Της Ευαγγελίας Λεβογιάννη
Έτσι… απλά…
Ακόμη πιο εμφανής και εισπρακτική η ποιότητα στην οποία επιμένω από περιορισμό της περαιτέρω συναισθηματικής έκφρασης.
Ακόμη πιο αποδεκτή αισθητικά, η έκδοση.
Όχι έντονη αλλά νοσταλγική τρυφερή εικόνα.
Έχει αισθητική απλότητα και εύχρηστη μορφή, καθώς και άμεσα αφομοιωτική δομή τύπωσης.
Ένα βιβλίο που δεν δημιουργεί άγχος στο πως θα το συμπεριφερθεί ο αναγνώστης. Εύχρηστο αλλά και προσεγμένο. Συμπαθητικό! Ζεστό!
Η απλότητα στην τύπωση των κειμένων ενισχύει μάλλον το ενδιαφέρον για ανάγνωση άμεσα, αναζητώντας με αγωνία περιέργειας το περιεχόμενο.
Η σύνδεση με το προηγούμενο, το «Όχι εγώ… το ημερολόγιο», όπως σημειώνει η συγγραφέας στο εξώφυλλο, πολύ καλή, με την ‘’αγάπη’’ ως κύριο συνδετικό κρίκο.
Η απλή έκφραση της συγγραφέως στην τελευταία φράση «Ελπίζω να διαβάσετε το βιβλίο και να σας κερδίσει», κέρδισε την πρόκληση αμεσότητας μεταξύ αυτής και των αναγνωστών. Έπραξε σωστά που την προσφέρει. Απλά, αυτή η φράση, την φέρνει πιο κοντά στους ποικίλης προτίμησης αναγνώστες.
Διακρίνεται για το συγγραφικό ήθος, μεγαλοσύνη, αξιοπρέπεια, διακριτικότητα και σεβασμό στον αναγνώστη. Διαθέτει ‘’προσωπικό ύφος’’ και τρυφερότητα που φθάνει το ύψιστο σημείο συναισθηματικής νοημοσύνης με έμπρακτο και εφαρμόσιμο τρόπο χωρίς να απαιτεί.
Αξιοσημείωτο: Ενώ είναι αποκλειστικά προσωπικό δημιούργημα με ατομικές σκέψεις, θέσεις, έννοιες, νοήματα, βιώματα, ενώ καταθέτει προσωπική άποψη – πρόταση, σε κανένα σημείο δεν προβάλλεται το ‘’εγώ’’.
Άριστος ο χειρισμός κάλυψής του.
Συγγραφικό ήθος. Ευδιάκριτη η υπερήφανη ταπεινότητα!
Προσφέρει στα κείμενα ‘’μια δροσιά’’ στις περιγραφές. Μια ευχαρίστηση όταν μιλά για τη φύση, την απλή ζωή της υπαίθρου με τις φολκλορικές λέξεις και φράσεις. Η απλότητα στην καθημερινότητα των πρωταγωνιστών παρέχει ψυχική ηρεμία σε ορισμένα διηγήματα.
Συχνά σε πολλές παραγράφους είναι διάχυτη μια αύρα Κρητικού περιβάλλοντος.
Θίγει θέματα κοινωνικά, παιδαγωγικά, ψυχολογικά που αφορούν κι ενδιαφέρουν πολλούς και οι αναλύσεις των θεμάτων καθώς και τα νοήματα αναπτύσσουν τη σκέψη και αγγίζουν το συναίσθημα.
Ξεδιπλώνει με τα κείμενά της συνειδήσεις.
Έκδηλη – ολοφάνερη η αναμονή και νέων συγγραφικών έργων από την γνώριμη δημιουργό που συνδυάζει συναισθήματα με φιλοσοφημένα νοήματα υψηλής πνευματικότητας.
……………………………………………………………………………………..
… Κι όταν κλείνουν οι σελίδες… Νεφέλη…
με αφήνεις με μια ψυχή ξέχειλη από αγάπη για όλους, για όλα, ακόμη και για τον πόνο της ίδιας αυτής ζωής, μα για τη χαρά που παράλληλα μας χαρίζει…
Αφού η αγάπη γεννιέται, φωλιάζει, ενυπάρχει
σε κάθε ψυχή, σε κάθε δημιούργημα
όποια μορφή κι αν έχει
ακόμη και στην ψυχή μιας … αγριοτριανταφυλλιάς!
