Ιγνατίου Θεμ. Χατζηνικολάου Αρχιμανδρίτου – Θεολόγου – τ. Λυκειάρχου – Ιεροκήρυκος (Χανιά 2012)
Ακούραστος, πολυγραφότατος, φωτεινός και σοφός έκανε πάλι την παρουσία του στον χώρο του βιβλίου ο αγαπητός και σεβαστός πατέρας και δάσκαλος Ιγνάτιος Χατζηνικολάου. Ούτε τα χρόνια ούτε οι περιπέτειες της υγείας τον καθηλώνουν.
Απεναντίας του δίνουν θάρρος, δύναμη και πνευματική γιγαντοσύνη και μας παρουσιάζει το νέο βιβλίο του που είναι το 23ο. Το θέμα του, όχι μόνο σύγχρονο, αλλά, πάντα επίκαιρο, γιατί πραγματεύεται το ψυχικό στοιχείο του ανθρώπου.
Πνευματικά, πατρικά, διδακτικά και σοφά μπαίνει στο θέμα, το αναλύει και μας το παρουσιάζει απλά και ταπεινά σαν ένας από μας τους απλούς και ταπεινούς οδοιπόρους της ζωής. Συνοδοιπορεί και μας φωτίζει τον δρόμο με πολλά φώτα που συλλέγει με λεπτότητα, σοβαρότητα και μυστηριακή συγκίνηση.
Θεολόγος ων, παίρνει κατάλληλες θεϊκές ρήσεις, λόγια των Πατέρων και των προφητών, τα συρράπτει με σοφά λόγια προχριστιανικών, μεταχριστιανικών και σύγχρονων φωστήρων του πνεύματος, χρησιμοποιεί λαϊκά ρητά, λαϊκούς στίχους ό,τι καλύτερο έχει δώσει ο απλός, ή και απλοϊκός, σεμνός, προβληματιζόμενος άνθρωπος.
Έτσι το όλο έργο είναι μια ραψωδία σ’ ό,τι αφορά στην ψυχή. Όλα αυτά τα νάματα, τα σοφά ψυχοπνευματικά αποστάγματα, τα δένει αρμονικά μ’ ένα τρόπο που αυτός γνωρίζει σαν θεολόγος, σαν εκπαιδευτικός, σαν ιεροκήρυκας, σαν πνευματικός πατέρας, αλλά και σαν άνθρωπος.
Αυτό είναι το μεγαλείο του λόγου του.
Μας καλεί σε μια αυτογνωσία, μια λυτρωτική αρετή, τόσο απαραίτητη στους ομιχλώδεις καιρούς που ζούμε, με τις πολλαπλές κρίσεις.
Το έργο περιλαμβάνει τρία κεφάλαια:
Α)Αχαριστία – Αγνωμοσύνη – Προδοσία
1)Προς τον Θεόν. 2)Προς τον άνθρωπο. 3)Η προδοσία, έργο του Σατανά. 4)Τα δεινά της αχαριστίας.
Β)Βδελυρά Μέσα Άγρας Αγαθοεργίας
1)Κολακεία – Υπουλότης – Υποκρισία – Δολιότης – Συμφέρον
2)Η Φιλία και οι ‘’Φιλίες’’.
3)Όχι εμπιστοσύνη.
Γ)Ευγνωμοσύνη – Η αντίπερα όχθη –
1)Προς τον Θεό. 2)Προς τους ανθρώπους. 3)Δάσκαλοί μας τα ζώα! 4)Τα αγαθά της Ευγνωμοσύνης.
Βλέπουμε ότι δεν μας αναλύει μόνο το σκότος της ψυχής (Αχαριστία) και τα βδελυρά μέσα άγρας αγαθοεργίας Α και Β κεφάλαια, αλλά περνά και στην αντίπερα όχθη, στην ευγνωμοσύνη, στο φως, στον πολιτισμό.
Αχαριστία – ευγνωμοσύνη – Φως – σκοτάδι – πολιτισμός – βαρβαρότητα, όλες αυτές οι αντιθέσεις που βασανίζουν την ανθρώπινη ψυχή από την εποχή των πρωτοπλάστων και την πράττουν θλιβερά δεμένοι στο άρμα των κατώτερων ορμών και ενστίκτων μας παρουσιάζονται απλά και κατανοητά στο πόνημα του σοφού συγγραφέα. Πονά και αυτός, συμπονεί μαζί μας και μας δείχνει το δρόμο της αντίπερα όχθης, χρησιμοποιώνται σαν φώτα ό,τι καλύτερα έχει διατυπωθεί με λόγο Θεϊκό, προφητικό, φιλοσοφικό και κοινωνικό.
Στις μέρες μας η πληροφορική και η τεχνολογία έκαναν άλματα τεράστια. Η πληροφορία τρέχει με την ταχύτητα του φωτός ηλεκτρονικά.
Ο άνθρωπος έστειλε εργαλείο του και στον Άρη. Επιτεύγματα ασύλληπτα ή θαυματουργά για παλαιότερες εποχές. Την ίδια στιγμή που πανηγύριζε η ΝΑΣΑ, οι δρόμοι της Συρίας βάφονταν κατακόκκινοι από αίμα αθώων παιδιών. Άνθρωποι ψάχνουν στα σκουπίδια για να κρατηθούν στη ζωή και οι ‘’σοφοί’’ της οικονομίας προσπαθούν με τροϊκανούς να θεραπεύσουν την χρεοκοπία, αρρώστιες που δημιούργησαν οι ίδιοι. Σ’ αυτή την σύγχρονη αντίθεση ο γιγαντισμός στην τεχνολογία (πρόοδος) από τη μια πλευρά και η εξαθλίωση, ο ευτελισμός, η απαξία της ανθρώπινης ύπαρξης από την άλλη, φανερώνουν το σκοτάδι της ψυχής, την πνευματική ξηρασία. Σ’ αυτή την ξηρασία ήλθε σαν δροσοσταλιά το νέο βιβλίο του πατέρα Ιγνατίου Χατζηνικολάου.
Να είναι καλά, να έχει υγεία και δύναμη να μας φωτίζει, να μας δροσίζει και να μας υπενθυμίζει την ελπίδα της σωτηρίας.
Μανώλης Κ. Κογχυλάκης
Δάσκαλος