Του Γιάνη Βαρουφάκη
Το σημερινό «Εκτός Βουλής» του 25 έρχεται δύο μέρες μετά το αναμενόμενο σοκ του Τραμπ, το οποίο η Ευρώπη ούτε το έχει καταλάβει, ούτε έχει την παραμικρή ιδέα πώς να το αντιμετωπίσει. Πριν αναφερθώ στο τι θέλει ο Τραμπ και τι αντίκτυπο θα έχει το σοκ του Τραμπ στην Ελλάδα, μας θυμίζω ότι την Τετάρτη 2 Απριλίου, ο Τραμπ επέβαλε μεγάλους δασμούς στις χώρες που πουλάνε πολύ περισσότερο στην Αμερική από ό,τι εισάγουν από την Αμερική. Δηλαδή, σε όσες χώρες ή οικονομικά μπλοκ έχουν μεγάλο εμπορικό πλεόνασμα προς τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η χώρα μας δεν είναι μία από αυτές. Για την ακρίβεια, αγοράζουμε περισσότερο από ό,τι πουλάμε. Αγοράζουμε εμπορεύματα αξίας περίπου 2,3 δισ., επί πλέον όπλα, τρακτέρ, σπόρους, λιπάσματα και ζιζανιοκτόνα, ενώ εισπράττουμε μόνο 1,8 δισ. από εξαγωγές λαδιού, τυριών, μερικές σκοπότητες, κάποια κρασιά, λίγο στέβια και λίγο αλουμίνιο. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα έχει εμπορικό έλλειμμα σε σχέση με την Αμερική. Άρα, σύμφωνα με τον μαθηματικό τύπο που επέλεξε ο Τραμπ, τους δασμούς που επέβαλε, θα έπρεπε να μας έχει επιβάλει τον ελάχιστο δασμό του 10%, μαζί με τη Βρετανία, τη Βραζιλία, τη Σιγκαπούρη και κάποιες άλλες χώρες.
Έλα όμως που είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία συνολικά έχει ένα εμπορικό πλεόνασμα αξίας 240 δισεκατομμυρίων προς την Αμερική. Μαζί με τη Γερμανία, που εισπράττει τη μερίδα του λέοντος του πλεονάσματος αυτού από τις Ηνωμένες Πολιτείες, μας παίρνει και εμάς η μπάλα. Φάγαμε, δηλαδή, μας επιβλήθηκε δασμός 20% αντί για 10%. Άλλη μια φορά, και δεν έχουμε τα γερμανικά οφέλη και μοιραζόμαστε το γερμανικό κόστος. Κάτι που, βέβαια, δεν θα ακούσετε ποτέ από κανένα κανάλι ή κόμμα που είναι επιθύμια στα κελεύσματα του ευρωλαγνικού ακραίου κέντρου.
Πάμε λοιπόν στο τι θέλει ο Τραμπ και τι σημαίνει αυτό για την παραπαίουσα Ευρώπη, της οποίας είμαστε επιθύμιο βουβόρμαο. Ο Τραμπ κοιτάει τους Γερμανούς, τους Ιάπωνες και τους Κινέζους και τι βλέπει; Βλέπει καπιταλιστές τζαμπατζήδες. Βλέπει καπιταλιστές που συμπιέζουν τους μισθούς των εργατών τους, με αποτέλεσμα οι εργάτες τους να μην μπορούν να αγοράσουν ούτε τα προϊόντα που παράγουν στις χώρες τους, ούτε βέβαια αμερικανικά προϊόντα εισαγωγής. Αντ’ αυτού, οι Γερμανοί, οι Ιάπωνες και Κινέζοι καπιταλιστές καταφέρνουν να τα πουλάνε στους Αμερικανούς για ένα μόνο λόγο. Επειδή η ισοτιμία του δολαρίου είναι ψηλότερα από ό,τι θα έπρεπε, λέει ο Τραμπ. Και γιατί είναι ακριβό το δολάριο, σύμφωνα με τον Τραμπ; Επειδή τα δολάρια που κερδίζουν εξάγοντας προϊόντα στην Αμερική οι Γερμανοί, οι Ιάπωνες, οι Κινέζοι καπιταλιστές τζαμπατζήδες, αυτά τα δολάρια τα παρακρατάνε. Οι Ιάπωνες, Γερμανοί, Κινέζοι καπιταλιστές ζαμπατζήδες τα παρακρατάνε ως αποθεματικά, ως αποθέματα. Με αποτέλεσμα το δολάριο να είναι υψηλά και να καταστρέφεται η αμερικανική βιομηχανία, ενώ παράλληλα να επιβάλλεται λιτότητα, συνεχής λιτότητα στους Γερμανούς, Ιάπωνες και Κινέζους εργαζόμενους.
