Μετά και το τελευταίο απερίγραπτο χάος που επικράτησε, όταν την Παρασκευή 1 Αυγούστου ο εισαγγελέας εφετών Χανίων κ. Σπηλιώτης έδινε εντολή προσωρινής στέγασης των προσφύγων στα κτίρια του πρώην Θ.Ψ.Π.Χανίων τα οποία όμως κρίθηκαν ακατάλληλα για να φιλοξενήσουν οικογένειες και μικρά παιδιά αφού δεν διαθέτουν τις υποδομές αλλά ούτε τις απαραίτητες σωστές υγειονομικές συνθήκες και αφού έχει διακοπεί κι επίσημα η σίτισή τους εδώ και περίπου έναν μήνα, αρκετοί από τους Σύρους, αναζήτησαν και βρήκαν τρόπο με τον οποίο κατάφεραν να περάσουν – σαφώς δίχως την αρωγή του ελληνικού κράτους ακολουθώντας κάποιο πρωτόκολο διακρατικό – στην Ιταλία και από εκεί σε διάφορες χώρες της Ε.Ε. όπου συνεχίζουν την Οδύσσεια τους προς αναζήτηση νέας χώρας για να ξεκινήσουν ξανά από την αρχή τη ζωή τους αυτοί και τα μικρά παιδιά τους που αναγκάστηκαν να ξεσπιτωθούν λόγω του εμφυλίου που κατασπαράζει εδώ και περίπου τρία χρόνια την Συρία. Σήμερα στο ξενοδοχείο από το σύνολο των 151 προσφύγων που είχαν καταφτάσει αρχικά στα Χανιά, εδώ και περίπου 4 μήνες, παραμένουν 15 οικογένειες, 54 άτομα συνολικά. Το πρωί της Παρασκευής, 8 Αυγούστου, κλιμάκιο της αστυνομίας επισκέφθηκε το ξενοδοχείο και έδωσε διορία 20 λεπτών στους Σύρους να απομακρυνθύν από τον χώρο του ξενοδοχείου και να δεχτούν την μεταφορά τους στην Αθήνα, απ’όπου παραμένει άγνωστο που θα τους προωθούσαν στην συνέχεια.
Οι πρόσφυγες διαμαρτηρήθηκαν και δήλωσαν ρητά την αντίθεσή τους στην μεταφορά αυτή αφού η δική τους επιθυμία δεν είναι να καταθέσουν αίτηση ασύλου στην Ελλάδα, γεγονός που θα τους εγκλώβιζε εντός των συνόρων, αλλά αντιθέτως να τους δοθεί άδεια να ταξιδέψουν προς άλλες χώρες της Ε.Ε. όπου ήδη κάποιες εξ αυτών έχουν δηλώσει ότι δέχονται να τους φιλοξενήσουν. Ειδικότερα, οι πρόσφυγες τονίζουν ότι ήδη έχουν πραγματοποιήσει συναντήσεις τόσο με εκπροσώπους της πρεσβείας της Σουηδίας όσο και με εκπρόσωπους της πρεσβείας της Γερμανίας. Και από τις δύο χώρες δηλώνουν ότι δεν έχουν καμία αντίρρηση να τους δεχτούν και να κάνουν δεκτό το αίτημά τους για πολιτικό άσυλο.
Όμως, για να συμβεί αυτό πρέπει πρώτα στην Ελλάδα, κάποιος να πάρει την πολιτική απόφαση να τους δώσει τα απαραίτητα έγγραφα ώστε να ταξιδέψουν προς αυτές τις χώρες. Στη Σουηδία και στη Γερμανία υπάρχουν κονδύλια και υποδομές για την ενσωμάτωση των προσφύγων. Αυτό, το γνωρίζουν οι Σύριοι και θέλουν να φτάσουν εκεί και για τα παιδιά τους τα οποία τα τελευταία 2 χρόνια, εξαιτίας του πολέμου στη Συρία, δεν έχουν πάει σχολείο. 
