Του Χάρη Φλουδόπουλου
Πρώτο δείγμα θετικό, από την προσπάθεια του ΥΠΕΚΑ αλλά και της PGS να «προμοτάρει» στη διεθνή αγορά του πετρελαίου τα όσα γίνονται στην Ελλάδα γύρω από τις έρευνες για υδρογονάνθρακες και να κινήσει το ενδιαφέρον της πετρελαϊκής βιομηχανίας. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από τις παρουσίες αλλά και τις επαφές που έγιναν στο πλαίσιο του συνεδρίου των αμερικανών γεωλόγων πετρελαίου.
Ρεαλιστικά, πάντως, στη φάση που βρίσκεται η διαδικασία έρευνας στη χώρα μας, οι προσδοκίες δεν μπορεί να είναι μεγάλες. Και αυτό είναι λογικό εάν σκεφτεί κανείς ότι ακόμη δεν υπάρχει ολοκληρωμένη εικόνα από τα δεδομένα που συνέλεξε και επεξεργάζεται ακόμη η νορβηγική εταιρεία PGS.
Όπως εξηγούν πηγές της αγοράς πετρελαίου, το μεγάλο στοίχημα για την ελληνική αγορά τοποθετείται χρονικά στα τέλη του έτους, αρχές του 2014, όταν και θα υπάρχει μια πιο πλήρης εικόνα των σεισμικών καταγραφών και το κυριότερο ένα πρώτο σαφές δείγμα για τις προσδοκίες που μπορεί να υπάρχουν κυρίως σε σχέση με την «αχαρτογράφητη» γεωλογικά περιοχή νοτίως της Κρήτης. Το τι θα φανεί σε αυτήν την περιοχή, θα καθορίσει εν πολλοίς και τις προσδοκίες για το μέλλον της ελληνικής αγοράς.
Πάντως, δεν περνά απαρατήρητο, το γεγονός ότι το ΥΠΕΚΑ και οι άνθρωποι που διαχειρίζονται την υπόθεση του ανοίγματος της αγοράς, δίνουν όλο και πιο μεγάλη έμφαση στην παρουσία μεγάλων εταιρειών του κλάδου. Μάλιστα κατ’ ιδίαν, στελέχη εκμυστηρεύονται ότι θα ήταν ευχής έργον, να δώσει το παρών στο γύρο παραχωρήσεων που θα ξεκινήσει το καλοκαίρι του 2014 και ένα «ηχηρό» όνομα της πετρελαϊκής βιομηχανίας, κάτι που δε συνέβη, όπως αναμενόταν άλλωστε, με το διαγωνισμό open door.
Όπως εξηγούν αρμόδιες πηγές ο λόγος είναι σχετικά απλός: σύμφωνα με τις εκτιμήσεις που υπάρχουν οι «στόχοι» εντός της ελληνικής επικράτειας τοποθετούνται σε σχετικά μεγάλα θαλάσσια βάθη. Αν και η εικόνα θα είναι πιο πλήρης μετά την ολοκλήρωση των μελετών της PGS, εκτιμάται ότι τόσο στο Ιόνιο όσο και στην Κρήτη, οι πιο ενδιαφέρουσες περιοχές εντοπίζονται σε βάθη μεγαλύτερα των χιλίων μέτρων.
Αυτό σημαίνει δύο πράγματα: πρώτον ότι υπάρχει μεγάλο κόστος για τη διενέργεια γεωτρήσεων, δηλαδή για να μπορέσει να προχωρήσει η εκμετάλλευση θα πρέπει να υπάρχει η απαραίτητη οικονομική επιφάνεια και δυνατότητα της εταιρείας να μισθώσει γεωτρύπανα που κοστίζουν εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια ημερησίως. Και δεύτερον θα πρέπει να υπάρχει εμπειρία από έρευνα και εκμετάλλευση σε τόσο μεγάλα βάθη (deep water) που απαιτούν ειδικούς χειρισμούς, τεχνολογία, τεχνογνωσία και εμπειρία. Οι εταιρείες που μπορούν να διαχειριστούν τέτοια project είναι μετρημένες.
Σε κάθε περίπτωση το βέβαιο είναι ότι για να υπάρξει ενδιαφέρον, θα πρέπει να υπάρχει καλή προοπτική. Δηλαδή θα πρέπει τα πιθανά μεγέθη των κοιτασμάτων, να είναι τέτοια που να δικαιολογούν το ρίσκο αλλά και την επένδυση
Πηγή:www.capital.gr