Έτσι βλέπει τον κόσμο ο Τραμπ. Ανεξάρτητα από το αν έχει δίκιο ή όχι, να εκβιάσει κυβερνήσεις και μεγάλο κεφάλαιο, ξένο, μεγάλο κεφάλαιο μη αμερικανικό, στη Γερμανία, στην Ιαπωνία, στην Κίνα, να κάνουν ένα εκ των εξής δύο: ή να μεταφέρουν βιομηχανίες στις Ηνωμένες Πολιτείες, κάνοντας χρήση των δολαρίων που έχουν συσσωρεύσει, ή να πουλήσουν τα δολάρια, αγοράζοντας κρατικά αμερικανικά ομόλογα διάρκειας 30 ετών, ή ακόμα και κρυπτονομίσματα, ιδίως stable coins, ή να κάνουν και τα δύο αυτά. Αυτό θέλει ο Τραμπ. Αυτός είναι ο στόχος του.
Τι αντίκτυπο θα έχει αυτό στην Ευρώπη; Το μόνο σίγουρο είναι ότι το γερμανικό οικονομικό μοντέλο, που βασιζόταν στις καθαρές εξαγωγές, τετέλεσται, τέλος, καπούτ. Και δεδομένου ότι αυτό το τελειωμένο γερμανικό οικονομικό μοντέλο αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως της ευρωζώνης, το σοκ του Τραμπ είναι και παράλληλα η ταφόπλακα του ευρωπαϊκού οικονομικού μοντέλου, όσο και αυτή η μανία των εξοπλισμών που παρακολουθούμε αυτές τις μέρες, η απόφαση Βερολίνου και Βρυξελλών να δανειστούμε εμείς οι Ευρωπαίοι 800 δισ., ουσιαστικά για να αγοράσουμε τανκς της Rine Metal και πυραύλους της Leonardo. Αυτή η μορφή, θα μου επιτρέψετε εδώ την έκφραση, αυτή η μορφή μπάσταρδου μιλιταριστικού και ενζιανισμού, θα λειτουργήσει, ξέρετε πώς; Σαν μια ένεση κορτιζόνης. Μια ένεση κορτιζόνης που κάνει ένας γιατρός, ένας κομπογιαννίτης γιατρός στον καρκινοπαθή. Θα φέρει μια πρόσκαιρη ευεξία. Την είδαμε ήδη στο χρηματιστήριο της Φρανκφούρτης τις προηγούμενες μέρες, αλλά παράλληλα η αρρώστια θα συνεχίσει να τρώει τα σωθικά της ευρωπαϊκής κοινωνικής οικονομίας.
Τι αντίκτυπο θα έχει αυτό στην Ελλάδα; Ήδη είδαμε πώς γίναμε παράπλευρη απώλεια με το δασμό του 20%, ελέω συγχρωτισμού μας με την πλεονασματική Γερμανία, την Ολλανδία. Αλλά αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά στον δευτερογενή αντίκτυπο που θα έρθει. Γιατί, καθώς η ύφεση στη Βόρεια Ευρώπη είναι δεδομένη, επειδή δεν υπάρχει καμία πανευρωπαϊκή επενδυτική πολιτική εκεί που απαιτείται, δηλαδή όχι στα τανκς, αλλά στις τεχνολογίες πράσινης ενέργειας, μπαταριών σύγχρονων μπαταριών, αυτό που εγώ ονομάζω νεφοκεφάλαιο, αλγοριθμικό κεφάλαιο, δεν υπάρχει κάποιο επενδυτικό σοβαρό πρόγραμμα για όλα αυτά. Επειδή λοιπόν δεν υπάρχει και δεδομένου του ενός τρισεκατομμυρίου ευρώ που θα κοστίσει η Ουκρανία στην Ευρωπαϊκή Ένωση τα επόμενα χρόνια, θα έχουμε κατάρρευση των εισπράξεών μας, τόσο από τα ταμεία των Βρυξελλών, της Κομισιόν, όσο και από τον υφεσιακό ιδιωτικό τομέα της Ευρώπης.