Ο Μαχμούτ, πρόσφυγας πολέμου που διαμένει στο ξενοδοχείο Beach Elena τους τελευταίους τέσσερις μήνες, επιχειρηματίας στην Συρία, είπε για την επίσκεψη της αστυνομίας και την διορία των 20 λεπτών: “Ήρθε η αστυνομία και μας είπε ότι έχουμε 20 λεπτά να φύγουμε από εδώ. Τους ρωτάω που θα μας πάτε και μου λένε στην Αθήνα. Στην Αθήνα που; Δεν έχουμε λεφτά, τροφή, στέγη. Πού θα μας πετάξουν στην Αθήνα; Θέλουν να μας ξεφορτωθούν, αυτό θέλουν.” 
Ο Αμάρ, Τεχνικός δικτύων υπολογιστών, συμπλήρωσε: “Ο γιατρός και η οικογένεια του έφυγαν (σ.σ.: Σύροι πρόσφυγες που διέμεναν επίσης στο Beach Elena). Αν έχεις λεφτά ή καταφέρεις και τα βρεις φεύγεις από εδώ. Όχι βέβαια νόμιμα με την βοήθεια του ελληνικού κράτους. Αν δεν έχεις χρήματα όμως ξεφτιλίζεσαι, ταλαιπωρείσαι, η αστυνομία σε κυνηγάει. Αυτά που τραβάμε τώρα εμείς οι λίγοι που έχουμε ξεμείνει εδώ.”
Μετά και την αντίδραση των προσφύγων αλλά και την προσέλευση κόσμου που άρχισε να καταφτάνει στον χώρο του ξενοδοχείου προς συμπαράστασή τους, η αστυνομία αποχώρησε από τον χώρο, εντούτοις η διορία φαίνεται να ισχύει παρόλο που για όσο διάστημα, για τις ανάγκες του ρεπορτάζ, ήμασταν εκεί, δεν φάνηκε κανένα όχημα της αστυνομίας ή άλλη προσπάθεια απομάκρυνσής τους.
Παράπονα από τον ξενοδόχο
Τα παράπονά του και την ανησυχία του για την πορεία της επιχείρησής του εξέφρασε ο ξενοδόχος, αφού μετά από δηλώσεις του δεν επιτεύχθηκε η ολοκλήρωση της απόφασης για μεταφορά των προσφύγων από εδώ στην Αθήνα μετά την αναστάτωση που προκλήθηκε όταν επισκεύθηκε τον χώρο η αστυνομία.
Σύμφωνα με τον ξενοδόχο, οι ευθύνες βαρύνουν την αστυνομική διεύθυνση και τον εισαγγελέα αφού άλλα λένε και άλλα κάνουν τελικά καταφέρνοντας να έχουν εγκλωβισμένους και τους πρόσφυγες σε μία πρωτόγνωρη κατάσταση αλλά και τον ξενοδόχο ο οποίος κινδυνεύει με κυρώσεις από τουριστικά πρακτορεία αφού δεν μπορεί, εκ των πραγμάτων, να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των τελευταίων που έχουν προχωρήσει σε κρατήσεις δωματίων για τον μήνα Αύγουστο.
“Σήμερα ειδοποιηθήκαμε ότι τελικά θα ταξιδέψουν στις 12.30 με το πρωινό πλοίο, ότι ο αντιπεριφερειάρχης έχει εξασφαλίσει τα εισιτήρια και ήταν σε ετοιμότητα προκειμένουν να πάρει τις εντολές και από τον εισαγγελέα και από την αστυνομική διεύθυνση για να δούμε πώς θα μεταβούν στην Αθήνα” ενώ στην συνέχεια συμπλήρωσε “οι άνθρωποι εδώ δεν θέλουν να φύγουν στην Αθήνα, δεν θέλουν να ζητήσουν πολιτικό άσυλο, πιστεύουν ότι θα έχουν καλύτερη τύχη εδώ και με το φόβο ότι πάνε σε ένα μέρος άγνωστο γι αυτούς όπου δεν ξέρουν τι μέλλει γενέσθαι και δεν φεύγουν από τις επιχειρήσεις μας.”.
