν δε βοήθησε στη μείωση των ενοικίων όμως βοήθησε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες να βρουν ένα επιπλέον εισόδημα για να μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις του.
Και υπήρχαν και πολλοί που νοίκιαζαν το πατρικό τους μέσω airbnb ενώ νοίκιαζαν άλλο σπίτι για να μένουν. Γιατί οι μισθοί έχουν πετσοκοπεί ενώ οι υποχρεώσεις έμειναν ίδιες ή μεγάλωσαν, γιατί είχαν ανάγκη τα χρήματα.
Για ένα μεγάλο ποσοστό Ελλήνων το airbnb δεν ήταν μέσο πλουτισμό, αλλά ένα μέσο που βοηθούσε στην επιβίωσή τους.
Τώρα με την κρίση του κορωνοϊού και αυτό χάνεται. Και μαζί με αυτή την απώλεια αυτοί οι πολίτες χάνουν τη δυνατότητα να πληρώνουν λογαριασμούς και χρέη. Οι τράπεζες θα ξεκινήσουν το κυνήγι χαρακτηρίζοντας τους συμπολίτες μας κακοπληρωτές, το κράτος θα απειλεί με κατασχέσεις. Όμως, ουδείς φαίνεται να νοιάζεται για όλο αυτό τον πληθυσμό ανθρώπων, ούτε για τα έσοδα που κάλυπταν πάγιες ανάγκες που τώρα δε θα υπάρχει τρόπος να καλυφθούν.
Τουλάχιστον, ας ελπίσουμε ότι λόγω των εξελίξεων, θα πέσουν οι τιμές των ενοικίων. Αλλά, τι ελπίδες μπορούμε να τρέφουμε όταν, όπως φανερώνει και η έρευνα, τα ενοίκια ήταν ήδη ψηλά και πριν την έλευση του airbnb; Πώς και γιατί να πέσουν όταν οι ανάγκες παραμένουν ίδιες και οι φόροι παραμένουν το ίδιο ψηλοί;