Είναι γεγονός ότι τα ΜΜΕ λίγο έως καθόλου ασχολήθηκαν με την πολυήμερη αποχή των δικηγόρων από τα καθήκοντά τους. Εναρμονισμένα, κατά την συντριπτική πλειοψηφία τους, στην Κυβερνητική γραμμή να μην πληροφορείται ο κόσμος για απεργίες, κινήσεις και ενέργειες γενικά που στρέφονται κατά των Κυβερνητικών αποφάσεων και της υλοποίησης των υποχρεώσεων του Μνημονίου, πέρασαν στα ψιλά γράμματα την αποχή που αποφασίστηκε από την Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων της Χώρας, κυρίως όμως αποσιώπησαν τους λόγους αυτής της αποχής.
Ούτε οι Δικηγορικοί Σύλλογοι όμως φρόντισαν με ανακοινώσεις τους και άλλες ενέργειες δημοσιότητας να γνωστοποιήσουν στους πολίτες την αιτία που μετά από πολύ καιρό αποφάσισαν να κινητοποιηθούν. Το ζήτημα δεν είναι συντεχνιακό, όπως θα μπορούσε να πιστέψει κανείς.
Ας μου επιτραπεί με λίγα λόγια να προσπαθήσω να ενημερώσω τον αναγνώστη για το θέμα αυτό. Πρόκειται για μια ριζική μεταρρύθμιση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, του εργαλείου δηλαδή που χρησιμοποιούμε για την διεξαγωγή των πολιτικών δικών και την εκτέλεση αποφάσεων, δηλαδή τις διαδικασίες κατάσχεσης κινητών και ακινήτων των οφειλετών.
Αυτό που παρατηρεί κανείς είναι ότι με το προτεινόμενο νομοθέτημα αποδυναμώνεται ακόμα περισσότερο ο ρόλος του δικηγόρου ως κύριου παράγοντα απονομής δικαιοσύνης. Για να πετύχει η Πολιτεία να «βγάζει τη δουλειά» κατά το κοινώς λεγόμενο το σύστημα απονομής της δικαιοσύνης με το ίδιο προσωπικό (δικαστές, γραμματείς, επιμελητές κλπ) προσπαθεί να αποστεώσει την δίκη, περιορίζοντας την διεξαγωγή της στον κύριο όγκο των υποθέσεων μόνο με έγγραφα, αποκλείοντας κατά κανόνα την εξέταση μαρτύρων στο ακροατήριο. Οι μάρτυρες θα εξετάζονται ενώπιον Συμβολαιογράφου, είτε ενώπιον Ειρηνοδίκη και το υλικό αυτό θα προσκομίζεται στον δικαστή, ο οποίος, χωρίς να εξεταστούν μάρτυρες στο ακροατήριο, θα εκδίδει τις αποφάσεις.
Οι έχοντες σχέση με την απονομή της δικαιοσύνης γνωρίζουν ότι η ακροαματική διαδικασία είναι εκείνη που μπορεί να βοηθήσει στην αποκάλυψη ποια από τις δύο πλευρές που συγκρούονται έχει δίκιο. Η εξέταση των μαρτύρων από το δικαστή αλλά και τους δικηγόρους είναι η κορωνίδα των αποδεικτικών μέσων, που χρησιμοποιείται από τότε που συγκροτήθηκαν στον κόσμο δικαστήρια. Εκτός όμως από την οικονομία σε προσωπικό, το προτεινόμενο σύστημα ευνοεί τον ισχυρό και αδικεί τον αδύνατο. Είναι πλέον εύκολο στον οικονομικά ισχυρό και να βρει αρκετούς μάρτυρες και να τους εξετάσει σε Συμβολαιογράφο ή σε Ειρηνοδίκη, σε αντίθεση με τον οικονομικά αδύναμο, που δεν μπορεί να το πράξει με ευχέρεια.