Στην συνέχεια αναφέρθηκε εκτεταμμένα στις ευθύνες του κράτους αναφέροντας τα παρακάτω: “Έχω παρακαλέσει τον περιφερειάρχη και τον αντιπεριφερειάρχη πάρα πολλές φορές να μου δώσουν μία σύμβαση εγγράφως προκειμένου να είμαστε καλυμένοι.Είμαι σε όλους του ελεγκτικούς μηχανισμούς εκτεθειμένος, δεν μπορώ να δικαιολογήσω επίσημα την αδυναμία εκτέλεσης των εντολών κράτησης από τα τουριστικά γραφεία, έχω στείλει δικόγραφα, εξώδικα, αιτήσεις στα υπουργεία και δεν έχω πάρει ούτε μία απάντηση από κανέναν! Είναι κρίμα, το ότι δόθηκαν 120 μέρες στην πολιτεία προκειμένου να μεριμνήσουν γι αυτούς τους ανθρώπους αλλά και για το τι θα κάνουν και με εμάς που έχουμε παραχωρήσει τον χώρο και τα έξοδα είναι δυσβάσταχτα. Δυστυχώς δεν εκμεταλεύτηκαν τον χρόνο και σήμερα βρισκόμαστε όλοι σε πολύ δύσκολη κατάσταση”.
[youtube id=”WepSa2kzsMY” width=”620″ height=”360″]
“Κράτος κλειστόν”;
Πολλά ερωτηματικά προκύπτουν από την συμπεριφορά των αρμόδιων κρατικών φορέων όσον αφορά τον τρόπο και την προχειρότητα με την οποία έχουν αντιμετωπίσει την κατάσταση συνολικά παρόλο που είχαν άφθονο χρόνο στην διάθεσή τους. Γιατί 140 πρόσφυγες πολέμου αφέθηκαν στην τύχη τους;
Πώς παίρνει απόφαση ο εισαγγελέας για την απομάκρυνσή τους και μεταφορά τους σε έναν χώρο όπως το παλιό Ψυχιατρείο Χανίων, ο οποίος είναι ακατάλληλος για να φιλοξενήσει ανθρώπους και μάλιστα εκ των οποίων πολλά ανήλικα παιδιά; Γιατί, εφόσον, θα αναγκαστούν εκ των πραγμάτων να πάρουν αποφάσεις όπου θα συμπεριλαμβάνουν και την σίτιση, φιλοξενία και φροντίδα των ανθρώπων αυτών και των οικογενειών τους, δεν ετοιμάζουν κάποιο από τα τόσα εγκαταλειμμένα δημόσια κτήρια αλλά αποφασίζουν την μεταφορά τους στο ψυχιατρείο πρώτα και την αποκατάσταση του κτιρίου στην συνέχεια, δίχως πρώτα να έχουν εξασφαλισθεί οι πόροι, ο τρόπος και το χρονοδιάγραμμα της επιχείρησής αυτής;
Γιατί δεν υπογράφουν συμβάσεις επίσημες με τον ξενοδόχο ώστε και αυτός να είναι νομικά καλυμμένος απέναντι στα τουριστικά γραφεία από τα οποία κινδυνεύει με κυρώσεις και πρόστιμα λόγω αδυναμίας εκτέλεσης προσυμφωνηθέντων εντολών κράτησης;
Πώς αποφασίζεται η μεταφορά των προσφύγων στην Αθήνα, ποιες οι διαδικασίες που ακολουθήθηκαν και ποιος ο χώρος που έχει βρεθεί γι αυτούς, αν τελικά αποφασίσουν να προχωρήσουν στην απόφαση μεταφοράς τους; Έχει εξασφαλισθεί κατάλληλος χώρος για να φιλοξενηθούν οι πρόσφυγες πολέμου μαζί με τα ανήλικά παιδιά τους ή θα οδηγηθούν σε κάποιο κέντρο κράτησης οδηγώντας τους πρόσφυγες που δραπέτευσαν μέσω απερίγραπτων συνθηκών (διαβάστε εδώ το οδοιπορικό της προσφυγιάς των Σύρων προσφύγων) από τον πόλεμο και την καταστροφή στην φυλακή και την εξαθλίωση;
