Γράφει ο Παύλος Πολυχρονάκης
Έχω γράψει και άλλες φορές ότι ο Κωστής ο Καλλέργης από το Ρέθυμνο, γόνος της ιστορικής οικογένειας των Καλλέργηδων που η ένδοξη ιστορία της παρακολουθείται τουλάχιστον από την εποχή των Ενετών (1206) Είναι ο πιο χαρισματικός θεράποντας του πολιτισμού της χώρας μας γιατί παρακολουθώ από κοντά τις επιδόσεις του στην ποίηση, τη μουσική, την πολιτική σάτιρα και όχι μόνο, εδώ και δεκαετίες και τον ξέρω καλά.
Όμως το τελευταίο του βιβλίο “Ανθάκανθα”, που είχε την καλοσύνη να μου χαρίσει πρόσφατα με έκανε να γνωρίσω και να θαυμάσω ακόμα περισσότερο το μεγάλο μου αυτό φίλο που αν και είναι μικρότερός μου ηλικιακά, σε πολλές περιπτώσεις στάθηκε και δάσκαλός μου.
Για το βιβλίο αυτό το οποίο είναι έργο ζωής και κατάθεση ψυχής του προικισμένου ποιητή ότι και να γράψει κανείς είναι λίγο γιατί όλα τα ποιήματά του τα γράφει με πόνο ψυχής για τον άνθρωπο, τον αδερφό, τα κοινωνικά προβλήματα και κυρίως τα πολιτικά πράγματα της χώρας και αυτά που συμβαίνουν και αυτά που προβλέπει ότι θα συμβούν για τα οποία λυπάται που βγαίνει πάντα αληθινός.
Όλα, ανεξαιρέτως τα ποιήματα του βιβλίου διακρίνονται για το ήθος τους, το σεβασμό προς τον αναγνώστη, την αριστοτεχνική πλοκή τους, τον λυτρωτικό χαρακτήρα τους και ειδικά τα πολιτικά αποτελούνε την αντίδραση (γροθιά) του αγανακτισμένου προς την εκάστοτε εξουσία που δυστυχώς καμία δεν έχει σταθεί στο ύψος της από τον Απρίλιο του 1977 που ο βασιλιάς Καλλέργης (ΚΙΓΚ) ορθός στο μετερίζι της τιμής δίνει την πρώτη του μάχη με το κείμενο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΑΝΤΙΛΑΛΟΣ.
Νομίζω ότι θα ήταν αδικία και λάθος μου αν προσπαθούσα να ξεχωρίσω κάποια ποιήματα γιατί όλα είναι αριστουργήματα και γι΄αυτό το λόγο θα περιοριστώ στο να ερμηνεύσω τον τίτλο του βιβλίου “Ανθάκανθα” που είναι λέξη που τη δημιούργησε ο Καλλέργης γιατί συν τοις άλλοις είναι και γλωσσοπλάστης! και σημαίνει : Άνθη που βγαίνουν από αγκάθια τα οποία άνθη πονούν όταν μας τρυπούν με τις τσίτες τους και την ίδια στιγμή μας ευωδιάζουν με το άρωμά τους, όπως κάνουν όλα τα ποιήματα του παραπάνω βιβλίου.
Για όλα τα υπόλοιπα του βιβλίου παραπέμπουν τους διαβαστές μου στην ανάγνωση του βιβλίου και τους διαβεβαιώνω ότι θα το βρούνε πολύ καλύτερο από ότι τους το περιγράφω.
Θερμά συγχαρητήρια λοιπόν φίλε Κωστή και εύχομαι από δω και πέρα να μην σου δίνουν οι πολιτικοί τρανταχτά ερεθίσματα γιατί εσύ μεν τους κατακεραυνώνεις, αυτοί δεν χαμπαρίζονται τίποτα και το δικό μας το δράμα παραμένει δικό μας δράμα.
