Πριν 40 περίπου μέρες οι ανεξερεύνητες βουλές του Υψίστου κάλεσαν κοντά του ένα επίλεκτο μέλος της χανιώτικης κοινωνίας , τον Κωνσταντίνο Πολυχρονάκη. 
Μεγάλη η θλίψη μας για το κενό που αφήνει ο μισεμός του , αλλά ρίχνει σ’αυτήν βάλσαμο παρηγοριάς η σκέψη πως η ωραία ψυχή του θα βρίσκεται ανάμεσα στους εκλεκτούς του Θεού, δίπλα στο αγαπημένο παιδί του, το Ηλία, που είχε φύγει απ’αυτή τη ζωή τον προηγούμενο χρόνο.
Ο Κωνσταντίνος Πολυχρονάκης διακρινόταν κυρίως για την πίστη και την προσήλωσή του στις υψηλές ηθικές αξίες , που δίνουν νόημα και περιεχόμενο στην ανθρώπινη ζωή.
Όσοι είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν ξέρουν ότι πολλές φορές θυσίασε το ατομικό και οικογενειακό του συμφέρον στον βωμό των ανωτέρων αυτών αξιών. Υπηρέτησε επί σειρά ετών με υποδειγματικό ήθος το αστυνομικό σώμα, ιδιαίτερα σε δύσκολες περιστάσεις , κατά τις οποίες διατήρησε την ακεραιότητά του χαρακτήρα του και τον ανθρωπισμό του. Επίσης πρόσφερε τις πολύτιμες υπηρεσίες του ως υπάλληλος της Γενικής Γραμματείας Ναυστάθμου Κρήτης, αλλά και ως Πρόεδρος της Κοινότητας Αλεξάνδρου Καλαμιτσίου. Το ίδιο ανώτερο ήθος , η ίδια εντιμότητα και αξιοπρέπεια τον χαρακτήριζαν και στην οικογενειακή του ζωή , ως σύζυγο και πατέρα. Τόσο στη σύντροφο της ζωής του, όσο και στα παιδιά του χάριζε αφειδώλευτη την αγάπη του, τη στοργή, την τρυφερότητα και τη σοφία της πολύχρονης πείρας του . Τέτοιο ήταν το ψυχικό ανάστημα του αγαπημένου μας φίλου , που θα μείνει ολόρθο και αθόλωτο από τις ομίχλες του χρόνου και της λήθης στο λαμπερό βάθρο της αιώνιας μνήμης του.
Νίκος Μαραγκουδάκης