Η πίεση με την οποία οι Ευρωπαίοι αντιμετωπίζουν τη χώρα μας σε όλα τα επίπεδα, από ένα σημείο και πέρα δεν υπακούει στη λογική. Ούτε ο ευτελισμός τον οποίο επιφυλάσσουν για όλους:”Τεμπέληδες πολίτες”, “ανίκανοι πολιτικοί”, “διεφθαρμένοι μηχανισμοί” είναι μερικά μόνο από τα στερεότυπα τα οποία διακινούνται ανεπίσημα, αλλά έντεχνα, μαζί με απειλές για αποπομπή από το ευρώ οι οποίες διοχετεύονται μέσω “διαρροών” σε μεγάλα μέσα ενημέρωσης, κυρίως Γερμανικά.
Ξέρουμε στην Ελλάδα ότι η χώρα μας έχει πολλά προβλήματα. Αναγνωρίζουμε πλέον και τις ευθύνες μας και τα λάθη μας και έχουμε επίγνωση της ποιότητας των πολιτικών ηγεσιών μας.
Εχουν όμως και οι ευρωπαϊκές ηγεσίες όπως και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τεράστιες ευθύνες και για την ευρωπαϊκή κρίση, όπως και για την κατάσταση στην Ελλάδα. Και δεν τις συγκαλύπτουν κατηγορώντας συλλήβδην -τώρα πλέον και χλευάζοντας- πολίτες και πολιτικούς στην Ελλάδα.
Ειρωνεύτηκε τη χώρα μας συνολικά, ακόμα και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ο κ. Μάριο Ντράγκι, ένας διορισμένος τεχνοκράτης υψηλού επιπέδου, ο οποίος ασκεί τεράστια εξουσία μέσω της νομισματικής πολιτικής, χωρίς να υπόκειται σε κάποιο δημοκρατικό έλεγχο (άλλωστε ο ίδιος έχει διοριστεί, χωρίς διαδικασία εκλογής). “Η Ελλάδα είναι μοναδική σε όλα” είπε. Τι εννοούσε δηλαδή; Οτι δεν ανήκουμε στην ευρωπαϊκή παράδοση; Μήπως στην περιγραφή των καθηκόντων του περιλαμβάνονται και οι ηθικές και οι φιλοσοφικές κρίσεις ή ο χλευασμός πολιτικών δυνάμεων σε κράτη μέλη;
Για να μην ξεχνιόμαστε, ήταν η υποτιθέμενη “πάνσοφη” Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα η οποία αγνόησε συστηματικά όλους τους κινδύνους και τα προβλήματα που έφεραν στο σημερινό χάλι την ευρωζώνη, αλλά και τη χώρα μας: Υποτίμησε τους κινδύνους από την υπερχρέωση και αγνόησαν τους κινδύνους από τη διόγκωση του ελλείμματος με το εξωτερικό στις χώρες της περιφέρειας. Κι όταν Γαλλία και Γερμανία παραβίασαν πρώτες τους κανόνες για το έλλειμμα, πάλι η ΕΚΤ κοιμόταν μακαρίως -ή έκανε πως κοιμόταν. Και δεν είναι λίγοι οι τεχνοκράτες που πιστεύουν ότι εάν η ΕΚΤ ξεκινούσε να αγοράζει ελληνικά ομόλογα νωρίτερα (κίνηση που εκτόνωσε την πίεση) τα πράγματα δεν θα είχαν φτάσει εδώ που είναι σήμερα και θα ήταν μικρότερος ο λογαριασμός της διάσωσης που επιβαρύνει τους πολίτες σε όλη την ευρωζώνη.
Από ότι φαίνεται, λοιπόν, η πίεση προς την Ελλάδα δεν έχει μόνο την οικονομική στόχευση να εξασφαλιστεί η αποπληρωμή των δανεικών που χορηγούν οι δανειστές.
Φαίνεται πώς είναι κι ένας τρόπος να επιβάλλουν τις επιλογές στο εγχώριο πολιτικό σύστημα. Με λίγα λόγια να δείξουν “ποιος είναι το αφεντικό” και ότι οι επιλογές δεν αλλάζουν όσο και αν πονάνε και όσο και εάν επικρίνονται ανοιχτά από τεχνοκράτες σε όλο τον κόσμο. Πολύ περισσότερο που μετά τη συμφωνία των πολιτικών αρχηγών, απομένει η ψήφος των Ελλήνων βουλευτών.
Η σύντομη ιστορία της κρίσης όμως, έχει δείξει ότι οι ευρωπαϊκές ηγεσίες απέτυχαν παταγωδώς και στη διάγνωση και στην αντιμετώπιση των προβλημάτων. Γιαυτό άλλωστε συνεχώς αναθεωρούν τις αποφάσεις τους.
Οι πολιτικές ηγεσίες τώρα κλονίζονται (ο Σαρκοζί οδεύει προς ήττα την Ανοιξη) και σύντομα οι πολιτικές ισορροπίες και οι οικονομικές πολιτικές που εφαρμόζονται θα αλλάξουν.
Ας ελπίσουμε ότι όταν θα συμβεί αυτό δεν θα είναι πολύ αργά για τη χώρα μας.
www.protagon.gr