Αρχιμανδρίτου Ιγνατίου Θεμ. Χατζηνικολάου
Θεολόγου, τ. Λυκειάρχου, Ιεροκήρυκος
Τα τρία φίδια:
Φιλαργυρία, Φιληδονία, Φιλοδοξία
Χανιά 2015, σελ. 168
Όσα και να γράψει κανείς για τον π. Ιγνάτιο θα είναι λίγα μπροστά στη μεγάλη του προσφορά στην Εκκλησία, στην Παιδεία και στην Κοινωνία. Ο σοφός Γέροντας αποτελεί φωτεινό φάρο στην Δυτ. Κρήτη, καθιστώντας την Ανατολή και πηγή φωτισμού για όλους μας.
Το συγκεκριμένο πόνημα προστίθεται στα προηγούμενα 24 έργα του συγγραφέα, όλα γραμμένα με γνώση, με επιμέλεια, με ευθύνη και αγωνία για τον άνθρωπο, για την εδώ απρόσκοπτη πορεία του και για την ελπίδα «αγαθών αιωνίων», χωρίς την οποία η παρούσα ζωή δεν έχει νόημα.
Το έργο διαρθρώνεται σε τρεις ενότητες, όπως προεξαγγέλλονται από τον τίτλο, ενώ προστίθεται, ως Δ’ Κεφάλαιο, η θεραπεία. Ο συγγραφέας, βαθύς γνώστης της Αγίας Γραφής, της Πατερικής σοφίας και αρχαίας γραμματείας, επιστρατεύει σε κάθε ενότητα τα χωρία που τον εμπνέουν και σε τελική ανάλυση επικυρώνουν τις θέσεις του, για τα «τρία φίδια», που απειλούν και την εδώ ζωή και τη μέλλουσα. Η συνειδητοποίηση της ζημιάς γίνεται αργά από τους επιδερμικούς• ωστόσο ο Θεός αφήνει πάντα ανοιχτή τη θύρα της σωτηρίας, γιατί «πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν» (Α’ Τιμ. 2,4).
Στο Α’ Κεφάλαιο, σς. 13-64, η Φιλαργυρία χαρακτηρίζεται ως «φίδι ύπουλο και φαρμακερό όργανο του σατανά». Ο άνθρωπος πρέπει να είναι «φιλόχριστος και όχι φιλόχρυσος», να μη λησμονεί τον ύμνο της Κηδείας, «ου παραμένει ο πλούτος…», να αρκείται στα απαραίτητα (Λκ. 3, 7-14) και όλοι «να εργαζόμαστε ως αθάνατοι και να ζούμε ως ετοιμοθάνατοι» (άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης).
Στο Β’ Κεφάλαιο, σς. 65-96, στην προσέγγιση της Φιληδονίας ίσως να ήταν αρκετά τα δύο παραθέματα του συγγραφέα, ήτοι «της σαρκός πρόνοιαν μη ποιείσθε εις επιθυμίας» (Ρωμ. 13,14) και η αποστροφή του Ίψεν (στον Μπράντ): «Γιατί ψυχή μου γεννήθηκες μες στο κορμί, αφού πεθαίνεις όταν κανείς αγαπά το κορμί του;».
Στο Γ’ Κεφάλαιο, σς. 97-132, ελέγχεται η Φιλοδοξία και ο εγωισμός. Η υψηλοφροσύνη γεννά παραφροσύνη. Εδώ δεσπόζει ο λόγος του Οσίου Ιωάννου του Σιναϊτου «Περί κενοδοξίας» και «Περί υπερηφανείας».
Στο Δ’ Κεφάλαιο, σς. 133-157, εκτίθεται η Πρόληψη και η Θεραπεία των ο.π. σοβαρών πνευματικών νόσων.
Ευχαριστούμε τον π. Ιγνάτιο και γι’ αυτή του την προσφορά και του ευχόμαστε υγεία και αισιοδοξία για την καλή συνέχεια.
π. Γεώργιος Φραγκιαδάκης,
Καθηγητής – Συγγραφέας