Από πολιτικής πλευράς, τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξέρει ότι κάθε μήνας που θα έρχεται, η οικονομική δυσπραγία τόσο του κράτους όσο και των πολιτών θα φουντώνει. Το μόνο του ατού του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι μια κατευθυνόμενη κεντροαριστερά που δεν τολμά να πει στον κόσμο πως, όσο παραμένουμε πιθύνη σε μία Ευρώπη που βουλιάζει, θα βουλιάζουμε μαζί της και εμείς. Και, όπως πάντα, ως το πλήρωμα της Ευρώπης που ζει στα μπάρια του βυθιζόμενου ευρωπαϊκού πλοίου, εμείς θα είμαστε πάντα πιο κοντά στον βυθό από ό,τι θα είναι οι πρώτες θέσεις.
Και για να μην νομίζετε ότι υπερβάλλω, θέλω να μοιραστώ μαζί σας ένα επίσημο στοιχείο που σπάει κόκαλα. Αφορά το λιανικό εμπόριο, μιας και μιλάμε για δασμούς, για Τραμπ, για εμπόριο και τα σχετικά. Λοιπόν, το λιανικό εμπόριο, από το οποίο ζουν τόσοι άνθρωποι σε αυτή τη χώρα, το 2020 από όλα τα παραχθέντα προϊόντα που πουλήθηκαν στην ελληνική αγορά λιανικής το 2020, το 72% είχαν παραχθεί εδώ στην Ελλάδα, ελληνικά προϊόντα. Το 2021, το ποσοστό των ελληνικών προϊόντων που διοχετεύτηκαν στο λιανικό εμπόριο έπεσε από το 72 στο 61%. Το 2024, ξέρετε πού πήγε; Στο 36%. Ναι, από 72% το 2020, στο 36%. Μια μείωση στο μισό.
Την ίδια περίοδο, από το 2020 δηλαδή, η κεφαλαιοποίηση των τεσσάρων συστημικών τραπεζών αυξήθηκε από τα 4,9 δισ., 4,9 δισ. ήταν το 2020, στα 36 δισ. σήμερα. 4,9 στα 36. Με άλλα λόγια, την περίοδο από το 2020 μέχρι σήμερα, την περίοδο δηλαδή που οι ελληνικές βιοτεχνίες είδαν το μερίδιο της αγοράς τους στη λιανική να μειώνεται κατά 50%, οι ξένοι ιδιοκτήτες των δήθεν ελληνικών τραπεζών, που δεν είναι ελληνικές πια, είδαν τις μετοχές τους να ανεβαίνουν 734%.
Χρειάζεται να προσθέσω κάτι εδώ; Δεν είναι ξεκάθαρο; Η αιμορραγία των μικρομεσαίων είναι τα πλούτη των αρπακτικών τραπεζιτών. Καταλαβαίνετε γιατί έπεσαν πάνω στο ΜέΡΑ25 σαν ακράτητοι λύκοι, όταν εμείς μιλούσαμε στη Βουλή και προεκλογικά για κατάργηση των funds, ώστε να πάψει το λισβερίσι με τα κόκκινα δάνεια που πλουτίζει τραπεζίτες και καταστρέφει τους μικρομεσαίους; Μιλούσαμε για το δημόσιο σύστημα συναλλαγών, το “Δήμητρα”, το οποίο θα στερούσε από τις τράπεζες τη δυνατότητα να ξεζουμίζουν την ελληνική κοινωνία, ιδίως τους μικρομεσαίους. Προφανώς και έπεσαν απάνω μας να μας σφάξουν, να μας κατακρεουργήσουν.
Κάποια στιγμή, βέβαια, αυτό είναι σίγουρο, ο κόσμος θα εκτιμήσει αυτά που έλεγε και λέει το ΜέΡΑ25. Όχι μόνο για τη σταθερότητα και την ανιδιοτέλειά του, αλλά κυρίως επειδή έχουμε σχέδιο για όλα αυτά που πρέπει να γίνουν αύριο το πρωί, σχέδια που εξαγριώνουν τους ολιγάρχες και τα κανάλια τους. Άμεσα εφαρμόσιμα σχέδια που θα έδιναν ανάσες σε πολλούς.
