Εορτάζει στις 5 Σεπτεμβρίου
«… έως του αίματος Ζαχαρίου υιού Βαραχίου,
ον εφονεύσατε μεταξύ του ναού
και του θυσιαστηρίου» (Ματθ. 23,35)
Στο κατά Λουκάν ιερόν Ευαγγέλιον (Κεφ. 1 στίχοι 5-25) διαβάζομε την αγγελίαν της, θεία βουλήσει, γεννήσεως του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου με γονείς του ιερές – προφήτη και μάρτυρα Ζαχαρίαν και την ευλαβεστάτην Ελισάβετ, θυγατέραν Ααρών. Η πίστης τους και αφοσίωσίς τους στον Θεόν αμείβεται και η γηραιά Ελισάβετ θα γεννήσει τον μέγα προφήτη, πρόδρομον του Χριστού και μάρτυρα Ιωάννη, ο οποίος γεννήθηκε έξι μήνες προ Χριστού (Λουκ. 1, 36).
Ως λειτουργός του Θεού άμεμπτος «ιερωσύνης στολισμόν περιβαλλόμενος», σοφός και δίκαιος εδραίος στην πίστη προς τον αληθινόν Θεόν και με παρρησία κήρυκας και ομολογητής του αληθινού Θεού. Επίσης μετά παρρησίας κήρυκας της Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, κηρύττων μετ’ επιτάσεως ότι η Παναγία είναι Μήτηρ και Παρθένος, «Θεόν τεκούσαν αληθινόν».
Κατά το διάστημα της εφημερίας του στον ναόν, και ενώ εθυμίαζε, παρουσιάστηκε ο άγγελος Κυρίου και του ανήγγειλε ότι η γυναίκα του Ελισάβετ θα γεννήσει αγόρι και θα το ονομάσει Ιωάννην και ότι «έσται χαρά, και αγαλλίασις, και πολλοί επί τη γεννήσει αυτού χαρίσονται. Έσται γαρ μέγας ενώπιον του Κυρίου… και πολλούς των υιών Ισραήλ επιστρέψει επί Κύριον τον Θεόν αυτού… (Λουκ 1, 14, 16). Όπως δε αναφέρει στον Συναξαριστήν του, ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης (τομ. Α, σελ. 86) «ο υιός Ιωάννης εζητείτο εν τω καιρώ της βρεφοκτονίας και δεν ευρίσκετο, διότι εκρύπτετο πέραν του Ιορδάνου εις σπήλαιον μαζί με τον Μητέρα του».
Και για το κήρυγμά του, όπως αναφέραμε, και για την εξαφάνισή του Ιωάννου, τον οποίον εζήτει να φονεύσει ο αιμοβόρος Ηρώδης, εφόνευσε τον πατέρα του Ζαχαρία μεταξύ του Ναού και του θυσιαστηρίου.
Το λείψανον του Αγίου προφήτου Ζαχαρίου βρέθηκε την 11ην Φεβρουαρίου επί αυτοκράτορος Θεοδοσίου του νέου, το 409. Οπότε τότε εορτάζομε το γεγονός της ευρέσεως του λειψάνου με το δίστιχον:
«φανείς ο νεκρός γήθεν Ζαχαρίου,
Τοις ζώσι πιστοίς άφθονον βλύζει χάριν»
Για την εύρεση αυτή διαβάοζμε σχετικά στον Συναξαριστήν του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου (τομ. Γ’, σελ. 250): «Το λείψανον του Αγίου προφήτου Ζαχαρίου ευρέθη εν τοις χρόνοις του νέου Θεοδοσίου, εν έτει 409, εις το χωρίον Κοφάρ της Ελευθερουπόλεως της εν Παλαιστίνη υπό τινός ανθρώπου, Καλημέρου ονομαζομένου, και εφόρει λευκόν ένδυμα, μίτραν χρυσήν εις την κεφαλήν, σανδάλια χρυσά εις τους πόδας, καθώς ευρίσκετο εις το θυσιαστήριον, ότε ελειτούργει των Θεώ (Δοσίθ. Σελ. 267 της Δωδεκαβίβλου). Τώρα δε ευρίσκεται το λείψανόν του εις την Ιταλίαν, καθώς λέγει ο Ιεροσολύμων Νεκτάριος, σελ. 192 της περί της αρχής του Πάπα αντιρρήσεως».
Να σημειώσομε και να ενημερώσομε τους φιλοαγίους αναγνώστες μας ότι υπάρχει εκκλησάκι, και μάλιστα πολύ επιβλητικό επ’ ονόματι του αγίου προφήτου και μάρτυρα Ζαχαρίου, στα Νοχιά Κισάμου, στον αύλειον χώρον του αιδεσιμωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Αποστολάκη, εφημερίου Γλώσσας Κικσάμου.Ψυχωφελές για όλους μας να πάμε και να προσευχηθούμε κατά την πανήγυριν αυτού την ερχομένη Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου.
Απολυτίκιον του Αγίου
Ιερωσύνης στολισμόν, περιβαλλόμενος σοφέ,
κατά τον νόμον του Θεού, ολοκαυτώμωατα δεκτά,
ιεροπρεπώς προσενήνοχας Ζαχαρία • και γέγονα
φωστήρ, και θεατής μυστικών τα σύμβολα
εν σοι, τα της χάριτος, φέρων εκδήλως πάνσοφε•
και ξίφει αναιρεθείς εν τω ναώ του Θεού, Χριστού
Προφήτα, συν τω Προδρόμω, πρέσβευε σωθήναι
τας ψυχάς ημών.
Κοντάκιον του Αγίου
Ο Προφήτης σήμερον, και Ιερεύς του Υψίστου, Ζαχαρίας προύθηκεν, ο του Προδρόμου γενέτης,
τράπεζαν της αυτού μνήμης πιστούς εκτρέφων,
πόμα τε δικαιοσύνης τούτοις κεράσας. Διό τούτον
ευφημούμεν, ως θείον μύστην Θεού της Χάριτος.