Η πλέον σημαντική όμως αλλαγή αφορά στους πλειστηριασμούς. Με το νομοσχέδιο αυτό, προετοιμάζεται το έδαφος για μαζικές κατασχέσεις στα ακίνητα των δανειοληπτών από τις Ελληνικές δανείστριες Τράπεζες ή απ’ αυτούς, που θα πωληθούν από τις Τράπεζες τα κόκκινα δάνεια. Έτσι, για πρώτη φορά καθιερώνεται η δυνατότητα πολλαπλών κατασχέσεων στο ίδιο ακίνητο, σε αντίθεση με αυτό που ισχύει μέχρι σήμερα ότι μόνο μία κατάσχεση μπορεί να επιβληθεί, χωρίς βέβαια να αγνοούνται και τα συμφέροντα των λοιπών δανειστών, πέραν του κατασχόντα.
Η διαδικασία της κατάσχεσης και του πλειστηριασμού απλοποιείται σε όφελος του δανειστή, ενώ η θέση του οφειλέτη, δεινή εκ των πραγμάτων, επιδεινώνεται παραπέρα. Είναι τυχαίο άραγε ότι αυτοί οι «νεωτερισμοί» προήλθαν από μια νομοπαρασκευαστική επιτροπή, στην οποία συμμετείχαν με καθοριστική ψήφο οι προϊστάμενοι των νομικών τμημάτων της Τράπεζας Πειραιώς και της Τράπεζας Eurobank καθηγητές κ.κ. Απαλαγάκη και Ορφανίδη; Και ότι ένα ακόμα μέλος της ο κ. Χαμηλοθώρης, που συνταξιοδοτήθηκε τον Ιούλιο του 2014, τον Αύγουστο ορίστηκε από τον Πρωθυπουργό επικεφαλής της κεντρικής νομοπαρασκευαστικής επιτροπής, που ελέγχει γενικά το νομιμοπαρασκευαστικό έργο της Κυβέρνησης; Άξιος ο μισθός του!!! Την πλευρά των οφειλετών ποιος την εκπροσώπησε άραγε σ’ αυτή την επιτροπή; Η παρούσα Κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι πρωτεύουσα θέση γι’ αυτήν έχει η σωτηρία της Τραπεζών και των φίλων της Τραπεζιτών και όχι των δεινοπαθούντων πολιτών.
Όμως υπάρχουν και άλλες μεταρρυθμίσεις άξιες προσοχής:
α) Μέχρι τώρα ένα μέρος των εργατικών αξιώσεων κατά του οφειλέτη, σε βάρος του οποίου γινόταν πλειστηριασμός, είχε προνόμιο, δηλαδή κατατασσόταν πριν από άλλες απαιτήσεις. Με το νομοσχέδιο προηγούνται οι αξιώσεις των Τραπεζών (!!!) και ακολουθούν αυτές των εργαζομένων, που έτσι είναι βέβαιο ότι δεν θα ικανοποιηθούν.
β) Περιορίζονται τα ένδικα μέσα που έχει ο οφειλέτης σε περίπτωση που κατάσχεται και εκπλειστηριάζεται το ακίνητό του.
Με λίγα λόγια το προτεινόμενο νομοθέτημα είναι ενταγμένο στην προσπάθεια που γίνεται να θιγούν ακόμα περισσότερο πιο αδύναμοι και να ενισχυθούν οι δυνατοί, τους οποίους έχει αποδείξει ότι εξυπηρετεί η παρούσα Κυβέρνηση και η πολιτική της.
Θα πρέπει λοιπόν να καταλάβουμε όλοι ότι όσο δεν αντιδρούμε στις συνεχείς επιθέσεις στο βιοτικό μας επίπεδο, στις ελευθερίες μας και στην ποιότητα της ζωής μας, τόσο η επίθεση θα εντείνεται απ’ αυτούς που έχουν την ευθύνη για την κατάντια του τόπου μας.
Να λοιπόν γιατί απέχουν από τα καθήκοντά τους οι δικηγόροι.
Πάτρα 25/11/2014
Θάνος Αμπατζής
Δικηγόρος