Και μιας και μίλησα για ανάσες, ας πω κι αυτό. Ο διεθνής τύπος αποκάλυψε πως την 23η Μαρτίου, μετά από βομβαρδισμούς από ισραηλινά αεροπλάνα στη Ράφα στη Γάζα, πολλοί άμαχοι, μεταξύ των οποίων παιδιά, άλλη μια φορά, είχαν εγκλωβιστεί σε συντρίμμια και κινδύνευαν, πέραν των τραυμάτων τους, να πεθάνουν από ασφυξία. Τότε κατέφθασαν διασώστες και τραυματιοφορείς και τι βρήκαν; Ισραηλινούς στρατιώτες να τους πυροβολούν και τους επεισόδους από τους διασώστες να τους συλλαμβάνουν. Για μέρες ολόκληρες και νύχτες, οι δικοί τους άνθρωποι τους έψαχναν. Τελικά βρέθηκαν. Βρέθηκαν εκτελεσμένοι, κάποιοι με σφαίρες εξ επαφής στο κεφάλι, σε ομαδικό τάφο που έσκαψαν οι Ισραηλινοί με μπουλντόζες. Όταν βρέθηκαν, το ημερολόγιο έδειχνε 30 Μαρτίου του 2025. Η μέρα που διάλεξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να επισκεφτεί το Ισραήλ.
Με αυτή του την επίσκεψη, ο κύριος Μητσοτάκης έθεσε αυτόν εκτός νόμου. Πιο συγκεκριμένα, έθεσε αυτόν εκτός του διεθνούς δικαίου. Επισκεπτόμενος τον φυγόδικο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και ύποπτο για γενοκτονία Νετανιάχου, ο κύριος Μητσοτάκης επέλεξε να γίνει συνανοχός του. Άλλωστε, εκεί πήγε ως πελάτης του Πέγκασους και άλλων συστημάτων με τα οποία αποδεδειγμένα χρόνια τώρα παρακολουθούσε πολιτικούς αρχηγούς, ακόμα και δικούς του υπουργούς, ακόμα και ανώτατους στρατιωτικούς. Τώρα εκεί πήγε άλλη μια φορά ως αγοραστής όπλων αξίας μεγαλύτερης από όσα ξοδεύει το ελληνικό κράτος στο εθνικό σύστημα υγείας και στη δημόσια παιδεία. Μαζί είναι πολλά τα λεφτά, αν βλέπετε. Πολλές οι μίζες, στο διεθνές δίκαιο θα κολλήσει ο Μητσοτάκης; Θα τον σταματήσει το γεγονός ότι, κάνοντας πατσαβούρα το διεθνές δίκαιο και συγχρωτιζόμενος με ένα Ισραήλ που προσαρτά κατεχόμενα επειδή έτσι του αρέσει, υπονομεύει το εθνικό μας συμφέρον στην Κύπρο; Σιγά μην νοιαστεί ο Κυριάκος γι’ αυτό. Βέβαια, δεν νοιάστηκε ούτε ο Αλέξης Τσίπρας τότε που και εκείνος συγχρωτιζόταν με τον Εντανιάχου, μην το ξεχνάμε.
Δεν είναι ενδιαφέρον; Όσοι σε αυτή τη χώρα δίνουν γην και είδος στους ιδιοκτήτες αυτής της χώρας, στους ξένους και τόπιους ολιγάρχες, κάποια στιγμή πρέπει να περάσουν και από το Ισραήλ, από το Τελ Αβίβ, από την Ιερουσαλήμ, να κλείνουν το γόνι στον γενοκτόνο Νετανιάχου.
Αυτή δεν είναι όμως η τύχη του κάθε γκέσμαν; Ο εξευτελισμός του στα χέρια του αφέντη του. Αυτά για σήμερα. Εμείς το ΜέΡΑ25 σταθερά εδώ, με αναλύσεις, προτάσεις πολιτικής και κυρίως δράσεις παντού. Προχωράμε εκτός βουλής με βούληση, ελπίδα και υπομονή.