Πώς είναι δυνατόν να αφήνονται οι πρόσφυγες πολέμου μαζί με τα ανήλικά παιδιά τους για σχεδόν έναν μήνα δίχως σίτιση με αποτέλεσμα να αναγκάζονται να περιφέρονται από φορείς και κοινωνικές ομάδες αλληλεγγύης προσφύγων μέχρι τα συσσίτια ψάχνοντας για ένα κομμάτι ψωμί; Έχει δοθεί προτεραιότητα στα ανήλικα παιδιά; 
Τα έχει επισκεφτεί κάποιος κοινωνικός λειτουργός να μιλήσει μαζί τους και να τα βοηθήσει να αντιμετωπίσουν την κατάσταση ιδρυματοποίησης που ζούνε σήμερα ενώ έχουν ζήσει και την φρίκη ενός εμφυλίου πολέμου στο πετσί τους;
Όλα τα παραπάνω ερωτήματα και πολλά ακόμα συνθέτουν την εικόνα μίας ανοργάνωτης πολιτείας που δεν διαθέτει την δυνατότητα (ή μηπως ικανότητα; Ή στην χειρότερη ακόμα των περιπτώσεων, την θέληση;) να αντιμετωπίσει κρίσεις που αφορούν την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη στα πιο βασικά της σημεία. Γεγονός που εξάλλου επαληθεύεται καθημερινά γύρω μας σε πάμπολλες άλλες περιπτώσεις τον καιρό αυτόν που ζούμε.
Η πρωτοβουλία Πολιτών «Πρώτα ο Άνθρωπος» μετά το χάος που επικράτησε με τη στέγαση των προσφύγων στο Π.Ψυχιατρείο, είχε σχολιάσει σχετικά τα παρακάτω: “Όλο αυτό το χρονικό διάστημα έλειψε η πολιτική βούληση να λυθεί επί της ουσίας το πρόβλημα. Είναι τελείως παράλογο να υπάρχουν δεκάδες κτίρια που ανήκουν στο Δημόσιο, το Δήμο, την Εκκλησία, το Πολυτεχνείο, τα οποία σαπίζουν στη κυριολεξία στο πέρασμα των χρόνων και την ίδια στιγμή οι απόκληροι των πολέμων και της οικονομικής εξαθλίωσης, να εγκαταλείπονται στους δρόμους και στα παγκάκια. Καιρός λοιπόν Δήμος, Περιφέρεια και Αποκεντρωμένη Διοίκηση να αναλάβουν τις ευθύνες τους, επιδιορθώνοντας άμεσα τα προβλήματα λειτουργίας του κτιρίου. Διαφορετικά είναι ρεζίλι και όνειδος για όλη τη κοινωνία.” 
Ο Τσαμ Σεντίν, επίσης πρόσφυγας, μηχανικός στο επάγγελμα, σε δήλωσή του είπε τα παρακάτω που συνοψίζουν σε μια μόλις φράση την κατάσταση που αντιμετωπίζουν: “Ήρθε η αστυνομία το πρωί και μας τρομοκράτησε. Τα μικρά μας παιδιά. Τι παράξενη κυβέρνηση έχετε εδώ; Τι κράτος είναι αυτό; Όλες οι χώρες της Ευρώπης θα μας είχαν αφήσει να πάμε όπου θέλουμε. Θα μας είχαν δώσει φαγητό, ρούχα, κάπου να μείνουμε. Τι κράτος είναι αυτό που έχετε; Πολύ παράξενο. Αλήθεια στο λέω. Ευρώπη μόνο στο όνομα. Ήρθε η αστυνομία και μας είπε φύγετε σε 20 λεπτά αλλιώς θα χρησιμοποιήσουμε βία. Αυτό είναι νόμιμο; Να μας πετάξει η κυβέρνηση στον δρόμο; Είναι σωστό; Δίκαιο; Είμαστε τώρα εδώ 15 οικογένειες. Αρκετά!!! 54 άνθρωποι που θέλουν να τους ξεφορτωθούν”.
— Σύμφωνα με τελευταίες πληροφορίες από την Αστυνομική Διεύθυνση Χανίων η προσπάθεια απομάκρυνσής τους από τον χώρο δεν θα συνεχιστεί αλλά θα τους δοθεί το χρονικό περιθώριο ώστε να φύγουν από μόνοι τους.