Του Άρη Χατζηστεφάνου
Η απόφαση των ΗΠΑ να διακόψουν ολοκληρωτικά την χρηματοδότηση της Υπηρεσίας αρωγής του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες (UNRWA), προκαλώντας άμεσο πρόβλημα επιβίωσης για εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιους, χαρακτηρίστηκε από διεθνή ΜΜΕ και αναλυτές σαν ιδιαίτερα σκληρή αλλά και… νόμιμη. Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ πιο σύνθετη.
Το κράτος του Ισραήλ είναι υποχρεωμένο βάσει του διεθνούς δικαίου να καλύπτει τις ανάγκες των πληθυσμών στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη και να συνεισφέρει για την επιβίωση των εκατοντάδων χιλιάδων Παλαιστινίων που εκτοπίστηκαν λόγω της στρατιωτικής κατοχής.
Το Ισραήλ δεν συμμορφώθηκε όμως ποτέ με αυτή του την υποχρέωση, αφήνοντας τις ΗΠΑ να αναλάβουν ένα τμήμα του κόστους μέσω της χρηματοδότησης του ΟΗΕ. Με τον τρόπο αυτό η Ουάσινγκτον προσέφερε εμμέσως ακόμη μεγαλύτερα ποσά στο ισραηλινό κράτος – πέρα από την κολοσσιαία οικονομική και στρατιωτική βοήθεια που προσφέρει εδώ και δεκαετίες. Παράλληλα το Ισραήλ γλίτωνε όχι μόνο από την οικονομική υποχρέωση αλλά και από την εικόνα του στρατού κατοχής που θα παρουσίαζε προς τη διεθνή κοινότητα.
Το γεγονός δηλαδή ότι σχεδόν ο μισός προϋπολογισμός της UNRWA προέρχονταν από τις ΗΠΑ δεν οφείλεται στην “αγάπη” της Ουάσινγκτον για τους Παλαιστίνιους αλλά σε μια ανομολόγητη συμφωνία με το κράτος του Ισραήλ – και σε δεύτερο επίπεδο με τον ΟΗΕ.
Η σιωπηρή αυτή συμφωνία όμως φτάνει στο τέλος της αφήνοντας μόνο δυο ενδεχόμενα (και ορισμένους συνδυασμούς αυτών των δυο): Είτε το Ισραήλ θα πρέπει να αναλάβει τις υποχρεώσεις του ως στρατός κατοχής είτε εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι θα βρεθούν αντιμέτωποι άμεσα με τον κίνδυνο βέβαιου θανάτου.
Οι ΗΠΑ αλλά ακόμη και συμμαχικές τους χώρες (όπως η Ελλάδα) που συνεργάζονται με τα κατοχικά στρατεύματα του Ισραήλ δεν είναι απλοί παρατηρητές αλλά συνεργάτες σε ένα εν εξελίξει έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.