Οι παραιτήσεις γιατρών, λόγω των χαμηλών αμοιβών και της υπερεγασίας έχουν γίνει μέρος της καθημερινότητας στην καθημερινότητα του Βενιζελείου και η γνωστή φράση «ο τελευταίος, να κλείσει την πόρτα» μοιάζει πλέον σχεδόν ρεαλιστική.
Αυτή τη φορά 4 ειδικευόμενοι γιατροί της Ορθοπεδικής κλινικής αποφάσισαν να φύγουν, συνεχίζοντας την ειδικότητα σε νοσοκομεία της Ελβετίας, της Γερμανίας και της Αθήνας.
«Δεν παραιτήθηκαν ξαφνικά, ήταν προαποφασισμένο να φύγουν» είπαν στο Ράδιο Κρήτη άνθρωποι του νοσοκομείου υπενθυμίζοντας ότι η κλινική προσφέρει πλήρη ειδικότητα.
Πως όμως ένας γιατρός μπορεί να μάθει να χειρουργεί όταν δεν υπάρχουν αναισθησιολόγοι, άρα γίνονται ελάχιστες επεμβάσεις;
Στο ερώτημα «πότε χειρουργείται ένα κάταγμα στο ισχίο» η απάντηση είναι «όποτε βολέψει..».
Σύμφωνα μάλιστα με το τελεσίγραφο του χειρουργικού τομέα στην διοίκηση της ΔΥΠΕ Κρήτης και του νοσοκομείου, αν μέχρι την ερχόμενη Δευτέρα δεν βρεθούν 2 αναισθησιολόγοι , τα χειρουργεία θα περιοριστούν αυστηρά στα επείγοντα περιστατικά, δηλαδή αντιμετώπιση τραύματος μετά από ατύχημα για παράδειγμα, ενώ δεν θα χειρουργούνται ούτε οι καρκίνοι.
Στο Βενιζέλειο προβλήματα λόγω έλλειψης ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού δεν αντιμετωπίζουν μόνο ο παθολογικός και ο χειρουργικός τομέας αλλά και πολλές άλλες κλινικές όπως η Αιματολογική, η Παιδιατρική, η Εντατική, το Τμήμα Νεογνών, το Ακτινολογικό.
«Δεν μπορούμε να δουλεύουμε με εντέλεσθε και υποαμοιβόμενοι», λένε οι γιατροί και παραιτούνται ο ένας μετά τον άλλο.
Την εικόνα σε νοσοκομεία του εξωτερικού μας περιέγραψε ο ομότιμος καθηγητής κοινωνικής ιατρικής Τάσος Φιλαλήθης .
Όπως είπε στο Ράδιο Κρήτη, για παράδειγμα στην Βρετανία υπάρχουν ιδιωτικές εταιρείες που συνεργάζονται με γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων και τους στέλνουν σε όποια νοσοκομεία τους χρειάζονται έναντι υψηλής αμοιβής και για το χρονικό διάστημα ή τις ιατρικές πράξεις που θα συμφωνηθούν.
Τέτοιο σύστημα δεν υπάρχει στην Ελλάδα,ενώ η σύμπραξη ιδιωτικού και δημόσιου τομέα μέχρι τώρα δεν δείχνει να προχωράει.
